Angel of Wassenaer

Dat ik een oogje op Cuando heb weten een aantal mensen…… En dat hij, tijdens onze reis naar Soltau in juli dit jaar,  mijn hart heeft gestolen is ook geen geheim.

Ik val op grauw…. En hij is gewoon een kanjer!

Maar…. nu Angel nog!!!

Om die reden is al weken geleden een ‘date’ geregeld tussen Cuando en Angel.

Een heerlijk lang weekend in huisje ‘De Zwemkolk’, waarbij er natuurlijk lange wandelingen op het progamma staan.

Maar ach, de natuur denkt er toch anders over. Angel wordt eerder loops dan verwacht en dochter Aiki komt er vlak achteraan, later dan verwacht. En hoe zit het dan met die vruchtbare dagen? Vallen die nu precies in dit beruchte weekend?

“Fokken is gokken” wordt wel eens gezegd, nou ja, de natuur kunnen we natuurlijk niet voor de gek houden. Daarom togen Angel en ik afgelopen week al naar Markelo voor een date met Cuando en wat voor een date! Liefde op het eerste gezicht, het is echt meteen raak. 

Drie maal hoera! Geweldig wat een chemie tussen die twee samen! Het is ook voor ons een genot om te zien.

Als we vrijdagavond bij ‘De Zwemkolk’ in Markelo aankomen, wordt er snel gegeten en krijgt alles een plekje. Wat een gaaf huisje zeg!

 Omdat het zo vreselijk donker is zien we nog weinig van de omgeving.

En dan vertrekken Angel en ik nogmaals naar de Markelo mannen, naar Albert & Rene van de DRACC’s Clan. Hoe leuk om te zien dat Angel meteen aan de voordeur staat te huilen: ‘Doe open, ik wil erin’!!! Weer komt het tot een geweldige date tussen de twee geliefden!

Nu maar afwachten of de natuur hier ook verdere plannen mee heeft.
Rond ‘Pakjesavond’ zullen we het weten, wat voor pakjes verwachten wij?
 

’s Nachts hoor ik de hanen meerdere malen kraaien, tja je woont bij een boerderij of niet?
Als we opstaan schijnt de zon volop!

Zoooooo… wat een ruimte, wat een uitzicht, wat een omgeving zeg!

Geweldig hoe rustgevend! En die zon! Wauw! Ook mijn Shambhala werkt (nog steeds)! Samen met Aiki en Angel verkennen we de omgeving en lopen direct midden in de natuur.
Klik hier en geniet mee met wat foto’s van De Zwemkolk. Hhmmm, heerlijk!

Rond het middaguur arriveren Ria & Rob met Kayra en Khes. Daarna volgen Cisca &  Rikkie met Kaya. Om de rij te sluiten met onze gidsen Albert & Rene met Djarré en Cassy.

Dat Cuando nu niet mee kan spreekt natuurlijk vanzelf, helaas mag hij, samen met Acun, thuis blijven. Albert en Rene hebben vriendin Gonny meegenomen en samen vertrekken we naar de Friezenberg.

Wat een herfstkleuren, wat een genot, wat een ontspanning.

De dames en die ene heer (Kaya is gecastreerd) gedragen zich weer eens als echte ODH’s, er is geen vuiltje aan de lucht. We hebben een heerlijke ontspannen middag met prachtig nazomers weer!

Die weergoden zijn ons dus nog steeds goed gezind.
Klik hier voor deze zeer geslaagde herfstwandeling.

Zondagmorgen schijnt opnieuw de zon door de bomen. Angel, Aiki en ik lopen wederom een lekker stuk door de bossen. Albert heeft de route een beetje verteld. Hij loopt hier bijna dagelijks met zijn Clan en dan nog vaak 2x per dag. Zucht… heerlijk!

’s Middags arriveren Rene en Albert opnieuw, nu met Djarré en haar zwartbruine dochter Acun. Wat is ze mooi en wat is ze al groot!

Aiki vindt Acun wel reuze interessant, ze moet soms even tot de orde geroepen worden. Ja, nu is zij niet meer de jongste in de roedel. En dan arriveert ook Acun haar zus Bryce met baasjes. Wat lijkt zij qua gedrag op Djoek! Niet verwonderlijk, het zijn natuurlijk ook broer en zus. Opnieuw hebben we een heerlijke wandeling. Albert en Rene zijn geweldige gidsen en loodsen ons door het prachtige natuurgebied rond Markelo. Echt helemaal TOP!
En de weergoden? Die blijven gewoon mee werken!
Klik hier voor nog een paar foto’s van deze kleine familie herfst wandeling.

Na de wandeling rijden we naar het hofje van Albert en Rene. Beide dames blijven dan verstoken van Cuandoman…….. (HIJ zou wel willen, trouwens Angel ook…… die stond alweer pontificaal voor de voordeur te joelen en te kwispelen…Angel gedraag je, je lijkt zwarte Lola wel)

We hebben daar heerlijk gegeten en lekker zitten kletsen! Nagenieten van de afgelopen week en het zeer geslaagde weekend.

Mannen, het was helemaal TOP!

Ontzettend bedankt voor de gastvrijheid, het lekkere eten en alle liefde die er is!

Zoveel rust en harmonie, het is echt een vermelding waard! En we komen terug, dat weet ik zeker!
Maar….aan alles komt een eind zo ook aan dit heerlijke lange ontspannen weekend!

Als we maandagavond weer thuis zijn en ons rondje met beide dames lopen, dan komt de regen met bakken uit de hemel.

Tja, DAAR had IK dan ook géén Shambhala voor gedaan……..

 Kijk voor meer foto’s op de web-site’s van
”of DRACC’s Clan”
“de Site van Kaya”
PS: En Cisca? Ik hoop dat Sara gezellig was en je een fijne verjaardag hebt gehad!

Nee, dat de natuur niet altijd valt te plannen, dat hadden we afgelopen zomer al ondervonden.
En nu overkomt het ons opnieuw.
Zowaar wordt Angel nog eerder dan we verwachten loops. Dat Aiki er vlak achteraan komt, verwondert ons dus ook helemaal niet, daar zaten we nu juist al een dikke maand op te wachten.
En dan wordt het diep nadenken hoe nu verder, want precies tijdens de dekrijpe week is er eigenlijk helemaal geen gaatje meer over in de agenda. Help?!
En zeker weten dat als deze dekking lukt we dan echt niet over Zomer Engeltjes kunnen praten…

Sterker nog, dan worden het waarschijnlijk wel Nieuwjaars (B)Engeltjes…….Midden in de winter? In de zomer van 2007 hebben we zo ontzettend genoten van Angel haar eerste nestje…..Winter Engeltjes hebben natuurlijk ook hun charmes.
 
Natuurlijk is er overal een oplossing voor.
Zo staat er komend weekend een heerlijk lang weekend voor de boeg in een huisje van De Zwemkolk, voor een heuse kennismaking tussen Angel en haar nieuwe verloofde! En dit lang verwachte weekend is al maanden geleden geboekt! Heerlijk even ertussen uit en lekker bij kletsen.
Alleen denkt de natuur er toch een beetje anders over, die laat zich niet sturen!
Want…. als we op volgend weekend moeten wachten dan zijn we misschien te laat?

Vol goede moed reizen we dus een week eerder af, op naar Angel’s nieuwe verloofde. Dan maar 2 happenings op één dag. Aiki blijft thuis en wordt door de Buuv verzorgd.

Angel gaat netjes mee en kan daarna, als we naar de opening van de Marinus brug in Herwen gaan, gewoon in de auto nadromen….
En zo gebeurt het ook!

Tijdens de kennismaking in Markelo is er direct sprake van een heftige chemie tussen deze twee tortelduifjes.

Angel en Cuando, ofdat ze voor elkaar geschapen zijn!
Wat een nette heer is Cuando! Zo keurig afwachtend, maar toch ook doortastend. In eerste instantie is Angel wat afhoudend maar al snel krijgen ze er samen zin in. Het is geweldig om te zien hoe dit twee samen hun liefdesspel op een heel natuurlijke manier voortzetten! Cuando doet verscheidene pogingen en dan ineens is het raak!

Helaas blijven ze niet gekoppeld staan, maar Angel heeft wel degelijk in de gaten wat er is gebeurd. Zodra ze los komen danst ze ons met een vreugdesprong tegemoet, zo vrolijk en blij, het is echt bijna aandoenlijk om te zien. Heb me niet eerder gerealiseerd dat ook honden zich hierin zo geweldig kunnen voelen.
Enfin, Angel kan na deze korte heftige daad van liefde heerlijk wegdromen in de auto als wij ons in Herwen vermaken bij de opening van de Marinus brug.

Klik hier voor de foto’s van de eerste kennismaking!

 En dan: Op naar de herkansing! En of dat die komt, die herkansing! Dinsdag tijdens het lunchuur rijden Angel en ik al dromend door dikke mist Markelo binnen.

Zodra Cuando Angel in de peiling heeft zit hij er al op. Toch volgt er eerst opnieuw een heus liefdesspel. Weer genieten zij en wij volop! Het is erg mooi om te zien hoe ze elkaar uitdagen en aftasten. Een paar rondjes om de struik en een beetje kiekeboe spelen zorgt dat de spanning stijgt.

Die Angel weet Cuando wel te prikkelen hoor! En dan flikt Cuando het opnieuw en zo blijven ze ruim 20 minuten gekoppeld staan.

Goed voorbeeld doet volgen hè Albert?
En nu maar hopen dat er rond de jaarwisseling engelenpuppy’s gaan komen!
Over 4 weken weten we meer.

Klik hier voor de foto’s van de herkansing van dit geweldige liefdespaar.
En voor meer informatie over Cuando, kijk bij Of DRACC’s Clan.

Als we die maandag naar Oostmahorn (Lauwersmeer) vertrekken is het flink warm. We hebben er zin in en de hondjes ook. Het huisje staat open, maar oh jee wat is het er binnen donker. Het staat propvol met allemaal donkerbruine meubels en veel perzische kleden in donkerrode kleuren. Nou ja, als ‘t maar droog blijft dan hoeven we niet steeds binnen te zitten.

Op de dijk
De hondjes installeren zichzelf, die vinden alles prima! Als wij zijn uitgepakt gaan we lopend boodschappen doen. Helemaal naar Anjum, want daar is een supermarkt. Ongeveer 3 kilometer heen en 3 kilometer terug, dat moet zeker te doen zijn. Zo gezegd zo gedaan. Alleen……. lopen we zover om door boerenweilanden dat we uiteindelijk wel een dikke 10 kilometer onderweg zijn. Wat een rust, wat een stilte! Klik hier voor de eerste foto’s van maandag de 9de juni.

Langs de velden

En dan is het dinsdagmiddag, tijd voor Angel’s afspraak met Nero. Met de TomTom aan rijden we naar Buitenpost, naar Oudduitse Herder Kennel of Heartland en dat blijkt uiteindelijk maar één rechte weg te zijn. We worden heel hartelijk door AnneMarie ontvangen en dan mogen onze honden bij elkaar.Ja, dat er sprake is van ‘love is in the air’ is heel goed te zien, het spettert er vanaf.

Love!

Hoeveel ‘love’ wil een mens hebben, hoe romantisch kan het zijn. Wat een chemie hebben die samen. Alleen, het blijft wel de natuur en daar valt helaas niet mee te spotten! Nero doet zijn uiterste best maar het komt niet meteen tot een geslaagde dekking. Kijk maar eens op de volgende fotoserie door hier te klikken. Woensdagmiddag komen we terug voor de herkansing Nero!

Love in the air

’s Morgens, na een heerlijk ontbijt buiten in het zonnetje, natuurlijk weer lopend de boodschappen doen. Al wandelend ontdekken we allerlei fietspaden tussen de weilanden door. Zo wordt ons uitstapje inderdaad maar 3 kilometer heen en terug in plaats van de vele grote omwegen die we de dag ervoor liepen. De honden genieten volop. Ook over de dijk langs het meer is het leuk lopen, vooral om het net nieuw gebouwde vakantieresort Esonstad van Landal Green Parks.

Esonstad

Die middag komt het weer niet tot een echte koppeling tussen Nero en Angel, helaas verschiet Nero z’n kruit te vroeg. Of hij nu te kort of te laag is voor Angel? Kan het anatomisch dan wel passen? “Nee Nero, dit wordt hem niet hoor!” zegt z’n baasje met teleurstelling in de stem. Zo denken AnneMarie en ik er beiden dus hetzelfde over. Klik hier voor wat foto’s van die woensdagmiddag.

Angel & Nero
De week gaat langzaam voorbij. De honden genieten van het verse vlees wat AnneMarie ons meegeeft, het is een echte traktatie voor ze. Wij genieten van elkaar, van de rust, de zon, de wandelingen en elke keer is het weer heel spannend als Angel en ik richting Buitenpost rijden. Klik hier voor de fotoreportage van donderdag de 12de.

Samenspel

Mijn hoop is gevestigd op vrijdag de 13de, dat is de 15de dag van Angel’s loopsheid en verleden jaar was dit precies de juiste dag.

Toevallig is Ton die dag jarig EN speelt Nederland tegen Frankrijk tijdens de EK! Zeg nu zelf, als dat geen speciale dag is dan weet ik het niet meer! Wij geloven niet in toeval, we zullen zien…

Taartje eten
Klik hier voor wat foto’s van vrijdag de 13de!

Aiki & Angel

Misschien toch wat naïef gedacht en helaas denkt de natuur niet met ons mee. Ook die dag komt het niet tot een juiste koppeling. Misschien kunnen er wel helemaal geen keizerlijke engeltjes van Nero komen? Misschien moeten we toch overstappen op Forest, de andere dekreu die AnneMarie rijk is? Misschien… misschien… misschien…..
Nero vom Wolfshof, met z’n prachtige lange manen, loopt als een ballerina. Forest von Eldorado toont grover en loopt iets minder mooi. Hij is gewoonweg iets steviger qua bouw, maar zeker niet minder lief. Als Forest de buitenren binnenkomt is ie meteen helemaal ‘in love’ met Angel. Oh, oh, wat is deze dame leuk! Dan worden het toch geen keizerlijke-engeltjes maar bos-engeltjes?

Bos engeltjes?
Alleen…… ook hier werkt de natuur weer niet mee, helaas moet Angel helemaal niets van Forest weten. Geen chemie tussen die twee, Forest mag net aan in de buurt komen maar wordt steeds afgesnauwd: “Weg jij, ik ben veel hoger in rang, opsodemieteren!” Hoewel Forest misschien wat lomp over komt gedraagt hij zich als een echte gentleman. Voorzichtig blijft hij proberen Angel te imponeren, hij is zo lief! Maar helaas krijgt hij niet de kans Angel te bestijgen. En zoals AnneMarie bijna kan blijven herhalen: “Dit gaat hem niet worden!”

We hebben nog KI overwogen, maar de kliniek was gesloten. En de andere kliniek iets verder weg was ook al niet behulpzaam. Ook andere ideeën blijken niet te werken. Diegene die ons misschien zou kunnen helpen is niet bereikbaar…. Heeft het dan echt zo moeten zijn? Alle Reiki, Shambhala, Engelen meditaties ten spijt, het heeft gewoon niet mogen baten helaas.

Reiki, Shambhala..
Ontmoedigd vertrekken we zondagavond weer huiswaarts. Klik hier voor de laatste foto’s van onze korte vakantie in Fryslan. We hebben een geweldige week achter de rug, veel gewandeld, lekker tot rust gekomen, van de zon mogen genieten en het was erg vertrouwd en gezellig bij AnneMarie. Maar er is wel een kleine kater die me bedruipt…… Géén keizerlijke-engeltjes deze zomer, géén bos-engeltjes deze zomer, sterkter nog, helemaal géén engeltjes deze zomer! Hoe moet ik dat nu weer rechtbreien op m’n werk en bij alle toekomstige nieuwe baasjes die op de wachtlijst staan?

Helaas, ook wij moeten geduld hebben! Gaan er in de toekomst nog engeltjes komen??

Onverbiddelijk!

De natuur valt niet altijd te plannen en sommige verwachtingen komen gewoon niet direct uit. Later zullen we misschien zeggen dat het allemaal een reden heeft gehad, alleen nu is er even een leegte in de toekomstverwachting.

Wat brengt ons?

AnneMarie en Jan, jullie ontzettend bedankt voor de gastvrijheid. We hebben weer één en ander van elkaar geleerd! Nero en Forest, jullie zijn alletwee kanjers, het blijft jammer dat het niet mocht lukken!

Bedankt!

Voor wie wat foto’s wil zien van de omgeving klik hier.

PS 1: En natuurlijk moeten we namens onze katten thuis; Makky en Sinjo, ook Christophe, Marylise, Helma en onze Buuf bedanken! Zij hebben er samen zeker voor gezorgd dat deze achterblijvers thuis niet zo eenzaam en alleen waren!! Dank jullie wel alle vier waarvan met name Carina, de buuf!

Bedankt allemaal!

PS 2: Angel’s BLAFT dagboek kan niet meer gevuld worden. Per 1 juli aanstaande en dat is volgende week al, gaat heel BLAFT van het web af. Ook Angel’s BLAFT dagboek dus. Echt heel jammer, want dan verdwijnen ook al die mooie bewerkte krabbels! Er zal iets anders voor in de plaats gaan komen, maar wat dat is nog onduidelijk…. De gehele BLAFT redactie is er maar druk mee. Wij zullen onze BLAFT vriendjes vast heel erg gaan missen en hopen allemaal dat er iets moois (en makkelijk bestuurbaar) voor terug komt! Wordt vervolgd!

Toch weer vroeg uit de veren want er staat een heleboel te gebeuren vandaag. Elke morgen rond de klok van 7 worden Karin en Jan gewekt door Jazz. Zij maakt de slaapkamerdeur open en speelt voor wekker:”Kom op slaapkoppen, opstaan, eruit, werk aan de winkel”, vertelt ze rustig met een lik in je gezicht. Mooie wekker toch?

  Langs de velden

Als Angel en ik opstaan en we samen via de voordeur onze ochtendwandeling maken, is het eigenlijk nog wel stil in huize Tetteroo. De honden die hoor je niet! Voordat we naar buiten stappen ruikt Angel altijd even onder de gangdeur door, want de luchtjes uit de huiskamer beneden zijn wel heel, heel interessant. Daar zit Cliff nog wel eens……

 Cliff in afwachting

Wat word ik in de watten gelegd! Een beter hotel is nergens te krijgen toch? Het theewater is al gekookt als ik in de keuken verschijn en ik kan direct aanschuiven, heerlijk! Karin en Jan drinken liters koffie weg, een goed begin van de dag. Om dan snel aan de slag te gaan. Jan wil een stuk grond op het erf legaliseren en verwacht een paar kub grond, die met de 2tonner(?) door z’n zoon Roy gebracht wordt. En er worden vanmorgen 3 puppen opgehaald, ze vliegen uit! Ook het kippenhok wil Jan vandaag verplaatsen. Een drukke dag dus op de vd Victoryboerderij!

 Nieuwschierig

De eerste nieuwe pupeigenaren zijn niet nieuw, het is Fabiola met haar man en die ken ik ook van het ODHForum. Wat leuk hun nu ook eens in het echt te ontmoeten! Heb je ook de rode ballen meegenomen Fabiola? Zij nemen wel het mooiste hondje mee, het kleine wolfje met de al rechtopstaande oortjes: Jade-Shunkaha is werkelijk een beauty! Maar de rest is ook geweldig. Daar heb ik toch mooi bijna 4 dagen van mogen genieten!!

Angel en ik maken samen een lange wandeling naar Sellingen. Komen onderweg tot 2 keer toe Roy met z’n vrachtknots tegen, eerst vol en dan weer leeg om een nieuwe vracht zand te gaan halen. Wel heel handig als je zo een zoon hebt!

 Jan aan ‘t werk

Angel en Cliff mogen ook opnieuw samen aan de bak maar ik geloof toch dat Angel dan haar pumps weer aan getrokken heeft. Ja een beetje verleiding is nooit weg natuurlijk……

 Cliff!

In en om de boerderij schiet ik een hele zwik foto’s. Vastleggen voor het nageslacht, zal ik maar zeggen. En nu maar hopen dat er een nageslacht gaat komen en ze ook nog eens mooi en gezond zijn. 

Kijk hier maar voor een leuke reportage in en om deze geweldige boerderij.

 Tortelduifjes

Aan alles komt een einde, zo ook aan dit geweldige ‘werk’ avontuur op de vd Victory boerderij! Karin en Jan, 1000 maal dank voor deze 4 geweldige dagen. Angel en ik hebben vreselijk genoten! Ontzettend bedankt voor de gastvrijheid, het was helemaal TOP! Jan heb ik wel 10x mee terug naar huis willen nemen (sorry Ton) maar helaas, daar ging zijn wederhelft geloof ik niet mee akkoord! Hijzelf prefereert toch ook de rust van het Noord-Oosten boven de drukte van het Westen, hahaha. Wat een wereldvent is ie, ik had toch genoeg ruimte in de auto…

Met een dikke glimlach op mijn gezicht rijd ik, zaterdagavond laat, de ondergaande zon in het westen tegemoet. Het is weer voorbij dit VD Victory avontuur!

Angel en ik vermaken ons hier prima. We hebben samen het bovenhuis tot onze beschikking en steeds als ik Angel kom ophalen voor een wandeling of voor een ontmoeting met haar lover Cliff dan staat ze bovenaan de trap helemaal uit haar dak te gaan. Ze ligt heerlijk ontspannen op haar kleedje in de slaapkamer in afwachting van…. s’ Nachts hou ik de slaapkamer deur dicht en komt ze heel af en toe even een lik halen. Toch wel heel gezellig met het baasje samen op één kamer slapen!

 De boerderij

Zeker 2 maal per dag haal ik Angel op voor een lange wandeling, zo zijn we dat thuis immers ook gewend. We lopen richting Ems en we lopen naar Sellingen waar de grensovergang is. Zo moeilijk is dat niet hoor, de boerdrij staat vlak over de Nederlandse grens in Duitsland. En aardig dat de mensen er zijn! We worden door iedereen begroet. Er wordt ons zelfs de weg gevraagd. En toen moest ik even heel erg nadenken, normaliter geef ik dan direct antwoord in het Frans en ach, nu stuntelde ik dus maar wat in het Duits.

Angel wil eigenlijk maar één ding: Zo snel mogelijk weer naar de boerderij terug. Er wacht daar immers haar Cliff. Zo schattig. Op de heenweg sjokt ze wat mee en zodra we omkeren en merkt dat we op de terugweg zijn, krijgt ze er weer zin in. Ook als ik haar boven kom ophalen, dan snelt ze de trap af om snel even een plasje doen en dan meteen rechtomkeer, richting de schuren en de deel te rennen, daar waar ze Cliff heeft ontmoet! Verder hoor je haar niet, ze is een heerlijke rustige en vooral heel lieve dame!

Vandaag komt Roelie samen met haar man puppy snuiven. Gezellig. Roelie neemt een doos mergpijpjes mee en dat valt bij alle roedelleden geweldig in goede aarde. Zelfs Sultan hoort haar en roept al van ver dat hij een knuffel wil! Hartstikke mooi.

 Karin en Roelie

Bij de puppy’s neem ik het foto toestel mee en schiet natuurlijk weer heel wat af. Wat zijn ze toch byzonder, deze ‘kinderen’ van Cliff en Fly! Klik hier voor een het puppy album en geniet met ons mee!

En dan….wordt het avond. Is het niet romantische om met volle maan in alle rust deze twee prachtdieren bij elkaar te laten? Angel heeft de pumps uit, want anders staat ze veel te hoog en kan Cliff er niet bij. Hoe natuurlijk kan het! Na het bekijken van de bloemetjes en de langs vliegende bijtjes hebben beiden er ineens heel veel zin in en in korte tijd is het beklonken! Samen staan ze ruim 30 minuten vast. Foto’s maken als bewijs en wil nu net die batterij leeg zijn? Gelukkig kan er voor de insiders toch nog een ‘bewijsje’ af. Dank je wel Engelen, het is gelukt!!

Helemaal trots op beide kanjers maken we het laat en gaan we pas vroeg in de ochtend naar bed! En nu maar hopen en hopen en hopen dat hier ook van die prachtige puppen uit voort komen……

Na een korte nacht, want Karin en ik hadden genoeg te kletsen en lagen er dus heel laat in, zijn we er toch weer op tijd uit.

 Puppy’s!!!

Angel en ik hebben lekker geslapen. Via de voordeur hebben we een aparte ingang naar boven, heel handig, want zo komt Angel niet tussen de roedel van de VD Victory terecht. Als ik Angel laat plassen is het nog heerlijk stil. Wat genieten we samen langs de velden en de bosrand. 

 Ons wandelpad

Wat zal ons vandaag de dag brengen? Zal de dekking gaan lukken? In elk geval komt Carin van de Witte Herder Kennel Oldambt’s Special rond 10 uur de puppy test doen. Ik val dus direct met mijn neus in de boter en geniet met volle teugen.

 Op de rug

Alle puppy’s doen het allemaal even goed. Er zijn geen grote verschillen, ze zijn geweldig! Ik schiet een heel aantal foto’s en bij het bekijken ervan valt het me op dat ik alleen de grauwe dames heb ‘geschoten’ Die grauwe zijn ook wel heel, heel erg mooi! Kijk en geniet mee: Klik hier voor een foto reportage van de puppytest. 

Hoe het nu met Angel en Cliff is afgelopen? Welnu, beiden vinden elkaar wel leuk, gelukkig maar! Cliff danst om Angel heen en Angel? Zij heeft nog totaal geen kaas gegeten van enige uitdagingen. Ze gaat direct ’staan’ van….”Kom maar Cliffie, je ziet me toch klaar staan?” Ze lijkt wel een ijskonijn! En Cliff kijkt mij dan weer aan van: “Moet ik daar vrolijker van worden”.  Het lijkt wel of hij toestemming aan me vraagt, de schat! Na enige pogingen, het is net of Angel iets aan de hoge kant is voor hem, besluiten we er maar mee te stoppen. Vanavond misschien en anders morgen een nieuwe dag met nieuwe kansen. Ik denk dat Angel wat verleidelijker gemaakt moet worden….Beetje marcara op, pumps aan, mini rokje en dan zal het wel moeten lukken toch?

Met de ‘TonTon’ bij de hand vertrekken Angel en ik keurig op tijd om…… in de enige grote file die Nederland rijk is aan te sluiten. Op de A12 staat 9 km file?? Wauw, zelfs de toegangsweg er naar toe heeft al 4 km file. Dat belooft wat. Gelukkig heeft ons karretje airco. Angel hoor je niet, zij is altijd zo braaf in de auto. En ik geniet gewoon lekker van de muziek. Minuten tikken weg……wat staan we lang stil! De auto voor ons heeft geen airco, die hebben de deuren open en stappen zelfs uit. Maar buiten is het warmer dan binnen, dus wij houden de deuren en ramen dicht. Als we uiteindelijk weer langzaamaan op mogen trekken zijn we een dik uur verder. Om aan te sluiten bij de A12, waar het ook nog steeds tergent langzaam rijdt….. 

Enfin, mijn ‘TonTon’ laat ons niet in de steek en het laatste stukje geschreven tekst van Karin leidt ons, vóór de opbrekingen van Klazinaveen, zo Emmen en vervolgens Duitsland in. Lekker gaar komen we anderhalf uur later dan gepland in Hasselbrock aan.

 Oprijlaan vd Victory

Wauw, wat een grote boerderij, wat een ruimte, wat een oprijlaan, geweldig! We worden hartelijk ontvangen en ik breng mijn koffer met spullen meteen naar boven. Hebben we daar samen toch de hele bovenverdieping tot onze beschikking gekregen! Als we Angel uit de auto halen staat Cliff al klaar. Maar Angel is zo gedesorienteerd, van enige ‘paring’ is totaal geen sprake. Misschien toch eerst maar even bijkomen?

In elk geval komen we wel tijd te kort! Er zijn immers puppy’s te snuiven, de puppy’s van Fly en Cliff. Wat zijn ze leuk!!!

 Wat een koppie!