Angel of Wassenaer

oktober 11, 2011

Laatste bericht “Dagboek van een Herdershond”

Geplaatst onder: Angel, Welkom, Puppy's, Angel's dekking, Angel's dracht, Angel's engeltjes, Aiki, Aiki's dekking, Aiki's dracht, Aiki's engeltjes — Maj @ 6:12 pm

De Dagboek verslagen over onze Oudduitse herders worden echt gestaakt!

Zoals eerder werd vermeld is het schrijven van een dagboekverslag niet meer vanzelfsprekend. Een mooie layout kost helaas teveel tijd…… de schrijver is wat HTML-taal betreft ook wel een beetje ‘blond’.

Ons ‘Dagboek van een Herdershond’ blijft natuurlijk wel bestaan, er ‘hangt’ immers een heel archief aan!
Vooral de weekverslagen van onze A-Engeltjes en B-Engeltjes blijven leuk, deze horen immers helemaal bij onze website Angel of Wassenaer .
Want juist bij onze eerste 2 nestjes is veel gebruik gemaakt van dit dagboek.
Ook de eerste dracht Aiki verwijst naar dit dagboek.

Intussen hebben onze beide Oudduitse Herders Angel & haar dochter Aiki samen enkele nesten gehad.

Onze nesten zijn te volgen op de pagina: Angel of Wassenaer’s Oudduitse Herder nestjes

Ons nieuws, het woord zegt het al, wordt op de nieuwspagina gemeld.

En…….hou de planning in de gaten voor wat er allemaal nog wordt verwacht!

Veel lees en kijk plezier op onze website Angel of Wassenaer!

De deftige dames Angel & Aiki

Reacties (0)

februari 7, 2010

Ons hangbuikzwijntje

Geplaatst onder: Angel, Thuis, Aiki, Aiki's dracht — Maj @ 4:04 pm

Ooit zeiden we bij Angel: Pfff wat is ze dik, ze is nu een echt hangbuikzwijntje geworden! Maar dochterlief Aiki spant de kroon, van haar kunnen we met recht zeggen dat ze nu een hangbuikzwijntje is!

Haar buik is geen buikje meer, het zwengelt en bungelt dat het een lieve lust is. Tijdens de echo op drachtdag 30 woog onze dame slechts 34,5 kg en was daarmee iets afgevallen, rank en slank zoals ze altijd al is.

Om dan 22 dagen later, op drachtdag 52, de weegschaal te doen uit slaan naar de 44 kg!! Dat is even schrikken zeg. Ons zwijntje is in korte tijd maar liefst 10 kg aangekomen maar heeft nog wel een 10tal dagen te gaan? Waar gaat dat heen?

We hebben haar uitgeroepen tot hangbuikzwijntje van Wassenaar!

Ondanks deze spectaculaire groei moet ze wel in conditie blijven dus lopen we nog steeds onze dagelijkse wandelingen. Drie maal daags een heel uur is gehalveerd naar een half uurtje en de versnelling is eruit, alles gaat een tandje langzamer dan voorheen. Dat mag ook wel, er is nu zoveel extra gewicht mee te torsen. Vanaf zaterdag worden de rondjes nog korter, maar lopen blijven we, zolang ze nog wil…..

Kijk hier maar voor nog wat foto’s met bal in de tuin.

De werpkist staat klaar, de warmtelamp hangt erboven, de babyfoon doet het weer en elke avond nemen we de temperatuur op.

Nu maar duimen dat de natuur ons goedgezind is en netjes die fabuleuze temperatuursdaling laat zien! Zou dat even mooi zijn? Want dan trommelen we Ria en Ellen op, onze hulptroepen die mee mogen helpen met deze bevalling.

Intussen zitten we op drachtdag 57 en wachten gewoon af wat er komen gaat. Veel meer kunnen we ook niet doen. Eten gaat nog steeds met smaak en om de maag een beetje te sparen zijn de maaltijden inmiddels in 4 porties verdeeld. Ons Zwijntje uit Wassenaar slaapt en droomt veel:

En komt kreunend en steunend tot stand.

Om ons nog altijd met heel veel liefde die felbegeerde knuffels te brengen! Of komt ze gewoon een knuffel halen?

Klik hier voor nog wat albumfoto’s in de werpkist.

Zuslief Atuniël-Khes wacht ook netjes af:

Zij wordt straks tante en is helemaal klaar voor een zeer gewenst nichtje!!

Het aftellen is begonnen……… Hou onze site in de gaten…….. WIJ zijn er klaar voor…….nu dat Hangbuikzwijntje nog…..

Reacties (0)

februari 1, 2010

Terwijl Aiki groeit……

Geplaatst onder: Angel, Sneeuw, Aiki, Aiki's dracht — Maj @ 4:09 pm

Teisteren de sneeuwstormen opnieuw ons Kikkerlandje! Tja, dit wordt vast een dracht om niet snel te vergeten: Zo hadden we eerst de enorme teleurstelling bij de ODH Kennel Of DRACC’s Clan. En in diezelfde tijd, precies tijdens Aiki haar dekking, werd Nederland bedolven onder een dik pak sneeuw. Dan bezorgt Aiki ons zowat een hartaanval met haar uitbraken en terwijl ze gestaag groeit blijven die sneeuwstormen maar komen……

Intussen zijn we 7 weken verder en met grote regelmaat vallen er nog steeds heuse sneeuwvlokken uit de lucht, zelfs hier aan de kust, zelfs hier in Wassenaar!

Wij genieten ervan, die mooie witte wereld blijft bijzonder, al kan ik me voorstellen dat alle verkeersdeelnemers er nu vast wel genoeg van hebben. Vooral de gladheid, het oponthoud en niet te vergeten die ongelukken.

Klik hier voor een nieuw album van onze besneeuwde tuin.

Aiki groeit gestaag, haar buik is nu echt goed zichtbaar. Vanaf dag 50 kunnen we ook de pups voelen bewegen! Aiki zelf voelde dat natuurlijk al eerder. Verder hebben we een redelijk rustige week achter de rug. Geen uitbraak pogingen meer….. kan ook niet want mevrouw mag gewoon niet meer alleen op de veranda en in de tuin. Het lot niet tarten toch? En we weten nu ook wel dat de Engelen bestaan!

Vele wegen leiden naar Rome, kennelijk nemen de gedachten in een dierenhoofd ook niet altijd dezelfde route.

Want samen met mijn dierentelepathie collega’s hebben wij geprobeerd met Aiki te communiceren en de antwoorden die wij door krijgen zijn lang niet allemaal hetzelfde. Nu hebben we ook niet op exact hetzelfde tijdstip met haar ’gesproken’ en dat kan al een verschil maken. Bij sommigen maakte Aiki een wat verwarde indruk, maar ze weet heel goed dat ze puppy’s verwacht en is daar ook wel wat onzeker over. Toch kijkt ze er ook naar uit! Haar buik geeft bij allen een wat rommelig gevoel (En precies in deze periode was ze wat aan de diarree; haar baarmoederhoorns zijn nu zo vol dat deze niet meer recht in de buik liggen maar omklappen en dat kan voor diarree, darmgassen en ongemak zorgen). Waarom ze nu zo graag die tuin uit wilde blijft echter een raadsel want ze geeft verschillende antwoorden: Dat ze naar eten zocht en een aantal keer geeft ze aan dat ze een rustig, veilig plekje zocht. Dat ze haar pups wilde beschermen. Ook zegt ze dat ze een geluid hoorde, wilde kijken wat er aan de hand was en een black out kreeg (Tja, dat hebben we geweten!) Is ze door haar hormonen gewoon even de weg kwijt geweest? Ze slaapt graag in de keuken en zo doen we dat nu ook.

En dat de gedachten van haar Kleine Baasje mee spelen mag duidelijk zijn want er wordt ook gevoeld dat er een druk op Aiki ligt; Dat deze voort komt uit de pech bij de “jongens”. Aiki voelt het als haar plicht om voor de “jongens” een prachtig nest van Cuando op de wereld te zetten. Hiermee hoopt Aiki dat het de “jongens” troost zal geven! Wat gedachten al niet kunnen bewerkstelligen……..

Beetje afleiding doet wonderen, opnieuw genieten we van het besneeuwde pad langs De Bosrand!

Kijk maar eens hier!

En als we thuis komen…… heeft onze huiskamer weer een metamorfose ondergaan: Het kleed ligt opgerold in de garage, het nieuwe zeil bedekt de houten vloer en de werpkist staat klaar! Aiki heeft hem meteen even uitgeprobeerd, maar ook Angel heeft er al eventjes in gelegen:

Kortom, de Engelenkraamkamer is weer terug!

Op naar week 8 van Aiki’s dracht met morgen een bezoek aan de DA voor de herhaling van de herpes injectie. En meteen even wegen….spannend hoeveel gewicht er al bij is gekomen.

Reacties (0)

januari 24, 2010

Zwangerschapsperikelen

Geplaatst onder: Angel, Thuis, Aiki, Aiki's dracht — Maj @ 10:14 pm

De zwangerschapsperikelen van Aiki houden de gemoederen in Wassenaar aardig in beweging!

Afgelopen zondag kreeg ik de schrik van mijn leven toen ik midden in de nacht wakker gebeld werd door drie agenten. Daar zwierf onze drachtige Aiki over straat…….
Gelukkig liep deze nachtmerrie met een sisser af! En daarna was ik maar wat blij dat ik Ton wakker had gemaakt om het hele verhaal in geuren en kleuren te vertelen, want de dagen erna dacht ik steeds:
Was het nu een nachtmerrie of is het toch echt gebeurd?

In elk geval 1000 x dank aan het adequate optreden van ons rechtsgestel, HULDE AAN DE WASSENAARSE POLITIE!

Maandagmiddag kwam Ton speciaal vroeg thuis om direct de omheining van onze tuin te controleren en het hekje waar Aiki zich doorheen had gefriemeld te maken. Muurvast, zo verzekerde hij me!
Voor de zekerheid blijven de dames nu toch ’s nachts maar gewoon binnen slapen, al willen ze eigenlijk elke nacht, als wij ons mandje opzoeken, toch wel graag die veranda op. Pavlofs gewenning, want daar krijgen ze altijd een’ tandenborstel’ om op te kauwen.
Dat Aiki de gemoederen hier in stand houdt mag dus wel duidelijk zijn. Want geloof het of niet…..

Donderdagochtend gaat mijn mobiel op het werk: Is het Ties, de gepensioneerde bakker van de overkant. Hij en zijn broer Wouter hebben hier in deze buurt jaren het brood rond gebracht en kennen zo een beetje heel Wassenaar. Laat Wouter nu, met uitkijk op de Shell pomp, ineens onze Aiki zien: Achter de wasstraat langs de pomp en over het smalle trottoir loopt ze naar onze oprit……..

Had Wouter een engel op zijn schouder en fluisterde deze hem wat in? Ties heeft zijn jas aangetrokken, is naar de overkant gelopen en heeft Aiki terug in onze tuin gezet. Aiki en Angel helemaal blij! Toch maar meteen aan Ties gevraagd of hij nog even terug wil om beide dames in de keuken te zetten, met de deur natuurlijk op slot!

Geweldig mannen, wat zijn wij blij met deze fantastische overburen!
Kijk en huiver:
Aiki achter de wasstraat:

Ja, hier struinde onze drachtige dame:

En zo liep ze langs de pomp:

Wouter kon alles zien vanuit huis:

Over de smalle stoep, langs voortrazende auto’s:

Zo naar de oprit, netjes wachtend voor de poort:

En toen was ze weer terug in de tuin:

Want oh jeetje die Aiki toch, wat voor zwangerschapsperikelen houden je zo bezig dat je steeds maar weer die tuin uit wilt? Ben je ergens naar op zoek? Wil je je nu al afzonderen? We weten het niet.

Ik hoop dat mijn collega vriendinnen van de dierentelepathie een hartig woordje met haar kunnen spreken, zelf ga ik natuurlijk ook aan de slag. Hoewel het vaak lastig is met een eigen dier te praten, je kent je eigen dier vaak zo goed dat je soms het antwoord al invult en dan niet helemaal zeker weet of het jouw eigen antwoorden of die van je dier zijn.

Wordt vervolgd, we zijn erg benieuwd naar Aiki haar beweegredenen……

Tegelijkertijd wordt Wassenaar opnieuw bedolven door een keus pak sneeuw en dat moet natuurlijk op de kiek!

Klik hier voor het Winterse wonderland in Wassenaar.

Reacties (0)

januari 18, 2010

Nachtmerries bestaan….. en beschermengelen?

Geplaatst onder: Angel, Aiki, Aiki's dracht — Maj @ 4:22 pm

Dat nachtmerries bestaan weten we allemaal. Onlangs werden we door het gebeuren bij ODH Kennel of DRACC’s Clan weer eens met beide benen op de grond gezet: De dracht van Djarré en Cuando liep niet goed af, het ene te verwachten pupje was al overleden voor ze ‘t levenslicht zag en moest bij Djarré operatief verwijderd worden. Tot overmaat van ramp was Djarré haar baarmoeder ontstoken en moest ook verwijderd worden. Arme Djarré en wat hadden we met haar en de Markelo mannen te doen! Wel fijn te weten dat Djarré voorspoedig op knapt!
Dit is toch de grootste nachtmerrie van elke honden fokker?

Vannacht kregen wij hier in Wassenaar ook de nachtmerrie van ons leven……

Midden in de nacht, we liggen net in onze eerste slaap, hoor ik de deurbel gaan. Is dat onze deurbel? Of droom ik?
Snel het bed uit, ochtendjas aan en de trap af naar beneden. Intussen gaat het bellen gepaard met gebonk en geroep, wat een kabaal zeg zo midden in de nacht. Misschien een stelletje vandalen of zou er een ongeluk zijn gebeurd en men naar binnen willen? Snap er niets van…

En dan krijg ik een heuse hart verzakking! De schrik slaat me om het hart want:
Er staan 3 POLITIE AGENTEN op de voordeur te bonzen!!!
De kinderen…. schiet er door me heen, er is iets gebeurd met één van de kinderen…

Met bonzend hart maak ik de deur open en vraag nogal blond wat er aan de hand is.
“Nou mevrouw, heeft u een hond?” Wordt er gevraagd. “Jazeker, ik heb 2 honden!” antwoord ik met bonzend hart.
“Er loopt een hond midden op de Rijksstraatweg en we vroegen ons af of die niet van u is?”
“Wat? Een van onze honden? Die slapen achter op de veranda!” reageer ik nog heel onnozel……

En prompt komt daar Aiki met de oren laag in de nek door de voordeur naar binnen schieten. “Aikiiiiiii, hoe kan dit nu? Wat is er gebeurd?”
Aiki verdwijnt schoorvoetend als een stout kindje naar de keuken en ik vraag de agenten naar binnen, maar dat willen ze niet, ze moeten verder.
Er was een melding binnen gekomen dat er een hond op de Rijksstraatweg zou lopen en warempel, daar liep onze drachtige Aiki, midden in de nacht, ontweken door 3 grote vrachtwagens…… met allemaal beschermengeltjes om haar heen….

Als de agenten verder gaan laat ik ook Angel naar binnen, zij staat achter de keukendeur vrolijk te kwispelen. De dames hebben de afgelopen vorst periode in de keuken geslapen, maar omdat het vannacht helemaal niet meer vriest mochten ze als vanouds weer op de veranda slapen.
En wat er daarna is gebeurt laat zich raden…. Is Aiki op zoek gegaan naar eten? Dat ze hongerig is weten we intussen wel, maar zo hongerig? Ze moest toch door of over het tuinhek om daarna via de achterkant door de tuin van de buurvrouw achter de wasstraat van de Shell pomp te komen……
Halleluja, engelen bestaan! Hoeveel bewijs moeten we toch steeds maar weer krijgen?

Dat ik de hele nacht niet meer geslapen heb mag ook wel duidelijk zijn. En beide dames blijven voorlopig, tot de tuin nog beter is afgezet, in de keuken slapen.
Verder gaat het eigenlijk prima met onze Aiki. Ze groeit gestaag en hoewel ze pas op de 2de helft zit is het echt al heel goed zichtbaar. Zoals gezegd is haar eetlust enorm en is mevrouw met moeite uit haar slaap te halen voor een wandeling…..