Angel of Wassenaer

Angel heeft het al de hele wereld rond geblaft op haar Angel blaft web-log, maar nu dan toch ook hier nog maar even.
Omdat WordPress niet meer zo werkt als ik was gewend en het posten van tekst nogal wat extra energie kost, zal voorlopig Angel’s blaf web-log de voorkeur genieten.

Want Angel heeft 8 wonderbaarlijke engeltjes gekregen en die kosten nu natuurlijk de nodige tijd.

Maandagavond heeft Angel ons wel goed laten schrikken.
Overdag wil Angel niet meer eten en en ligt maar stil te zijn in haar kuil. In die zelfgegraven kuil diep verstopt onder de laurierstruik
Tijdens het eten lig ze stil in haar nachthok. Terwijl ze normaliter altijd bij ons in de keuken onder de tafel ligt. Laat maar slapen, lekker koel en rustig voor haar, dachten we nog.
Toch heb ik haar na het eten uit het hok gesleurd. (ja letterlijk, want ze wilde niet).
Voorgevoel?? Zeker weten! Want:
We lopen door de tuin naar achteren en daar gaat Angel prompt stil staan. Ineens zie ik haar haar rug krommen en haar staart omhoog komen. Zie ik het wel goed? Wil ze hier zomaar een poepie doen?
Nee, Angel kromt haar rug want ze krijgt een vreselijke perswee en ja hoor, daar komt het koppie er al uit!!! Een engeltje wordt er zomaar geboren, zonder dat we het eigenlijk in de gaten hebben. Midden in de tuin.
Na nog wat staan, hijgen en persen krijg ik de 1ste dame in m’n handen. Met alles erop en er aan. Volledig in het vlies. En ‘t vlies is taai…….
Ik Ton roepen, die niets hoort.
“Ton, er is een pup geboren”……Even lichte paniek dus.
Ik probeer Angel mee te krijgen terug het huis in en zij wil eigenlijk het nachthok weer in. Maar gelukkig wil ze ook bij haar pu blijven dus toch mee naar de werpkist.
En ik? Ik krijg dat vlies er maar niet af, tongetje is eruit etc. etc.
Warmtekussen aangezet, handdoeken gepakt, pupje droogwrijven en slijm uitzuigen. Ik hoor de neus goed vol zitten. Angel snapt er niets van… “Baasje wat moet ik nu doen”?
De pup een Bach rescu remedie gegeven en een korrel calcium carbonicum en ja hoor, daar komt dan eindelijk geluid.
Tjee promt daarop komt de 2de dame. Angel wat ben je goed zeg!!!
Toen moest Marjan nog gebeld worden. Marjan, ‘opper fokker van Marjan’s Meute’ zal komen assisteren tijdens de bevalling. Marjan heeft laaggevlogen en ze was er volgens mij net voor de 3de dame!

Ook dame 4 schiet al op, deze engeltjes hebben vleugeltjes gekregen, wauw ze staan wel in de startblokken zeg.
Pas na de 5de dame komt er een flinke pauze. Angel laat niet zien dat ze het heel zwaar heeft, ze ligt gewoon samen met haar 5 dames te slapen. Zou er nog wel wat komen?
Na 2 uur, dan is het inmiddels 31 juli geworden, heb ik haar nutri drops gegeven en daarna wat Calcium ingespoten. Toen dat alles ingewerkt was heb ik haar met oxytocine ingespoten.

Vlak daarna krijgt ze het even heel moeilijk. Wat een persdrang volgt er.
En ja hoor, daar komt er weer een engeltje aan, binnen de 10 minuten.
Warempel het is een grote flinke reu, die zat vast in de weg.
Hij heeft de weg vrij gemaakt voor de volgende 2 teven, want vlak na hem komt teefje nummer 7 tevoorschijn en binnen 7 minuten haar zusje. En dan is Angel klaar!
Wauw, geweldig, wat zijn wij trots op onze dame!!

Alle engeltjes lijken zwart bruin te zijn. Geen ééntje grauw? Acch wat jammer nu, ik zou zo graag een grauw teefje zelf houden…
En wat vreselijk jammer dat er maar 1 reutje is gekomen, ik gun de toekomstige baasjes zo ontzettend graag hun mannelijke engeltje. Kan er bijna niet van slapen.
Luchtbed opgepompt en wat liggen doezelen naast de werpkist. Van slapen komt niet veel. Het is ook zo 6 uur in de ochtend en met een tollend hoofd kom ik de dag door.

Wat een geluk!! En wat een prachtige engeltjes heeft Angel ons gegeven!
Wat zijn we trots op haar!!!

Angel’s engeltjes

Marjan en ik waren samen een heel goed team, we hebben genoten samen!
Marjan, bedankt voor je hulp, je kennis en je aanwezigheid.
Het was een topavond en topnacht!
We kunnen samen wel de ‘flying dog birth brigade’ worden!!!
Kijk op Angel’s web-site voor alle verder informatie en de foto’s!

Dit wordt het laatste weekend met Angel’s dikke buik. Als ‘t goed is worden volgende week haar engeltjes geboren.
De werpkist is klaar en wordt met regelmaat eventjes ingewijd. Hoewel Angel toch liever haar engeltjes in haar zelf gegraven wepkuil onder de laurierstruik wil krijgen. Die kuil zoekt ze nl wel heel vaak op. Elke keer als ik Angel kwijt ben weet ik waar ik haar kan vinden. Vanaf vannacht mag ze binnen slapen, geen geklooi meer in de kuil dus.
Sinjo heeft wel in de gaten dat er wat staat te gebeuren, want hij zoekt Angel toch wel heel vaak op. De werpkist heeft al duizenden kopjes gekregen. Tot ergernis van Angel.

Sinjo geeft een kopje aan de werpkist

Vandaag ook de ’spuitjes’ bij de dierenarts gehaald zodat ik Angel kan ‘helpen’, mochten de weeen het af laten weten.

Zitten met een dikke buik

Angel eet als een dijkwerker. Elke dag wordt er een bak huttenkase met veel smaak verorberd, zo ook de biogarde yoghurt.

Aan de huttenkase

En 4 maal per dag een bak vers voer. Tjonge jonge het kan niet op. De engeltjes kosten dus behoorlijk wat energie!
Gelukkig wordt morgen de nieuwe diepvries bezorgd. Voor al het verse voer waar ze nu zo vreselijk lekker van smult. Het is niet aan te dragen…..Ton heeft netjes een extra plek in de garage gemaakt, zodat oud en nieuw naast elkaar kunnen staan. Wel zo makkelijk.

Oja, nog een vermelding waard: Die kleine engeltjes bewegen flink, het is heel goed te voelen. Zo schattig!

Klik hier voor het bekijken van de laatste loodjes

Vroeg uit de veren, want er staat een bezoek in het zuiden op de planning bij Van Chika’s Erf!
Angel blijft thuis. Ton heeft speciaal vrij genomen om haar tussen de middag uit te laten en extra eten te geven. En verder te werken aan de werpkist en het achterste gedeelte van de garage, die betegeld wordt.

Met mijn “Ton-Ton'’ op schoot arriveer ik netjes op tijd in Oirschot. En word keurig opgevangen door een mannetje van 5 genaamd Daan. Zijn broertje Mart komt er vlak achteraan. Samen brengen ze me naar het erf en het huis. Op het erf lopen de honden rond.
Chika, de Duitse Herder en moeder-overste van de roedel; Pien, de oermoeder die waarschijnlijk drachtig is van haar 3de nestje; Birka, het vrolijke kind van Pien en de kleine nieuwkomer Eilin. Wat een leuke en prachtige honden zijn het.
Na een heerlijke kop thee krijg ik een rondleiding van Hanneke en haar zonen door de varkensstal…stal? Zeg maar gerust groot complex, waar ik dan ook direct in verdwaal. Tjee wat een ruimte daar en wat een prachtige hokken zijn er ook voor de honden. Er zijn 2 mannelijke logé’s op bezoek: Jay en Ace. Ace is uit Piens eerste nest en Jay is van een bevriende fokker. Wel makkelijk als je zoveel ruimte hebt!

Drinkende biggetjes

We starten bij de pasgeboren biggen. De zeugen die vandaag gaan werpen liggen al klaar. Ach, wat zijn ze lief die kleine biggetjes.

Mart en Daan met een big

Mini varkentjes maar dan in prachtige proporties, zo schattig! Er zijn behoorlijk wat hokken waar heel wat varkens zitten. En een grote ruimte voor de al iets oudere biggetjes. En een hele grote ruimte voor de zeugen die straks aan de beurt zijn.
Over wat hek en klim werk (Hanneke lacht om m’n stijve ledematen) bekijk ik de computergestuurde ‘etensbar’ van de zeugen. Geweldig, door ‘t poortje lopen, de chip gaat in werking en als de zeug nog geen ontbijt heeft gehad wordt ze beloond met een maaltijd. Heeft ze wel al gegeten dan komt er geen eten en mag ze door ‘t volgende poortje de bar weer verlaten. Ze wordt vanzelf weggeduwd door de volgende zeug, die het ook maar weer eens gaat proberen. Stel je voor dat de computer verkeerd telt en je een maaltijd te pakken krijgt? Geweldig om te zien dat ook hier de Pavlov reactie werkt!
Oh ja, ik heb ook nog 2 prachtige beren mogen aanschouwen. Voor mijn vriendin Zita zet ik hem toch maar op de kiek, nou ja vooral dan zijn grote B…. die zijn nl absoluut niet te vergelijken met die van Zita’s boxer Gijs, die zij al zo groot vindt!

En dan mag ik mee helpen en mee kijken met de geboorte van enkele biggetjes. Wat gaat dat makkelijk en wat zijn ze al snel. Meteen al de oogjes open en direct op zoek naar de melkbar. Een kwestie van overleven. En diegenen die hun buikjes vol hebben koesteren zich onder de warmte van het rode licht: de warmtelamp.

Onder de warmte lamp

Als ik na de lunch weer terug ben bij de pasgeboren biggetjes dan lijken diegenen die ’s morgens geboren zijn ineens al veel groter. Wat groeit dat snel en wat zijn ze levendig. Met een lange handschoen aan mag ik bij een zeug voelen hoeveel biggetjes er nog inzitten en als het lukt er eentje mee naar buiten ‘lokken’. En ja hoor, beetje warm daar binnen, maar het gaat prima! Moeder zeug werkt perfect mee. Haar kleintjes ook. Ook help ik ook bij de geboorte van een biggetje waarbij de placenta er al eerder uit is gekomen. T biggetje wordt gereanimeerd maar overleeft het niet helaas. Hoe jammer!!

Reanimatie mocht niet baten

Na gedane arbeid drinken we nog een thee en dan gaan Hanneke en ik samen met haar zonen en de honden Pien en Chika een stuk wandelen. Hanneke laat me de druk bezochte ‘kruistocht’ zien.
We lopen langs de idyllische kapel van Onze Lieve Vrouw van de Heilige Eik aan de Proosbroekweg.

Kapel van Onze Lieve Vrouw van de heilige Eik

Volgens de legende werd er begin 15 de eeuw op het zand in het riviertje de Beerze een beeldje van Maria met kind gevonden. Dit beeldje werd in een eik geplaatst en door de boeren en herders vereerd. Nadat men het beeldje naar de kerk van Oostelbeers of Middelbeers gebracht had, stond het de volgende dag weer op zijn oorspronkelijke plaats. Toen bracht men het beeldje naar Oirschot en bouwde men ter plaatse een primitief, houten kapelletje. In een andere versie van de legende wordt verteld: hier dreef het beeldje stroomopwaarts en deed men twee keer een poging het beeldje in ‘Beers’ te stallen.
We lopen langs deze kruisweg en aanschouwen de kleine kruisbeelden, waaronder ook die van de Heilige Antonius.
Voor mijn Ton, die naar hem vernoemd is, maak ik een foto.

De kapel van de Heilige Antonius

Wat een sereniteit en wat een heilige vibraties op dit wandelpad!
Tot slot neemt Chika op de terugweg nog even een duik in het kanaal.
En dan zit mijn ‘werk’ bezoek er op!
Ik heb genoten van de biggetjes, de geboortes, de honden, de wandelroute, kortom van alles!
Met een big smile om m’n gezicht rijd ik terug richting het westen.

Hanneke en Wim, bedankt voor deze heerlijke dag! Ik heb enorm veel geleerd, nu ben ik echt helemaal klaar voor Angel’s bevalling.
Angel is overigens helemaal blij als ik weer thuis ben en heeft heel wat tijd nodig om al die lekkere meegenomen luchtjes te doorgronden. (Met haar inmiddels geweldig dikke buik had ze prima tussen de varkens gepast)!

Klik hier voor een foto reportage van deze geweldige dag

De tijd vliegt, nog 3 weken te gaan!
Inmiddels hebben we aardig wat visite gehad, allemaal kennismakingen om te zien of het wel klikt met de mogelijke toekomstige nieuwe baasjes van Angel’s engeljes. Bovendien willen ook deze mensen wel zien wat voor een ‘vlees’ ze in de kuip hebben. Het gaat zo hard dat Angel dit nooit allemaal in haar buik kan dragen……….
Angel groeit gestaag!!!

Recht zitten is er niet meer bij!

We kunnen haar bijna Hangbuikzwijntje noemen. En nog 3 weken te gaan, waar moet dat heen…….

Klik hier voor een paar foto’s van de afgelopen bezoeken.

En nu maar afwachten wat er straks allemaal tevoorschijn komt.

Inmiddels is het juli, nog een kleine maand te gaan en Angel’s engeltjes worden geboren.

Angel groeit gestaag en slaapt nog steeds heel veel. Met regelmaat krijgt ze een Reiki behandeling en dat vindt ze heerlijk.

 Angel’s buik

We lopen nog steeds onze route’s in het park en als we ’s middags Gijs tegen komen, dan fleurt Angel ineens even op. Hij geeft kennlijk genoeg afleiding voor heel af en toe nog een volg en ren spelletje. Heerlijk toch! Dat zal straks vanzelf wel minder worden, maar zolang het nog gaat houden we haar lekker op conditie voor de bevalling straks.

 Dikke kont

Sinds maandag krijgt Angel ’s morgens versvoer en dat wordt wel met smaak verorberd. Gelukkig maar, want haar kindjes moeten natuurlijk niet van haar gaan groeien. 

En wanneer start de zomer? Regen, regen, regen en het is nog koud ook! Alles wat NU valt, valt straks niet meer, zo is het toch? Als de engeltjes worden geboren dan gaan we hopelijk ook genieten van zomer!

Na een druk en heel gezellig weekend zijn we weer heelhuids thuis gekomen. De trouwerij was geweldig, we hebben genoten. Bruid en bruidegom niet minder natuurlijk! En Angel blij dat we thuis weer ‘compleet’ zijn!

Intussen krijgt Angel allerlei prachtige felicitatie kaarten voor haar naderende engeltjes! Wat wordt ze verwend! Helemaal TOPPIE!! Daar zijn wij allemaal heel blij erg mee!

Kijk en geniet mee:

 van zus Djarre

En ook nog 2 echte fysieke kaarten via de post;

Van Didonne en Punky met tekst:

 Van Didonne & Punky

In de binnekant staat de volgende tekst:

En van Solar en Luna met hun baasjes Tanja en Marcel:

 van Solar en Luna

En de tekst luidt:

Maar dat is niet alles hoor, vanmiddag kreeg Angel ook nog een heus engeltje voor aan haar halsband. Een engeltje die haar zal bijstaan een gezonde dracht te hebben zonder problemen.