Angel of Wassenaer

april 28, 2009

Gered door een brandweer engel

Geplaatst onder: Angel, Lente, Sinjo, Thuis, Makoto — Maj @ 3:34 pm

Makky is nu het hele weekend al spoorloos, wat vreet die onzekerheid ontzettend, zelfs het slapen gaat onrustig.

Maandag maar eens wat websites afstruinen en zijn afwezigheid bij deze en gene melden. Ik denk aan de Stichting Katvinder en de Amivedi. Enfin, Makky wordt eerst als vermist aangemeld bij de stichting Katvinder. Als ik daarna ga zoeken bij gevonden katten zie ik verdorie dat er zondag 26 april in Wassenaar een Siamees is gevonden. Het zal toch niet waar zijn? Al snel word ik gebeld met minder goed nieuws, de Siamees ligt in de koeling van het Asiel, genaamd de Nationale Dierenzorg Wassenaar, het zou een poes zijn en ze leeft niet meer. Toch voor de zekerheid maar kijken dan?

Samen met vriendin Helma snellen we naar het Asiel om daar direct te zien dat dit niet Makky is. Deze Siamees is een echte donkere Seal Point, dus bang dat ik Makky niet goed zou kunnen identificeren hoef ik echt niet te zijn. Ook Helma ziet het direct. Opgelucht keren we huiswaard, maar ja, die onzekerheid waar Makky dan is en wat er mogelijk gebeurd zou zijn wordt eigenlijk alleen maar groter.

Intussen wel 50 printjes laten maken van onze Makky met foto’s en vermelding sinds wanneer hij vermist is. Deze gaan vanavond rond buurtschap Den Deijl de brievenbussen vullen. Maar zover komt het helemaal niet.

Als ik rond 18.30 samen met Angel en Aiki via de Papenweg de Burgemeester Staablaan in loop (schuin achter ons huis) en heel hard Makky roep, hoor ik in de verte antwoord! Hoor ik daar echt een antwoord? Het lijkt zeker wel op het dwingende gillen van Makky! Makky, hij leeft nog, geweldig!!!

Beide dames horen het ook en helemaal gek geworden trekken ze met naar het privé park van de appartementencomplex op de Burgemeester Staablaan. De dames aan het hek vastgebonden en roepen maar met steeds weer een reactie en ook steeds dichterbij.

Makky waar zit je toch? Het gegil komt van boven! En dan zie ik hem hoog in de boom……

Makky roept help:

Zit je nu echt de hoogste boom die het park rijk is? Ton gebeld om de honden op te halen met meteen het nummer van de Brandweer, want dit gaat ons niet zomaar lukken……We bellen 112 en terwijl Ton aan de ingang van de Burgemeester Staablaan de brandweer op wacht maak ik vast wat foto’s van ons Makkertje hoog in die boom. Er mankeert helemaal niets aan zijn stembanden, met luid gegil laat hij horen waar hij zit…….

Makky hoog in die boom:

Met elan staat het team van de Vrijwillige Brandweer klaar om onze Makker te bevrijden.

Ladder tegen de Boom:

De reddende Brandweer Engel vist hem zo uit de boom! Ton brengt de toch wel verstijfde Makker snel terug naar huis, die meteen ontspant zodra ze onze tuin in komen. En een honger dat ie heeft! Sinjo is echt helemaal blij, samen wassen en likken ze elkaar na de maaltijd om daarna met een diepe zucht in de hangmat bij te komen.

Het avontuur is gestreden, Makky is weer thuis en de rust keert terug. Wat hebben we allemaal geslapen vannacht! Onze ‘gebeden’ zijn verhoord, dank je wel Engelen!

Engel Knielend:

Ode ook aan de Vrijwillige Brandweer van Wassenaar! Normaliter oefenen ze altijd op maandagavond, toevallig waren ze deze avond een keertje vrij en zo werd er toch nog geoefend met een mooi doel en leuk gevolg!

Klik hier voor een reportage van Makky’s avontuur.

Reacties (0)

april 26, 2009

Spoorloos……..

Geplaatst onder: Angel, Sinjo, Aiki, Makoto, Voorjaar — Maj @ 3:47 pm

Makky, Makkertje, waar ben je?

Sinds vrijdag de 24^ste is onze Makoto, het Chocolate Point Siamese katertje, spoorloos. Elke ochtend, ook als ik om 6.15 uur opsta om te werken, staat Makky voor de slaapkamerdeur te wachten, klaar voor een aai en een praatje. Op de trap naar beneden nestelt hij zich dan op een tree net onder je voeten en zo moet je nog voorzichtig afdalen want bij elke tree gaat hij opnieuw liggen, net of hij je even tegen wil houden. Met zijn lange grijparmen mept hij soms zachtjes tegen je enkels aan, net of hij wil zeggen:’Kom op Baasje ik heb trek in een lekker hapje, opschieten’.

Onze Balinese kater Sinjo is meestal in de huiskamer en komt ons beneden al tegemoet, de dames op de veranda staan ook direct klaar, bedelend aan de keukendeur om naar binnen te mogen. Zo start ons ochtend ritueel elke dag behalve afgelopen vrijdag…..

Geen Makoto voor de slaapkamerdeur en bij het afdalen naar de keuken. Sinjo komt een soort verdwaald de huiskamer uit en bedelt nog meer dan anders, zou hij al voelen dat er iets niet klopt? Geen Makky door het kattenluik of al wachtend in de keuken op zijn oh zo heerlijke ontbijtje.

Vrijdagmiddag nog steeds geen Makkertje te zien, zelfs tijdens de avondmaaltijd, weer een van die mijlpalen per dag, zitten alleen Sinjo, Angel en Aiki in de keuken op hun hapje te wachten. Makkertje waar ben je toch?

Ton loopt een extra rondje om ons huis en in de omgeving en ik loop samen met de dames nog wat extra rondjes, wij kijken onze ogen uit, maar krijgen geen Makoto in beeld. De onzekerheid die vreet…..

Makky is het katertje die ons huis kwam bewonen in de winter van 2007, toen Ton net aan zijn darmen was geopereerd en ziek thuis zat met de nefrostomie catheter. Ton kon in die tijd wel wat afleiding gebruiken en Makkertje, nog een jonge kitten, mocht natuurlijk nog niet naar buiten en lag de hele dag bij Ton op schoot. ‘Karel’’ riep Ton steeds, want hij vindt die naam veel leuker. Samen genoten ze van elkaar! Als een hondje sloop hij achter je aan steeds maar weer pratend en soms zelfs gillend zoals het een echte Siamees betaamt.

In het voorjaar van 2008 werd Makky gecastreerd en mocht hij aan het buitenleven gaan wennen. En dat viel vies tegen, want nog geen twee weken later, in het Pinksterweekend, werd onze Makker voor aan de straat geschept, zijn staartbeen was afgescheurd en z’n bekken lag op als een puzzelstukje uit elkaar.

Met een ophokplicht lag Makkertje enkele weken dag en nacht in zijn mandje en langzaam aan knapte hij toch op. Had hij dan echt nog 8 levens over? Lopen ging steeds beter al sleepte of mankte hij wel wat met zijn linker achterpoot. Toch weerhield het hem niet met muizen of zelfs een mol thuis te komen.

En nu is het stil……. Veel te stil.

Geen Makketje die je vergezelt naar de douche. Steevast zit hij dan op het muurtje naar je te kijken en ik heb me wel eens afgevraagd of hij in zijn vorige leventje niet een bloedmooie kerel was…….

En als wij onze tanden poetsen komt hij erbij staan, met zijn bek de onderkant van de trillende borstel vastpakkend, heel hard knorrend. Ook de tandjes poetsen? Het liefst zit hij dan even op Ton zijn schouder, meegenietend van die trillende borstel en ons beide bekijkend vanaf die hoogte.

Makky we missen je kapriolen en je heerlijke aanwezigheid! Jongen toch waar ben je dan?

Enkele weken terug zat er een echte grote Buizerd bij ons op het hekje in de tuin…..

Ze broeden hun nesten ergens aan de bos rand vlak achter ons. Ook de roep van de uil horen we heel regelmatig.

Het zal toch niet waar zijn? Konijntjes en jonge witte magere Siameesjes lijken wel wat op elkaar……

Makoto is niet onze eerste Siamees die zomaar spoorloos verdwijnt. Fabian, de Red Point kater, was de eerste die jaren geleden nooit meer thuis is gekomen. Nikè, de Bruine Havana is op klaarlichte dag achter in onze tuin door een vos vermoord. In haar plaats kregen we Aurora, een geweldige Seal Point poes, maar ook zij verdween jaren later spoorloos. En nu is het Makkertje.

Kunnen we nog hoop houden?

Of is het misschien echt de bedoeling dat hij hier maar een kort leventje op aarde mag hebben als Siamese kater?

Reacties (0)

april 11, 2009

Puppysnuiven bij…….

Geplaatst onder: Angel's familie, Puppy's, Angel's vrienden — Maj @ 10:22 pm

Ja hoor, het is weer zover. Op naar het hoge Noorden om weer heerlijk puppy’s te snuiven. De reis wordt ietsje uitgebreid met een gezellig bezoekje aan een goede kennis die sinds kort vlak bij Gorredijk woont, naast de oude woonplaats van ons ‘pake en beppe’, waar wij als kinderen met regelmaat kwamen. Pure nostalgie dus.

Via omwegen, (want ja, de TomTom stond niet helemaal goed ingesteld) snel ik via de afsluitdijk richting Heerenveen. Eerst rijd ik door Terwispel, de geboorteplaats van mijn vader, om dan in Lippenhuizen te belanden. Hartelijk word ik ontvangen in een werkelijk prachtige boerderij. Wat een geweldig uitzicht, die rust en die mooie grote tuin. Echt heerlijk, daar zou ik mijn dagen wel kunnen slijten. Als de lunch op is en we een beetje zijn bijgepraat, snel ik via het dorp van onze ‘Pake en Beppe’ naar Buitenpost om ook daar opnieuw hartelijk te worden ontvangen door collega Fokker Annemarie van Oudduitse Herder Kennel Of Heartland.

Wisseling van de wacht, precies op het moment dat ik binnenkom vertrekken de toekomstige eigenaren van een pupje uit het E nest! Waar doet me dit toch weer aan denken? Juist, aan het C-nest, en dat waren ook puppy’s van Takoda. Alleen nu is de papa Angel’s broer Boy. Allemaal neefjes en nichtjes dus, prachtig!

De pups zijn geweldig, wat zien ze er weer goed uit en wat laten ze zich lekker knuffelen. Daar kwam ik tenslotte voor.

AnneMarie en ik hebben altijd genoeg te vertellen en kletsen weer heel wat af.

De pups laten zich lekker kroelen, heerlijk! Als Lex komt is het feest compleet, hij heeft papa Boy bij zich en grote neef Djoek. Wauw,wat is Djoek toch ook een prachtig manneke. (tja, hij is grauw hij, en grauw is voor mij nog altijd wauw!)

Als het eindelijk droog is kunnen de pups toch nog even naar buiten.

Boy draait zijn pootjes er niet voor om even in de puppy ren tussen zijn nazaten te stralen! Djoek loopt er met argusogen omheen, hij wil gewoon bij zijn grote oom Boy zijn. Ik schiet natuurlijk weer heel wat foto’s en kan ook mooi even helpen met het maken van de portretjes.

Waarom blijven deze pups zo prachtig stil zitten? Even AnneMarie naar haar geheim vragen….

Laat in de middag keer ik (nu via de juiste route) met een glimlach op de lippen weer huiswaard. Het was een geslaagde middag, ondanks de vele omwegen.

Klik hier voor het album van deze heerlijke knuffelparade.

En natuurlijk staan er op de site van Boy: het Vijfspan, ook weer voldoende foto’s van deze geweldige middag. Lex heeft er weer iets moois van gemaakt. Veel kijkplezier!

Reacties (0)

april 5, 2009

09-04-05 NODHV Strand wandeling

Geplaatst onder: Angel, NODHV wandeling, Katwijkse strand, Angel's vrienden, Angel's engeltjes, Aiki, Beach End, Noordwijkse strand — Maj @ 7:22 pm

Vandaag is het weer zover, de jaarlijks terugkerende strandwandeling van de NODHV wordt opnieuw van Katwijk naar Noordwijk gelopen. Het is gewoon een fijne route, omdat er in Katwijk minder parkeerproblemen zijn dan in Noordwijk en de sanitaire stop bij Beach End altijd weer handig en gezellig is.

Afgelopen week was het voorjaar al in volle gang met als topdag de vrijdag. Cisca, haar moeder Rikkie en de ODH Kaya hebben hier al heerlijk van kunnen profiteren daar zij vrijdagmiddag vroeg al in Noordwijk arriveerden. Zo maken zij er weer een heel ontspannen weekend van. Helaas liet de zon het gisteren afweten maar vandaag belooft het iets beter te worden. Voor onze hondjes overigens geen punt, die genieten toch wel, weer of geen weer.

Ben benieuwd wie we allemaal aantreffen in Katwijk en bij Beach End. Als het goed lopen er twee nakomelingen van Angel en Cliff uit het A-Nest mee: Aniël en Atuniël-Khes, twee zusjes van onze Aiki en we zien mogelijk bij Beach End drie B’Engeltjes terug van Angel en Cuando uit ons B-Nest. Dat wij er veel zin in hebben mag wel duidelijk zijn!

Als wij op het parkeerterrein tegenover Manege Jonker arriveren zijn Cisca en Jan er al met Kaya en Branco. Vanuit Beach End zijn zij over het strand deze kant op gekomen om zo het hele eind met ons samen mee terug te lopen. Kaya en Branco zijn de zee al in geweest en ruiken lekker zout. Ook Rob en Ria zijn al gearriveerd met ‘onze’ Khes. Wat is Khes toch altijd weer blij als ze ons ziet en wat zit zij prachtig in de vacht, geweldig!

Wachtend op de rest blijven de honden aan de trekhaak! (altijd handig die trekhaak)

En kan ik de anderen op mijn gemak begroeten. Zo zien we Jacques en Petra met ‘onze’ Aniël weer terug, wauw wat is Aniël mooi stevig! Joke en Frans hebben hun ‘zwarte’ Skye of Yentl’s Yard bij zich en naast Angel is ze net niet zwart. We krijgen toch nog een onaangemelde gast mee, zij heeft een bekende ODH bij zich, het is Alwin –Plush van de Victory, ja die vd Victory! Kristel en Jeroen komen met grauwe Amara-Nova van Molino’s Hof, dochter van Imke en Indy, wat is dit ook een mooie dame. Ursula komt zonder hond maar neemt wel haar zoon mee wandelen. Peter en Ellen met hun Fiona-Diva van Stoopy zijn iets verlaat door de Marathon die in Rotterdam gelopen wordt. Hetzelfde gebeurt bij Jeroen, Saskia en Lieke met hun twee harige mannen Alex en Flame-Eamon van Stoopy, broer van Diva.

Als we op het strand arriveren, gaan de honden los en vermaken zich opperbest. De baasjes natuurlijk ook.

Er valt geen onvertogen woord, buiten dat sommige herders het op de vogels of eenden hebben voorzien en langs de duinrand door het mulle zand hun prooi met veel elan volgen. Gelukkig keert een herder altijd weer terug naar de baas of…….

Halverwege de rit komen we Fred, Angelien met hun Mojka en Desperado-Thor of Heartland tegen. Wat een grote vent is Thor al, echt een zoon van zijn papa Boy, (de broer van onze Angel), da’s ook al zo een kanjer. Omdat Thor nog jong is lopen ze ons tegemoet en kunnen ze natuurlijk niet het hele eind mee. Ook komen Rikkie, de moeder van Cisca en Jan z’n vrouw ons tegemoet lopen.

En dan worden we overvallen door een echte Zee Vlam!

We lijken net de ‘Living Death’, alsof we als geesten uit de mist tevoorschijn komen….. eigenlijk best luguber en behoorlijk koud! Daardoor loopt Diva met de verkeerde benen mee! Er is flinke paniek als we bij Beach End arriveren zonder Diva en er iemand door de mist aan komt die iedereen in geuren en kleuren vertelt dat er een herder is gezien die in noodvaart richting Katwijk rent. Ellen snelt terug de mist in en wij staan wat reddeloos in de koude mist op het strand van Noordwijk te wachten.

Afleiding genoeg trouwens want al snel speur ik onze eigen grauwe Barbelo-Odin met zijn zwart-bruine zusje Baïtel-Daikah op het strand. Oh wat zijn ze toch weer leuk deze B’Engeltjes! Als dan ook Bath Kol-Kommissar Derrick met zijn baasjes Hetty en Hans arriveert, is het feest echt compleet. Hartstikke leuk dat ook zij er zijn en dat zij en Nicole met haar mama de moeite hebben genomen het hele eind te rijden voor een ‘piepkleine’ wandeling aan het strand.

Helemaal blij en opgelucht komt Ellen terug met haar Diva! Dat vergeet je zo snel niet meer. We genieten met elkaar aan het terras van Beach End en omdat wij er alleen zitten met onze ODH’s lijkt het wel een privé terrasje van Herders.

Genoeg bekijks dus!

Jan, z ’n vouw Cisca, Rikkie en de honden moeten uit checken (zij zaten in een hotel moeten jullie weten) en vertrekken. Wij vertrekken ook niet veel later terug naar Katwijk. Helaas blijven de B’Engeltjes achter, zij mogen immers nog niet zo ver!

De mist lijkt iets op te trekken en als we in Katwijk arriveren, komt de zon er weer door.

Toch nog een drankje pakken en even lekker opwarmen met elkaar? Zo gezegd zo gedaan en zo wordt het nog best een heel gezellig latertje.

Ellen geniet van haar knuffels met Aiki en Aiki geniet niet minder! Met recht kunnen we weer zeggen dat we hebben genoten en dat deze rit weer voor herhaling vatbaar is.

Rob & Ria, Jacques & Petra, Jan & z’n vrouw, Cisca & Rikkie, Ellen & Peter, Kristel & Jeroen, Ursula & zoon, Joke & Frans, Saskia & Jeroen met Lieke, Fred & Angelien, Astrid & Paul met de meiden, Nicole & haar mama, Hetty & Hans en niet te vergeten mijn eigen Ton, bedankt dat jullie er waren en bedankt weer voor de gezelligheid. Het was weer TOP!

Tijd en zin voor een aantal foto’s? Klik hier en ga er maar lekker voor zitten.

En op de site van PEter staan nog veel meer foto’s. Het zijn er wel 300 en ze zijn echt prachtig! Peter, wat heb jij een geweldig aantal mooie foto’s gemaakt, vooral die aktie foto’s zijn echt TOP!

Vergeet natuurlijk de site van Kaya niet, ook daar is het weer volop genieten! En neem een kijkje in het album van Kristel & Jeroen, ook daar staan vele leuke foto’s!

Reacties (0)