Angel of Wassenaer

februari 7, 2010

Ons hangbuikzwijntje

Geplaatst onder: Angel, Thuis, Aiki, Aiki's dracht — Maj @ 4:04 pm
Ooit zeiden we bij Angel: Pfff wat is ze dik, ze is nu een echt hangbuikzwijntje geworden! Maar dochterlief Aiki spant de kroon, van haar kunnen we met recht zeggen dat ze nu een hangbuikzwijntje is!

Aiki

Haar buik is geen buikje meer, het zwengelt en bungelt dat het een lieve lust is. Tijdens de echo op drachtdag 30 woog onze dame slechts 34,5 kg en was daarmee iets afgevallen, rank en slank zoals ze altijd al is.

Om dan 22 dagen later, op drachtdag 52, de weegschaal te doen uit slaan naar de 44 kg!! Dat is even schrikken zeg. Ons zwijntje is in korte tijd maar liefst 10 kg aangekomen maar heeft nog wel een 10tal dagen te gaan? Waar gaat dat heen?

We hebben haar uitgeroepen tot hangbuikzwijntje van Wassenaar!

wachten

Ondanks deze spectaculaire groei moet ze wel in conditie blijven dus lopen we nog steeds onze dagelijkse wandelingen. Drie maal daags een heel uur is gehalveerd naar een half uurtje en de versnelling is eruit, alles gaat een tandje langzamer dan voorheen. Dat mag ook wel, er is nu zoveel extra gewicht mee te torsen. Vanaf zaterdag worden de rondjes nog korter, maar lopen blijven we, zolang ze nog wil…..

Kijk hier maar voor nog wat foto’s met bal in de tuin.


Met bal

De werpkist staat klaar, de warmtelamp hangt erboven, de babyfoon doet het weer en elke avond nemen we de temperatuur op.

Werpkist
Nu maar duimen dat de natuur ons goedgezind is en netjes die fabuleuze temperatuursdaling laat zien! Zou dat even mooi zijn? Want dan trommelen we Ria en Ellen op, onze hulptroepen die mee mogen helpen met deze bevalling.

Intussen zitten we op drachtdag 57 en wachten gewoon af wat er komen gaat. Veel meer kunnen we ook niet doen. Eten gaat nog steeds met smaak en om de maag een beetje te sparen zijn de maaltijden inmiddels in 4 porties verdeeld. Ons Zwijntje uit Wassenaar slaapt en droomt veel:

Aiki droomt

En komt kreunend en steunend tot stand.

Om ons nog altijd met heel veel liefde die felbegeerde knuffels te brengen! Of komt ze gewoon een knuffel halen?

Klik hier voor nog wat albumfoto’s in de werpkist.


Zuslief Atuniël-Khes wacht ook netjes af:

Zij wordt straks tante en is helemaal klaar voor een zeer gewenst nichtje!!


Het aftellen is begonnen……… Hou onze site in de gaten…….. WIJ zijn er klaar voor…….nu dat Hangbuikzwijntje nog…..

Hangbuikzwijn?

januari 24, 2010

Zwangerschapsperikelen

Geplaatst onder: Angel, Thuis, Aiki, Aiki's dracht — Maj @ 10:14 pm

De zwangerschapsperikelen van Aiki houden de gemoederen in Wassenaar aardig in beweging!

Afgelopen zondag kreeg ik de schrik van mijn leven toen ik midden in de nacht wakker gebeld werd door drie agenten. Daar zwierf onze drachtige Aiki over straat…….
Gelukkig liep deze nachtmerrie met een sisser af! En daarna was ik maar wat blij dat ik Ton wakker had gemaakt om het hele verhaal in geuren en kleuren te vertelen, want de dagen erna dacht ik steeds:
Was het nu een nachtmerrie of is het toch echt gebeurd?

In elk geval 1000 x dank aan het adequate optreden van ons rechtsgestel, HULDE AAN DE WASSENAARSE POLITIE!

Hulde
Maandagmiddag kwam Ton speciaal vroeg thuis om direct de omheining van onze tuin te controleren en het hekje waar Aiki zich doorheen had gefriemeld te maken. Muurvast, zo verzekerde hij me!
Voor de zekerheid blijven de dames nu toch ’s nachts maar gewoon binnen slapen, al willen ze eigenlijk elke nacht, als wij ons mandje opzoeken, toch wel graag die veranda op. Pavlofs gewenning, want daar krijgen ze altijd een’ tandenborstel’ om op te kauwen.
Dat Aiki de gemoederen hier in stand houdt mag dus wel duidelijk zijn. Want geloof het of niet…..

Donderdagochtend gaat mijn mobiel op het werk: Is het Ties, de gepensioneerde bakker van de overkant. Hij en zijn broer Wouter hebben hier in deze buurt jaren het brood rond gebracht en kennen zo een beetje heel Wassenaar. Laat Wouter nu, met uitkijk op de Shell pomp, ineens onze Aiki zien: Achter de wasstraat langs de pomp en over het smalle trottoir loopt ze naar onze oprit……..

Had Wouter een engel op zijn schouder en fluisterde deze hem wat in? Ties heeft zijn jas aangetrokken, is naar de overkant gelopen en heeft Aiki terug in onze tuin gezet. Aiki en Angel helemaal blij! Toch maar meteen aan Ties gevraagd of hij nog even terug wil om beide dames in de keuken te zetten, met de deur natuurlijk op slot!

Bedankt!!
Geweldig mannen, wat zijn wij blij met deze fantastische overburen!
Kijk en huiver:
Aiki achter de wasstraat:

Aiki achterom
Ja, hier struinde onze drachtige dame:

Achter
En zo liep ze langs de pomp:

Achter langs
Wouter kon alles zien vanuit huis:

Hier wonen Wouter en Ties
Over de smalle stoep, langs voortrazende auto’s:

Over de stoep
Zo naar de oprit, netjes wachtend voor de poort:

Oprit
En toen was ze weer terug in de tuin:

In de tuin

Want oh jeetje die Aiki toch, wat voor zwangerschapsperikelen houden je zo bezig dat je steeds maar weer die tuin uit wilt? Ben je ergens naar op zoek? Wil je je nu al afzonderen? We weten het niet.

Ik hoop dat mijn collega vriendinnen van de dierentelepathie een hartig woordje met haar kunnen spreken, zelf ga ik natuurlijk ook aan de slag. Hoewel het vaak lastig is met een eigen dier te praten, je kent je eigen dier vaak zo goed dat je soms het antwoord al invult en dan niet helemaal zeker weet of het jouw eigen antwoorden of die van je dier zijn.

Wordt vervolgd, we zijn erg benieuwd naar Aiki haar beweegredenen……

Tegelijkertijd wordt Wassenaar opnieuw bedolven door een keus pak sneeuw en dat moet natuurlijk op de kiek!

Winter Wassenaar
Klik hier voor het Winterse wonderland in Wassenaar.

april 28, 2009

Gered door een brandweer engel

Geplaatst onder: Angel, Lente, Sinjo, Thuis, Makoto — Maj @ 3:34 pm

Makky is nu het hele weekend al spoorloos, wat vreet die onzekerheid ontzettend, zelfs het slapen gaat onrustig.
Maandag maar eens wat websites afstruinen en zijn afwezigheid bij deze en gene melden. Ik denk aan de Stichting Katvinder en de Amivedi. Enfin, Makky wordt eerst als vermist aangemeld bij de stichting Katvinder. Als ik daarna ga zoeken bij gevonden katten zie ik verdorie dat er zondag 26 april in Wassenaar een Siamees is gevonden. Het zal toch niet waar zijn? Al snel word ik gebeld met minder goed nieuws, de Siamees ligt in de koeling van het Asiel, genaamd de Nationale Dierenzorg Wassenaar, het zou een poes zijn en ze leeft niet meer. Toch voor de zekerheid maar kijken dan?
Samen met vriendin Helma snellen we naar het Asiel om daar direct te zien dat dit niet Makky is. Deze Siamees is een echte donkere Seal Point, dus bang dat ik Makky niet goed zou kunnen identificeren hoef ik echt niet te zijn. Ook Helma ziet het direct. Opgelucht keren we huiswaard, maar ja, die onzekerheid waar Makky dan is en wat er mogelijk gebeurd zou zijn wordt eigenlijk alleen maar groter.
Intussen wel 50 printjes laten maken van onze Makky met foto’s en vermelding sinds wanneer hij vermist is. Deze gaan vanavond rond buurtschap Den Deijl de brievenbussen vullen. Maar zover komt het helemaal niet.
Als ik rond 18.30 samen met Angel en Aiki  via de Papenweg de Burgemeester Staablaan in loop (schuin achter ons huis) en heel hard Makky roep, hoor ik in de verte antwoord! Hoor ik daar echt een antwoord? Het lijkt zeker wel op het dwingende gillen van Makky! Makky, hij leeft nog, geweldig!!!
Beide dames horen het ook en helemaal gek geworden trekken ze met naar het privé park van de appartementencomplex op de Burgemeester Staablaan. De dames aan het hek vastgebonden en roepen maar met steeds weer een reactie en ook steeds dichterbij.
Makky waar zit je toch? Het gegil komt van boven! En dan zie ik hem hoog in de boom……

Makky roept help:

Zit je nu echt de hoogste boom die het park rijk is? Ton gebeld om de honden op te halen met meteen het nummer van de Brandweer, want dit gaat ons niet zomaar lukken……We bellen 112 en terwijl Ton aan de ingang van de Burgemeester Staablaan de brandweer op wacht maak ik vast wat foto’s van ons Makkertje hoog in die boom. Er mankeert helemaal niets aan zijn stembanden, met luid gegil laat hij horen waar hij zit…….

Makky hoog in die boom:

Met elan staat het team van de Vrijwillige Brandweer klaar om onze Makker te bevrijden.

Ladder tegen de Boom:

De reddende Brandweer Engel vist hem zo uit de boom! Ton brengt de toch wel verstijfde Makker snel terug naar huis, die meteen ontspant zodra ze onze tuin in komen. En een honger dat ie heeft! Sinjo is echt helemaal blij, samen wassen en likken ze elkaar na de maaltijd om daarna met een diepe zucht in de hangmat bij te komen.

Het avontuur is gestreden, Makky is weer thuis en de rust keert terug. Wat hebben we allemaal geslapen vannacht! Onze ‘gebeden’ zijn verhoord, dank je wel Engelen!

Engel Knielend:

Ode ook aan de Vrijwillige Brandweer van Wassenaar! Normaliter oefenen ze altijd op maandagavond, toevallig waren ze deze avond een keertje vrij en zo werd er toch nog geoefend met een mooi doel en leuk gevolg!
Klik hier voor een reportage van Makky’s avontuur.

maart 2, 2009

De achtste week

Geplaatst onder: Angel, Thuis, Puppy's, Angel's engeltjes, Aiki — Maj @ 10:12 pm


Partir, c’est mourir un peu!  Dit is echt de week van het grote afscheid! Onze B’Engeltjes vliegen in rap tempo uit. Zij zijn er echt klaar voor maar wij……..

Woensdagmiddag wordt de eerste B’Engel: Barbelo-Odin, opgehaald door Astrid, Paul, Naomi en Evita en hij komt in een warm nest terecht.

Alles staat voor hem klaar, z’n baasje Astrid had de uitzet al helemaal in orde gemaakt! Wat is ie aandoenlijk dit manneke. Omdat het puppypakket van Cavom moeite had ons huis te vinden wordt het veel later dan verwacht bezorgd. Maar…..dat brengt mij wel in de gelegenheid meteen ’s avonds even langs te gaan voor de na bezorging. Barbelo-Odin blijft immers in Wassenaar wonen. Geweldig om te zien hoe thuis hij nu al is. Alleen de nachten nog……want ja, zonder je nest genoten in het donker is eigenlijk best eng……Gelukkig gaat het elke nacht ietsje beter.

Vrijdag begint dan echt de marathon van uitvliegende Engeltjes bij Angel of Wassenaer en deze eindigt pas op maandagmiddag. Op deze regenachtige dag lijkt het wel of de hele wereld mee huilt…… Een lang weekend van puppy’s afstaan aan hun nieuwe baasjes, wat is dit toch een ontzettend moeilijk moment! We hebben er niet naar uitgekeken (de nieuwe baasjes natuurlijk wel) maar het eigenlijk een beetje weggestopt. Loslaten, heet het…En dan is het zover.

De 2de B’Engel: Balthial-Izzy, wordt vrijdagmorgen opgehaald door Carla en Freek.

Zij hebben veel grote honden gehad en ze zijn wel wat gewend. Ook hier staat alles al helemaal klaar. Balthial-Izzy gaat mee naar Haarlem, gelukkig ook niet zo heel ver hier vandaan.

De 3de B’Engel: Babiël-Bipa wordt rond lunch tijd door Peter en Micha opgehaald.

Zij gaat mee naar België, niet ver over de grens van Nederland. Het toeval wil (wat is toeval?) dat Peter vaak in Wassenaar komt en hier ook nog familie heeft wonen, dus we verliezen haar vast niet uit het oog. De 2 Abessijnen daar zijn goed voorbereid!

En toen hadden we nog maar 6 B’Engeltjes over. Wat is het dan ineens stil in de Engelenkraamkamer, maar nog meer in de grotere speelkamer en tuin. Wat een verschil zeg, het is bijna niet te geloven. Je realiseert het je niet, maar 3 minder is echt goed voelbaar!

De 4de B’Engel: Baglis-Shamal wordt zaterdagmorgen opgehaald door Lisette en Lennard.

Hij gaat meer naar ’s Gravendeel en zal ongetwijfeld heel goed krijgen bij de oudere Duitse Herder Mike en hun 3 poezen.

De 5de B’Engel: Bahram-Indy wordt daarna opgehaald door Ton en Janie.

Hij komt in Katwijk aan zee te wonen, zo lekker dichtbij dat wij hem ook vast niet uit het oog gaan verliezen. Zowel Angel’s halfzus Robin als Angel’s halfzus Tess wonen beiden ook in Katwijk. Alle twee dus een tante van Bahram-Indy! De populatie Oudduitse Herders groeit gestaag! Oh, en dit manneke gaat samen met zijn broer Barbelo-Odin de puppyklas doen bij dezelfde school!

De 6de B’Engel: Bedaliël-Bo wordt zaterdagmiddag gehaald door José, de zus van Ton.

Zij blijft letterlijk in de familie en komt aan de rand van Noordwijk te wonen. Helemaal TOP en lekker dichtbij! Hun oudere Duitse Herder Daisy mag mooi nog even mee helpen met het opvoeden. En tijdens de zomermaanden mag Bedaliël-Bo zelf een beetje haar waaksheid tonen als de camping op volle toeren draait.

Een toen hadden we geen grauwe B’Engeltjes meer in ons assortiment. Alle grauwen zijn uitgevlogen. Wat is het stil…… om echt even stil bij te staan……

Nu zijn er nog 3 B’Engeltjes over, allen zwart/bruin. Ze hobbelen door de tuin of dat er niets aan de hand is. De hele tuin wordt verkend en ze worden al vrijer en vrijer. Met regelmaat wordt ook nog altijd die melkbar even uitgeprobeerd. Het is mooi om te zien dat zowel Angel als Aiki beiden erg leuk met de B’Engeltjes spelen. En met elkaar waarbij er soms een stoere B’Engel denkt zich er tussen te kunnen mengen.

Dan is het zondag en wordt de 7de B’Engel: Bath Kol-Kommissar Derrick opgehaald door Hetty en Hans.

Begin dit jaar is hun Duitse Herder Tess naar de overzijde vertrokken en misschien kan dit manneke hun verdriet een klein beetje verzachten. Afleiding geven zal hij zeker wel! Hetty en Hans treffen het wel want de dag start met een strakke blauwe lucht. Ze komen helemaal uit Lichtenvoorde, maar hebben voor deze dag een hotelletje in Scheveningen geboekt, nog één maal samen even uitslapen? Dan is het meteen genieten van de blauwe lucht en het (eindelijk) wat zachtere weer!

Er zijn nog maar 2 B’Engeltjes over, de beide zwart/bruine dames worden maandag opgehaald. Dit is echt heel erg wennen hoor, je zou ze bijna vergeten…..

Vergeten? Hoe kan ik het schrijven, tuurlijk worden deze 2 dames nog volop geknuffeld en bekeken, het zijn immers de laatste momenten die we willen koesteren. Met dit droge zachte weer zou je bijna de hele dag in de tuin rond hangen. Gelukkig komen beide dames s’ avonds weer naar binnen, nog maar 2 B’Engeltjes in de Engelenkraamkamer! En Moedertje Mop is er ook weer, zij komt de gemoederen een beetje sussen en natuurlijk voor de laatste maal afscheid nemen van de laatste 2 B’Engeltjes!

Maandagmorgen komen Nicole en Ronald de 8ste B’Engel: Baïtel-Daikah, ophalen.

Zij gaat net als Babiël-Bipa ook mee naar België en toeval of niet, ze komen vlak bij elkaar te wonen. (Terwijl beide nieuwe baasjes allen in Wassenaar hebben gewoond, hoezo toeval?) Baïtel-Daikah gaat het Pyreneese Herdertje Esti gezelschap houden.

Tot slot wordt de 9de B’Engel: Barchiël-Souris, opgehaald door Ilone, Peter en Balou.

Ook daar was volop verdriet, want nog maar 3 weken geleden moesten ze hun lieve schat Elmo in laten slapen. Balou van AE, een zwarte neef van Angel (halfbroer van oma Puck) zal vast wel blij zijn dat hij nu een vriendinnetje gaat krijgen. Hij is al een grote vriend van Angel, samen kunnen ze park De Paauw wel ‘onveilig’ maken! (De schrik van De Paauw?) Barchiël-Souris zal ook hier mogelijk het verdriet wat verzachten. Gelukkig blijft dit dametje net als Barbelo-Odin in Wassenaar wonen en zullen we elkaar vast vaak genoeg nog zien. Balou is immers al een grote vriend van Angel en Aiki!

Opnieuw kan ik alleen maar zeggen: Het is een geweldig nest, deze Engelenpuppy’s van Angel en Cuando. Ze zijn niet alleen prachtig om te zien, maar het zijn ook stuk voor stuk sociale stabiele hondjes! Wat heb ik gewenst dat deze hondjes in de buurt zullen opgroeien en hoe mooi dat deze wens ook uit gaat komen! We hebben heel vaak heel veel bezoek gehad, niet alleen van de baasjes die valkbij wonen maar ook van de baasjes die verder weg zitten en dat maakt dit nest ook wel heel bijzonder! (Chapeau aan alle nieuwe baasjes!) We zijn erg benieuwd hoe ze allemaal ‘opdrogen’ en de tijd zal het leren. We blijven ze volgen!

WIJ WENSEN ALLE NIEUWE BAASJES VEEL LIEFDE EN GELUK TOE MET HUN NIEUWE PUP. Dat ze maar in goede gezondheid heel oud mogen worden!

En niet te vergeten: Dank, dank, dank voor alle liefde, attenties en lieve cadeautjes! De vele mooie kaarten en foto’s, de prachtige bossen bloemen, heerlijke bonbons en cake, de engelen, de botjes en snoepjes voor Angel & Aiki, het is bijna niet te benoemen!

En natuurlijk ook niet te vergeten alle liefdevolle aandacht en vele telefonische contacten die we hebben onderhouden met Albert & Rene van de DRACC’s Clan; de baasjes van Cuando! Natuurlijk ook veel dank voor alle vertrouwen die de nieuwe baasjes in ons hebben gehad! Nicole haar geduld is wel heel lang op de proef gesteld, zij heeft bijna een jaar gewacht op haar Baïtel-Daikah, hoop dat het ’t wachten waard was!

Ik zou het erg leuk vinden als we van het wel en wee van de pups op de hoogte blijven, misschien met een regelmatig berichtje in ons gastenboek (altijd leuk!) en of gewoon via e-mail met natuurlijk de bijbehorende foto’s! Foto’s zijn altijd welkom!

Lieve lieve B’Engeltjes van Angel en Cuando, het ga jullie goed! Nu mogen jullie het helemaal zelf doen in jullie nieuwe leven!

februari 23, 2009

De zevende week

Geplaatst onder: Angel, Thuis, Puppy's, Angel's engeltjes, Aiki — Maj @ 12:08 am


Wordt de week van afscheid nemen…. En was toch ook wel een week van de vele ontdekkingen. De B’Engeltjes groeien nu zo snel, alles gaat in sneltreinvaart. Ook het bevattingsvermogen groeit in rap tempo. Je hoeft maar één keer iets (voor) te doen en daarna hebben ze precies in de gaten wat er gaat gebeuren. Het spreekwoordelijke gezegde: ” Als er een schaap over de dam is volgen er meer” gaat meerdere keren per dag op. Niemand wil vergeten worden en allemaal vechten voor een eigen plekje. Wat is het leven van een pupje toch bijzonder.

De B’Engels worden nu zo groot dat de Engelenkraamkamer eigenlijk te klein gaat worden, vooral als ze net hebben gegeten. Ze zitten dan zo boordevol energie dat ze de ‘tent’ zowat afbreken.

Na de ochtendmaaltijd is met meteen lozen wat je hebt gegeten, ook daar kunnen we bijna de klok op gelijk zetten. In de buurt blijven en direct opruimen, want anders wordt er dwars doorheen gebanjerd. En nee, dit is geen ‘aardappel stempelen’ hoor, maar echt letterlijk ‘poep stempelen’, overal overheen.

Elke morgen vertrekken de B’Engels in het boodschappen kratje naar de Engelenspeelkamer omdat ze daar meer ruimte hebben. Zodra het weer het toe laat, gaat het poortje in de Engelenspeelkamer open en kunnen ze de Engelenveranda op. En als daar het hekje open gaat dan mogen ze het hele achterste gedeelte van de tuin ontdekken. Dat is echt één groot feest: Door het ‘oerwoud’ rennen, op takken kauwen, kuilen graven, steentjes vinden, gras plukken…..

De ladder ontdekken en vooral mama Angel en zus Aiki achterna zitten, of… proberen mee te doen met het balspel. Met lef weliswaar, want stel dat mama Angel en/of Aiki een correctie willen geven? Achterom kijkend terug snellen naar de veilige Engelenveranda is heel koddig om te zien.

Afgelopen zaterdag zijn alle baasjes (voor zover ze in de mogelijkheid waren te komen) hier geweest om met hun eigen B’Engel de Bosrand onveilig te maken.

De één was wat pieperig, de ander liep al netjes aan de riem mee. Het was een hele leuke ervaring, ook om elkaar als nieuwe toekomstige baasjes te leren kennen. Na de Bosrand zijn we allen nog even op het veldje achter de Bank geweest en het was heel mooi om te zien hoe sommigen zich volledig op het gemak voelden en, hoe stabiel kan je zijn, de spelende kinderen aan de achterkant van het veld zonder gene gingen bekijken. Het was best een zwaar programma voor de B’Engels, maar wij hebben genoten. Na afloop kwam de zelf gemaakte Erwtensoep van Rene, baasje van Cuando, goed van pas. Zie het verslag van deze dag op de Website van de DRACC’s Clan. En kijk bij: ‘Bengelsday’! Rene, geweldig dat je er ook bij kon zijn, je bent weer TOP!! En zie natuurlijk ook alle vele foto’s van de afgelopen weken bij B’Engeltjes week zeven en B’Engeltjes week acht.

Zondag hebben alle B’Engeltjes de puppytest met heel goed gevolg doorstaan! Ingrid, van hondenschool Dinja, heeft de test verzorgd. Zij heeft een aantal B’Engels geboren zien worden en heeft daarna bewust afstand gehouden om niet bevooroordeeld te raken. Aiki en ik trainen bij haar, we hebben daar de puppyklas en gevorderdenklas met heel veel plezier afgerond en vermaken ons nu met ’Railly-O’. Aiki vindt het geweldig om te doen. Leuk is te weten dat onze Barchiël-Souris volgende week bij Ingrid start voor haar eerste puppyles.

En dan……zit het erop…….

De B’Engeltjes zijn er klaar voor het nest te verlaten….. en wij sturen veel licht, liefde en kracht door

Zijn wij er ook klaar voor?

In elk geval wensen wij alle nieuwe baasjes heel veel liefde en geluk toe met hun Babiël, Baïtel-Daikah, Baglis-Shamal, Bahram-Indy, Balthial-Izzy, Barchiël-Souris, Barbelo-Odin, Bath Kol-Derrick en Bedaliël-Bo! Dat ze maar jarenlang heel veel plezier aan hun B’Engel mogen beleven. Onze taak zit erop, nu is het aan de nieuwe baasjes de socialisatie af te ronden en deze stabiele Engelenpuppy’s een mooie toekomst te bieden.

Wij hebben er alle vertrouwen in!

En misschien over anderhalf jaar? Zullen we het dan opnieuw mee mogen maken?

februari 16, 2009

De zesde week

Geplaatst onder: Angel, Thuis, Puppy's, Angel's engeltjes, Aiki — Maj @ 11:11 pm


Is een week van de grote groei!

Het gaat echt snel nu, de B’Engeltjes worden in rap tempo groter, zwaarder  en sneller. Er is veel meer controle op de motoriek, het spel wordt feller en die tandjes, die zijn nu echt vlijmscherp. Dat heeft een aantal van Angel’s B’Engeltjes al een paar keer een fikse correctie opgeleverd. Niet leuk om te zien en te horen, de natuur is soms hard. Angel wil ook echt niet meer de hele dag tussen haar B’Engeltjes in en ook Aiki, die er soms heel enthousiast tussen wil komen, bedenkt zich nu wel 2 keer. Dat opspringen en die bijtende bekjes, het zijn er wel negen en niets is meer veilig.

Dat de B’Engeltjes nu echte Bengeltjes zijn geworden hebben ze al bewezen. Het deurtje van het hekje openmaken, heel slim, leverde een leuke speelplaats in de voorkamer op. De schoenen van Ton waren door de voorkamer gesleept. Plasje op het kleed, poepje netjes op de houten vloer, zo kon je zien waar ze allemaal waren geweest, grappig was wel dat ze toch weer terug in de Engelenkraamkamer waren toen ik de huiskamer in kwam. Dit was de eerste uitbraak en zo volgden er meer. Zondagmorgen zag ik opnieuw dat ze Aiki en Angel waren gevolgd, die weten precies hoe ze ‘binnen’ moet komen zonder gebruik van het deurtje, (die intussen is verankerd) dus als je gewoon je moeder volgt, dan kom je er vanzelf wel. Bengels zijn het! Opletten nu met vastzetten van het hekje, want ja ze worden echt sneller, zwaarder en sterker!

De B’Engeltjes krijgen nu 3 maal daags  vers vlees en de ochtend maaltijd bestaat uit brokjes, want brokjes leren eten moet natuurlijk ook.

De meeste nieuwe baasjes zullen immers brokjes gaan geven en zich niet wagen aan vers vlees. Maar eerlijk is eerlijk, met vers vlees wordt er echt beduidend minder gepoept! Scheelt een hele boel afval toch!

Elke middag verhuizen de B’Engeltjes naar de Engelenspeelkamer in de garage en een schik dat ze daar hebben!

Het is gewoon koddig om te zien. Jammer dat het nog altijd echt winter is, te nat en te koud om de tuin onveilig te maken. Na de avond maaltijd, en voordat het spul weer gewogen wordt, halen we ze weer naar binnen. De Engelenkraamkamer is dan haast te klein! Pas tegen 23 uur krijgen ze de laatste vlees maaltijd en na een laatste poepronde, valt dan ineens de nacht in. Rust in de Engelenkraamkamer, ook voor ons!

Ook hebben de B’Engeltjes allen mogen kennismaken met de auto.

Even snuiven en voelen hoe een draaiende motor trilt. Allemaal even in de achterbak als begin van deze auto socialisatie.

Had het eerder willen doen, het kan al vanaf de vierde week, maar ja, dat winterse weer hè…..

Zaterdag is de dierenarts geweest en Bernard heeft alle negen B’Engeltjes volledig gezond verklaard! Geen navelbreukjes, alle balletjes ingedaald, hij vind het een prachtig nest van negen bolletjes wol.

Geweldig in de vacht en prachtig qua bouw en gewicht. En toch een vermelding waard: Zelden zulke makkelijk betastbare pups in handen gehad! De enting en chip gingen er met gemak in, hoewel ik moet zeggen dat de mannen er wel veel geluid bij hebben gemaakt.

Klik hier voor alle foto’s  van deze keuring, eerst de mannen op alfabetische volgorde en daarna de dames.

Zaterdag, Valentijnsdag, was ondanks het chippen en enten toch ook een klein feestje, zeker voor Angel en Aiki, want Angel’s enige zoon van de A-Engeltjes kwam op bezoek! Aiki haar bloedeigen broer Ahavahel-Jimmy en wat is ie mooi geworden!

Prachtig qua bouw en wat een vacht heeft hij! Z’n staart en broek zijn helemaal TOP! Angel en Aiki vermaakten zich prima met zoonlief en broer. Geen onvertogen woord, vooral Aiki genoot volop. Jimmy, je bent opgegroeid tot een prachtige sociale lieverd, hulde aan je baasjes!

Klik hier voor een heleboel foto’s van het drietal spelend in de tuin.

Week zes zit er dus weer op, we gaan naar week zeven. Even geduld voor de portretjes, want maandag is het weer een dagje Zwolle voor de web-master!

Het einde is in zicht… zucht!

mei 17, 2008

Up-date Makoto

Geplaatst onder: Angel, Sinjo, Zomer, Thuis, Aiki, Makoto — Maj @ 12:20 pm

Ondanks dat de weekend DA mij heeft verzekerd dat er niets gebroken leek en dat we maar gewoon een weekje moeten afwachten voelt het niet goed. Makkertje is zo zielig en sleept zo erg met z’n achterlijf. En als hij dan probeert te gaan staan, dan hangt z’n linker achterpoot er helemaal vergeten bij. Het kan ons dus niet snel genoeg dinsdag worden, want dan is onze eigen DA Bernard weer terug van zijn welverdiende vakantie.

Dinsdagmiddag zitten Makky en ik dus meteen bij de DA voor advies EN mogelijk röntgenfoto’s. Afgesproken is dat Makky eerst goed onderzocht wordt en tot slot, om helemaal zeker te weten of de diagnose klopt, een röntgenfoto krijgt. Bernard denkt toch direct aan een bekkenfractuur. Niet dat een kat een bekken heeft:

Skelet kat
Katachtigen hebben een darmbeen en zitbeen, met onderaan de lendewervels het heiligbeen. Zie foto:3=staartswervels, 11=darmbeen, 12=zitbeen, 13=lendewervels, 19=schaamstreek en 21=heiligbeen. Makky vindt het overigens niet leuk als hij iets gestrekt moet voor de foto’s. Dat hij daar zo op reageert is geen goed teken…..

Woensdagmiddag worden we gebeld voor de uitslag en oh jee, oh jee, komt dit ooit nog wel goed? Uit de foto’s blijkt dat Makky z’n bekken; het zitbeen en darmbeen dus, op diverse plaatsen gebroken is. Het lijkt wel een door elkaar gehutste puzzel. En tot overmaat van ramp is z’n heiligbeen helemaal afgescheurd. Of hiermee ook zenuwen zijn beschadigd? Het advies blijft om hem zo rustig mogelijk te houden, want met veel rust blijven de botjes redelijk op de plaatst en krijgt het misschien de kans iets te herstellen? Al hoewel….beschadigde zenuwen herstellen niet……. De pijnstilling wordt verminderd, zo blijft ons Makkertje vanzelf rustiger, maar we verminderen ook omdat we er dan iets langer mee kunnen doen en deze pijnstilling eigenlijk niet zo goed is voor de maag.

In ‘t mandje

Wat is ie lief, ons ventje. Hij ligt de hele dag maar in z’n mandje en heel af en toe komt hij overeind of wordt onrustig. Misschien een teken dat hij dan iets wil? Dus maar even de kattenbak of het zand in de tuin proberen. En ja hoor er komt dan een hele lange dikke plas of een piepklein poepje. Gelukkig werkt z’n inwendige dus nog wel goed! Hij is zo proper dat hij zichzelf zelfs ’s nachts of als ie alleen is, naar de bak sleept en daar keurig z’n behoeften doet.

Aiki kijkt rond

De honden zijn allerliefst, net of dat ze echt weten dat Makky niet weg kan vluchten. Vooral Aiki, zij is het lichtend voorbeeld voor anderen, wauw wat is zij lief en voorzichtig:

Even ruiken?

Angel snapt het niet helemaal, zij vindt het wel een beetje vreemd dat Makky zo stil blijft liggen.

Angel droomt…..

Het mandje met Makkertje erin vergezelt ons overal naar toe, zijn we even buiten, dan gaat hij ook mee. Zo proberen we hem rust met een veilig gevoel te geven.

In de tuin

Ook Sinjo komt regelmatig even langs voor een snuffel en een knuffel:

Elkaar wassen?

Of gewoon alle vier bij elkaar, zo ontroerend. Makky ligt met z’n koppie op de voorpoot van Angel, ze hebben het alle vier warm…..

Beestenspul

En natuurlijk blijft binnen ook het spul bij elkaar liggen, Makkertje veilig en wel in z’n eigen mandje:

Allemaal gevloerd

Zou Makky aan z’n achtste leventje zijn begonnen? En nu maar hopen dat hem dan nog een redelijk goed leven te wachten staat….. We hebben afgesproken dat hij in elk geval een kans gaat krijgen, zeker 6 weken geduld en dan zien we wel verder.

Klik hier voor nog veel meer foto’s van dit ontzettend zorgzame Pinksterweekend

Iedereen die maar vraagt hoe het met Makkertje gaat bedanken we hartelijk. Zo lief hoe iedereen mee leeft. En al die beterschapswensen in Angel’s gastenboek! Echt geweldig!


Maar…..Het is niet allemaal kommer en kwel deze afgelopen week! Daar vergeet ik nog bijna te melden dat in deze rare week Aiki en Angel alletwee een aantal halfbroertjes en halfzusjes hebben gekregen! Floor van Marjan’s Meute is bevallen van 5 grauwe Oudduitse Herdertjes, allemaal kleine Cliffies en dus halfbroertjes en halfzusjes van Aiki!

En bij de familie Tetteroo, de vd Victory Kennel, is het echt puppytime: Jazz is bevallen van 7 Oudduitse Herdertjes, waarbij één grauwe, ook halfbroertjes en halfzusjes van Aiki. De dag ervoor heeft zwarte Fly 6 Oudduitse Herdertjes gekregen van papa Sultan, dit zijn dus weer allemaal halfbroertjes en halfzusjes van onze Angel. Hoera, één grote super gezellige familie! Karin en Marjan, gefeliciteerd met dit geweldige resultaat en genieten jullie maar heerlijk van al die vele bolletjes wol! Dat wordt ongetwijfeld weer puppysnuiven over een paar weken!

Maar wanneer gaan wij er nu aan geloven? Angel houdt de spanning er echt in….wanneer zal zij besluiten dat het tijd is om loops te gaan worden?? Haar nieuwe verloofde wacht vast vol enthousiasme op haar!!

Blijf het dagboek volgen…….

PS: Wij kunnen zondag niet mee wandelen met de sponsor wandeling van Reddingshonden.nu in de Soestduinen. Ik hoop dat daar begrip voor is. Onze Makker staat nu even op de eerste plaats.

mei 12, 2008

Geschept en nu half verlamd?

Geplaatst onder: Angel, Zomer, Thuis, Aiki, Makoto — Maj @ 9:40 pm

Nee, geen leuk bericht deze keer, geen ‘Djoeken’ of ergens anders heerlijk puppysnuiven! Was het maar waar dat er wat leuks is gebeurd want:
Er is iets vreselijks gebeurd:
Onze Makoto is zaterdagavond laat geschept door een auto! Hij leeft nog, alleen…… voor hoe lang? Komt het nog wel goed met hem?

Nog op de muur
Afgelopen zaterdagavond , na onze avondwandeling met Angel en Aiki zitten we net aan een thee als de voordeurbel gaat. ‘Da’s ook raar, wie zal dat nu zo laat zijn?’ Zeg ik nog want er loopt eigenlijk nooit iemand zo laat langs ons huis, laat staan dat we bezoek krijgen. Staat er een vreemde meneer aan de deur, hij vraagt of we een witte poes hebben, want die ligt langs de weg. Nee toch…..toch niet onze Sinjo of Makoto? De onbekende meneer is zomaar verdwenen…. was het een Engelen boodschapper in mensengedaante? Langs de drukke Rijksstraatweg, aan de voorkant naast ons huis, waar onze poezen eigenlijk nooit komen, ligt Makoto. Dus toch één van ons. Makky bloedt uit z’n bek en uit z’n neus en hij sleept met z’n hele achterlijf. Snel in mijn armen mee naar huis en thuis in z’n mandje direct de dierenarts gebeld, Tja, vindt maar eens een DA in de buurt op zaterdagavond laat, net voor het Pinksterweekend.

In Voorschoten kunnen we terecht, bij een DA waar ooit onze Seal Point Siamees Pandora op 16 jarige leeftijd mocht inslapen…… De visioenen die ik direct krijg zijn niet leuk en met kippenvel wachten Makky en ik samen tot we geholpen worden. Dan zijn we aan de beurt en het lijkt het of er helemaal niets is gebroken, ondanks dat Makky zijn achterpootjes erbij hangen. Z’n ruggengraat lijkt beschadigd, maar omdat de reflexen wel werken is het geen volledige dwarslaesie? Met pijnstilling vertrekken we huiswaarts, daar mag hij proberen met rust te hertellen. Een 10 maanden oude, net gecastreerde Siamese kater die nog geen maand geleden de buitenwereld en tuin heeft ontdekt! Arme, arme lieve stoere Pitbull van een Makky! Wat hebben we met je te doen.

Samen op wacht
Zondag is het Moederdag EN eerste Pinksterdag. Na een hele onrustige nacht sta ik al vroeg op. Zou Makoto nog leven? Hij ligt er nog precies zo bij als de avond ervoor, maar leeft nog wel. Met hele gemengde gevoelens beleven we deze schitterende hete eerste Pinksterdag. Makky kan niet lopen, laat staan zitten. Hij ligt maar op zijn zij in z’n mandje, toch draait hij soms op z’n andere zij, dus bewegen lukt wel. En als ik hem op de kattenbak zet, zakt hij volledig opzij maar komt er gelukkig wel een plasje. Met regelmaat krijgt hij wat water, koffiemelk of Bio Garde maar hij wil niet eten. Hoe gaat dit aflopen?

‘Vastgeplakt’
Beide kinderen komen gezellig eten en knuffelen Makkertje dat het een lieve lust is.
Mimi knuffelt
Stel dat dit voor het laatst is?

Christophe knuffelt
Wat een rare zorgzame dag hebben we. Zelfs Angel en Aiki gedragen zich ontzettend rustig en lief, ook zijn zij steeds bij Makky z’n mandje te vinden.

Aiki snuffelt
Sinjo snapt er helemaal niets van, hij wordt immers niet meer besprongen door die Pitbull, hoe kan dit nu?

Sinjo snuffelt
Makky mag natuurlijk weer mee de tuin in en blijft de hele dag naast ons in de schaduw liggen.

Ogen dicht
Als een zwaar gehandicapt medemens. ’s Avonds vóór het slapen gaan zetten we hem nogmaals op de kattenbak en zo gaan we weer een onrustige nacht in.

Vandaag is het maandag tweede Pinksterdag. Makky is er nog, maar daar is ook alles mee gezegd. In de tuin doet hij opnieuw liggend zijn behoeften tussen de plantjes en verder ligt hij de hele dag weer als verlamd in z’n mandje naast ons.

Veilig
Arm lief schattig dominant Makkertje toch. Van dat dominante is helemaal niets meer over. Morgen maar direct naar onze eigen DA, ook al zei die andere dat we het maar een week moesten aankijken…. Aankijken? Dat doen we nu al dit hele weekend. Dit is vreselijk……..Hoe gaat dit aflopen?

Klik hier voor wat foto’s van die rare zorgelijke moederdag.

juni 9, 2007

De hondenkop

Geplaatst onder: Angel, Thuis, Angel's dracht — Maj @ 7:33 pm

Wat een luxe, wat een service! Tanja en Marcel zijn, helemaal vanuit Zeeland, hier vanmiddag langs gereden om de hondenkop af te leveren. Ook die van Marjan ligt nu hier. Geweldig, wat een service!

 De hondenkop, nu mijn oren nog!

Vanmiddag kwamen ze samen met Solar en Luna door de poort achterom en Angel wist niet hoe snel ze de tuin in kon komen. Samen met Solar heeft ze in de achtertuin tikkertje gespeeld. Luna, die inmiddels door de chemokuren wat snorharen is verloren, ‘zwom’ er netjes doorheen met een gevonden balletje. Wat hadden de honden het naar hun zin. Solar vond Angel toch wel heel erg onweerstaanbaar, hij moest er zelfs af en toe van kreunen. En bleef maar uitdagen en uitdagen, zo schattig. Ook Angel was niet vies van een spelletje, de arme bloemetjes en struiken kregen het zwaar te verduren.

 Mooi stel, die 2

Snel het fototoestel gepakt, want dit moest natuurlijk wel vastgelegd worden. Klik hier en geniet mee van een verliefde Solar die Angel uitdaagt. 

april 28, 2007

In de luie stoel

Geplaatst onder: Angel, Thuis, Maj en familie — Maj @ 7:08 pm

In de luie stoel is de wereld net een beetje anders. Alles op zit hoogte en heel veel te zien. Zo komt er een goud gele vogel op bezoek. Juffrouw Janny van de buurvrouw heeft hem ook gezien en de vogel vliegt snel naar de muur. Daar die goudfazant maar op de foto gezet. Angel vindt het allemaal wel prima, heerlijk zo de hele dag het vrouwtje thuis. 

 De goudfazant

Vandaag is het al vroeg warm en na ons ontbijtje verkassen we snel naar het achterste gedeelte van de tuin. Angel schuilt onder de hazelaar, lekker in de schaduw. Ik kan het wel uithouden in de schaduw van de kersenboom. Tot de zon er langzaam doorheen komt.

 Angel en ik

In de luie stoel is goed vertoeven. Als je geen keus hebt moet je er wat van maken toch?

Klik hier voor wat zomerse tuin foto’s van ons in de tuin!

maart 13, 2007

Er is er één jarig, hoera, hoera!!!

Geplaatst onder: Angel, Thuis — Maj @ 3:37 pm

 13 maart, hoera, ‘t baasje is vandaag jarig!

Samen met broerlief en schoonzus. Elk jaar weer een terugkerend feit.

En dat met dit vreselijke mooie weer. Een extra wandeling met m’n moedertje door De Paauw is nooit weg en daarna heerlijk buiten zitten in de tuin. Ooit hebben we op 13 maart wel eens in bikini gezeten, maar dat zit er vandaag nog net niet in. Gewoon lekker buiten in de zon is al helemaal TOP!  

 Angel heeft er al zin in

En geniet mee van al de visite!

Gemaakt met WordPress met Nederlandse vertaling

Order your medicine online by Canada pharmacy ;&$ drugs online affordable generic pills.