Die eerste week
Is werkelijk omgevlogen. Echte Engeltjes vliegen, nou deze ook! En ze vliegen niet alleen de week door, ze zingen er ook nog eens bij, op vol volume en vooral ’s nachts tussen 2 en 3 uur!
Dan kunnen ze zoveel kabaal maken dat ze je echt uit de slaap houden, dus maar de camera gepakt en het vast gelegd, als je toch wakker bent……
Verleden week zaterdag de 3de januari dachten we allemaal dat het dan eindelijk ging gebeuren. Zoals in de boeken vermeld daalde Angel’s temperatuur een hele graad en vaak zet de bevalling dan binnen de 24 uur in. Rene werd opgetrommeld, het baasje van Angel’s zus Djarré en natuurlijk van onze kanjer Cuando, de papa van de B’Engeltjes.
Rene kwam onze ‘verloskamer’ op tijd bemannen maar nee hoor, helemaal niets, Angel gedroeg zich heerlijk ontspannen en allemaal sliepen we zowaar een gat in de dag.
Zondag veranderde er niet veel. De enige verandering was Angel’s rust, wat meer in zichzelf gekeerd en beduidend moeite met opstaan, liggen en zitten. De grote dikke buik zit gewoon behoorlijk in de weg…..Zouden ze dan vandaag komen?
Rene, die eigenlijk al weer aan het werk moest, had vrij geregeld en was zo lief zijn baas ook voor de dinsdag nog een dagje vrij te vragen. En die dag werd ook gehonoreerd, helemaal TOP!!!
In de winterse kou ging hij samen met Aiki de Wassenaarse duinen en het strand onveilig maken.
Het was zo koud op het strand dat ze maar in de duinen zijn gebleven
Klik hier voor werkelijk prachtige foto’s van Aiki in de duinen van Wassenaar
Maandagochtend is Angel haar temperatuur dan gedaald op het punt echt zoals het in de boeken wordt aangegeven, net 35.5 graden… Ze voelt ook wat koud aan……gaat het vandaag dan echt gebeuren? Volgens de dekdatum zou het zomaar kunnen……
In de middag is er meer onrust, Angel wil wat vaker naar buiten toe. De winterse kou in? Hoe winters wil je het hebben? Zal ik, die altijd had verkondigd geen winternestje te willen, dan nu een heus winternest gaan krijgen op de koudste dag van het jaar met -17 in den lande?
De kachel staat te loeien en als iedereen in diepe rust op de bank of stoel ligt bij te komen van de dag, begint Angel wat te draaien. De hele werpkist wordt overhoop gehaald.
Nesteldrang Angel?
Een beetje hulp kan geen kwaad dus spuit ik wat Calcium in…. en dat helpt!
Om 19.40uur zien we de echte eerste wee en de werpkist wordt nogmaals volledig overhoop gehaald!
En dan zet Angel om 20.44 haar eerste grauwe teefje op de wereld: Babiël is geboren! Niet lang daarna volgt de 2de perswee en ja hoor, daar dient teefje twee zich aan, de zwart-bruine Baïtel. Beide meisjes wegen alletwee evenveel: 479 gram. Herhaalt de geschiedenis zich? Bij Angel’s eerste bevalling liepen er ook 2 dames voorop en wogen ze allebei hetzelfde, alletwee 462 gram. Ingrid, die er heel graag bij wilde zijn, is inmiddels ook gearriveerd. Zij moet de volgende dag weer vroeg op en heeft een druk schema, maar misschien kan ze toch nog even meegenieten. Voor haar is dit haar eerste hondenbevalling. Ria (baasje van onze Atuniël-Khes) zou ook komen helpen, ik gunde het haar zo graag, maar Ria is in de rouw. Haar Duitse Herder Kayra is enkele dagen ervoor geheel onverwacht naar de overzijde vertrokken en dan staat je hoofd niet naar een hondenbevalling! Ria we begrijpen het volkomen!
Om 21.22 uur volgt er weer een perswee en vlak daarna, om 21.29 uur ziet het zwart/bruine reutje Baglis het levenslicht. De tijd tikt door en niet veel later volgt er opnieuw een perswee. Precies om 22 uur wordt de zwart/bruine reu Bahram geboren.
Tegen half elf komen de persweeën opnieuw en ja hoor, om 22.51 wordt er weer een teefje geboren en ze is nog grauw ook! Welkom Balthial! Als Angel nog druk is met Balthial volgt de volgende perswee alweer en om 23.08 ziet het zwart-bruine teefje Barchiël het levenslicht!
Geweldig wat doet Angel het goed, zonder al te veel moeite lijkt ze haar pups gewoon ‘uit te poepen’. Sommigen komen in stuit en zelfs dat gaat vlekkeloos! Dan is er even rust.
Rene en Ton denken dat ze klaar is. Ik denk van niet, dan zouden deze pups toch iets zwaarder moeten wegen? Angel leek deze dracht zoveel dikker dan haar eerste keer…..
We wachten gewoon af, de tijd zal het leren.
Iets over half twaalf komen er toch weer persweeën op gang. Deze keer is er iets meer tijd nodig. Beetje druivensuiker en nutridrops doet wonderen!, Ja als je in volkomen stuit ter wereld komt waarbij gedeeltelijk het vliesje al los zit dan kost het toch iets meer moeite.
Dus helpen we Angel een handje. Rene en ik zijn er beiden net zo druk mee. Om 9 minuten voor één, (inmiddels is het 6 januari, toch 3 koningen Paula!!) wordt de grauwe reu Barbelo geboren. Snel wordt hij schoongemaakt, hij is levendig zat. Daar zijn we nog even mee bezig als om 0.57 uur het zwart/bruine reutje Bath Kol zich aandient. Tjee, wat een geluk! 8 pups, waarvan 4 reutjes en 4 teefjes, Angel je bent een echte kanjer!
Ons geluk kan niet op als Angel om 1.37 uur nog een toegift geeft: het grauwe teefje Bedaliël wordt geboren! Yes weer een teefje en ze is nog grauw ook! roep ik dol enthousiast!
Een ruim uur later spuit ik Angel wat Oxytocine in, kijken of ze echt klaar is. Nou, zonder enige reactie ligt Angel samen met haar 9 Bengels heerlijk bij te komen. Het zit erop!! Aiki kijkt vol spanning mee achter het hekje:
Geweldig wat een avontuur was het weer!
En wat een saamhorigheid zo met elkaar. Ton als de secrataris die alles noteert en Rene en ik die samen Angel haar hele bevalling hebben doorgeleid. Binnen 5 uur 9 pups op de wereld zetten is echt een kado, zowel voor Angel als voor ons!
Ingrid heeft de eerste 6 pups meegemaakt, die zal wel opkijken dat het er maar liefst 9 zijn geworden.
En wat voelden Rene en ik elkaar geweldig aan, we kunnen ons wel als ‘hondenvroedvouwen’ aan gaan bieden!
Onze Aiki, Angel’s dochter uit haar eerste nest, vindt het allemaal reuze interessant, op een gegeven moment is ze zo nieuwschierig naar alle geluiden in de grote kist dat ze over het hekje springt en vol spanning die kist in kijkt. Angel heeft er weinig problemen mee.
Om het lot niet te tarten, houden we moeder en dochter toch maar een beetje gescheiden van elkaar, Aiki achter het hekje en Angel erbinnen.
Na Bedaliël is Ton snel zijn mandje op gaan zoeken, daarna verdwijnt ook Rene naar boven. Hij heeft morgen weer een lange dag voor de boeg, nog helemaal terug rijden naar Markelo en ’s avonds een vergadering. Zo TOP dat hij nu toch deze hele bevalling heeft meegemaakt!
Ik blijf beneden bij Angel en haar pups. Om geen oog dicht te doen. Wauw wat zingen deze pups ofdat ze allemaal oefenen voor het songfestival. Als ze zichzelf konden horen zouden ze er nog van schrikken.
Rond de middag vertrekt Rene terug naar zijn Clan, Albert zal hem met open armen opwachten! En alle sneeuw niet te vergeten, want met -17 is het daar een hele witte wereld!
Een wonderschone witte wereld, waar we hier in het westen (buiten de kou om) weinig van merken. Natuurlijk wordt Rene ook door de rest van de Clan dol enthousiast begroet. Angel’s zwarte zus Djarré met haar prachtige zwartbruin dochter Acun, tante Cassy en niet te vergeten de enige echte papa van de pups, de trotse Cuando! Cuando je bent een topper om Angel van zoveel pups te voozien!
De pups doen het geweldig, ze zingen en zagen en piepen en kreunen en slikken en hikken dat het een lieve lust is.
Groeien doen ze ook! Sommigen groeien gestaag 60 gram per dag, soms zelfs heel wat meer. Bijna zijn de gewichten ten opzichte van het geboorte gewicht verdubbeld. De neonatale fase is in volle gang, alles gaat op tast, temperatuur, smaak en reukzin. De rest is nog niet ontwikkeld, nu zijn het nog onbeholpen molletjes en is alles gebaseerd op aangeboren reacties. Elke nacht zingen ze het songfestrival, vooral tussen 2 en 3 uur is het bal, het lijken wel baby’s!
Nog een kleine week te gaan en zo rond de 12de à 13de dag dient zich een nieuwe mijlpaal aan, de overgangsfase waarin de veranderingen zich in hoog tempo opvolgen.
Na enkele dagen is er zoveel vertrouwen dat het goed gaat tussen moeder Angel en dochter Aiki, dat we de hekjes hebben weggehaald. Aiki ligt naast de werpkist te slapen en Angel ligt erin. Af en toe werpt Aiki eens een blik in de kist, vooral als de Bengeltjes zich weer eens heel goed laten horen en Angel vindt het allemaal prima!
Zolang de B’Engeltjes nog niet die werpkist uit kruipen zijn de hekjes nog eventjes niet nodig! En soms neemt Angel een kleine pauze, een die werpkist uit:
Kijk op ‘ you tube’ en zoek de juiste filmpjes eruit van deze eerste week.
En op de web-site van Angel staan een heel aantal foto’s, van zowel de geboorte als het vervolg. Zie: B’Engeltjes geboren of kijk bij de eerste week, zie: B’Engeltjes week 1!
Vergeet ook de web-site van de DRACC’s Clan niet, Rene heeft een zeer aandoenlijk verslag gemaakt van de bevalling!
Ton, Rene en Ingrid, dank jullie wel voor jullie geweldige hulp tijdens de bevalling!! Zonder jullie had het vast niet zo gesmeerd gelopen. Albert en Jack, jullie natuurlijk bedankt dat ik zowel Rene als Ingrid even mocht ‘lenen’. Het was het alles waard!
En dan op naar week twee!
