Angel of Wassenaer

De Dagboek verslagen over onze Oudduitse herders worden echt gestaakt!

Zoals eerder werd vermeld is het schrijven van een dagboekverslag niet meer vanzelfsprekend. Een mooie layout kost helaas teveel tijd…… de schrijver is wat HTML-taal betreft ook wel een beetje ‘blond’.

Ons ‘Dagboek van een Herdershond’ blijft natuurlijk wel bestaan, er ‘hangt’ immers een heel archief aan!
Vooral de weekverslagen van onze A-Engeltjes en B-Engeltjes blijven leuk, deze horen immers helemaal bij onze website Angel of Wassenaer .
Want juist bij onze eerste 2 nestjes is veel gebruik gemaakt van dit dagboek.
Ook de eerste dracht Aiki verwijst naar dit dagboek.

Intussen hebben onze beide Oudduitse Herders Angel & haar dochter Aiki samen enkele nesten gehad.

Onze nesten zijn te volgen op de pagina: Angel of Wassenaer’s Oudduitse Herder nestjes

Ons nieuws, het woord zegt het al, wordt op de nieuwspagina gemeld.

En…….hou de planning in de gaten voor wat er allemaal nog wordt verwacht!

Veel lees en kijk plezier op onze website Angel of Wassenaer!

Op verzoek van Ria toch weer een dagboek verslag. Dat de layout niet zal worden zoals ik wil, moeten we maar op de koop toe nemen……
En wat is er veel gebeurd in de afgelopen maanden: Aiki haar 9 C-Engeltjes zijn al lang en breed uitgevlogen. Ook Angel werd drachtig en is bevallen van 9 D-Engeltjes welke zelfs al weer zijn uitgevlogen. Een aantal van onze uitgevlogen Engeltjes zien we dit weekend!

Eindelijk is het zover, het weekend Norg staat voor de deur. Een weekend waarin we bij Rob en Ria op de camping Langeloërduinen een trekkershutje hebben geboekt. Bij Rob en Ria horen zowel Atuniël-Khes (uit ons A-nest) als Channiël-Sifra (uit ons C-nest) beiden dus familie: Khes als zus en Sifra als dochter van onze eigen Aiki. En onze dames zijn weer helemaal opgewonden als de auto wordt gepakt!

Op diezelfde camping staan ook Jan en Rina met hun grauwe Branco en Dumah-Dumaj. Dumaj is weer een zoon van Angel.

Jan en Rina zijn met hun vrienden Ben en Mien en een vreemde eend in de bijt: de jonge Golden genaamd Boy, die zich overigens best vermaakt tussen deze ODH-tjes.

Enfin, Ria heeft gevraagd of ik veel Shambhala wil doen voor een droog en niet te heet weekend. En….. wat je vraagt ga je krijgen, zo is het toch?
Helaas blijft het onderweg niet droog. Al vanaf de Flevopolder begint het ontzettend tel regen. Komt dit nog wel goed? Met zoveel aquaplaning en weinig zicht doen we er een uur langer over. Als we op de camping arriveren liggen er diepe plassen, is alles doorweekt en miezert het nog een beetje. Maar de lucht trekt wel open! En, zijn Rob en Jan net terug van de dierenarts, voor de tweede keer notabene. Wat hebben zij deze ochtend al een boel meegemaakt.

Vrijdagmiddag zijn Rina en Jan al met hun vrienden op de camping gearriveerd en ’s avonds komen Rob en Ria, die een seizoenplek hebben en dus niets meer hoeven te installeren. Ze staan overigens heel gezellig tegenover elkaar. En dat betekent dat de honden lekker vrij spel hebben. Branco en Khes kennen elkaar heel goed, maar nu is de roedel toch veranderd met beiden een jonge pup erbij. Als Jan ’s morgens het eten verzorgt en Dumaj, in zijn jonge onbenulligheid, denkt nog een hapje brokken bij Khes weg te pikken, krijgt hij van haar een flinke afstraffing. Helaas zit zijn oortje er tussen, dus op naar de DA om dit te laten plakken. Als daarna op diezelfde ochtend Jan voor elk een kauwbotje uit deelt en de een wat sneller knaagt dan de ander gebeurt het opnieuw, Sifra krijgt een heuse afstraffing van Branco. Opnieuw naar de DA maar gelukkig valt het alles mee. Tja, de nieuwe roedel moet eigenlijk nog gevormd worden en dan is oplettendheid geboden.

De zon komt door en het wordt al snel warmer. We installeren ons (met hoog loopse Aiki) en meteen krijgt Branco al trek in een lekkere kippetje.

Al is hij gecastreerd, er is niets mis met zijn neus. En dat heerlijke malse kippetje? Aiki komt de mannen gewoon halen, gecastreerd of niet. Zij weet wel wat ze wil! Als ze Branco al ziet kijken gaat de staart omhoog! Dachten we dat Angel, als zwarte Lola, in haar hete dagen erg was, dochter Aiki is nog veel erger!

Van wie heeft ze dat toch afgekeken?

Na het middaghapje gaan we op stap, de beloofde wandeling met de hondjes. Dumaj, nog veel te jong voor dit soort uitstapjes, blijft samen met Rina en Mien bij de caravan. De rest gaat mee en het wordt een wandeling van genieten! Heerlijk struinen door het bos.

IK kom weer thuis! Branco heeft intussen de smaak te pakken en we lijken net een langspeelplaat met kras erin: Branco, nee! Branco, ga er eens af! Hij is helemaal ‘totally devoted’ op onze Aiki. Khes mist haar vriendje Branco best. Want samen kunnen die twee zo heerlijk rennen, en nu wordt Khes toch een beetje in de steek gelaten door haar vriendje.

De trekkershut wordt ingeruimd en voor de avond staat de BBQ op het program. Met de hele groep samen is het opnieuw volop genieten. Wat een lol en vast allen welbekend: hoe verder de avond vordert, hoe mooier de verhalen worden. Als de nacht invalt kletsen wij nog even na in de voortent bij Ria & Rob. Onze dames blijven achter als wij ons naar de trekkershut begeven, die zijn niet welkom in de hut en mogen bij Ria & Rob in de caravan slapen. Met hoog loopse Aiki wel zo veilig ook!
Klik hier voor de foto’s van onze eerste dag op de camping.

Als ik de volgende morgen Ria bij het sanitair tref vraag ik natuurlijk direct: En, hoe is het gegaan vannacht? Ria antwoordt: Nou, toen de eerste overeind kwam, begon de caravan direct te schudden dus Rob meteen: Ga af! En toen de tweede overeind kwam schudde de caravan nog harder en zei ik tegen Rob: Af kennen ze niet, je moet down zeggen. Dus Rob riep streng met barse stem: Ga down en we hebben ze niet meer gehoord! De andere dames, die in de rij staan te wachten op een lege douchecabine, horen Ria aan met ogen zo groot als schoteltjes! Grote hilariteit natuurlijk. En Rob, wat moest er nu toch precies gaan liggen daar in die caravan?

Het is opnieuw een prachtige dag en de schaduw wordt veelal opgezocht. Wat een lekkere plek om te staan, schaduw en zon rondom, je kan kiezen waar je gaat zitten.

En vanaf deze staplaats zo het bos in, dus hondjes aanlijnen (wat eigenlijk een vereiste is op de camping) is op deze plaats helemaal niet nodig! Luieren, kletsen, koffie of thee nuttigen, de hondjes knuffelen, af en toe Branco en Aiki manen, die elkaar doorlopend opzoeken en een beetje lezen. Echt heerlijk! En wat zijn ze leuk ‘onze’ Sifra en Dumaj! Zo gaaf om die twee op deze manier te kunnen volgen!

Na het middagmaal maken we opnieuw een heerlijke lange wandeling met de hondjes. Omdat Sifra zaterdag al aan haar wandeltaks zat blijft ook zij nu bij de caravan. En mag ik alleen op stap met Rob & Jan en de grote honden: Angel, Aiki, Branco en Khes. Zonder camera, dus er is niets vastgelegd! Lol. Het is mooi om te zien dat er zich inderdaad een roedel heeft gevormd met moeder overste oma Angel aan het roer. Want als Branco het onderweg een keertje lichtelijk aan de stok krijgt met zowel hitsige Aiki als zus Khes dan grijpt Angel op een hele rustige manier in en krijgen zowel haar kinderen als Branco een keurige berisping. Prachtig! En de achterblijvers op de camping? Ton bewaakt het ‘fort’ samen met Ria, Rina en de twee kleintjes. Ben en Mien hebben zich te rusten gelegd. En na de wandeling dan toch even wat foto’s samen met onze nakomelingen!

De avondmaaltijd wordt verzorgd door Ria en we smullen van een heerlijk bord roerbak. Daarna afwassen en terwijl de hondjes nog een laatste plas doen wordt de rest opgeruimd en de auto weer gepakt. Helaas komt aan alles een eind, zo ook aan dit kampeer weekend. We worden uitgezwaaid door Rina, Jan, Ben en Mien want zij blijven lekker nog een hele week staan. Dag lieve mensen, we hebben een top weekend gehad en ontzettend genoten! En Ria & Rob, enorm bedankt voor jullie gastvrijheid!
Klik hier voor de foto’s van onze tweede dag op de camping Langeloërduinen.

Met de Tom-Tom ingesteld op Vlagtwedde vervolgen wij onze weg. Want hoewel Rob & Ria weer huiswaard keren, is ons weekend nog niet voorbij. Wij hebben een bed en breakfast geboekt in Vlagtwedde omdat we daar Aiki haar zoon Chassan-Cloud en zijn baasjes gaan ontmoeten. En het is tijdens deze reis dat we mobiel gebeld worden over Aiki haar andere zoon Chamuël-Hector. Dat telefoontje maakt heel wat los en die nacht doe ik geen oog dicht. Ook de warme zwoele nacht is daar debet aan.
We logeren in huize ‘Elizabeth hof’ en krijgen de volgende ochtend een heerlijk uitgebreid biologisch ontbijt.

Els en Herman, bedankt voor de gastvrijheid, we gaan vast nog eens terug komen.

Rond tienen wordt Klaske gebeld en ja hoor, zij pikken ons op voor een wandeling in de buurt, samen met onze dames en hun eigen mannen, de jonge grauwe Cloud, broertje van Sifra en de oude boxer Joop.

Wat lijkt Cloud op zijn mama! Als ze samen op lopen dan moet je echt goed kijken om te zien wie wie nu is.

Het is sneu voor Joop dat ook zijn boxerneus nog prima werkt. Want ga er maar aan staan, gecastreerd en wel op oude dag helemaal gek gemaakt worden door een hitsige Aiki…… (Later horen we dat Joop hierna wel twee dagen van slag is geweest) Ook Cloud vindt zijn eigen mama wel heel interessant ruiken en hij heeft duidelijk de genen van zijn papa Cuando in zich……. We moeten ze echt een beetje uit elkaar houden. Tja, die Aiki heeft echt een pracht van een tijd uitgezocht om net nu loops te worden.
De hondjes genieten en wij niet minder. Na de wandeling trakteert Klaske ons op een lekker stuk taart en tijdens de lunch worden we verrast met een heerlijke eigen gemaakte groetensoep. Ook het Groningse roggebrood ontbreekt niet, dus het is echt smullen geblazen!

En dan is het tijd voor het afscheid. In de zinderende hitte vertrekken wij terug naar Wassenaar. Ik krijg zowaar nog een heleboel pakken Gronings roggebrood mee (bedankt Jan!) en lieve mensen, elke dag dat hier een sneetje van wordt genuttigd, denken we aan jullie en aan die prachtige Cloud! Ontzettend bedankt, ook voor de gastvrijheid en fijne dag die we met elkaar hadden!
Klik hier voor het album met foto’s van ons bezoek aan Chassan-Cloud.

Als we vlak voor het avondeten weer thuis zijn is er contact met het baasje van Chamuël-Hector en besluiten we dat hij diezelfde avond nog terug komt.

Ondanks Aiki haar loopsheid maken we er maar het beste van. Klik hier voor de vele foto’s van Hector bij ons thuis. (En ‘t blijkt ’t later een storm in een glas water te zijn?)

Dit was dus echt een lang weekend vol nakomelingen uit onze kennel en zeker voor herhaling vatbaar. Wat hebben we genoten en hoe leuk dat ‘onze’ hondjes helemaal door het dolle zijn als ze onze stemmen herkennen! Ria & Rob, Rina & Jan, Mien & Ben, Klaske & Henk en Marianne & Jan, jullie allen hebben ons een top weekend bezorgd! Het was helemaal gaaf en helemaal af, in één woord GEWELDIG!!

Gaat de geschiedenis zich herhalen? Begin november 2008 stond een weekendje De Zwemkolk in de planning om Angel en Cuando te laten ‘daten’ en toen gooide Angel roet in het eten door eerder dan verwacht loops te worden. Weten jullie het nog? Gelukkig kwam het toen zeker weten van ‘daten’ tussen die twee en helemaal fantastisch kreeg dat bewuste weekend wel negen staartjes……

Dit keer was De Zwemkolk door Ria en Rob geboekt en zo hoopten we allemaal dat Aiki vast wel loops zou zijn, zodat Ria misschien ‘the making of’ haar eigen pupje zou zien. Maar niets is minder waar, nu is het Aiki die roet in het eten gooit door gewoon haar eigen tijd af te wachten. En zijn het haar tante Djarré en nichtje Acun die deze keer, veel eerder dan verwacht, loops  worden. Tja en tante Djarré gaat nu toch echt helemaal voor. Zal dat ook wat staartjes krijgen? Ongetwijfeld, aan Cuandoman zal het in elk geval niet liggen……..

Zonder loopse hondjes arriveren wij in De Zwemkolk en Khes is helemaal door het dolle heen. Wanneer gaan we wandelen, schiet op baasjes, ik heb zoveel zin om met mijn mama en zus de hei af te struinen! Aiki en Khes zijn samen net een Siamese tweeling. Het is echt leuk om te zien hoe die samen twee pootjes op één buik zijn!

Deze Eerste Dag start dus direct met een flinke wandeling na de middagmaaltijd. De blauwe pijl volgen en het is puur genieten. Wat een rust, wat een rijkdom, wat een omgeving! En dan die paddenstoel….

En met die zon erbij is het nog warm ook! Ergens midden op de heide ontdekken we een groep reeën.

Snel de hondjes aanlijnen want dit mogen ze niet verstoren. Het is werkelijk prachtig om te zien. Dit pakken ze ons niet meer af. Pas tegen de schemer zijn we moe en voldaan weer terug bij De Zwemkolk. Hoeveel kilometers hebben we er dan al opzitten?

De Tweede Dag, als de volgende ochtend zich aandient, staan de dames al te trappelen van ongeduld om weer naar buiten te mogen. Een paar rondjes om het huis banjeren is één groot feest. Wie er voorop gaat maakt niet uit, maar meestal is het Aiki die de rest uitdaagt.

En dan, vroeg in de middag, arriveren Rene en Albert met hun Clan in de auto. Alles gaat mee, Cuando keurig tussen zijn 2 loopse dames, de tijd is immers nog (net) niet rijp! In verband met een wielerronde starten we in wandelgebied Hellendoorn.

Mooi hoe onze dames zich tussen de Clan in verplaatsen en heel leuk om te zien hoe snel een nieuwe roedel zich vormt.  Cuando geniet zichtbaar van al dit vrouwelijk schoon. ’s Avonds eten Rene en Albert bij ons in de Zwemkolk en kletsen we tot in de kleine uurtjes heel wat af.

De Derde Dag wordt er behoorlijk wat regen verwacht. ’s Middags staat er natuurlijk weer een flinke wandeling gepland. Omdat we, ondanks de Shambhala en vele Engelenhulp, het lot niet willen tarten besluiten we een uurtje eerder te vertrekken. Als Hetty, Hans, Cisca, Niek en Rene samen met Herr Derrick (B’ Engel van Angel & Cuando), Kaya en Cassy arriveren, lopen we opnieuw met elkaar een geweldige route uitgestippeld door Rene.

We steken de A2 over en komen dan in een sprookjesbos van herfstkleuren terecht.

Wat is het bos toch mooi in deze tijd van het jaar. De jassen gaan uit, want ondanks  de harde aantrekkende wind is het nog steeds warm.

En…. Lang leve de Shambhala of zijn het de Engelen die ons weer eens zeer gedienstig zijn? Precies op het moment dat we weer in De Zwemkolk arriveren begint het te druppelen. Daar is dan die lang verwachte bui.

s’ Avonds zijn we uitgenodigd bij de DRACC’s Clan en genieten we allen van een uitstekende maaltijd! Wat worden we verwend! En Cuandoman? Hoe verliefd hij ook is op Djarré in haar loopsheid, hij steelt toch volledig de harten van Ria en Rob! Echt geweldig hoe hij ze om zijn pootjes weet te winden, wat een slijmbal is het toch. En wat moet dat in hemelsnaam worden straks met die pups van Aiki en Cuando, de één nog een grotere slijmbal dan de ander …… Zeg nu zelf, daar kunnen toch alleen maar echte knuffelberen uit voort komen?

De Vierde en Laatste Dag schijnt het zonnetje weer. We hoeven niet direct vroeg het huisje te verlaten (dank je wel Gerard & Diny!) dus meteen na het ontbijt gaan we voor de laatste maal op pad.

Nu wordt het de rode route? Of was het groen? Maakt niet uit, maar genieten doen we opnieuw. Het kan niet op! En de paddestoelen worden steeds groter.

En één ding is zeker, dit weekend is voor herhaling vatbaar, we gaan het zeker nog eens zo samen doen!

PS 1: Precies op het moment dat we De Zwemkolk met bepakte auto verlaten worden we getroffen door een heuse wolkbreuk! Hoezo Shambhala? Dank jullie wel Engelen, dit weekendje was echt TOP!

PS 2: Hou de website van Of DRACC’s Clan in de gaten. Er staat daar heel wat te gebeuren met Cuando en Djarré bijna op haar hoogtepunt….. of is het al zover?

PS 3: Nee, Aiki is nog steeds niet loops, ze houdt de spanning er echt in. De eer is nu aan haar tante Djarré!

PS 4: Klik op de onderstreepte dagen voor het openen van de webalbums, er valt weer heel wat te genieten!

Eigenlijk is het een repeterend verhaal, elk jaar weer dezelfde wandeling met dezelfde ’soort’ mensen!  Maar  sinds we deze wandeling vanaf 2006 organiseren kan ik alleen maar zeggen dat hij elke keer leuker wordt. Soms valt er iemand af maar meestal komen er ook nieuwe wandelaars bij. En allen met dezelfde passie: onze Oudduitse Herder. Intussen gaan we elkaar kennen en worden we één grote ODH familie. Zoenen is dan ook veroorloofd hè Lex?

Zoals steeds wachten we op elkaar bij de grote parkeerplaats in Katwijk tot iedereen aanwezig is. Mooi dat er ook toekomstige ODH eigenaren mee wandelen om zo eens te zien hoe onze kanjers zich met elkaar op het strand gedragen! (en goed gedragen kunnen ze hoor!) Leuk dat Souris (‘onze’ B’Engel) nog even haar grote zwarte vriend Balou komt uitzwaaien. Balou is een zwarte achterneef van onze Angel en loopt met Ilone mee. Souris niet, zij gaat met Peter mee terug, ze is met haar bijna 9 maanden net aan haar eerste loopsheid begonnen, gelijk met haar mama Angel, die ook schittert door afwezigheid. Verrassing ook als Indy (weer een B’Engel) toch mee wandelt met Ton en Janie, voor hem een peulenschil, zij wonen immers in Katwijk aan Zee. En natuurlijk zijn Rob en Ria met Khes (‘onze’ A-Engel) van de partij. We treffen Peter en Ellen met Diva, Jaap komt met Chika, Martin en Florine hebben hun ‘buurmeisje’ Sara bij zich, Hetty en Peter nemen de grauwe Jessy mee en Loes en John zijn er met Rocky. Helaas meldt de familie Vogels zich af, beterschap voor Angelien van ons! Heb ik nog iemand vergeten? Ja, want Jan is verlaat….

Zonder Jan, die ons met Branco achterop zal lopen, vertrekken we alvast naar zand en zee. De honden zijn meteen dol. Ze gedragen zich als echte herders, de één ‘herdert’ nog meer dan de ander en jagen blijft ook erg leuk.

En de baasjes? Sommigen zien elkaar alleen maar tijdens deze wandelingen dus er valt weer heel wat af te kletsen.

De puppy route begint vanaf de andere kant bij Beach End in Noordwijk en halverwege het strand treffen we elkaar  om zo gezamenlijk  naar Beach End te lopen en daar gezellig  wat te nuttigen. Het is één groot feest van één grote familie als we elkaar ergens op het strand treffen. Lex en Joke met hun 4 Boys van de 7 (van het Vijfspan, snappen jullie het nog?) herkent natuurlijk iedereen. En Lex zijn dag kan niet meer stuk, zo vaak als hij op het strand door vrouwelijk schoon wordt gezoend!  Odin (weer een B’ Engel) komt samen met Paul, Astrid en Evita en is helemaal blij als hij zijn broer Indy ontdekt. Samen maken ze de zee onveilig. Daar treffen we ook Miranda aan met Castor en haar jongste telg de grauwe Brenda. Brenda haar halfbroer de zwarte Kansas komt met de familie Kortekaas mee. Wat een feest toch weer!  Op naar Beach End om gezamenlijk wat te drinken en heerlijk bij te kletsen.

Voordat we de terugweg aanvangen maken we een groepsfoto en net als we denken dat we klaar zijn komen toch Joke, haar man en de zwarte Sky aanwandelen. Precies op tijd!

De terugweg verloopt net zo lekker als de heenweg. De hondjes genieten en wij niet minder. De puppen en jonge honden haken al snel af terug naar Noordwijk en wij vervolgen onze weg over het strand naar Katwijk. Als we bijna bij Katwijk zijn aangekomen ziet het strand bijna zwart van de Kite surfers. Wie had ooit gedacht dat je door zo een luchtbed gevloerd kon worden? Helaas overkomt het Peter van Hetty. Wat een schrik als ineens een van je medewandelaars ter aarde stort. De Reddingsbrigade is er snel bij en neemt hem toch even mee ter onderzoek. Intussen stellen wij ons op in het strandpaviljoen er vlak naast. Gelukkig komen Hetty en Peter ons toch nog even verslag doen van het hele gebeuren en met wat ijs tegen Peter zijn hoofd hopen we dat de klachten snel afnemen. We nuttigen nog een laatste drankje en kletsen weer heel wat bij. Het was echt helemaal TOP en zeker voor herhaling vatbaar. Want deze repeterende wandeling is heus niet saai!!

Er zijn weer heel veel mooie foto’s gemaakt, ga er maar voor zitten want het is echt heel veel om na te genieten! Klik op de links hieronder:

-      Angel of Wassenaers webalbum

-      Het foto album van PEter  

-      Miranda haar Picasa webalbum

-      Kansas is onze hond

-      Het Vijfspan

En zo kunnen we allemaal nog lang nagenieten van deze heerlijke nazomerse NODHVwandeling!

PS: Gelukkig horen we een dag later van Hetty dat het uiteindelijk toch mee lijkt te vallen met Peter en zijn ongeval hopelijk met een sisser afloopt! Fijn Hetty, daar zijn we heel blij om!

Aan het eind van het zwemseizoen sluiten veel zwembaden hun buitenbaddeuren. En bij sommige buitenbaden wordt dit feestelijk afgesloten met een paar uurtjes vrij zwemmen voor de hondjes. Zwembad De Zien in Uitgeest doet het al jaren en verleden jaar hebben onze hondjes: Angel, Aiki, Kayra en Khes  samen met de baasjes er veel plezier beleefd. Helaas is Kayra niet meer onder ons en omdat Angel geen echte waterrat is mocht zij deze keer thuis blijven.

Maar de twee grauwe zusjes Aiki & Khes?

Die hebben wederom genoten.

Tussen de vele hondenrassen in (nou ja voornamelijk toch wel Labradors en Golden Retrievers) viel er vanaf hun zijde geen onvertogen woord. Sterker nog ze lieten zich erg makkelijk de bal afhandig maken door een aantal super snelle Labradors. Of weken uit voor het vele aanblaffen van een kennelijk wat onzekere Golden Retriever.

In het diepe zwemmen koste wat overredingskracht en op de mat was ook even eng, maar toen ze eenmaal de smaak te pakken kregen zwom Khes uit haarzelf al naar de mat toe om wat uit te rusten.

Ria en ik zwommen natuurlijk ook mee en het was wel uitkijken voor die scherpe nagels aan de poten, want daar zit heel wat kracht achter.

We hebben het geweten, Ria heeft wat te verantwoorden als ze maandag weer werk! Er staat nu een prachtige dieprode pootafdruk op haar bovenbeen. Mijn linkerarm is ook paars met een aardige streep. En de nodige spierpijn natuurlijk…… Maar dat alles mag de pret niet drukken, ook dit jaar hebben we opnieuw genoten.

Hoe koud het water ook was, de zon liet zich af en toe zien en hoe zeg je het ook alweer?: “ Als je ‘kindjes’ genieten, dan genieten de ‘ouders’ mee!” 

Na afloop zijn we nog heel gezellig bij Rob en Ria langs gegaan om lekker onder het genot van een thee/koffie op te warmen en bij te kletsen natuurlijk. Het was weer leuk en zeker voor herhaling vatbaar!

Klik hier voor het album van de waterpret.

Onze PC is ter zielen, helaas is ie gisteravond laat ‘ overleden’
Dit korte bericht kan even vanaf de PC van onze lieve Buuf, die haar kantoortje even beschikbaar stelt!

We kunnen nu dus geen update geven op de web-site (dat gaat niet vanaf hier) en alle mail moet ook wachten want er moet eerst een nieuwe PC komen!!
Hoop natuurlijk van harte dat straks op de nieuwe PC alle oude gegevens overgenomen kunnen worden en zo niet? Dan is er een flink probleem…………Allemaal dus even een behoorlijke dosis geduld voor het verslag en alle prachtige foto’s die we gisteren tijdens de nakomelingen wandeling hebben gemaakt! Die vele foto’s hebben we nog niet eens gezien…..

Maar: wat was het geweldig gisteren en wat was het gaaf dat er zoveel honden uit zowel het A-nest als het B-nest aanwezig waren!
Dank je wel lieve baasjes, dat jullie de tijd hebben genomen om er bij te kunnen zijn en dat jullie allen de socialisatie zo geweldig hebben voortgezet! Want deze Engeltjes zijn allemaal prachtig om te zien, allen even mooi, lief EN sociaal. Echt geweldig!
We kunnen met recht zeggen dat we bere trots zijn op deze twee nesten met nakomelingen van onze Angel!
Het was een geweldige middag en ons hoofd zit nog helemaal vol om alles te verwerken…….
Foto’s volgen, updates hopelijk ook, alleen is er echt een beetje veel geduld nodig!

Dit wordt een weekje  verplicht ‘vakantie’ met een boek in de tuin! Het prachtige vervolg op de bestseller ‘Schaduw van de wind’ opnieuw ‘t lekker dikke boek ‘Het spel van de Engel’ ligt al even te lonken…. dat wordt vast verplicht smullen…… want oh met de ziel onder de arm gaan we nu niet lopen toch? Zo zonder PC!

Liefs uit zonnig Wassenaar met vele pootjes van de Engelendames, die vannacht super hebben geslapen na een heerlijk dagje wandelen met hun familie.

Eerst even 3 jaar terug in de tijd: 2 augustus 2006; wij kamperen een maand lang op camping ‘Château de Chigy’ in de Bourgogne. Angel is mee en bewaakt voortent en caravan met het grootste gemak. Ik heb nog nooit zoveel boeken uit kunnen lezen, heerlijk ontspannen dus. Ilone en Peter, de baasjes van Balou, Angel’s grote zwarte neef, hebben daar een woning in de buurt en vragen of we een keertje komen eten. Zo gezegd zo gedaan. Balou en Angel vinden het geweldig als zij elkaar zien! Wat wonen zij daar prachtige en wat is een gastvrijheid!

En nu zijn we 3 jaar verder: Ilone en Peter hebben hun dierengezin uitgebreid met een dochter van Angel; Barchiël-Souris maakt al jong lange autoritten want ook zij gaat steeds mee, samen met haar grote zwarte vriend Balou naar hun optrekje in Frankrijk.

En toen werd gevraagd of wij het misschien leuk vonden ook een paar dagen langs te komen………..

In het laatste weekend van juli vertrekken we met Angel en Aiki naar La Douce France. “Les vacances commancent” op het moment dat we in La Croix st-Ouen bij mijn zus en zwager arriveren. Het was alweer even geleden, Aiki is hier zelfs nog nooit geweest. Het gaat prima met de hondjes en we genieten van de lange boswandelingen in het grote bos van Compiëgne.

“Arrivée en Bourgogne” lukt ons prima met de routebeschrijving van Ilone en de Tom-Tom.  Ik was even vergeten hoe weids het daar was. Ook was ik even vergeten dat er zelfs een prachtig gastenverblijf voor ons gasten is. Balou is helemaal door het dolle als hij Angel en Aiki herkent. Souris en Aiki zijn, als  jongste telg en halfzusjes van elkaar, het al heel snel samen met elkaar eens, als twee poten op één buik. Geweldig hoe die twee elkaar ook hebben gevonden.

Ilone is die zondag jarig en dat vieren we samen met vrienden die daar nog geen 10 minuten vandaan wonen. Meteen genoeg stof tot kletsen. En die allereerste indrukken worden natuurlijk weer vastgelegd.

“Les monstres de la route” zijn onze Oudduitse Herders die hun behoeftes netjes buiten het terrein doen. Als je de weg vanaf de kruising naar de boerderij volgt dan loop je zomaar een klein halfuur met aan beide zijden vol rijpe bramenstruiken. Heerlijk snoepen hoor!

 “ Au domaine de la famillie”  is het echt TOP! Wat een ruimte, wat een rust, wat een stilte!

En de honden hebben hun eigen “Bain des chiens”

Met grote regelmaat komen de buren op bezoek. Die buren moet je weten, heten “Charolais”. Dit zijn jonge stierkalveren die rond hobbelen te samen met zwangere koeien en één echte Bull. Als onze Angel oog in oog staat met een mama koe is het toch wel even slikken hoor.

“On ’s amuse!” Echt, ik kan niet anders zeggen dan dat we het super hebben, niet alleen wij maar ook de hondjes.

“Le plaisir de jouer ensemble” straalt er gewoon vanaf. En wat een gastvrijheid: Het eten is geweldig, we kletsen, drinken en lachen heel wat af. ‘Quelle allure!’, of was het ‘Oh le corps!’, zoals Charles Aznavour ons steeds doet geloven. (Ja Peter, ik weet ook wel dat jij mijn lichaam niet bedoelt!)

En natuurlijk gaan de hondjes met regelmaat “Encore en route”.

Het weer zit helemaal mee. “Quelle chaleur!” roepen we regelmatig en dan dompelen we ons onder in het overheerlijke zwempotje. Die aanhoudende warmte voorspelt wel onweer en regen, gaan we dit misschien ook nog verwachten?

Het valt alles mee, die zondag een week later regent het iets als we ’s morgens opstaan, maar het mag eigenlijk geen naam hebben. Het meeste valt ’s nachts en de grote tornado komt gelukkig hier niet langs. Als Ton ziet dat de schoorsteen van Peter en Ilone wordt bewoond door grote wespen, (hier in Frankrijk heten ze Frelons) mag hij nog even aan het werk. “Detruire les Frelons” is nog een heel karwei.

Helaas komt aan alles een eind, zo ook onze Franse vakantie in de Bourgogne. ”Partir c’est mourir un peu!”  Ilone en Peter daar achterlaten is best lastig. We hebben volop genoten of zoals de Fransen kunnen zeggen: ‘C’étais superbe, splendide, formidable!’  of gewoon  ‘C’étais Magnifique! Peter et Ilone, mille fois merci!

“Le retour à La Croix st-Ouen” is een feit en hier blijven we nog een paar dagen nagenieten van het prachtige weer, het samen zijn onder elkaar waarbij we elke avond een kaartje leggen en natuurlijk opnieuw de heerlijke boswandelingen met de hondjes in het grote bos van Compiëgne.

Het zit er weer op………..

NB: Klik op de onderstreepte links voor het openen van de desbetreffende web-albums.

Alweer zes maanden geleden dat onze B’Engeltjes, de pups van Angel en Cuando, werden geboren. Liever geen winternest maar oh midden in hartje winter met bijna 10 graden onder nul kunnen we toch echt wel van een winternest spreken. En toen Rene, die ons zo perfect met de bevalling heeft geholpen, dan eindelijk weer terug naar huis kon, reed hij een prachtig sneeuwwit Markelo binnen! Hoezo winter? Dat ik van mijn geloof ben afgevallen mag wel duidelijk zijn.

En nu is het zomer, de grote vakantie is zelfs in sommige delen van ons land al begonnen. Bijna de hele maand mei en juni hebben we kunnen genieten van mooi droog weer, zeker hier aan de kust. En onze Engeltjes? Die genieten net zo hard, samen met hun nieuwe baasjes. Sommigen zijn zelfs mee op vakantie ergens aan het strand als B’Engel-watch?

Vandaag is het precies zes maanden geleden, 6 maanden alweer? Wat vliegt de tijd. Het gaat goed met onze kanjers in hun nieuwe omgeving. De een doet het nog leuker dan de ander en dat ze allen nog altijd even geliefd en gewenst zijn mag wel gezegd worden! Hoeveel energie het ook kost, een pupje in huis opvoeden is niet niks. Zelfs die twee die moeite hadden met autorijden hebben hun gevecht overwonnen. Hoe trots kan je zijn?

De eerste cursussen zijn afgerond en een aantal zijn al lang bezig aan de vervolg cursus of ja, zelfs aan G & G 1. Slimme B’Engels zijn het, dat mag ook gezegd worden. Intussen is het puppylijf veranderd in een langpootmug met hoge poten en grote koppen, lange neuzen en grote oren die allen fier rechtop staan. De haren groeien flink, ze zitten allemaal echt prachtig in hun vacht! De schofthoogte van de reutjes zal rond de 58 cm zijn. In elk geval is grauwe Barbelo-Odin, die hier kind aan huis is en nog altijd elke week wel een dagje komt, nu praktisch even groot als zijn mama Angel.

Bij B’Engeltjes portretjes staan voldoende foto’s van de opgroeiende B’Engeltjes en zo kan elke B’Engel gevolgd worden.

Wij hopen dat iedereen nog lang zal kunnen genieten van zijn eigen B’Engel en dat ze in licht en liefde mogen opgroeien tot geweldige mooie, sociale en gezonde kanjers! Want daar doen we het voor.

Dit najaar is de beurt aan Aiki. Bij haar volgende loopsheid wordt zij (ook) gedekt door Cuando en mag zij laten zien wat ze op de wereld kan zetten. Die papa, daar hebben we niet lang over na hoeven te denken! Als haar kindjes net zo worden als deze B’Engeltjes dan komt het helemaal goed. Papa Cuando laat zijn sporen nu al na. En wat voor een sporen. Wij zijn hartstikke blij met hem!

Neem eens een kijkje op de website van Albert en Rene van de DRACC’s Clan, want Cuando heeft nog meer nakomelingen in het verschiet. Jaja, deze kanjer wordt weer papa!

Vandaag is het weer zover, de jaarlijks terugkerende strandwandeling van de NODHV wordt opnieuw van Katwijk naar Noordwijk gelopen. Het is gewoon een fijne route, omdat er in Katwijk minder parkeerproblemen zijn dan in Noordwijk en de sanitaire stop bij Beach End altijd weer handig en gezellig is.

Afgelopen week was het voorjaar al in volle gang met als topdag de vrijdag. Cisca, haar moeder Rikkie en de ODH Kaya hebben hier al heerlijk van kunnen profiteren daar zij vrijdagmiddag vroeg al in Noordwijk arriveerden. Zo maken zij er weer een heel ontspannen weekend van. Helaas liet de zon het gisteren afweten maar vandaag belooft het iets beter te worden. Voor onze hondjes overigens geen punt, die genieten toch wel, weer of geen weer.

Ben benieuwd wie we allemaal aantreffen in Katwijk en bij Beach End. Als het goed lopen er twee nakomelingen van Angel en Cliff uit het A-Nest mee: Aniël en Atuniël-Khes, twee zusjes van onze Aiki en we zien mogelijk bij Beach End drie B’Engeltjes terug van Angel en Cuando uit ons B-Nest. Dat wij er veel zin in hebben mag wel duidelijk zijn!

Als wij op het parkeerterrein tegenover Manege Jonker arriveren zijn Cisca en Jan er al met Kaya en Branco. Vanuit Beach End zijn zij over het strand deze kant op gekomen om zo het hele eind met ons samen mee terug te lopen. Kaya en Branco zijn de zee al in geweest en ruiken lekker zout. Ook Rob en Ria zijn al gearriveerd met ‘onze’ Khes. Wat is Khes toch altijd weer blij als ze ons ziet en wat zit zij prachtig in de vacht, geweldig!

Wachtend op de rest blijven de honden aan de trekhaak! (altijd handig die trekhaak)

En kan ik de anderen op mijn gemak begroeten. Zo zien we Jacques en Petra met ‘onze’ Aniël weer terug, wauw wat is Aniël mooi stevig! Joke en Frans hebben hun ‘zwarte’ Skye of Yentl’s Yard bij zich en naast Angel is ze net niet zwart. We krijgen toch nog een onaangemelde gast mee, zij heeft een bekende ODH bij zich, het is Alwin –Plush van de Victory, ja die vd Victory! Kristel en Jeroen komen met grauwe Amara-Nova van Molino’s Hof, dochter van Imke en Indy, wat is dit ook een mooie dame. Ursula komt zonder hond maar neemt wel haar zoon mee wandelen. Peter en Ellen met hun Fiona-Diva van Stoopy zijn iets verlaat door de Marathon die in Rotterdam gelopen wordt. Hetzelfde gebeurt bij Jeroen, Saskia en Lieke met hun twee harige mannen Alex en Flame-Eamon van Stoopy, broer van Diva.

Als we op het strand arriveren, gaan de honden los en vermaken zich opperbest. De baasjes natuurlijk ook.

Er valt geen onvertogen woord, buiten dat sommige herders het op de vogels of eenden hebben voorzien en langs de duinrand door het mulle zand hun prooi met veel elan volgen. Gelukkig keert een herder altijd weer terug naar de baas of…….

Halverwege de rit komen we Fred, Angelien met hun Mojka en Desperado-Thor of Heartland tegen. Wat een grote vent is Thor al, echt een zoon van zijn papa Boy, (de broer van onze Angel), da’s ook al zo een kanjer. Omdat Thor nog jong is lopen ze ons tegemoet en kunnen ze natuurlijk niet het hele eind mee. Ook komen Rikkie, de moeder van Cisca en Jan z’n vrouw ons tegemoet lopen.

En dan worden we overvallen door een echte Zee Vlam!

We lijken net de ‘Living Death’, alsof we als geesten uit de mist tevoorschijn komen….. eigenlijk best luguber en behoorlijk koud! Daardoor loopt Diva met de verkeerde benen mee! Er is flinke paniek als we bij Beach End arriveren zonder Diva en er iemand door de mist aan komt die iedereen in geuren en kleuren vertelt dat er een herder is gezien die in noodvaart richting Katwijk rent. Ellen snelt terug de mist in en wij staan wat reddeloos in de koude mist op het strand van Noordwijk te wachten.

Afleiding genoeg trouwens want al snel speur ik onze eigen grauwe Barbelo-Odin met zijn zwart-bruine zusje Baïtel-Daikah op het strand. Oh wat zijn ze toch weer leuk deze B’Engeltjes! Als dan ook Bath Kol-Kommissar Derrick met zijn baasjes Hetty en Hans arriveert, is het feest echt compleet. Hartstikke leuk dat ook zij er zijn en dat zij en Nicole met haar mama de moeite hebben genomen het hele eind te rijden voor een ‘piepkleine’ wandeling aan het strand.

Helemaal blij en opgelucht komt Ellen terug met haar Diva! Dat vergeet je zo snel niet meer. We genieten met elkaar aan het terras van Beach End en omdat wij er alleen zitten met onze ODH’s lijkt het wel een privé terrasje van Herders.

Genoeg bekijks dus!

Jan, z ’n vouw Cisca, Rikkie en de honden moeten uit checken (zij zaten in een hotel moeten jullie weten) en vertrekken. Wij vertrekken ook niet veel later terug naar Katwijk. Helaas blijven de B’Engeltjes achter, zij mogen immers nog niet zo ver!

De mist lijkt iets op te trekken en als we in Katwijk arriveren, komt de zon er weer door.

Toch nog een drankje pakken en even lekker opwarmen met elkaar? Zo gezegd zo gedaan en zo wordt het nog best een heel gezellig latertje.

Ellen geniet van haar knuffels met Aiki en Aiki geniet niet minder! Met recht kunnen we weer zeggen dat we hebben genoten en dat deze rit weer voor herhaling vatbaar is.

Rob & Ria, Jacques & Petra, Jan & z’n vrouw, Cisca & Rikkie, Ellen & Peter, Kristel & Jeroen, Ursula & zoon, Joke & Frans, Saskia & Jeroen met Lieke, Fred & Angelien, Astrid & Paul met de meiden, Nicole & haar mama, Hetty & Hans en niet te vergeten mijn eigen Ton, bedankt dat jullie er waren en bedankt weer voor de gezelligheid. Het was weer TOP!

Tijd en zin voor een aantal foto’s? Klik hier en ga er maar lekker voor zitten.

En op de site van PEter staan nog veel meer foto’s. Het zijn er wel 300 en ze zijn echt prachtig! Peter, wat heb jij een geweldig aantal mooie foto’s gemaakt, vooral die aktie foto’s zijn echt TOP!

Vergeet natuurlijk de site van Kaya niet, ook daar is het weer volop genieten! En neem een kijkje in het album van Kristel & Jeroen, ook daar staan vele leuke foto’s!

Reacties (0)

maart 28, 2009

Bijna 12 weken alweer!

Geplaatst onder: Angel, Puppy's, Angel's engeltjes, Aiki — Maj @ 5:25 pm

Alweer bijna twaalf weken geleden dat de B’Engeltjes van Angel en Cuando werden geboren, wat vliegt de tijd! Twaalf weken oud en allemaal rond de 12 kg met als koploper Bahram-Indy, hij zit er zelfs ruim boven. In het nest groeide hij het hardst, hem inhalen zal niet zo snel gebeuren. Maar de rest volgt wel in colonne, keurig zoals het hoort en zoals het in de boeken beschreven staat! (Het aantal weken in kilo’s)

Tja en nog een vermelding: Bij bijna elke B’Engel staan de oortjes al fier rechtop, helemaal TOPPIE!

 

 

Vier weken geleden zijn de eerste B’Engeltjes uitgevlogen, de rest volgde in rap tempo en het werd stil in Huize Angel of Wassenaer. Eigenlijk best wel heel stil!

Intussen gaat het met de Bengels geweldig! Alle Baasjes zijn maar wat trots op hun kleine B’Engel. De eerste week was het natuurlijk best wennen: Zonder broertjes en zusjes zo uit je veilige warme nest in een nieuwe omgeving, alleen in de bench, geen mama Angel of Assepoessie Aiki om je mee te vermaken en vooral die eerste eenzame nachten……..Of je er nu naast sliep, de babyfoon gebruikte, je B’Engel mee naar de slaapkamer nam of je B’Engel gewoon alleen in de bench liet? Voor sommigen was het toch een paar dagen afzien. En ook het zindelijk maken is een energievol proces. Het leven van een nieuwbakken pupje (en hun nieuwe Baasjes) gaat niet meteen over rozen. Toch vond een ieder uiteindelijk heel snel zijn ritme.

Van de negen B’Engeltjes hebben er zeven nog andere viervoeters in huis. Of zelfs een éénvoeter, als we aan de kip van Barbelo-Odin denken, die rond hupt op maar één pootje. Bijna allemaal hebben ze wel één of meerdere poezen als vriendje, nou ja vriendjes moeten ze natuurlijk eigenlijk nog wel worden. Sommigen hebben zelfs eigen soortgenoten als vriendje, zoals Baïtel-Daikah met de Pyreneese Herder Esti, Baglis-Shamal met de grote Duitse Herder vriend Mike en Bedaliël-Bo met haar grote voorbeeld Daisy. Barchiël-Souris heeft het nog makkelijker, haar vriendje is Angel’s zwarte neef, de Oudduitse Herder Balou van Altdeutschen Eck. (Zijn papa is Angel’s opa). De B’Engeltjes vinden in elk geval allemaal aansluiting met hun dierlijke vriendjes! Behalve als de kip los door de achtertuin hipt………

Natuurlijk moet er ook veel geleerd worden! Allemaal op cursus en allemaal doen ze het zoals het een Herder betaamd. Tja, je hebt een Herder of niet hè. Toch is het natuurlijk ontzettend leuk te horen dat sommige mede cursisten zich als ongeleide projectielen gedragen terwijl onze B’Engel daar dan staat als vaak ook nog de jongste telg van alle cursisten, die niet alleen goed luistert, maar ook nog eens doet wat er verlangd wordt en nergens echt van onder de indruk is. Geweldig toch!

Klik hier voor weer vele mooie foto’s van onze B’Engeltjes!

Natuurlijk genieten wij ontzettend van alle mailberichten die we over en weer met elkaar delen, (ga zo door en vooral veel foto’s sturen!!) En we genieten van de twee B’Engeltjes Barbelo-Odin en Barchiël-Souris, die immers alle twee in Wassenaar wonen! Die zien we echt met regelmaat. Barbelo-Odin is zelfs al een paar keer een dagje bij ons geweest, hij gedraagt zich als de Opper God tussen zijn dames, zo mooi om te zien hoe leuk Aiki en hij elkaar uitdagen en met elkaar spelen! Nog geen week geleden was hij helaas ineens heel zielig. Bleek dat z’n melktand ontstoken was, waardoor zijn hele rechterkaak op zwol op. De tand is verwijderd en de kaak weer geslonken. Gelukkig dus een snel herstel.

Wij zijn ontzettend blij dat het allemaal zo goed gaat, dat alle baasjes vol lof zijn over hun eigen B’Engel en er ook nog steeds echt volop van genieten. Het gehoorzame, het luisteren, het sociale gedrag met het onverstoorbare niet of nauwelijks reageren op harde of vreemde geluiden en andere factoren, etc. etc.

Baasjes, ga zo door met jullie socialisatie en wij geloven dat dit echte WERELDPUPS worden.

 

Want zeg nu zelf, pups van Angel en Cuando dat kunnen toch alleen maar Wereldpups worden?

Reacties (0)

maart 2, 2009

De achtste week

Geplaatst onder: Angel, Thuis, Puppy's, Angel's engeltjes, Aiki — Maj @ 10:12 pm

Partir, c’est mourir un peu!  Dit is echt de week van het grote afscheid! Onze B’Engeltjes vliegen in rap tempo uit. Zij zijn er echt klaar voor maar wij……..

Woensdagmiddag wordt de eerste B’Engel: Barbelo-Odin, opgehaald door Astrid, Paul, Naomi en Evita en hij komt in een warm nest terecht.

Alles staat voor hem klaar, z’n baasje Astrid had de uitzet al helemaal in orde gemaakt! Wat is ie aandoenlijk dit manneke. Omdat het puppypakket van Cavom moeite had ons huis te vinden wordt het veel later dan verwacht bezorgd. Maar…..dat brengt mij wel in de gelegenheid meteen ’s avonds even langs te gaan voor de na bezorging. Barbelo-Odin blijft immers in Wassenaar wonen. Geweldig om te zien hoe thuis hij nu al is. Alleen de nachten nog……want ja, zonder je nest genoten in het donker is eigenlijk best eng……Gelukkig gaat het elke nacht ietsje beter.

Vrijdag begint dan echt de marathon van uitvliegende Engeltjes bij Angel of Wassenaer en deze eindigt pas op maandagmiddag. Op deze regenachtige dag lijkt het wel of de hele wereld mee huilt…… Een lang weekend van puppy’s afstaan aan hun nieuwe baasjes, wat is dit toch een ontzettend moeilijk moment! We hebben er niet naar uitgekeken (de nieuwe baasjes natuurlijk wel) maar het eigenlijk een beetje weggestopt. Loslaten, heet het…En dan is het zover.

De 2^de B’Engel: Balthial-Izzy, wordt vrijdagmorgen opgehaald door Carla en Freek.

Zij hebben veel grote honden gehad en ze zijn wel wat gewend. Ook hier staat alles al helemaal klaar. Balthial-Izzy gaat mee naar Haarlem, gelukkig ook niet zo heel ver hier vandaan.

De 3^de B’Engel: Babiël-Bipa wordt rond lunch tijd door Peter en Micha opgehaald.

Zij gaat mee naar België, niet ver over de grens van Nederland. Het toeval wil (wat is toeval?) dat Peter vaak in Wassenaar komt en hier ook nog familie heeft wonen, dus we verliezen haar vast niet uit het oog. De 2 Abessijnen daar zijn goed voorbereid!

En toen hadden we nog maar 6 B’Engeltjes over. Wat is het dan ineens stil in de Engelenkraamkamer, maar nog meer in de grotere speelkamer en tuin. Wat een verschil zeg, het is bijna niet te geloven. Je realiseert het je niet, maar 3 minder is echt goed voelbaar!

De 4^de B’Engel: Baglis-Shamal wordt zaterdagmorgen opgehaald door Lisette en Lennard.

Hij gaat meer naar ’s Gravendeel en zal ongetwijfeld heel goed krijgen bij de oudere Duitse Herder Mike en hun 3 poezen.

De 5^de B’Engel: Bahram-Indy wordt daarna opgehaald door Ton en Janie.

Hij komt in Katwijk aan zee te wonen, zo lekker dichtbij dat wij hem ook vast niet uit het oog gaan verliezen. Zowel Angel’s halfzus Robin als Angel’s halfzus Tess wonen beiden ook in Katwijk. Alle twee dus een tante van Bahram-Indy! De populatie Oudduitse Herders groeit gestaag! Oh, en dit manneke gaat samen met zijn broer Barbelo-Odin de puppyklas doen bij dezelfde school!

De 6^de B’Engel: Bedaliël-Bo wordt zaterdagmiddag gehaald door José, de zus van Ton.

Zij blijft letterlijk in de familie en komt aan de rand van Noordwijk te wonen. Helemaal TOP en lekker dichtbij! Hun oudere Duitse Herder Daisy mag mooi nog even mee helpen met het opvoeden. En tijdens de zomermaanden mag Bedaliël-Bo zelf een beetje haar waaksheid tonen als de camping op volle toeren draait.

Een toen hadden we geen grauwe B’Engeltjes meer in ons assortiment. Alle grauwen zijn uitgevlogen. Wat is het stil…… om echt even stil bij te staan……

Nu zijn er nog 3 B’Engeltjes over, allen zwart/bruin. Ze hobbelen door de tuin of dat er niets aan de hand is. De hele tuin wordt verkend en ze worden al vrijer en vrijer. Met regelmaat wordt ook nog altijd die melkbar even uitgeprobeerd. Het is mooi om te zien dat zowel Angel als Aiki beiden erg leuk met de B’Engeltjes spelen. En met elkaar waarbij er soms een stoere B’Engel denkt zich er tussen te kunnen mengen.

Dan is het zondag en wordt de 7^de B’Engel: Bath Kol-Kommissar Derrick opgehaald door Hetty en Hans.

Begin dit jaar is hun Duitse Herder Tess naar de overzijde vertrokken en misschien kan dit manneke hun verdriet een klein beetje verzachten. Afleiding geven zal hij zeker wel! Hetty en Hans treffen het wel want de dag start met een strakke blauwe lucht. Ze komen helemaal uit Lichtenvoorde, maar hebben voor deze dag een hotelletje in Scheveningen geboekt, nog één maal samen even uitslapen? Dan is het meteen genieten van de blauwe lucht en het (eindelijk) wat zachtere weer!

Er zijn nog maar 2 B’Engeltjes over, de beide zwart/bruine dames worden maandag opgehaald. Dit is echt heel erg wennen hoor, je zou ze bijna vergeten…..

Vergeten? Hoe kan ik het schrijven, tuurlijk worden deze 2 dames nog volop geknuffeld en bekeken, het zijn immers de laatste momenten die we willen koesteren. Met dit droge zachte weer zou je bijna de hele dag in de tuin rond hangen. Gelukkig komen beide dames s’ avonds weer naar binnen, nog maar 2 B’Engeltjes in de Engelenkraamkamer! En Moedertje Mop is er ook weer, zij komt de gemoederen een beetje sussen en natuurlijk voor de laatste maal afscheid nemen van de laatste 2 B’Engeltjes!

Maandagmorgen komen Nicole en Ronald de 8^ste B’Engel: Baïtel-Daikah, ophalen.

Zij gaat net als Babiël-Bipa ook mee naar België en toeval of niet, ze komen vlak bij elkaar te wonen. (Terwijl beide nieuwe baasjes allen in Wassenaar hebben gewoond, hoezo toeval?) Baïtel-Daikah gaat het Pyreneese Herdertje Esti gezelschap houden.

Tot slot wordt de 9^de B’Engel: Barchiël-Souris, opgehaald door Ilone, Peter en Balou.

Ook daar was volop verdriet, want nog maar 3 weken geleden moesten ze hun lieve schat Elmo in laten slapen. Balou van AE, een zwarte neef van Angel (halfbroer van oma Puck) zal vast wel blij zijn dat hij nu een vriendinnetje gaat krijgen. Hij is al een grote vriend van Angel, samen kunnen ze park De Paauw wel ‘onveilig’ maken! (De schrik van De Paauw?) Barchiël-Souris zal ook hier mogelijk het verdriet wat verzachten. Gelukkig blijft dit dametje net als Barbelo-Odin in Wassenaar wonen en zullen we elkaar vast vaak genoeg nog zien. Balou is immers al een grote vriend van Angel en Aiki!

Opnieuw kan ik alleen maar zeggen: Het is een geweldig nest, deze Engelenpuppy’s van Angel en Cuando. Ze zijn niet alleen prachtig om te zien, maar het zijn ook stuk voor stuk sociale stabiele hondjes! Wat heb ik gewenst dat deze hondjes in de buurt zullen opgroeien en hoe mooi dat deze wens ook uit gaat komen! We hebben heel vaak heel veel bezoek gehad, niet alleen van de baasjes die valkbij wonen maar ook van de baasjes die verder weg zitten en dat maakt dit nest ook wel heel bijzonder! (Chapeau aan alle nieuwe baasjes!) We zijn erg benieuwd hoe ze allemaal ‘opdrogen’ en de tijd zal het leren. We blijven ze volgen!

WIJ WENSEN ALLE NIEUWE BAASJES VEEL LIEFDE EN GELUK TOE MET HUN NIEUWE PUP. Dat ze maar in goede gezondheid heel oud mogen worden!

En niet te vergeten: Dank, dank, dank voor alle liefde, attenties en lieve cadeautjes! De vele mooie kaarten en foto’s, de prachtige bossen bloemen, heerlijke bonbons en cake, de engelen, de botjes en snoepjes voor Angel & Aiki, het is bijna niet te benoemen!

En natuurlijk ook niet te vergeten alle liefdevolle aandacht en vele telefonische contacten die we hebben onderhouden met Albert & Rene van de DRACC’s Clan; de baasjes van Cuando! Natuurlijk ook veel dank voor alle vertrouwen die de nieuwe baasjes in ons hebben gehad! Nicole haar geduld is wel heel lang op de proef gesteld, zij heeft bijna een jaar gewacht op haar Baïtel-Daikah, hoop dat het ’t wachten waard was!

Ik zou het erg leuk vinden als we van het wel en wee van de pups op de hoogte blijven, misschien met een regelmatig berichtje in ons gastenboek (altijd leuk!) en of gewoon via e-mail met natuurlijk de bijbehorende foto’s! Foto’s zijn altijd welkom!

Lieve lieve B’Engeltjes van Angel en Cuando, het ga jullie goed! Nu mogen jullie het helemaal zelf doen in jullie nieuwe leven!

Reacties (0)

februari 23, 2009

De zevende week

Geplaatst onder: Angel, Thuis, Puppy's, Angel's engeltjes, Aiki — Maj @ 12:08 am

Wordt de week van afscheid nemen…. En was toch ook wel een week van de vele ontdekkingen. De B’Engeltjes groeien nu zo snel, alles gaat in sneltreinvaart. Ook het bevattingsvermogen groeit in rap tempo. Je hoeft maar één keer iets (voor) te doen en daarna hebben ze precies in de gaten wat er gaat gebeuren. Het spreekwoordelijke gezegde: ” Als er een schaap over de dam is volgen er meer” gaat meerdere keren per dag op. Niemand wil vergeten worden en allemaal vechten voor een eigen plekje. Wat is het leven van een pupje toch bijzonder.

De B’Engels worden nu zo groot dat de Engelenkraamkamer eigenlijk te klein gaat worden, vooral als ze net hebben gegeten. Ze zitten dan zo boordevol energie dat ze de ‘tent’ zowat afbreken.

Na de ochtendmaaltijd is met meteen lozen wat je hebt gegeten, ook daar kunnen we bijna de klok op gelijk zetten. In de buurt blijven en direct opruimen, want anders wordt er dwars doorheen gebanjerd. En nee, dit is geen ‘aardappel stempelen’ hoor, maar echt letterlijk ‘poep stempelen’, overal overheen.

Elke morgen vertrekken de B’Engels in het boodschappen kratje naar de Engelenspeelkamer omdat ze daar meer ruimte hebben. Zodra het weer het toe laat, gaat het poortje in de Engelenspeelkamer open en kunnen ze de Engelenveranda op. En als daar het hekje open gaat dan mogen ze het hele achterste gedeelte van de tuin ontdekken. Dat is echt één groot feest: Door het ‘oerwoud’ rennen, op takken kauwen, kuilen graven, steentjes vinden, gras plukken…..

De ladder ontdekken en vooral mama Angel en zus Aiki achterna zitten, of… proberen mee te doen met het balspel. Met lef weliswaar, want stel dat mama Angel en/of Aiki een correctie willen geven? Achterom kijkend terug snellen naar de veilige Engelenveranda is heel koddig om te zien.

Afgelopen zaterdag zijn alle baasjes (voor zover ze in de mogelijkheid waren te komen) hier geweest om met hun eigen B’Engel de Bosrand onveilig te maken.

De één was wat pieperig, de ander liep al netjes aan de riem mee. Het was een hele leuke ervaring, ook om elkaar als nieuwe toekomstige baasjes te leren kennen. Na de Bosrand zijn we allen nog even op het veldje achter de Bank geweest en het was heel mooi om te zien hoe sommigen zich volledig op het gemak voelden en, hoe stabiel kan je zijn, de spelende kinderen aan de achterkant van het veld zonder gene gingen bekijken. Het was best een zwaar programma voor de B’Engels, maar wij hebben genoten. Na afloop kwam de zelf gemaakte Erwtensoep van Rene, baasje van Cuando, goed van pas. Zie het verslag van deze dag op de Website van de DRACC’s Clan. En kijk bij: ‘Bengelsday’! Rene, geweldig dat je er ook bij kon zijn, je bent weer TOP!! En zie natuurlijk ook alle vele foto’s van de afgelopen weken bij B’Engeltjes week zeven en B’Engeltjes week acht.

Zondag hebben alle B’Engeltjes de puppytest met heel goed gevolg doorstaan! Ingrid, van hondenschool Dinja, heeft de test verzorgd. Zij heeft een aantal B’Engels geboren zien worden en heeft daarna bewust afstand gehouden om niet bevooroordeeld te raken. Aiki en ik trainen bij haar, we hebben daar de puppyklas en gevorderdenklas met heel veel plezier afgerond en vermaken ons nu met ’Railly-O’. Aiki vindt het geweldig om te doen. Leuk is te weten dat onze Barchiël-Souris volgende week bij Ingrid start voor haar eerste puppyles.

En dan……zit het erop…….

De B’Engeltjes zijn er klaar voor het nest te verlaten….. en wij sturen veel licht, liefde en kracht door

Zijn wij er ook klaar voor?

In elk geval wensen wij alle nieuwe baasjes heel veel liefde en geluk toe met hun Babiël, Baïtel-Daikah, Baglis-Shamal, Bahram-Indy, Balthial-Izzy, Barchiël-Souris, Barbelo-Odin, Bath Kol-Derrick en Bedaliël-Bo! Dat ze maar jarenlang heel veel plezier aan hun B’Engel mogen beleven. Onze taak zit erop, nu is het aan de nieuwe baasjes de socialisatie af te ronden en deze stabiele Engelenpuppy’s een mooie toekomst te bieden.

Wij hebben er alle vertrouwen in!

En misschien over anderhalf jaar? Zullen we het dan opnieuw mee mogen maken?

Reacties (0)

februari 16, 2009

De zesde week

Geplaatst onder: Angel, Thuis, Puppy's, Angel's engeltjes, Aiki — Maj @ 11:11 pm

Is een week van de grote groei!

Het gaat echt snel nu, de B’Engeltjes worden in rap tempo groter, zwaarder  en sneller. Er is veel meer controle op de motoriek, het spel wordt feller en die tandjes, die zijn nu echt vlijmscherp. Dat heeft een aantal van Angel’s B’Engeltjes al een paar keer een fikse correctie opgeleverd. Niet leuk om te zien en te horen, de natuur is soms hard. Angel wil ook echt niet meer de hele dag tussen haar B’Engeltjes in en ook Aiki, die er soms heel enthousiast tussen wil komen, bedenkt zich nu wel 2 keer. Dat opspringen en die bijtende bekjes, het zijn er wel negen en niets is meer veilig.

Dat de B’Engeltjes nu echte Bengeltjes zijn geworden hebben ze al bewezen. Het deurtje van het hekje openmaken, heel slim, leverde een leuke speelplaats in de voorkamer op. De schoenen van Ton waren door de voorkamer gesleept. Plasje op het kleed, poepje netjes op de houten vloer, zo kon je zien waar ze allemaal waren geweest, grappig was wel dat ze toch weer terug in de Engelenkraamkamer waren toen ik de huiskamer in kwam. Dit was de eerste uitbraak en zo volgden er meer. Zondagmorgen zag ik opnieuw dat ze Aiki en Angel waren gevolgd, die weten precies hoe ze ‘binnen’ moet komen zonder gebruik van het deurtje, (die intussen is verankerd) dus als je gewoon je moeder volgt, dan kom je er vanzelf wel. Bengels zijn het! Opletten nu met vastzetten van het hekje, want ja ze worden echt sneller, zwaarder en sterker!

De B’Engeltjes krijgen nu 3 maal daags  vers vlees en de ochtend maaltijd bestaat uit brokjes, want brokjes leren eten moet natuurlijk ook.

De meeste nieuwe baasjes zullen immers brokjes gaan geven en zich niet wagen aan vers vlees. Maar eerlijk is eerlijk, met vers vlees wordt er echt beduidend minder gepoept! Scheelt een hele boel afval toch!

Elke middag verhuizen de B’Engeltjes naar de Engelenspeelkamer in de garage en een schik dat ze daar hebben!

Het is gewoon koddig om te zien. Jammer dat het nog altijd echt winter is, te nat en te koud om de tuin onveilig te maken. Na de avond maaltijd, en voordat het spul weer gewogen wordt, halen we ze weer naar binnen. De Engelenkraamkamer is dan haast te klein! Pas tegen 23 uur krijgen ze de laatste vlees maaltijd en na een laatste poepronde, valt dan ineens de nacht in. Rust in de Engelenkraamkamer, ook voor ons!

Ook hebben de B’Engeltjes allen mogen kennismaken met de auto.

Even snuiven en voelen hoe een draaiende motor trilt. Allemaal even in de achterbak als begin van deze auto socialisatie.

Had het eerder willen doen, het kan al vanaf de vierde week, maar ja, dat winterse weer hè…..

Zaterdag is de dierenarts geweest en Bernard heeft alle negen B’Engeltjes volledig gezond verklaard! Geen navelbreukjes, alle balletjes ingedaald, hij vind het een prachtig nest van negen bolletjes wol.

Geweldig in de vacht en prachtig qua bouw en gewicht. En toch een vermelding waard: Zelden zulke makkelijk betastbare pups in handen gehad! De enting en chip gingen er met gemak in, hoewel ik moet zeggen dat de mannen er wel veel geluid bij hebben gemaakt.

Klik hier voor alle foto’s  van deze keuring, eerst de mannen op alfabetische volgorde en daarna de dames.

Zaterdag, Valentijnsdag, was ondanks het chippen en enten toch ook een klein feestje, zeker voor Angel en Aiki, want Angel’s enige zoon van de A-Engeltjes kwam op bezoek! Aiki haar bloedeigen broer Ahavahel-Jimmy en wat is ie mooi geworden!

Prachtig qua bouw en wat een vacht heeft hij! Z’n staart en broek zijn helemaal TOP! Angel en Aiki vermaakten zich prima met zoonlief en broer. Geen onvertogen woord, vooral Aiki genoot volop. Jimmy, je bent opgegroeid tot een prachtige sociale lieverd, hulde aan je baasjes!

Klik hier voor een heleboel foto’s van het drietal spelend in de tuin.

Week zes zit er dus weer op, we gaan naar week zeven. Even geduld voor de portretjes, want maandag is het weer een dagje Zwolle voor de web-master!

Het einde is in zicht… zucht!

Reacties (0)

februari 9, 2009

De vijfde week

Geplaatst onder: Angel, Puppy's, Angel's engeltjes, Aiki, Cuando — Maj @ 11:32 pm

De tijd vliegt, de B’Engeltjes worden snel groter en groter. Het spel wordt ook ruwer en soms wordt er behoorlijk gegild. Want die tandjes zijn nu echt scherp en de kracht van het bijten wordt harder. Het uittesten van de bijtrem is dus in volle gang. Aiki en Angel komen soms aansnellen om te kijken wat er nu weer aan de hand is, meestal wordt dan een van de engeltjes gemolesteerd en kunnen zij meteen met de correctie beginnen. De B’ Engeltjes hebben nog altijd hevig ontzag voor Assepoesje Aiki en Angel heeft daar een geweldige hulp aan. Goed zo Assepoesje, wij zijn ook heel blij met jou!

We hebben nog steeds elke dag veel bezoek, is het niet ’s middags dan is het wel ’s avonds, soms meerdere keren per dag. Vrienden, bekenden, familie, maar natuurlijk ook de nieuwe baasjes, die willen tenslotte hun opgroeiende Bengel graag volgen. En doordat de meeste Bengeltjes redelijk in de buurt komen te wonen, kan er makkelijk vaak ‘gesnuffeld’ worden. Kan ook goed merken dat de B’Engeltjes het heerlijk vinden om aangehaald en opgetild te worden, zullen wij ze eens lekker verpesten voor de nieuwe eigenaren? Gaan die straks 30 kg of meer optillen? Ach, nu kan het nog en natuurlijk is dit straks allemaal verleden tijd.

Na de melkgift trekt Angel zich nog vaker terug over het lage hekje, om zich naast de PC neer te vlijen. De B’Engeltjes zijn het er echter niet meer mee eens en hebben heel, heel goed door dat hun mama daar ligt. Balthial was als eerste het hekje over en hoewel het die eerste keer gewoon toeval was, weet ze nu precies hoe ze dit moet aanpakken. Als een aapje klimt ze omhoog, met heel veel kracht in haar voorpootjes trekt ze zich op, haar achterpootjes krabbelen dan over het hout om maar hoger op te komen. Wat een slimme Bengel is zij!

Moet zeggen dat wat er in het koppie zit, er niet zomaar weer uit gaat, dit geldt trouwens voor meer Bengeltjes. Wat een volharding in dit nestje!

Woensdag kwam Zita met Angel’s grote vriend Gijs op bezoek en zo konden de B’Engeltjes ineens zien dat er ook nog andere hondensoorten bestaan. Eigenlijk was er niemand echt ondersteboven van een Boxer. Aiki vond het reuze gezellig en wilde alleen maar met Gijs spelen. En mama Angel? Die verblikt of verbloost niet en ging zonder problemen haar B’Engeltjes van een melkgift voorzien terwijl Gijs aan de andere kant van het hekje stond te piepen en te dansen. Het socialiseren gaat gewoon door, de stofzuiger is niet meer eng en al die vreemde harde geluiden die er soms uit de PC komen, ook daar schrikken ze niet meer zo van. En als het weer mee zit dan gaan we deze week de auto uitproberen.

De paptijd is voorbij en ze eten nu volledig vlees. Wat smullen ze hiervan, de één eet nog sneller dan de ander, ook bij elkaar pikken is een leuke bezigheid. Of er met het bakje vandoor gaan. Doordat het weer niet mee zit bezetten de B’Engeltjes nog steeds de huiskamer (Die langdurige kou en nattigheid, ja, we hebben echt een heus winternest, hoe winters willen we het hebben? Het is in jaren niet zo lang echt winter geweest…..) Veel werk aan de winkel dus, want wat er in gaat, komt er ook weer uit. En de plasjes zijn niet meer zo klein……

Maar hoera afgelopen zaterdagmiddag konden ze dan toch voor het eerst even naar buiten toe. Hun wereldje is dan nog wel heel klein en eventjes buiten zijn was eerst best eng maar al snel werd er ook gespeeld. Met bokkensprongen door de grotere ruimte is heel koddig om te zien. Duimen maar dat het deze laatste 3 weken een beetje mee zit met het weer en ze vaker van de buitenlucht kunnen genieten!

En zondag was hier groot, groot feest. AnneMarie van Kennel of Heartland kwam B’Engeltjes snuiven en vlak nadat zij was gearriveerd, kwamen ook Rene en Albert samen met papa Cuando zijn nazaten bewonderen. Geweldig hoe Cuando zich tussen zijn kleine Bengeltjes bewoog.

Wat een super kanjer is hij toch. Heel voorzichtig en als hij bang was een Bengel te raken, dan danste hij voorzichtig opzij of sprong de engelenkraamkamer uit om veilig achter het hekje mee te genieten.

Aiki was reuze gecharmeerd van Cuandoman! En samen hebben ze menig rondje om de Hazelaar en Kersenboom gerend. Sorry Ton, de tuin was al niet best en is er hiermee niet beter op geworden! Cuando heeft nog een schattig cadeau voor zijn B’Engeltjes achtergelaten, voor ieder een eigen puppyhondje! Cuando bedankt, er wordt nu al met die puppy’s gesleept!

Annemarie heeft ook iets lekkers meegenomen, dat wordt binnenkort smullen van kippenkarkasjes! Annemarie jij ook bedankt! Het was helemaal TOP deze zondag, hoe druk het af en toe ook is, we hebben gezellig onder elkaar ‘fokkers’ ervaringen kunnen uitwisselen!

Kijk eens op de web-site van de DRACC’s clan, daar staat een super verslag van deze geweldige zondag met weer prachtige collages! Kijk hiervoor bij Cuando op bezoek bij de Angels (En voor Carla en Freek nog een excuus van mijn kant dat er hierdoor eventjes weinig aandacht was voor het overige bezoek)

Komend weekend volgt de enting met de chip, de B’Engeltjes worden dan natuurlijk ook meteen weer medisch gekeurd. Die middag zullen we het maar rustig houden met bezoek. En de zaterdag erop is de planning dat we met z’n allen naar onze buurman gaan, tuincentrum De Bosrand onveilig maken!

Maar eerst weer een nieuwe start met week zes!

Reacties (0)

februari 2, 2009

De vierde week

Geplaatst onder: Angel, Angel's engeltjes, Aiki — Maj @ 10:45 pm

Lijkt nog sneller te zijn gegaan dan de derde, die al om vloog door het vele bezoek.

Of gaat het nu alleen maar sneller omdat de B’Engeltjes zo hard groeien dat er elke dag wel iets leuks gebeurd?

Je ziet ze echt groeien, zowel fysiek als mentaal.

En het groeien in gewicht gaat nu nog sneller daar ze sinds vrijdag hun eerste pap hebben gehad. De een heeft er wat moeite mee en de ander eet als een bezetene. Zo grappig om te zien hoe ze eerst door het bord heen wandelen en dan ineens door hebben dat er wat lekker te halen valt. En nu vinden ze het allemaal lekker.

Als de pap straks langzaam wordt vervangen door meer en meer vlees worden ze nog veel gretiger en dan is het bijna een  taak op zich op te letten dat ze allemaal wel genoeg binnen krijgen.

 

De primaire socialisatiefase is begonnen en in deze periode wordt geleerd tot welke soort ze behoren. Deze nieuwe mijlpaal, leren wie je bent, duurt van de vierde tot en met de zevende levensweek. En Angel drukt nu haar stempel op de ontwikkeling van haar B’Engeltjes. Mooi dat ze zich nog altijd als een zachte doch rechtvaardige moeder gedraagt, waarbij ze deze keer heel goed gebruik maakt van de hulp van haar dochter Aiki, die met recht de naam Assepoessie heeft gekregen.

 

De werpkist heeft helemaal plaats gemaakt voor de hondenmand en konden ze er eerst alleen nog maar uitklimmen, nu klimmen ze in en uit en wordt er ook lekker in gestoeid.

Zo leuk om te zien hoe ze op alles en iedereen reageren.

Het maakt niet uit wie er in de hondenmand gaat zitten, de nieuwschierige B’Engeltjes volgen al snel en dan wordt het stapelen geblazen.

 

Rond de eenentwintigste dag komt het gebit door en ja, deze zijn vlijmscherp.

Pups hebben eigenlijk totaal nog geen rem en controle over hun beet. De bijtkracht valt gelukkig nog mee al wordt deze natuurlijk wel langzaam aan sterker en sterker.Staand of zittend drinken gaat nu zo in het loopje door!

Arme Angel trekt zich nu soms al even terug van haar opdringerige drinkende B’Engeltjes door over het lage hekje heen te springen, even uit de ‘Engelenkraamkamer’ haar tepels in veiligheid brengen. Door deze correctie ontneemt ze de pups de door hun gewenste melk, wat een mooie negatieve bekrachtiger is.

Af en toe hebben ze elkaar te pakken en wordt er behoorlijk gegild. Ook nu wordt de bijtrem aangeleerd en daar zijn Angel en Aiki lekker druk mee. Die opvoedkundige taken zijn er natuurlijk ook niet voor niets, hartstikke fijn voor Angel dat Assepoessie Aiki zo goed mee helpt!

 

Intussen zijn de reutjes al gekozen en de tijd zal uitwijzen of een ieder straks ook met dat reutje naar huis gaat….. Met 7 weken volgt er immers nog de puppytest.

 

De afgelopen week is er weer heel veel bezoek geweest. Moedertje Mop, onze Oppas Oma, vierde haar 82^ste verjaardag en werd niet vergeten. Wat een prachtige bossen bloemen heeft ze gekregen!

Elke dag en vaak ook elke avond hebben we hier  ‘B’Engeltjes snuivers’  op bezoek, tot groot genoegen van Angel en Aiki! Wat een feest toch weer al dat bezoek en al die aandacht. En niet te vergeten die heerlijke boeren stand, die Lennard voor de dames mee nam. Ze smullen er goed van!

 

Week vijf komt eraan en doordat ikzelf maandag al in de vroege uurtjes naar Zwolle vertrek (gelukkig maar voor 2 x in deze laatste maand, de rest is heerlijk thuis genieten geblazen) worden  de portretjes op zondag gemaakt. Want maandagavond komt de kapper.

Die afspraak staat al zo lang en anders moeten we weer wachten tot dinsdag of nog later……. want dinsdagochtend staat er ook weer bezoek voor de deur, tijd voor portretjes is er dan wellicht nog steeds niet…….

Reacties (0)

januari 25, 2009

De derde week

Geplaatst onder: Angel, Puppy's, Angel's engeltjes, Aiki, Cuando — Maj @ 10:24 pm

Is de week van de overgangsfase.

Alle B’Engeltjes worden nu in rap tempo echte hondjes, echte BAngels dus. Ze kunnen horen en zien dan dat merk je ook meteen want als je nu de kamer binnenkomt volgt er direct een kakofonie van geluiden, de een maakt de ander wakker en ze reageren nu zo mooi op elkaar. Ook het lopen gaat al beter. Ze hebben elkaar ontdekt en het lijkt of ze nu al samen spelen.

 

Zo mooi! En… zo klein als ze zijn, een heel aantal plast al keurig op de kranten of het zeil, de vetbedjes blijven redelijk droog. Knappe B’Engeltjes toch!

Deze derde week was ook de week van het eerste bezoek. Elke dag en zowat elke avond kregen we wel visite. Visite, visite, een huis vol visite! konden we met recht zeggen. Iedereen die zich heeft aangemeld voor een B’Engeltje is nu op bezoek geweest. Sommigen hadden we al eerder gezien, maar ook een aantal kwam voor de eerste keer. Voor iedereen weer even spannend.

Ons sociale leven draait nu even helemaal om de pups en de rest hangt er toch een beetje bij. Zelfs het beantwoorden van de vele mailtjes schiet er wel eens bij in…

Moedertje Mop heeft deze week ook weer twee dagen als Oppas Oma gefungeerd!!!

Dat is niet alleen heel praktisch maar ook heel, heel gezellig. Mam, hartstikke bedankt, ook wij genieten ervan!

En zo is week drie met de vele bezoeken echt omgevlogen.

Als klap op de vuurpijl kwamen zaterdagavond de baasjes van Cuando naar hun Bangels kijken. Helemaal vanuit Markelo met van Cuando voor Angel een echt puppyboeket!

Angel was er helemaal stil van!

De B’Engeltjes vergroten hun wereld en zullen de komende week vast de pap gaan ontdekken. En de half ontmantelde werpkist zal plaats gaan maken voor de hondenmand. Als Angel haar puppymelk (met borstvoedingthee, venkel en anijssuiker) krijgt dan eet ze het in rap tempo op, want die nieuwschierige B’Engeltjes hebben een goede neus en nu ze kunnen lopen…… Zaterdagochtend zat zowaar die dikke Bathial zomaar mee te eten……..

  

Opletten Angel! Gelukkig heeft Angel een hele goede hulp in de huishouding, haar bloedeigen dochter Aiki ontfermt zich als een heuse ‘Assepoessie’ over de B’Engeltjes.

 

Dat er af en toe ook naar haar tepels gezocht wordt vindt ze wel een beetje eng, heel voorzichtig stapt ze dan opzij. Aiki is, sinds de B’Engeltjes er zijn en er veel meer  (vreemde) mensen langs komen dan anders, best een beetje waaks, ze houdt het spul in elk geval goed in de gaten en geeft duidelijk aan wanneer er weer bezoek voor de deur staat. Is het bezoek eenmaal binnen, dan krijgen ze allemaal stuk voor stuk, zowel vreemden als bekenden, een zeer warm onthaal, niets is de dames teveel, al het bezoek is even gezellig. Aandacht blijft een mooi fenomeen, ook onder de dieren!

En wat gaat week vier ons allemaal brengen? Oef, dan zitten we alweer op de helft, eigenlijk gaat het veel en veel te snel. Blijf de web-site van Angel volgen voor de vele up-dates. Als er tijd en ruimte is dan zullen die zeker weer gevuld gaan worden.

Reacties (0)

januari 19, 2009

De tweede week

Geplaatst onder: Angel, Angel's engeltjes, Aiki, Cuando — Maj @ 10:59 pm

Ook hiervan kan ik zeggen dat die is omgevlogen.

Misschien omdat de B’Engeltjes halverwege deze 2^de week een stuk rustiger zijn geworden?

Net of ze allemaal eindelijk hun plekje hebben gevonden…..Rust… heerlijk!

Want die eerste paar dagen was het immers nog echt afzien…wat een nachten hebben we achter de rug….

Met recht het ‘Engelenkoor van Wassenaar’….. Het symfonieorkest is er niets bij!

En misschien omdat er ook nog gewerkt moet worden! 

Acht weken helemaal vrij zit de baas echt niet op te wachten, hij is soepel, maar zo soepel, dat hoeft natuurlijk ook niet.

Nu de B’Engeltjes hun rust hebben gevonden kan ik met een gerust hart enkele uurtjes per week aan het werk, even eruit is ook niet verkeerd.

Toen de kinderen nog klein waren zei ik altijd: ”Zonder werk zou ik geen goede moeder zijn, even de gedachte aan iets anders maakt het veel leuker!”

Gelukkig hoeven de B’Engeltjes niet moederziel alleen achter te blijven en hebben we een heuse Oppas Oma bij de hand:

 

Moedertje Mop is steeds gezellig hier om die ochtenden dat er gewerkt moet worden, onze 2 grote Engelen en de 9 kleine B’Engeltjes, bij te staan.

Angel en Aiki vinden het geweldig!

Normaliter zijn ze natuurlijk goed gewend dat ze 3 ochtenden per week alleen buiten op de veranda vertoeven en nu zijn ze gezellig met Moedertje Mop en de 9 Bengels in huis! En de dag dat Moedertje Mop er niet is, dan blijft Ton thuis. Zo hebben we het toch wel weer goed voor elkaar.

 

Zoals ik al aangaf is het aantal decibel in het Wassenaarse Engelenzangkoor danig gezakt, wat een rust geeft dat aan iedereen! Heerlijk.

Tevreden liggen de Bengels aan de melkbar of slapen een gat in de dag.

Er wordt natuurlijk nog steeds heel veel geslapen!

De oogjes gaan langzaam aan open en een aantal lopen echt al op 4 pootjes door de werpkist te waggelen.

Ze groeien zo hard deze B’Engeltjes. Iedereen heeft nu zijn geboortegewicht dik verdubbeld en zo hoort het ook!

Mama Angel is er maar druk mee!

Wat ook echt heel mooi is om te zien, is dat een aantal pups nu al netjes van het vetbedje af waggelen om hun behoefte op de krant te doen!

Nu al krantzindelijk! Wat een slimme B’Engeltjes!!

En die kleuren die ze krijgen, wauw, hoe spannend!!

Bij de zwart/bruine pups kan je al heel mooi de bruine wangen zien! Waar gaat dit naar toe, hoe licht gaat het worden?

De 3 grauwe dames zijn echt grauw, ze lijken toch wel een stukje lichter dan de grauwe pups uit Angel haar vorige nest.

Gaan ze op papa Cuando lijken qua roodbruine kleur? Echt spannend!

 

Aiki gaat geweldig tussen haar halfzusjes en halfbroertjes!

Ze is af en toe heel nieuwschierig, maar ze is ook heel voorzichtig.

Angel heeft er totaal geen problemen mee, als ze echt vindt dat Aiki te dicht bij komt, dan volgt er een korte waarschuwing

en duikt Aiki weg.

En daarna voert de nieuwschierigheid toch weer de bovenhand.

Alles gelukkig in goede harmonie.

We gaan het nu ook druk krijgen, want in week 3 gaat het feest echt beginnen!

Puppysnuiven…. B’Engeltjes snuiven….. of hoe we het ook willen noemen, de Engelen optocht is in aantocht!

Zowat elke avond of middag wordt er wel ‘gesnuffeld’.

Iedereen is natuurlijk maar wat nieuwschierig naar zijn toekomstige pupje en zo hoort het toch ook!

Blijf ons volgen, volgende week komt er ongetwijfeld een nieuwe verslag van de afgelopen week.

En vergeet de vele foto’s op Angel’s web-site niet of de filmpjes op you tube!

Reacties (0)

januari 12, 2009

Die eerste week

Geplaatst onder: Angel, Angel's engeltjes, Aiki — Maj @ 10:00 pm

Is werkelijk omgevlogen. Echte Engeltjes vliegen, nou deze ook! En ze vliegen niet alleen de week door, ze zingen er ook nog eens bij, op vol volume en vooral ’s nachts tussen 2 en 3 uur!
Dan kunnen ze zoveel kabaal maken dat ze je echt uit de slaap houden, dus maar de camera gepakt en het vast gelegd, als je toch wakker bent……

Verleden week zaterdag de 3^de januari dachten we allemaal dat het dan eindelijk ging gebeuren. Zoals in de boeken vermeld daalde Angel’s temperatuur een hele graad en vaak zet de bevalling dan binnen de 24 uur in. Rene werd opgetrommeld, het baasje van Angel’s zus Djarré en natuurlijk van onze kanjer Cuando, de papa van de B’Engeltjes.
Rene kwam onze ‘verloskamer’ op tijd bemannen maar nee hoor, helemaal niets, Angel gedroeg zich heerlijk ontspannen en allemaal sliepen we zowaar een gat in de dag.
Zondag veranderde er niet veel. De enige verandering was Angel’s rust, wat meer in zichzelf gekeerd en beduidend moeite met opstaan, liggen en zitten. De grote dikke buik zit gewoon behoorlijk in de weg…..Zouden ze dan vandaag komen?
Rene, die eigenlijk al weer aan het werk moest, had vrij geregeld en was zo lief zijn baas ook voor de dinsdag nog een dagje vrij te vragen. En die dag werd ook gehonoreerd, helemaal TOP!!!
In de winterse kou ging  hij samen met Aiki de Wassenaarse duinen en het strand onveilig maken.

Het was zo koud op het strand dat ze maar in de duinen zijn gebleven

Klik hier voor werkelijk prachtige foto’s van Aiki in de duinen van Wassenaar

Maandagochtend is Angel haar temperatuur dan gedaald op het punt echt zoals het in de boeken wordt aangegeven, net 35.5 graden… Ze voelt ook wat koud aan……gaat het vandaag dan echt gebeuren? Volgens de dekdatum zou het zomaar kunnen……
In de middag is er meer onrust, Angel wil wat vaker naar buiten toe. De winterse kou in? Hoe winters wil je het hebben? Zal ik, die altijd had verkondigd geen winternestje te willen, dan nu een heus winternest gaan krijgen op de koudste dag van het jaar met -17 in den lande?

De kachel staat te loeien en als iedereen in diepe rust op de bank of stoel ligt bij te komen van de dag, begint Angel wat te draaien. De hele werpkist wordt overhoop gehaald.

 

Nesteldrang Angel?
Een beetje hulp kan geen kwaad dus spuit ik wat Calcium in…. en dat helpt!
Om 19.40uur zien we de echte eerste wee en de werpkist wordt nogmaals volledig overhoop gehaald!
En dan zet Angel om 20.44 haar eerste grauwe teefje op de wereld: Babiël is geboren! Niet lang daarna volgt de 2^de perswee en ja hoor, daar dient teefje twee zich aan, de zwart-bruine Baïtel. Beide meisjes wegen alletwee evenveel: 479 gram. Herhaalt de geschiedenis zich? Bij Angel’s eerste bevalling liepen er ook 2 dames voorop en wogen ze allebei hetzelfde, alletwee 462 gram. Ingrid, die er heel graag bij wilde zijn, is inmiddels ook gearriveerd. Zij moet de volgende dag weer vroeg op en heeft een druk schema, maar misschien kan ze toch nog even meegenieten. Voor haar is dit haar eerste hondenbevalling. Ria (baasje van onze Atuniël-Khes) zou ook komen helpen, ik gunde het haar zo graag, maar Ria is in de rouw. Haar Duitse Herder Kayra is enkele dagen ervoor geheel onverwacht naar de overzijde vertrokken en dan staat je hoofd niet naar een hondenbevalling! Ria we begrijpen het volkomen!
Om 21.22 uur volgt er weer een perswee en vlak daarna, om 21.29 uur ziet het zwart/bruine reutje Baglis het levenslicht.  De tijd tikt door en niet veel later volgt er opnieuw een perswee. Precies om 22 uur wordt de zwart/bruine reu Bahram geboren. 
Tegen half elf komen de persweeën opnieuw en ja hoor, om 22.51 wordt er weer een teefje geboren en ze is nog grauw ook! Welkom Balthial! Als Angel nog druk is met Balthial volgt de volgende perswee alweer en om 23.08 ziet het zwart-bruine teefje Barchiël het levenslicht!

Geweldig wat doet Angel het goed, zonder al te veel moeite lijkt ze haar pups gewoon ‘uit te poepen’. Sommigen komen in stuit en zelfs dat gaat vlekkeloos! Dan is er even rust.
Rene en Ton denken dat ze klaar is.  Ik denk van niet, dan zouden deze pups toch iets zwaarder moeten wegen? Angel leek deze dracht zoveel dikker dan haar eerste keer…..
We wachten gewoon af, de tijd zal het leren.
Iets over half twaalf komen er toch weer persweeën op gang. Deze keer is er iets meer tijd nodig. Beetje druivensuiker en nutridrops doet wonderen!, Ja als je in volkomen stuit ter wereld komt waarbij gedeeltelijk het vliesje al los zit dan kost het toch iets meer moeite.
Dus helpen we Angel een handje. Rene en ik zijn er beiden net zo druk mee. Om 9 minuten voor één, (inmiddels is het 6 januari, toch 3 koningen Paula!!) wordt de grauwe reu Barbelo geboren. Snel wordt hij schoongemaakt, hij is levendig zat. Daar zijn we nog even mee bezig als om 0.57 uur het zwart/bruine reutje Bath Kol zich aandient. Tjee, wat een geluk! 8 pups, waarvan 4 reutjes en 4 teefjes, Angel je bent een echte kanjer!

Ons geluk kan niet op als Angel om 1.37 uur nog een toegift geeft: het grauwe teefje Bedaliël wordt geboren! Yes weer een teefje en ze is nog grauw ook! roep ik dol enthousiast!

Een ruim uur later spuit ik Angel wat Oxytocine in, kijken of ze echt klaar is. Nou, zonder enige reactie ligt Angel samen met haar 9 Bengels heerlijk bij te komen. Het zit erop!! Aiki kijkt vol spanning mee achter het hekje:

Geweldig wat een avontuur was het weer!
En wat een saamhorigheid zo met elkaar. Ton als de secrataris die alles noteert en Rene en ik die samen Angel haar hele bevalling hebben doorgeleid. Binnen 5 uur 9 pups op de wereld zetten is echt een kado, zowel voor Angel als voor ons!

Ingrid heeft de eerste 6 pups meegemaakt, die zal wel opkijken dat het er maar liefst 9 zijn geworden.

En wat voelden Rene en ik elkaar geweldig aan, we kunnen ons wel als ‘hondenvroedvouwen’ aan gaan bieden!
Onze Aiki, Angel’s dochter uit haar eerste nest, vindt het allemaal reuze interessant, op een gegeven moment is ze zo nieuwschierig naar alle geluiden in de grote kist dat ze over het hekje springt en vol spanning die kist in kijkt. Angel heeft er weinig problemen mee.

Om het lot niet te tarten, houden we moeder en dochter toch maar een beetje gescheiden van elkaar, Aiki achter het hekje en Angel erbinnen.

Na Bedaliël is Ton snel zijn mandje op gaan zoeken, daarna verdwijnt ook Rene naar boven. Hij heeft morgen weer een lange dag voor de boeg, nog helemaal terug rijden naar Markelo en ’s avonds een vergadering. Zo TOP dat hij nu toch deze hele bevalling heeft meegemaakt!
Ik blijf beneden bij Angel en haar pups. Om geen oog dicht te doen. Wauw wat zingen deze pups ofdat ze allemaal oefenen voor het songfestival. Als ze zichzelf konden horen zouden ze er nog van schrikken.
 

Rond de middag vertrekt Rene terug naar zijn Clan, Albert zal hem met open armen opwachten! En alle sneeuw niet te vergeten, want met -17 is het daar een hele witte wereld!

 

Een wonderschone witte wereld, waar we hier in het westen (buiten de kou om) weinig van merken. Natuurlijk wordt Rene ook door de rest van de Clan dol enthousiast begroet. Angel’s zwarte zus Djarré met haar prachtige zwartbruin dochter Acun, tante Cassy en niet te vergeten de enige echte papa van de pups, de trotse Cuando! Cuando je bent een topper om Angel van zoveel pups te voozien!
De pups doen het geweldig, ze zingen en zagen en piepen en kreunen en slikken en hikken dat het een lieve lust is.

 

Groeien doen ze ook! Sommigen groeien gestaag 60 gram per dag, soms zelfs heel wat meer. Bijna zijn de gewichten ten opzichte van het geboorte gewicht verdubbeld. De neonatale fase is in volle gang, alles gaat op tast, temperatuur, smaak en reukzin. De rest is nog niet ontwikkeld, nu zijn het nog onbeholpen molletjes en is alles gebaseerd op aangeboren reacties. Elke nacht zingen ze het songfestrival, vooral tussen 2 en 3 uur is het bal, het lijken wel baby’s!

Nog een kleine week te gaan en zo rond de 12^de à 13^de dag dient zich een nieuwe mijlpaal aan, de overgangsfase waarin de veranderingen zich in hoog tempo opvolgen.

Na enkele dagen is er zoveel vertrouwen dat het goed gaat tussen moeder Angel en dochter Aiki, dat we de hekjes hebben weggehaald. Aiki ligt naast de werpkist te slapen en Angel ligt erin. Af en toe werpt Aiki eens een blik in de kist, vooral als de Bengeltjes zich weer eens heel goed laten horen en Angel vindt het allemaal prima!

 Zolang de B’Engeltjes nog niet die werpkist uit kruipen zijn de hekjes nog eventjes niet nodig! En soms neemt Angel een kleine pauze, een die werpkist uit:

Kijk op ‘ you tube’  en zoek de juiste filmpjes eruit van deze eerste week.
En op de web-site van Angel staan een heel aantal foto’s, van zowel de geboorte als het vervolg. Zie: B’Engeltjes geboren of kijk bij de eerste week, zie: B’Engeltjes week 1!
Vergeet ook de web-site van de DRACC’s Clan niet, Rene heeft een zeer aandoenlijk verslag gemaakt van de bevalling!

Ton, Rene en Ingrid, dank jullie wel voor jullie geweldige hulp tijdens de bevalling!! Zonder jullie had het vast niet zo gesmeerd gelopen. Albert en Jack, jullie natuurlijk bedankt dat ik zowel Rene als Ingrid even mocht ‘lenen’. Het was het alles waard!

En dan op naar week twee!

Reacties (0)

oktober 19, 2008

Op de camping in het bos

Geplaatst onder: Angel, Angel's familie, Angel's engeltjes, Aiki, Op de camping, Herfst wandeling — Maj @ 11:33 pm

Khes en Kayra boffen, want elk weekend vertrekken zij, samen met hun baasjes naar de camping in Vaassen in Gelderland.

Midden tussen de bossen en heide.
Heerlijk urenlang stuinen tussen het groen, waarbij je niet raar moet opkijken als je zelfs een wild zwijn tegen komt.
Vandaag mogen wij ook mee proeven aan deze lekkernij en dat belooft wat, want de weergoden zijn ons heel goed gezind!
De engeltjes gaan deze keer zonder zakdoekje om mee de auto in, die zakdoek gaat wel om als we aan zijn.

De rit naar Gelderland (ha, daar ben ik geboren en altijd is het weer net of ik thuis kom) verloopt zeer soepel en vroeg in de middag loodst Ria ons op haar net gekochte versnellingsfiets naar hun vaste plekje aan de rand van het bos.

We worden met luid gejoel begroet door Angel’s dochter Khes, geweldig wat is zij blij!
 

Na een koffie en thee vertrekken we met onze wandelschoenen aan. De hondjes zijn er helemaal klaar voor en wij ook! Wat een heerlijk ruige omgeving en wat een rust.

Over een slootje met geïmproviseerde brug (ja zelfs Rob zijn gewicht is geen probleem) vervolgen we onze weg. 

De hondjes genieten en wij niet minder. De bossen zijn zalig maar de heide is ook geweldig. Op een leeg weiland gaan de honden compleet uit hun dak. 

Aiki voorop en de rest er achteraan. De oude Kayra sluit moedig de rij.

Wat is dit genieten zeg! En we komen amper mensen tegen.
 

Als we op de heide zijn zien we vele ruige zwijnen sporen. Daar moet je ’s avonds laat maar niet wandelen.

En dan horen we geronk in de lucht. Hé wat komt daar aan? Komen er ineens een aantal 2 dekkers over vliegen.

Een groepsfoto, al zijn het maar 4 hondjes, is ook nooit verkeerd. De dames blijven keurig liggen, zelfs als er een viervoeter over het pad langs komt hobbelen.
 

Als we weer bij de caravan zijn aanbeland dan hebben we er dik 2 uur op zitten.

Wauw wat was dat geweldig zeg! Met een drankje in de voortent kletsen we heerlijk na. Tot Ria met de soep start.

Etenstijd, we maken het niet te laat, want Ria wil gaag voor de Gooise vrouwen weer thuis zijn. Zullen ze dat redden?

Klik hier voor een aantal heerlijke ontspannen bosfoto’s en geniet mee.

Een zondag als deze is zeker wel voor herhaling vatbaar, misschien moet die oude caravan van ons volgend jaar ook maar eens de garage uit…….
Ria & Rob, jullie geweldig bedankt voor deze heerlijke dag!

Reacties (0)

september 7, 2008

In een echt zwembad

Geplaatst onder: Angel, Angel's vrienden, Angel's engeltjes, Aiki, Zwemfestijn — Maj @ 10:13 pm

Vele zwembaden in Nederland stellen hun buitenbad voor honden beschikbaar op de laatste dag dat het buitenbad open is. Zo ook het zwembad in Uitgeest en vandaag is de grote dag!
Het zou natuurlijk wel lekker zijn als het die dag dan droog is. In het water word je toch wel nat, maar om nu in een flinke stortbui te zwemmen is echt minder leuk!
Ondanks de vele regen hier in Wassenaar besluiten we toch naar Uitgeest te rijden.

Onderweg doe ik flink wat Shambhala en vraag om in elk geval een beetje droog weer tijdens onze zwempartij. En… mijn gebeden worden verhoord. Op het moment dat we in Uitgeest aan komen is het droog en tijdens het zwemuurtje breekt zelfs de lucht een beetje open. Hoe wonderbaarlijk toch weer.

Omdat het niet echt heel mooi weer is is het ook niet zo druk. In het water zwemmen maar enkele honden: een Lab, een Golden en een Friesche Stabij zie ik voorbij komen. En dan mengen wij ons er tussen. Ria (Baasje van Atuniël-Khes) en ik in onze badkleding en onze honden in hun eigen wollen jas.
Angel wordt terstond een soort zenuwachtig: Wil ik dit wel of wil ik dit niet? Aiki denkt niet lang na en Khes evenmin! Zij lopen zo over die paar stenen treden mee het ondiepe gedeelte in, die bal achterna.
Kayra, de Ouwe Rot in het vak zwemt als een echte schoonzwemster zonder enige problemen in het diepe. En daarvoor moet je wel eerst die hoge rand over.

Als ik Angel mee sleep het ondiepe in kost dat behoorlijk wat overredingskracht. Nee, leuk is anders, sterker nog, ze vindt het een nachtmerrie! Spartelen en spetteren en uiteindelijk proberen zo snel mogelijk die hoge rand op te klimmen.

Dat is wel aan de diepe kant dame, dus helaas eerst even mee terug door het diepere gedeelte naar het ondiepe  begin. Angel klimt zo snel als ze kan het korte trapje op om zich meteen ergens achter Rob (Baasje van Khes) te verschuilen. Slimme dame, Rob is niet in badkleding, hij is de badfotograaf.

Aiki geniet met volle teugen, wat is ze toch ontzettend fel op de bal! Dat heeft ze niet echt van haar mama, het werkbloed van haar papa Cliff is hier heel duidelijk aanwezig. Ze is zo gefixeerd op het pakken/vangen van de bal dat ze alles en iedereen bijna blind voorbij struint.

En dat kost haar nog wel eens een pootje…… Gelukkig valt er weinig te bezeren in het water!

Ria heeft al snel haar herders op de mat in het diepe, Aiki zover te krijgen is nog een hele klus.

Maar het lukt ons en de dames kijken vol trots over het water heen.

Aiki op de mat:

 Het zwemmen gaat geweldig, Khes zwemt haar Baasje eruit! En Aiki kan er ook wat van.

Kortom het is volop genieten en zeker voor herhaling vatbaar.

Vooral ook omdat mij beloofd is dat ik uit het water opgevangen zou worden door een grote zachte handdoek…..maar waar was ie dan?

Die belofte houden we vast voor de volgende keer!

Klik hier voor onze waterpret in het zwembad in Uitgeest.

PS: Nog een kleine vermelding over de Shambhala: We zijn Uitgeest nog niet uitgereden of de stortbuien breken opnieuw los! Zo ook in Wassenaar, daar regent het de hele middag voortdurend! Hoe bijzonder toch weer!

Reacties (0)

augustus 17, 2008

Zuid Wester Storm op Angel’s verjaardag?

Geplaatst onder: Angel, Angel's familie, Zomer, A-team, Katwijkse strand, Angel's vrienden, Angel's engeltjes, Aiki, Beach End, Noordwijkse strand — Maj @ 8:15 pm

Vandaag is Angel jarig!

 4 jaar geleden alweer dat Angel werd geboren. Samen met haar broers en zussen in het eerste nest van Puck bij Marjan’s Meute. Vanaf de allereerste gezamelijke wandeling in het hoge noorden is er veel contact met elkaar en zo hebben we ons clubje omgedoopt tot het A-team. Onze hondjes komen immers uit het A-nest!

Gefeliciteerd met jullie vierde verjaardag A-teamers!

A-team

Vanmiddag, op Angel’s verjaardag dus,  staat er een strand wandeling van Katwijk naar Noordwijk op het programma. Samen met Angel’s dochters Aniël, Aiki, Jazz en Khes. Als dat geen feest is?Helaas belt ’t baasje van Aniël af, ze heeft haar pootje bezeerd en dan is een lange strand wandeling door zand en zee natuurlijk geen optie. Blijven Jazz, Khes en haar vriendin Kayra over. De ander engeltjes hebben zich ook afgemeld. Die zien we vast wel weer een andere keer toch?

Hoewel het thuis in Wassenaar zonnig is betrekt de lucht in Katwijk al snel. De honden genieten van zand, zee en golven en wij niet minder.

 Aiki 

Met de wind in de rug lopen we gezellig langs de branding naar Noordwijk.  Khes

Het is best wel druk met vele hondenrassen, onze hondjes laveren er mooi doorheen. Soms moet er eentje terug geroepen worden als ze uit enthousiasme achter wat anders aan wil en gelukkig luisteren ze allemaal prima!

 Samenspel

Bij Beach End hebben we een sanitaire stop, of is het gewoon een drank en smul stop? Voor de hondjes in elk geval wel, zij krijgen allemaal een yoghurt ijsje.

 ijs!!

Khes weet er wel raad mee en als ze niet uit kijken worden de ijsjes zo voor de neus weggepikt. En dan…. zien we de lucht al donkerder en donkerder worden.

 nacht De drank en het bittergarnituur (dank je wel Rob) worden snel achterover geslagen, zullen we het droog houden? Helaas, we lopen nog geen 100 meter of de hel breekt los. Met tegenwind doen de slagregens gevuld met zand en zout behoorlijk pijn op onze blote armen en voorhoofd. Au……. en het is nog koud ook. Zelfs de honden hebben er last van, al dat zand en zout wat nu de ogen in druipt…… Al knipperend met de ogen lopen we allemaal in gezonde pas terug naar Katwijk. Gelukkig mindert de regen dan eindelijk als we bijna in Katwijk aan zijn. Kunnen we nog net een beetje droog lopen.

En de hondjes? Die hebben een mooi souvenir van deze dag mee naar huis genomen! Zoveel modder heb ik nog niet eerder in Angel’s vacht gezien. We koesteren het en meimeren daarmee nog even na over hoe leuk deze middag wel niet was. Ria en Rob, bedankt voor deze heerlijke middag, we hebben genoten en het is echt weer voor herhaling vatbaar! En….nee, Rob, wij zijn niet samen onder de douche gekropen!

Klik hier voor een paar foto’s van Angel’s verjaardag.

Reacties (0)

augustus 10, 2008

Zwempartijtje in ‘t Twiske

Geplaatst onder: Angel's familie, Zomer, Angel's vrienden, Angel's engeltjes, Aiki, Zwemfestijn — Maj @ 10:07 pm

Vroeger als je eens een keertje niet wist wat je nu weer met de kinderverjaardag aan moest…
Dan ging je met de kinderen zwemmen….. Een zwem- verjaardagspartijtje zeiden we dan.
Amitiël-Aiki, Antriël-Jazz en Atuniël-Khes doen het ook! Zij vieren hun eerste verjaardag in ’t Twiske bij Oosthoorn.
Voor de New Foundlanders is er een club vrijwillergers die hun NewFy’s leren reddend zwemmen. Voor meer informatie zie: Waterwerk West

Deze honden zijn echte zwemmers en om niet als vloerkleedje te fungeren wordt er behoorlijk hard gewerkt. Ze leren ‘reddend’ zwemmen en omdat hun vacht zo vreselijk dik is wordt er netjes een zwemvest gedragen. Les in reddend zwemmen en het is puur genieten, zowel voor mens als dier!
Omdat Aiki al graag zwemt en haar mama Angel alleen maar aan pootjebaden doet besluit ik Aiki mee te nemen, zij zal er sowieso meer plezier aan beleven. Als ik samen met Ingrid en haar Golden Retriever Ozzy bij ’t Twiske arriveer dan zijn Aiki haar zusjes Jazz en Khes er al. Wat een feest, wat leuk ook Jazz weer te zien.

Jazz logeert 3 weken bij Khes en Jazz heeft het behoorlijk naar haar zin!

Iedereen die z’n hond wil laten mee zwemmen moet bij aanvang een nummer kopen. Voor 1 euro kan je de hele dag zwemmen.Zodra je nummer wordt afgeroepen weet je dat je aan de beurt bent. En dan is de beurt aan onze kanjers, ook zij krijgen les in reddend zwemmen.
Ozzy, de Golden Retriever van Ingrid draait er zijn pootjes niet voor om. Hij weet precies wat er gaat gebeuren en zit al in de boot voordat je er erg in hebt. Om bij de boei uit de boot te springen en zo met dummy in de bek terug naar de kant te zwemmen.

De oude Kayra laat ook iedereen verbazen. Zonder probleem loopt ze de loopplank af, klimt in de boot, springt bij de boei netjes overboord en zwemt met het zwemvest aan keurig naar de kant terug.

Wat kan zij ook goed zwemmen!
De grauwe Khes gaat wat tegenstibbelend vanaf de loopplank het water in, maar als ze eenmaal zwemt…. dan is het wel leuk totdat….. ze mag achteruitzwemmen. Even kijken hoe de bespiering is!

Toch wil ze nog wel een 2^de  rondje mee.
En dan is de zwart-bruine Jazz aan de beurt. Jazz haar bespiering achter is iets minder dan die van haar 2 grauwe zusjes en het is maar goed dat ze een reddingsvest om heeft. Als zij zwemt dan spat ze flink met haar voorpoten en zakt haar achterhand langzaam naar beneden. 

Gelukkig wordt er goed op haar gelet en wordt ze keurig begeleid!
Wat een topmensen zeg!
Uiteindelijk mag ook onze Aiki er aan geloven. Zonder enige problemen loopt ze vrij makkelijk de loopplank af het water in. 

Ook het zwemmen gaat goed, hoewel…. is achteruit zwemmen nu leuk of niet?

Dan is het pauze.
In de pauze krijgen alle hondjes een heus honden-ijsje. Geweldig, een ijsje van yoghurt, gevuld met hondenkoekjes, stukjes appel en als stokje een lekker kauwstaafje. 

Er wordt wat afgesmuld en het verjaardagspartijtje kan niet meer stuk!
Na de pauze mogen de hondjes allemaal nog een keer.
Rob en Ria, de baasjes van Kayra en Khes besluiten dat ze alleen Kayra nog laten zwemmen. De 2 zusjes Khes en Jazz blijven heerlijk aan de bomensgrens op het gras. 

Kayra, Ozzy en Aiki gaan er alledrie nog een keertje in.
Als Kayra weer aan de beurt is dan mag ze de boot terug zwemmen naar de kant. Zomaar zonder problemen, ofdat ze het al vele malen heeft gedaan, trekt ze al zwemmend de boot als reddingshond naar de kant toe. Ozzy redt een ‘mens’, hij heeft een pop in het water gevonden en zwemt dit lichaam keurig naar de kant toe. 

Ozzy en Kayra, ze zwemmen geweldig, deze ‘ouwe rotten’.

Aiki, als jongste telg mag nu zonder zwemvest het water in. Maar ineens is er toch plankenkoorts, die loopplank is dat nu eng of niet?
Dan maar het tuigje om met de ringen, zodat er wat houvast is voor de hulpverleners.
En met een beetje tegengestribbel gaat ze wederom het water in.
Geweldig. Eerst lijkt het even eng en wil ze wel graag terug naar de kant maar als ze dan een dummy in het water vindt is het feest kompleet.

Ook de weergoden zaten mee, hoewel het vreselijk hard waaide, bleef het gelukkig wel droog!
Moe van alle indrukken keren we heel voldaan huiswaards. Zelfs Ozzy, die eigenlijk nooit in de auto gaat liggen zakt halverwege de rit toch door de poten.
Wat hebben we genoten, dit is echt een (verjaardag’s)zwempartij om te herhalen!
Voor wie een indruk wil krijgen van dit zwemfestijn? Klik hier en ga er wederom voor zitten, want er zijn meer dan 100 foto’s te bekijken.
Op de web-site van Waterwerk West staan overigens ook foto’s, kijk hiervoor bij zondag 10 augustus.

Reacties (0)

mei 30, 2008

Terugblik

Geplaatst onder: Angel, Angel's engeltjes — Maj @ 7:32 pm

Weten jullie nog??? Vandaag 30 mei is het precies één jaar geleden dat Angel en ik samen op stap gingen! Op weg naar Duitsland, naar de grauwe Cliff, de ‘verloofde’ van Angel die bij de Oudduitse Herder Kennel v.d. Victory zit. Onderweg kwamen we in de grootste file die Nederland rijk was, maar dat mocht de pret niet drukken. Na vele uren kwamen we gaar en bezweet in Duitsland aan. Angel, bereisd en wel wilde helemaal niets van Cliff weten…….. De volgende dag echter was er wel zin, maar toen dacht Cliff er anders over. Zeker nog een beetje een blauwtje van de dag ervoor Cliff? Enfin, gelukkig kwam het de dag later, op vrijdag 1 juni wel tot een dekking en wat voor eentje. Als we 26 dagen later de echo laten maken dan worden er een aantal vruchtjes geteld en kan ons geluk niet op!

En dan is het zover: Zonder enige voortekenen (nou ja, alleen maar de hele dag in het zelf gegraven hol liggen) werd Angel haar eerste dochter in de tuin geboren, een klein beetje onvoorbereid, dat wel. Pas nadat de tweede dochter is geboren was er even tijd de ‘vroedvrouw’ te bellen. Marjan van Marjan’s Meute heeft geweldig meegeholpen en zo gingen we over van de 30ste naar de 31ste met in totaal acht Oudduitse Herdertjes; zeven teefjes en maar één reu. Oh, oh, oh, wat een geluk!! Uiteindelijk blijken we zes grauwe dames te hebben en twee zwart/bruine, waarvan eentje dan die ene reu. Bijna allemaal kleine grauwe Cliffjes! Geweldig wat een feest!

Precies 1 jaar geleden op weg om verwekt te gaan worden en vandaag alweer 10 maanden oud!!

A-Engeltjes

Het gaat prima met alle engeltjes. De dames en die ene heer groeien voorspoedig, Aiki is zelfs in hoogte haar mama Angel voorbij gestreefd. Het gaat echt geweldig met iedereen! Allen luisteren ze goed, er zijn diverse cursussen afgerond, ze zijn sociaal en alle baasjes zijn in alle opzichten nog altijd heel blij met de gekozen aanwinst! Heerlijk om te horen!

En dan Angel….. Verleden keer vroeg ik nog of we allemaal mee wilden duimen EN het heeft geholpen! Het aftellen is begonnen! Dat worden weer spannende tijden. Angel’s nieuwe verloofde is er helemaal klaar voor en dit is hem dan:

Love in the air

Het sociale karakter staat weer boven aan ons verlanglijstje en na veel zoek en speurwerk is het Nero vom Wolfshof geworden. Nero is een zwart-bruine reu met een zacht karakter! Hij is een echte knuffelhond en heeft inmiddels 2 keer een nestje ‘gemaakt’, dus hij kan het! Nero woont bij AnneMarie bij Kennel of Heartland

Nero & Angel

Binnenkort reizen we af naar Friesland, dan volgen vele foto’s dus blijf Angel’s web-site en dagboeken volgen!

Reacties (0)

— Volgende Pagina »

• Pagina’s
  • About Angel
  • Planning

• Blogroll

  • 
  • 
  • 
  • 
• Categorieën:
  • Angel
  • De Paauw
  • NODHV wandeling
  • Sneeuw
  • Backershage
  • Angel’s familie
  • Valkenburgse Meer
  • Storm
  • Linken
  • Welkom
  • Dierentelepathie
  • Lente
  • Sinjo
  • Zomer
  • A-team
  • Vakantie
  • Cliff
  • Thuis
  • Wassenaarse slag
  • Katwijkse strand
  • Maj en familie
  • NODHV Show
  • Puppy’s
  • Angel’s vrienden
  • Angel’s dekking
  • Angel’s dracht
  • Angel’s engeltjes
  • Aiki
  • Parnassia aan Zee
  • Makoto
  • Cuando
  • Soestduinen
  • Zwemfestijn
  • Beach End
  • Noordwijkse strand
  • Purmerbos
  • Holland Sieger Schau
  • Op de camping
  • Herfst wandeling
  • Kerst 08
  • Voorjaar
  • De Zwemkolk
  • Mex
  • Aiki’s dekking
  • Aiki’s dracht
  • Aiki’s engeltjes
  • Norg
  • Bezoek nakomelingen
• Zoek:
  
  
• Archief:
  • oktober 2011
  • juli 2010
  • maart 2010
  • februari 2010
  • januari 2010
  • december 2009
  • november 2009
  • september 2009
  • augustus 2009
  • juli 2009
  • april 2009
  • maart 2009
  • februari 2009
  • januari 2009
  • december 2008
  • november 2008
  • oktober 2008
  • september 2008
  • augustus 2008
  • juli 2008
  • juni 2008
  • mei 2008
  • april 2008
  • maart 2008
  • januari 2008
  • december 2007
  • november 2007
  • oktober 2007
  • september 2007
  • augustus 2007
  • juli 2007
  • juni 2007
  • mei 2007
  • april 2007
  • maart 2007
  • februari 2007
  • januari 2007
  • december 2006
• Overig:
  • Inloggen
  • RSS
  • Reacties RSS
  • Geldig XHTML
  • XFN
  • WP

Gemaakt met WordPress met Nederlandse vertaling

Order your medicine online by Canada pharmacy ;&$ drugs online affordable generic pills.