Angel of Wassenaer

Vroeg uit de veren, echt vroeg uit de veren, want de klok wordt een uur vooruit gezet. En aan de start van deze zomertijd regent het vandaag bijna de gehele dag. De avond ervoor treffen we alvast wat voorbereidingen voor deze NODHV Trofee, de halfjaarlijkse ODH-show van de Nederlandse Oudduitse Herder Vereniging, dit keer in het Dogcenter bij Zaltbommel. De rugzak op wieltjes staat ingepakt klaar en op tijd ons mandje in voor deze enerverende dag.
Vanaf 8.30 kunnen we binnendruppelen, hulde dus weer aan de organisatie en de overige medewerkers! Zij hebben immers opnieuw een behoorlijke voorbereiding achter de rug en staan toch elke keer maar weer voor iedereen vroeg klaar!

Eén voor één druppelen ook Angel’s engeltjes binnen. Helaas is Antriël-Jazz ziek gemeld, we hopen dat ze snel weer opknapt! Ook Aquariël-Zita wordt ziek gemeld, maar misschien zal ze tijdens de nestbeoordeling in de middag toch nog even bij kunnen zijn. En Ahavahel-Jimmy als enige broer, hij wordt ook tijdens nestbeoordeling verwacht. Heerlijk toch weer om onze eigen engeltjes te zien en te knuffelen. Wat zijn ze mooi geworden! Die kleuren en die koppies….. Als het aan mij ligt…….

Rond 10.30 start de show natuurlijk als eerste met de puppen. Alle ingeschreven Oudduitse Herdertjes tot 6 maanden oud. Hartstikke leuk om kennis te maken met de baasjes van Lance-Teun van de Victory en om Loyd-Kiran en Levy-Miko met hun baasjes weer te zien. Wat lijkt Lance-Teun qua kleuren op onze eigen Amitiël-Aiki, echt heel bijzonder, maar natuurlijk niet zo gek als je bedenkt dat deze 3 grauwe mannetjes halfbroertjes zijn. Die papa Cliff laat z’n sporen goed na! Ook zusje Lace-Whoopy is van de partij. De grauwe broertjes en het zwart-bruine zusje doen het geweldig in de ring, wat een beauty’s! Lace-Whoopy van de Victory gaat er zelfs met de 1ste prijs vandoor!

En dan is de beurt aan de jonge honden van 6 tot 12 maanden. Wij dus met onze engeltjes die vandaag precies 8 maanden oud zijn! Staan we daar in de ring met 5 grauwe zusjes, hoe bijzonder. (en eigenlijk hoe jammer dat zowel Antriël-Jazz en Aquariël-Zita zijn afgemeld, anders hadden we er met alle 7 engelen-meisjes gestaan) Moet zeggen dat ik echt super trots ben op onze hondjes, want ze doen het allemaal geweldig. Er valt geen onvertogen woord, geen gebekvecht of oortjes die plotseling dicht zitten. Echt complimenten aan de baasjes, wat doen onze engeltjes het leuk! Dat gaat ook wel eens anders, soms kunnen teefjes onderling aardig bekvechten. Onze eigen Amitiël-Aiki loopt sinds een paar dagen wat mank met haar rechter achtervoet en warempel tijdens deze show valt het alles mee. De Shambhala doet dus ook weer prima dienst! Alle hondjes worden bekeken en bevoeld en als uiteindelijk Aniël er met de 3de plaats vandoor gaat en Amitiël-Aiki de 2de plaats verovert dan is het feest compleet.

Na de middag volgden de open klasse teven en reuen elkaar op. Papa Cliff staat opnieuw te stralen in de ring, hij heeft leuke teefjes in het vizier!

En als papa Cliff nog z’n eigen show aan het stelen is mogen Angel en haar engeltjes alvast op komen draven voor de nest keuring. Eerder dan gepland staan we te wachten in de ring. Ik heb er erg naar uitgekeken maar…. als je hoge verwachtingen hebt…. kan het nog wel eens tegenvallen…..

Keurmeester Koos is nog niet klaar bij de open klasse reuen en ook papa Cliff moet zich nog tussen zijn engeltjes voegen. Er wordt gevraagd wie er nu eigenlijk de moeder is…… (Persoonlijk zou ik het heerlijk vinden zoveel jonger geschat te worden, maar zeg nu zelf, zelfs een leek kan toch wel zien dat Angel geen 8 maanden oud, slungelachtig, nog niet volgroeid teefje is, toch? Sterker nog, na de dracht is ze toch wel behoorlijk uitgedijd). De Engelse keurmeester Dorothy begint elke engel alvast opnieuw te bekijken, zoals ze ook al tijdens de individuele show had gedaan. Ahahavel-Jimmy, die hier nu voor het eerst staat, vindt het maar niets dat hij z’n tandjes moet showen. Dan voegt papa Cliff zich tussen zijn engeltjes en mogen we allen een paar rondjes lopen. Ton, die nog nooit een show heeft meegemaakt, loopt zelfs met Angel voorop. Daarna poseren we met z’n allen op rij langs de kant en vraagt iedereen zich nu af hoe verder….. Keurmeester Dorothy staat maar te kijken en te kijken en als dan ook keurmeester Koos zich aan dient, overleggen ze even samen en neemt Koos de microfoon tot zich om zijn bevindingen mee te delen. Tja, wat zal ik hier over zeggen: Dat papa Cliff z’n sporen heeft nagelaten dat kan iedereen natuurlijk wel zien. Al die grauwe teefjes….., dus inderdaad is het nest vader typisch. Nou ik vind het helemaal TOP, dat is nu ook precies de reden waarom ik papa Cliff heb uitgezocht, om z’n karakter en om z’n kleuren! Verder geeft Koos aan dat alle hondjes toch wel gestrekt zijn, dus eigenlijk te lang in lichaam. Tja, ze zijn ook nog niet uitgegroeid Koos, ze zijn allen pas 8 maanden oud. Was dit het dan? Niet dat het toch wel een leuk nest is, dat ze zich toch wel heel sociaal gedragen, etc. etc. Nou ja, zoals ik al zei, als je hoge verwachtingen hebt, wil het nog wel eens tegenvallen. Ik ben in elk geval heel blij met dit nestje; de dames en die ene heer gedragen zich perfect, ze zijn allemaal prachtig qua bouw, qua vacht en qua kleur zijn ze helemaal TOP! En… ik vind het echt geweldig dat alle baasjes de moeite hebben genomen hier toch maar met hun hondje te staan!!! Als ik had geweten dat de nest keuring op deze manier zou plaatsvinden, dan was ik niet zo enthousiast geweest en eigenlijk heb ik er diep in m’n hart een beetje spijt van dat het zo gelopen is.

Wat natuurlijk wel echt TOPPPIE is is dat Angel’s volle broer, Berno-Sem van Marjan’s Meute Best in Show wordt. Weer een MM hondje, echt hartstikke leuk. Even een opfrisser: In 2006 gaat Cliff er met de Trofee vandoor, in 2007 is het Angel’s broer Boy en nu is het de beurt aan broer Sem. Toch wel een kroon op je werk als fokker zou ik zeggen!

Als na de BIS alle oorkondes en prijzen worden uitgedeeld dringt het pas tot iedereen door hoe summier de beoordelingen zijn geweest. Zijn al deze geshowde Oudduitse herders echt van zulk inferieure kwaliteit dat bijna niemand een Uitmuntend heeft gekregen? Zelfs de winnaars onder de jonge honden en puppy klasse krijgen niet eens een Veelbelovend. Ik sta helemaal versteld. Heel jammer dat er niet meer met een puntentelling wordt gewerkt, zo vraag je je toch af of alles echt wel objectief is beoordeeld. En of het nog wel zin heeft je bij een volgende NODHV show opnieuw in te schrijven…..
Hulde aan de organisatie, dat wil ik nogmaals beamen, maar de beoordelingen zijn eigenlijk onder de maat.

Onze foto’s zijn niet helemaal TOP daar er regendruppels op de lens te zien zijn. Maar voor een kleine impressie klik hier. En hou het dagboek en de web-site in de gaten voor meer foto’s.

PS: Er is op de valreep nog wel een heel leuk nieuwtje: Djarré, de volle zwarte 2lingzus van Angel, is vanavond en vannacht bevallen van 10 ‘draakjes’: 6 teefjes en 4 reuen. Geweldig gefeliciteerd! Wij zijn heel blij dat het achter de rug is en Djarré de bevalling goed heeft doorstaan. Nog wel op de verjaardag van haar baasje Albert. Nou een mooier kado kan je je toch niet wensen! Kijk op de DRACC’s Clan voor meer informatie

Let op allemaal: Volgende week zondag, op 30 maart 2008 is weer de jaarlijkse NODHV troffee, deze keer in Zaltbommel. Voor meer informatie hierover, klik op de link van de NODHV.

En, wat deze keer heel bijzonder is?

Al Angel’s ‘engeltjes-meisjes’ zijn dan van de partij! Angel en Cliff komen ook mee, want omdat al hun dochters er zijn krijgen ze een nest beoordeling.

Spannend, dan zien we al Amitiël-Aiki haar zusjes terug!! Helaas kan alleen Angel haar enige zoon Ahavahel-Jimmy niet. Misschien voor hem niet zo heel erg, want….zijn zusjes Ambriël-Beer en Aquariël-Zita zijn loops. Oei, oei, wat vliegt de tijd. 8 maanden jong en de eerste loopsheid is begonnen. Mama Angel had haar 1ste loopsheid ook met 8 maanden wat aan de vroege kant. En nu dus haar 2 ‘Knabbel & Babbel’ dochters! Ook in het nest waren Ambriël-Beer en Aquariël-Zita altijd al samen, we noemden ze toen niet voor niets gekscherend Knabbel & Babbel. Een heuse 2ling deze dames, want zelfs de loopsheid doen ze samen!

Amitiël-Aiki is (nog) niet zover. Laat haar maar heel even wachten tot ze misschien tegelijk met haar mama loops wordt? Eigenlijk verwachten we Angel haar loopsheid in mei, maar wie weet wat de natuur in petto heeft. Wordt Angel misschien samen met haar dochter wat eerder loops? Ook goed….we gaan ervoor, Angel mag dan weer op voor het moederschap!

Ondanks de vele regen die er is voorspeld hebben we vanmiddag toch een wandeling in de Soestduinen. Een wandeling van de NODHV georganiseerd door Goska. Als het goed is zien we van Angel’s engeltjes Aniël en Atuniël-Khes ook weer. Geweldig! En natuurlijk Angel’s broer Boy met z’n roedelgenoot Amigo, want het is zelfs de bedoeling dat we na de wandeling achter Lex aan rijden om daar nog wat te drinken. Voor onze dames helemaal TOP, want Joke heeft haar vriezer weer goed gevuld met Smuldier en kan voor onze dames wel 2 dozen missen. Joke, de dames zijn je weer dankbaar hoor!

Enfin, onderweg naar Soest signaleren we af en toe al wat regendruppels op de autoruit. Maar hopelijk valt het alles mee door mijn Shambhala! Die doe ik natuurlijk niet voor niets! Goed gekleed kunnen we wel tegen een stootje en met de hoed op begroeten we iedereen buiten op het parkeerterrein. Atuniël-Khes is afgemeld helaas, maar Aniël is wel van de partij. Wauw, wat wordt het toch een mooie dame! Amitiël-Aiki volgt haar mama Angel op de voet en als de club mensen alvast door loopt naar de zandvlakte komen zowel Angel als Aiki af en toe even kijkje nemen waar ik blijf. Goska en ik wachten op de laatste wandelgangers en kletsen gezellig bij. Haar zilvergrauwe Flow is door Forest gedekt en misschien drachtig, oh zo spannend!

Als de laatsten zijn gearriveerd zijn we met een select gezelschap. Er loopt een klein zwart-bruin pupje mee, voor haar kan de reis nog niet zo lang en zij haken toch al snel af. Dat mulle zand is natuurlijk ook helemaal niets voor die jonge spieren en gewrichten. Rocky van Loes en John vindt Flow verrukkelijk en laat dat regelmatig merken. Flow, zo zonder haar grote maatje Bor, blijft dicht bij Goska in de buurt. Boy vindt de ranke Flow ook wel een mooie dame. Zo strijden de beide heren zonder enig probleem om de mooie Flow. Hoewel Boy en z’n zus Angel elkaar ook aan het hart liggen. Aiki en Aniël zwemmen er gezellig tussendoor, zo ook Branco. Er loopt nog een prachtig jong zwart teefje mee, zij ‘zwemt’ ook gezellig tussen iedereen door. Kortom, we hebben weer eens een heerlijk ontspannen wandeling! En ik denk dat de anderen dat ook kunnen beamen.

Met ons loopt een echtpaar mee die interesse hebben in de Oudduitse Herder en zo kunnen ze eens goed zien hoe het deze prachtige honden vergaat. Aan het eind van de wandeling kletsen we nog heel even na. Helaas is de kiosk gesloten, mede door het regenachtige weer. En dan… begint het te druppelen, zelfs hard te druppelen…….is de Shambhala genoeg geweest? Snel keert ieder naar z’n eigen auto.

Wij volgen achter Lex aan richting Nieuwegein en genieten nog even heerlijk na in Huize ‘t Vijfspan. Kunnen we meteen de door Lex gemaakte foto’s als een diashow op de TV aanschouwen. Wauw, wat zijn ze weer mooi, die foto’s! De 5 ‘mannen’ vinden het wel best, de dames erbij kan de pret niet drukken. Met 2 dozen bevroren Smuldier achterin vertrekken we uiteindelijk net voor het donker wordt terug naar Wassenaar. En een regen dat we hebben onderweg…..

Klik hier om nog even mee te genieten met deze NODHV wandeling. Ook op de web-site van Het Vijfspan staan een heel aantal prachtige foto’s van ons en vergeet de hondse praat niet te lezen!

Goska, bedankt weer voor de organisatie. Lex en Joke, jullie bedankt voor de gastvrijheid! Het was weer een geslaagde dag!