Angel op liefdespad
Maar hier toch een verslag van Angel haar romantische ontmoetingen!
Nostalgie is het zeker, we halen opnieuw 2008 voor onze geest!
december 20, 2009
Een avontuur met een staartje?
Nee, ik heb het niet over de Walt Disney film Fievel, het kleine muisje.
Als de natuur het wil dan hopen we van harte dat ons avontuur wel wat staartjes gaat opleveren! Enfin, afgelopen zondag de 13de was het dan zover, samen met onze dames reisden we naar Markelo af. Vol bepakt want De Zwemkolk is voor de hele week geboekt en omdat Aiki mogelijk op haar hoogtepunt is kunnen we er zelfs nog een dagje eerder terecht (Ontzettend bedankt Diny en Gerard!)
Maandag de 14de hebben we een topdag qua weer. Het zonnetje schijnt volop, perfect voor een uitgebreide wandeling. Vlak voordat we de heide op gaan wordt ons pad doorkruist door een hele kudde reeën. Prachtig! Het is hier dus niet voor niets aanlijn gebied…….. We besluiten de blauwe pijl te volgen, de langste route, die we ook een dikke maand geleden met Ria en Rob hebben gelopen. Ook toen scheen de zon volop en zagen we overal van die prachtig gekleurde paddenstoelen. Maar daar is nu niets meer van over.
’s Nachts vriest het behoorlijk en dinsdag is het koud. De grond is bevroren en dat geeft een prachtige winters effect. Klik hier voor die opkomende zon. Geweldig!
Woensdag de 16de ontwaken we weer met een prachtig zonnetje.
“Drie keer is scheepsrecht!!!” want ook nu is al snel de koppeling een feit. En elke koppeling duurt langer….. brrrr koud dat het is………
Donderdag de 17de poedert het een beetje als we de heide op gaan. Geen fototoestel mee, want we worden toch wel een kleine beetje sneeuwmannetjes tijdens het lopen. De dames hebben doorlopend stukjes zand en reeën keutels tussen de tenen. Maar goed dat de haren ertussen net zijn bijgeknipt. Het is bere koud, de wind is dun, maar het voelt oh zo lekker gezond buiten! En natuurlijk moet die poedersneeuw toch wel vastgelegd worden.
Het zit er weer op, vrijdag de 18de is alweer onze laatste dag. Rene en Albert, jullie natuurlijk onwijs bedankt voor die enorme gastvrijheid en liefdevolle gezelligheid, we hebben opnieuw ontzettend genoten!
Klik en geniet mee.
De terugreis verloopt soepeltjes ondanks de vele sneeuwtaferelen onderweg. En die grote file bij Amersfoort kunnen we net op tijd ontwijken. Alleen op onze eigen Rijksstraatweg staat het weer vast, de enige file waar we in terecht komen. Thuis ligt er toch wel iets meer sneeuw, ook dat moet maar meteen worden vastgelegd.
En dat Nederland van zaterdag op zondag door een heuse sneeuwstorm wordt getroffen, die heel de infrastructuur lam legt, dat had niemand kunnen bevroeden……
Een avontuur met wat staartjes, laten we hopen dat het een mooi vervolg gaat hebben.
Rest ons iedereen een sfeervolle kerst te wensen met een bruisend 2010!
PS: Er is nog steeds iets mis met die instellingen. Waarom de tekst soms groot en dan weer klein wordt weergegeven is erg onduidelijk en kan ik niet aanpassen…… jammer, want dit is niet de bedoeling en maakt het verhaal er zeker niet mooier op….
september 2, 2009
Nakomelingen wandeling Angel’s of Wassenaer
Allereerst: Na een fikse PC storing (eigenlijk is het ding gewoon afgeschreven en ratelt hij als een slang door onze huiskamer als er ook maar iets geopend wordt) startte diezelfde PC zichzelf doorlopend op en af op het moment dat ik hem het hardste nodig had, nl op zondagavond 23 augustus, precies NA de nakomelingen wandeling, juist toen we zo ontzettend graag onze genomen foto’s wilden bekijken! Niets geen foto’s dus maar wel veel geduld! En toen was het even wachten op een nieuwe PC of nog erger? Wachten totdat ‘t nieuwe prachtige ding met het juiste besturingssysteem naar behoren werd geïnstalleerd……. om zo dan eindelijk te kunnen genieten van al onze foto’s op een mooi breedbeeld scherm en daarna online te kunnen genieten van de foto’s en verslagen van de medewandelaars! Want Rene en Albert, de baasjes van Cuando waren al snel klaar! Kijk en geniet mee van hun geweldige verslag op de site van “Of DRACC’s Clan” (En kijk bij Avonturen)
En ja, eindelijk is het dan zover en ook al is nog niet alles naar behoren geïnstalleerd, een verslag lukt en die foto’s, die zijn geweldig! Lees mee en geniet:
Verleden week zondag was het zover, eindelijk gaan we een groot aantal van Angel’s nakomelingen weer zien! Oh wat hebben we er zin in. En de beide dames Angel en Aiki niet minder, sterker nog, die worden helemaal gek als de oranje zakdoekjes tevoorschijn komen. Eigenlijk hebben ze de vrijdag ervoor al in de gaten dat er iets leuks gepland wordt, want beiden staan er met dikke neus bovenop als ik hondenijsjes maak!
Enfin, zondagmiddag arriveren wij gelijk met Albert en Rene, de baasjes van papa Cuando, bij de Soestduinen. Ofdat we het zo hebben afgesproken, of is er toch weer sprake van die telepathische chemie waar we vaker ‘last’ van schijnen te hebben? We zoeken een plekje in de schaduw en de hondjes Angel, Aiki & lover Cuandoman begroeten elkaar als dikke vrienden, alsof ze een pagina verder lezen in hun grote dierenboek. En dan arriveren de eerste Engeltjes, want ja met veel trots kan ik nog steeds zeggen dat deze Oudduitse Herders van Angel echte Engeltjes zijn!
De één na de andere A en B’Engel arriveert en het is een feest van herkenning. Oh wat lijken zwart/bruine broer en zus Baglis-Shamal en Baïtel-Daikah toch op elkaar!
Baglis-Shamal, die nog nooit een grote mond heeft opgezet tegen enig vierpoter, ziet zijn vader staan en besluit te reageren op de begroeting van papa Cuando. Tja, je bent een reu of niet en qua bouw zie je er toch al bijna volwassen uit? Reuen gedrag onder elkaar, waarvan de enige echte dekreu toch even moet laten horen dat hij de oudste en hoogste in rang is. Shamal zijn baasje Lisette herkent haar ‘schaduw’ bijna niet. Is dit mijn malleke? Tijdens de wandeling is het ‘me and my shadow’ zo baasgericht plakt hij tegen de broekzak van zijn vrouwtje aan. Moet zeggen dat het wel schitterend is om te zien.
Ahavahel-Jimmy, het enige zwart/bruine mannelijke A-Engeltje, is helemaal blij en ik kan niet anders zeggen dan dat hij zich voorbeeldig gedraagt. Hij is nu toch een volwassen volledig intacte reu maar totaal geen macho gedrag en tegen alles en iedereen even lief! Ook tegen Cuando, hulde aan zijn baasjes!
Ontzettend leuk ook om Aiki haar zusjes Ariël-Abayomi en Aquariël-Zita weer te zien. Dat was lang geleden en wat zijn ze mooi geworden, deze beide dames. Abayomi is behoorlijk fors en donker en menigeen valt op haar uiterlijk, prachtig! Zita haar uitdrukking is bijna die van onze Aiki, wat lijken hun kopjes toch sprekend op elkaar.
Je bent familie of niet, het is echt gaaf om te zien. Aniël is net loops geweest en dat hebben we geweten. Want al is ie nog jong en al heeft ie pas één maal met één poot omhoog tegen een boom geplast; Bath Kol-Kommissar Derrick zou Derrick niet zijn als hij zijn speurneus niet gebruikt, hij lijkt ineens te weten wat hij wil, deze dame ruikt wel heel lekker en hij wijkt eigenlijk niet meer van haar zijde!
Bahram-Indy, de grootste uit ons B-nest is nog altijd kolosaal, wauw wat een prachtig manneke is hij. Als hij zijn grauwe broer Barbelo-Odin ziet dan is hij verkocht, die twee zien elkaar wekelijks tijdens hun training en zijn hele dikke vrienden. En aangezien Odin regelmatig bij onze dames thuis verblijft, zijn ook zij dikke maatjes.
Baïtel-Daikah is samen met haar vriendin Jamba gekomen en geniet volop van het rennen met haar vierpotige familieleden om haar heen. Als ze te dolletjes heen en weer raast dan wordt ze gewoon door Jamba gecorrigeerd, precies zoals ook Angel bij Aiki kan doen. Mooi natuurlijk om te zien. Aiki haar jongste zusje Atuniël-Khes, ook zo een lichte grauwe dame, gedraagt zich weer eens super sociaal, wat een kanjer is zij toch altijd! Zo makkelijk en zo zachtaardig!
Kortom, het is echt een feest van herkenning en vergelijking, de één doet het nog leuker dan de ander en iedereen geniet!
Omdat het toch wel heel heet is besluiten we door het bos te lopen en de zandvlakte een beetje te mijden. Af en toe een rustpauze met wat foto’s van onze trots en we vervolgen onze weg in deze hitte. Want echt warm is het wel, het lijkt wel of we op een tropisch eiland vertoeven………Beetje teveel Shambhala?
En zo kan ik wel uren doorgaan over deze toch wel heel bijzondere middag. Wat zijn we trots op ‘onze Engeltjes’, die het allen even goed doen en allen even mooi, gezond, ontzettend baasgericht en even sociaal zijn! Geweldig, hulde aan de baasjes die de socialisatie zo prachtig hebben voortgezet waardoor er bij deze kanjers, jong en ouder, geen onvertogen woord is gevallen. En natuurlijk ook hulde aan papa Cuando, die zich keurig gedroeg en zich maar mooi steeds liet fotograferen samen met één of meer van zijn kinderen.
Voordat alle Engeltjes met baasjes weer huiswaard keren drinken en kletsen we nog wat na over deze middag, over onze hondjes en de band die het met elkaar schept. En de hondjes? Die genieten na van hun ijsje, de één nog wat meer dan de ander hè Khes, jij wist precies wie er wat langzamer was en waar nog wel een ijsje te halen viel.
Lieve baasjes en lieve Engeltjes, lieve Albert en Rene en lieve papa Cuando, dank jullie wel dat jullie deze dag tot een onvergetelijke dag hebben gemaakt, het was helemaal TOP en helemaal af!
Klik hier en geniet mee van wel meer dan 300 foto’s van deze geweldige TOP dag.
PS: Diezelfde week dat onze PC het begaf had ikzelf nog een hele leuke middag. Ik ben namelijk naar Dordrecht getogen om de 12 halfbroertjes en halfzusjes van onze B’Engeltjes te knuffelen. Die andere nazaten van papa Cuando. Bij de Oudduitse Herder Kennel van Sam’s Dijckhuys lieten de 12 knuffelbeertjes zich heerlijk fotograferen. Klik hier voor de hele reportage!
Berber en Bart, ontzettend bedankt voor jullie gastvrijheid, het was echt geweldig en jullie eerste nestje belooft nu al een topnestje te worden! Want wat zijn dit allemaal even mooi gekleurde en grof geblokte Oudduitse Herder beertjes aan het worden! Ik heb genoten!
augustus 24, 2009
Dikke stress in Huize Angel of Wassenaer
Onze PC is ter zielen, helaas is ie gisteravond laat ‘ overleden’
Dit korte bericht kan even vanaf de PC van onze lieve Buuf, die haar kantoortje even beschikbaar stelt!
We kunnen nu dus geen update geven op de web-site (dat gaat niet vanaf hier) en alle mail moet ook wachten want er moet eerst een nieuwe PC komen!!
Hoop natuurlijk van harte dat straks op de nieuwe PC alle oude gegevens overgenomen kunnen worden en zo niet? Dan is er een flink probleem…………Allemaal dus even een behoorlijke dosis geduld voor het verslag en alle prachtige foto’s die we gisteren tijdens de nakomelingen wandeling hebben gemaakt! Die vele foto’s hebben we nog niet eens gezien…..
Maar: wat was het geweldig gisteren en wat was het gaaf dat er zoveel honden uit zowel het A-nest als het B-nest aanwezig waren!
Dank je wel lieve baasjes, dat jullie de tijd hebben genomen om er bij te kunnen zijn en dat jullie allen de socialisatie zo geweldig hebben voortgezet! Want deze Engeltjes zijn allemaal prachtig om te zien, allen even mooi, lief EN sociaal. Echt geweldig!
We kunnen met recht zeggen dat we bere trots zijn op deze twee nesten met nakomelingen van onze Angel!
Het was een geweldige middag en ons hoofd zit nog helemaal vol om alles te verwerken…….
Foto’s volgen, updates hopelijk ook, alleen is er echt een beetje veel geduld nodig!
Dit wordt een weekje verplicht ‘vakantie’ met een boek in de tuin! Het prachtige vervolg op de bestseller ‘Schaduw van de wind’ opnieuw ‘t lekker dikke boek ‘Het spel van de Engel’ ligt al even te lonken…. dat wordt vast verplicht smullen…… want oh met de ziel onder de arm gaan we nu niet lopen toch? Zo zonder PC!
Liefs uit zonnig Wassenaar met vele pootjes van de Engelendames, die vannacht super hebben geslapen na een heerlijk dagje wandelen met hun familie.
juli 6, 2009
Alweer zes maanden
Alweer zes maanden geleden dat onze B’Engeltjes, de pups van Angel en Cuando, werden geboren. Liever geen winternest maar oh midden in hartje winter met bijna 10 graden onder nul kunnen we toch echt wel van een winternest spreken. En toen Rene, die ons zo perfect met de bevalling heeft geholpen, dan eindelijk weer terug naar huis kon, reed hij een prachtig sneeuwwit Markelo binnen! Hoezo winter? Dat ik van mijn geloof ben afgevallen mag wel duidelijk zijn.
En nu is het zomer, de grote vakantie is zelfs in sommige delen van ons land al begonnen. Bijna de hele maand mei en juni hebben we kunnen genieten van mooi droog weer, zeker hier aan de kust. En onze Engeltjes? Die genieten net zo hard, samen met hun nieuwe baasjes. Sommigen zijn zelfs mee op vakantie ergens aan het strand als B’Engel-watch?
Vandaag is het precies zes maanden geleden, 6 maanden alweer? Wat vliegt de tijd. Het gaat goed met onze kanjers in hun nieuwe omgeving. De een doet het nog leuker dan de ander en dat ze allen nog altijd even geliefd en gewenst zijn mag wel gezegd worden! Hoeveel energie het ook kost, een pupje in huis opvoeden is niet niks. Zelfs die twee die moeite hadden met autorijden hebben hun gevecht overwonnen. Hoe trots kan je zijn?
De eerste cursussen zijn afgerond en een aantal zijn al lang bezig aan de vervolg cursus of ja, zelfs aan G & G 1. Slimme B’Engels zijn het, dat mag ook gezegd worden. Intussen is het puppylijf veranderd in een langpootmug met hoge poten en grote koppen, lange neuzen en grote oren die allen fier rechtop staan. De haren groeien flink, ze zitten allemaal echt prachtig in hun vacht! De schofthoogte van de reutjes zal rond de 58 cm zijn. In elk geval is grauwe Barbelo-Odin, die hier kind aan huis is en nog altijd elke week wel een dagje komt, nu praktisch even groot als zijn mama Angel.
Bij B’Engeltjes portretjes staan voldoende foto’s van de opgroeiende B’Engeltjes en zo kan elke B’Engel gevolgd worden.
Wij hopen dat iedereen nog lang zal kunnen genieten van zijn eigen B’Engel en dat ze in licht en liefde mogen opgroeien tot geweldige mooie, sociale en gezonde kanjers! Want daar doen we het voor.
Dit najaar is de beurt aan Aiki. Bij haar volgende loopsheid wordt zij (ook) gedekt door Cuando en mag zij laten zien wat ze op de wereld kan zetten. Die papa, daar hebben we niet lang over na hoeven te denken! Als haar kindjes net zo worden als deze B’Engeltjes dan komt het helemaal goed. Papa Cuando laat zijn sporen nu al na. En wat voor een sporen. Wij zijn hartstikke blij met hem!
Neem eens een kijkje op de website van Albert en Rene van de DRACC’s Clan, want Cuando heeft nog meer nakomelingen in het verschiet. Jaja, deze kanjer wordt weer papa!
februari 9, 2009
De vijfde week
De tijd vliegt, de B’Engeltjes worden snel groter en groter. Het spel wordt ook ruwer en soms wordt er behoorlijk gegild. Want die tandjes zijn nu echt scherp en de kracht van het bijten wordt harder. Het uittesten van de bijtrem is dus in volle gang. Aiki en Angel komen soms aansnellen om te kijken wat er nu weer aan de hand is, meestal wordt dan een van de engeltjes gemolesteerd en kunnen zij meteen met de correctie beginnen. De B’ Engeltjes hebben nog altijd hevig ontzag voor Assepoesje Aiki en Angel heeft daar een geweldige hulp aan. Goed zo Assepoesje, wij zijn ook heel blij met jou!
We hebben nog steeds elke dag veel bezoek, is het niet ’s middags dan is het wel ’s avonds, soms meerdere keren per dag. Vrienden, bekenden, familie, maar natuurlijk ook de nieuwe baasjes, die willen tenslotte hun opgroeiende Bengel graag volgen. En doordat de meeste Bengeltjes redelijk in de buurt komen te wonen, kan er makkelijk vaak ‘gesnuffeld’ worden. Kan ook goed merken dat de B’Engeltjes het heerlijk vinden om aangehaald en opgetild te worden, zullen wij ze eens lekker verpesten voor de nieuwe eigenaren? Gaan die straks 30 kg of meer optillen? Ach, nu kan het nog en natuurlijk is dit straks allemaal verleden tijd.
Na de melkgift trekt Angel zich nog vaker terug over het lage hekje, om zich naast de PC neer te vlijen. De B’Engeltjes zijn het er echter niet meer mee eens en hebben heel, heel goed door dat hun mama daar ligt. Balthial was als eerste het hekje over en hoewel het die eerste keer gewoon toeval was, weet ze nu precies hoe ze dit moet aanpakken. Als een aapje klimt ze omhoog, met heel veel kracht in haar voorpootjes trekt ze zich op, haar achterpootjes krabbelen dan over het hout om maar hoger op te komen. Wat een slimme Bengel is zij!
Moet zeggen dat wat er in het koppie zit, er niet zomaar weer uit gaat, dit geldt trouwens voor meer Bengeltjes. Wat een volharding in dit nestje!
Woensdag kwam Zita met Angel’s grote vriend Gijs op bezoek en zo konden de B’Engeltjes ineens zien dat er ook nog andere hondensoorten bestaan. Eigenlijk was er niemand echt ondersteboven van een Boxer. Aiki vond het reuze gezellig en wilde alleen maar met Gijs spelen. En mama Angel? Die verblikt of verbloost niet en ging zonder problemen haar B’Engeltjes van een melkgift voorzien terwijl Gijs aan de andere kant van het hekje stond te piepen en te dansen. Het socialiseren gaat gewoon door, de stofzuiger is niet meer eng en al die vreemde harde geluiden die er soms uit de PC komen, ook daar schrikken ze niet meer zo van. En als het weer mee zit dan gaan we deze week de auto uitproberen.
De paptijd is voorbij en ze eten nu volledig vlees. Wat smullen ze hiervan, de één eet nog sneller dan de ander, ook bij elkaar pikken is een leuke bezigheid. Of er met het bakje vandoor gaan. Doordat het weer niet mee zit bezetten de B’Engeltjes nog steeds de huiskamer (Die langdurige kou en nattigheid, ja, we hebben echt een heus winternest, hoe winters willen we het hebben? Het is in jaren niet zo lang echt winter geweest…..) Veel werk aan de winkel dus, want wat er in gaat, komt er ook weer uit. En de plasjes zijn niet meer zo klein……
Maar hoera afgelopen zaterdagmiddag konden ze dan toch voor het eerst even naar buiten toe. Hun wereldje is dan nog wel heel klein en eventjes buiten zijn was eerst best eng maar al snel werd er ook gespeeld. Met bokkensprongen door de grotere ruimte is heel koddig om te zien. Duimen maar dat het deze laatste 3 weken een beetje mee zit met het weer en ze vaker van de buitenlucht kunnen genieten!
En zondag was hier groot, groot feest. AnneMarie van Kennel of Heartland kwam B’Engeltjes snuiven en vlak nadat zij was gearriveerd, kwamen ook Rene en Albert samen met papa Cuando zijn nazaten bewonderen. Geweldig hoe Cuando zich tussen zijn kleine Bengeltjes bewoog.
Wat een super kanjer is hij toch. Heel voorzichtig en als hij bang was een Bengel te raken, dan danste hij voorzichtig opzij of sprong de engelenkraamkamer uit om veilig achter het hekje mee te genieten.
Aiki was reuze gecharmeerd van Cuandoman! En samen hebben ze menig rondje om de Hazelaar en Kersenboom gerend. Sorry Ton, de tuin was al niet best en is er hiermee niet beter op geworden! Cuando heeft nog een schattig cadeau voor zijn B’Engeltjes achtergelaten, voor ieder een eigen puppyhondje! Cuando bedankt, er wordt nu al met die puppy’s gesleept!
Annemarie heeft ook iets lekkers meegenomen, dat wordt binnenkort smullen van kippenkarkasjes! Annemarie jij ook bedankt! Het was helemaal TOP deze zondag, hoe druk het af en toe ook is, we hebben gezellig onder elkaar ‘fokkers’ ervaringen kunnen uitwisselen!
Kijk eens op de web-site van de DRACC’s clan, daar staat een super verslag van deze geweldige zondag met weer prachtige collages! Kijk hiervoor bij Cuando op bezoek bij de Angels (En voor Carla en Freek nog een excuus van mijn kant dat er hierdoor eventjes weinig aandacht was voor het overige bezoek)
Komend weekend volgt de enting met de chip, de B’Engeltjes worden dan natuurlijk ook meteen weer medisch gekeurd. Die middag zullen we het maar rustig houden met bezoek. En de zaterdag erop is de planning dat we met z’n allen naar onze buurman gaan, tuincentrum De Bosrand onveilig maken!
Maar eerst weer een nieuwe start met week zes!
januari 25, 2009
De derde week
Is de week van de overgangsfase.
Alle B’Engeltjes worden nu in rap tempo echte hondjes, echte BAngels dus. Ze kunnen horen en zien dan dat merk je ook meteen want als je nu de kamer binnenkomt volgt er direct een kakofonie van geluiden, de een maakt de ander wakker en ze reageren nu zo mooi op elkaar. Ook het lopen gaat al beter. Ze hebben elkaar ontdekt en het lijkt of ze nu al samen spelen.
Zo mooi! En… zo klein als ze zijn, een heel aantal plast al keurig op de kranten of het zeil, de vetbedjes blijven redelijk droog. Knappe B’Engeltjes toch!
Deze derde week was ook de week van het eerste bezoek. Elke dag en zowat elke avond kregen we wel visite. Visite, visite, een huis vol visite! konden we met recht zeggen. Iedereen die zich heeft aangemeld voor een B’Engeltje is nu op bezoek geweest. Sommigen hadden we al eerder gezien, maar ook een aantal kwam voor de eerste keer. Voor iedereen weer even spannend.
Ons sociale leven draait nu even helemaal om de pups en de rest hangt er toch een beetje bij. Zelfs het beantwoorden van de vele mailtjes schiet er wel eens bij in…
Moedertje Mop heeft deze week ook weer twee dagen als Oppas Oma gefungeerd!!!
Dat is niet alleen heel praktisch maar ook heel, heel gezellig. Mam, hartstikke bedankt, ook wij genieten ervan!
En zo is week drie met de vele bezoeken echt omgevlogen.
Als klap op de vuurpijl kwamen zaterdagavond de baasjes van Cuando naar hun Bangels kijken. Helemaal vanuit Markelo met van Cuando voor Angel een echt puppyboeket!
Angel was er helemaal stil van!
De B’Engeltjes vergroten hun wereld en zullen de komende week vast de pap gaan ontdekken. En de half ontmantelde werpkist zal plaats gaan maken voor de hondenmand. Als Angel haar puppymelk (met borstvoedingthee, venkel en anijssuiker) krijgt dan eet ze het in rap tempo op, want die nieuwschierige B’Engeltjes hebben een goede neus en nu ze kunnen lopen…… Zaterdagochtend zat zowaar die dikke Bathial zomaar mee te eten……..
Opletten Angel! Gelukkig heeft Angel een hele goede hulp in de huishouding, haar bloedeigen dochter Aiki ontfermt zich als een heuse ‘Assepoessie’ over de B’Engeltjes.
Dat er af en toe ook naar haar tepels gezocht wordt vindt ze wel een beetje eng, heel voorzichtig stapt ze dan opzij. Aiki is, sinds de B’Engeltjes er zijn en er veel meer (vreemde) mensen langs komen dan anders, best een beetje waaks, ze houdt het spul in elk geval goed in de gaten en geeft duidelijk aan wanneer er weer bezoek voor de deur staat. Is het bezoek eenmaal binnen, dan krijgen ze allemaal stuk voor stuk, zowel vreemden als bekenden, een zeer warm onthaal, niets is de dames teveel, al het bezoek is even gezellig. Aandacht blijft een mooi fenomeen, ook onder de dieren!
En wat gaat week vier ons allemaal brengen? Oef, dan zitten we alweer op de helft, eigenlijk gaat het veel en veel te snel. Blijf de web-site van Angel volgen voor de vele up-dates. Als er tijd en ruimte is dan zullen die zeker weer gevuld gaan worden.
januari 19, 2009
De tweede week
Misschien omdat de B’Engeltjes halverwege deze 2de week een stuk rustiger zijn geworden?
Net of ze allemaal eindelijk hun plekje hebben gevonden…..Rust… heerlijk!
Want die eerste paar dagen was het immers nog echt afzien…wat een nachten hebben we achter de rug….
Met recht het ‘Engelenkoor van Wassenaar’….. Het symfonieorkest is er niets bij!
En misschien omdat er ook nog gewerkt moet worden!
Acht weken helemaal vrij zit de baas echt niet op te wachten, hij is soepel, maar zo soepel, dat hoeft natuurlijk ook niet.
Nu de B’Engeltjes hun rust hebben gevonden kan ik met een gerust hart enkele uurtjes per week aan het werk, even eruit is ook niet verkeerd.
Toen de kinderen nog klein waren zei ik altijd: ”Zonder werk zou ik geen goede moeder zijn, even de gedachte aan iets anders maakt het veel leuker!”
Gelukkig hoeven de B’Engeltjes niet moederziel alleen achter te blijven en hebben we een heuse Oppas Oma bij de hand:
Moedertje Mop is steeds gezellig hier om die ochtenden dat er gewerkt moet worden, onze 2 grote Engelen en de 9 kleine B’Engeltjes, bij te staan.
Angel en Aiki vinden het geweldig!
Normaliter zijn ze natuurlijk goed gewend dat ze 3 ochtenden per week alleen buiten op de veranda vertoeven en nu zijn ze gezellig met Moedertje Mop en de 9 Bengels in huis! En de dag dat Moedertje Mop er niet is, dan blijft Ton thuis. Zo hebben we het toch wel weer goed voor elkaar.
Zoals ik al aangaf is het aantal decibel in het Wassenaarse Engelenzangkoor danig gezakt, wat een rust geeft dat aan iedereen! Heerlijk.
Tevreden liggen de Bengels aan de melkbar of slapen een gat in de dag.
Er wordt natuurlijk nog steeds heel veel geslapen!
De oogjes gaan langzaam aan open en een aantal lopen echt al op 4 pootjes door de werpkist te waggelen.
Ze groeien zo hard deze B’Engeltjes. Iedereen heeft nu zijn geboortegewicht dik verdubbeld en zo hoort het ook!
Mama Angel is er maar druk mee!
Wat ook echt heel mooi is om te zien, is dat een aantal pups nu al netjes van het vetbedje af waggelen om hun behoefte op de krant te doen!
Nu al krantzindelijk! Wat een slimme B’Engeltjes!!
En die kleuren die ze krijgen, wauw, hoe spannend!!
Bij de zwart/bruine pups kan je al heel mooi de bruine wangen zien! Waar gaat dit naar toe, hoe licht gaat het worden?
De 3 grauwe dames zijn echt grauw, ze lijken toch wel een stukje lichter dan de grauwe pups uit Angel haar vorige nest.
Gaan ze op papa Cuando lijken qua roodbruine kleur? Echt spannend!
Aiki gaat geweldig tussen haar halfzusjes en halfbroertjes!
Ze is af en toe heel nieuwschierig, maar ze is ook heel voorzichtig.
Angel heeft er totaal geen problemen mee, als ze echt vindt dat Aiki te dicht bij komt, dan volgt er een korte waarschuwing
en duikt Aiki weg.
En daarna voert de nieuwschierigheid toch weer de bovenhand.
Alles gelukkig in goede harmonie.
We gaan het nu ook druk krijgen, want in week 3 gaat het feest echt beginnen!
Puppysnuiven…. B’Engeltjes snuiven….. of hoe we het ook willen noemen, de Engelen optocht is in aantocht!
Zowat elke avond of middag wordt er wel ‘gesnuffeld’.
Iedereen is natuurlijk maar wat nieuwschierig naar zijn toekomstige pupje en zo hoort het toch ook!
Blijf ons volgen, volgende week komt er ongetwijfeld een nieuwe verslag van de afgelopen week.
En vergeet de vele foto’s op Angel’s web-site niet of de filmpjes op you tube!
december 27, 2008
Kerstige dagen
Deze kerst verloopt zoveel rustiger dan verleden jaar! Weten jullie nog? Die eerste dag van november 2007 kreeg Ton plotseling een darmafsluiting en werd nog diezelfde avond met spoed geopereerd. Vlak na deze operatie bleek ook dat z’n rechternier werd afgesloten door een kanjer van een niersteen en daarom werd er nefrostomie catheter geplaatst. Meteen de start van twee rampzalige maanden en hele spannende kerstdagen. Die catheter was namelijk om de paar dagen verstopt door niersteengruis en zo zaten we dagen in het ziekenhuis, op de poli of bij de SEH als het weer eens in een weekend gebeurde. Het vertrouwen in de uroloog was al rap voorbij en waar vind je zo snel een nieuwe uroloog met een beter beleid? Een grote steen in de rechternier en twee kleintjes in de linker, gaat dit nog wel goed komen? Uiteindelijk kon Ton 5 dagen voor de kerst geopereerd worden in het zuiden des lands, helemaal in Heerlen. Wij met de hondjes een huisje gehuurd in Simpelveld, om hem daar niet helemaal alleen achter te laten….op hoop van zegen…. want als deze operatie niet ging lukken dan moest die rechternier wel helemaal ‘open en bloot’ en zou het herstel veel langer duren……..zal het lukken? Zullen we met de kerst weer thuis zijn? En ja hoor, operatie gelukt en precies één dag voor de kerst waren we weer terug in Wassenaar, Ton een paar littekens rijker!
Tot overmaat van ramp kreeg Ton een kleine maand terug (natuurlijk weer in het weekend!) een niersteenaanval, nu aan de linker kant. Want helaas zitten er nog altijd 2 steentjes in de linkernier. Wat was ie weer ziek! Ik zag die ster alweer schijnen, komt het wel goed deze kerst en hoe zit het straks met de puppen van Angel? Tijdens afgelopen controle kreeg hij andere medicijnen mee en laat hij nu toch vorig weekend, tijdens het opnieuw sparen van zijn urine, een prachtige groengrijze scherpe steen uitplassen, helemaal gekistaliseerd! Hoera, die kan geen kwaad meer!
Is het dit jaar dan weer een doodnormale kerst zoals het eigenlijk hoort?
Niet helemaal natuurlijk! Met het oog op de al dikker wordende Angel blijven we lekker thuis en genieten we heerlijk van elkaar! De grote traditionele kerstboom laten we achterwege, maar twee kleintjes hangen wel vol met engeltjes!
Overal engeltjes om ons heen, wat een energie zal dat geven!
En die kan Angel natuurlijk ook wel gebruiken! Moedertje Mop (kleine Oma) is deze Kerst weer van de partij en natuurlijk zijn de kinderen ook gezellig thuis.
Echt genieten zo met elkaar!
Klik hier voor wat foto’s van eerste kerstdag met een mooi groeiende Angel in de werpkist.
En klik hier voor een hele zwik foto’s van 2de kerstdag, met een winterse wandeling en een gezellige kerstmaaltijd onder elkaar.
Angel groeit gestaag en is zo lief! Ze toont nog steeds heel graag haar buik en laat vol trots haar bewegende puppy-engeltjes voelen! Heel zacht voel je nu soms wat gepier in die buik, zooo mooi! Voor haar is het natuurlijk al langer voelbaar. De werpkist staat en wordt door beide dames met regelmaat even uitgeprobeerd:
Ook de warmtelamp hangt klaar. En kennelijk vindt Angel het wel prima, want ze zoekt de kist ook zelf geregeld op:
Ze slaapt wat meer en vanaf nu wordt haar temperatuur opgemeten. Gaat het deze keer wel zoals het hoort? Een temperatuursdaling vlak voordat haar pups geboren worden? Verleden zomer lapte ze dat totaal aan haar laars, niks temperatuursdaling, niks zichtbare weeen en ineens kwam daar toen die eerste pup in de tuin……Ariël: Engel van de dapperheid, heersend over de elementen aarde en lucht……. Dat maakt het deze keer natuurlijk wel een beetje erg spannend!
Cuando, Angel’s prachtige lover uit Markelo heeft het maar moeilijk in het hoge noorden:
Met een zwarte, heelijk ruikende ‘Lola’ in de buurt zal hij vast steeds weer terugdenken aan zijn eerste date met haar zwarte tweelingzus Angel. En die zwarte ‘Lola’ Djarré heeft er nu zoveel zin in ……. Cuando manneke, we hebben met je te doen! Kom maar hier hoor, hier ben je veilig!
Klik hier voor een paar prachtige zonnige foto’s van deze geweldige stoere man in de winterzon!
Wij zijn er klaar voor, maar nog even geduld hoor, na de jaarwisseling gaan we ze echt verwelkomen……..Nog een kleine week te gaan…..zal dit de laatste up-date worden?
Rest ons iedereen alvast een geweldige jaarwisseling te wensen
Met een TOP 2009!!!
november 10, 2008
De Zwemkolk
Dat ik een oogje op Cuando heb weten een aantal mensen…… En dat hij, tijdens onze reis naar Soltau in juli dit jaar, mijn hart heeft gestolen is ook geen geheim.
Ik val op grauw…. En hij is gewoon een kanjer!
Maar…. nu Angel nog!!!
Om die reden is al weken geleden een ‘date’ geregeld tussen Cuando en Angel.
Een heerlijk lang weekend in huisje ‘De Zwemkolk’, waarbij er natuurlijk lange wandelingen op het progamma staan.
Maar ach, de natuur denkt er toch anders over. Angel wordt eerder loops dan verwacht en dochter Aiki komt er vlak achteraan, later dan verwacht. En hoe zit het dan met die vruchtbare dagen? Vallen die nu precies in dit beruchte weekend?
“Fokken is gokken” wordt wel eens gezegd, nou ja, de natuur kunnen we natuurlijk niet voor de gek houden. Daarom togen Angel en ik afgelopen week al naar Markelo voor een date met Cuando en wat voor een date! Liefde op het eerste gezicht, het is echt meteen raak.
Drie maal hoera! Geweldig wat een chemie tussen die twee samen! Het is ook voor ons een genot om te zien.
Als we vrijdagavond bij ‘De Zwemkolk’ in Markelo aankomen, wordt er snel gegeten en krijgt alles een plekje. Wat een gaaf huisje zeg!
Omdat het zo vreselijk donker is zien we nog weinig van de omgeving.
En dan vertrekken Angel en ik nogmaals naar de Markelo mannen, naar Albert & Rene van de DRACC’s Clan. Hoe leuk om te zien dat Angel meteen aan de voordeur staat te huilen: ‘Doe open, ik wil erin’!!! Weer komt het tot een geweldige date tussen de twee geliefden!
Nu maar afwachten of de natuur hier ook verdere plannen mee heeft.
Rond ‘Pakjesavond’ zullen we het weten, wat voor pakjes verwachten wij?
’s Nachts hoor ik de hanen meerdere malen kraaien, tja je woont bij een boerderij of niet?
Als we opstaan schijnt de zon volop!
Zoooooo… wat een ruimte, wat een uitzicht, wat een omgeving zeg!
Geweldig hoe rustgevend! En die zon! Wauw! Ook mijn Shambhala werkt (nog steeds)! Samen met Aiki en Angel verkennen we de omgeving en lopen direct midden in de natuur.
Klik hier en geniet mee met wat foto’s van De Zwemkolk. Hhmmm, heerlijk!
Rond het middaguur arriveren Ria & Rob met Kayra en Khes. Daarna volgen Cisca & Rikkie met Kaya. Om de rij te sluiten met onze gidsen Albert & Rene met Djarré en Cassy.
Dat Cuando nu niet mee kan spreekt natuurlijk vanzelf, helaas mag hij, samen met Acun, thuis blijven. Albert en Rene hebben vriendin Gonny meegenomen en samen vertrekken we naar de Friezenberg.
Wat een herfstkleuren, wat een genot, wat een ontspanning.
De dames en die ene heer (Kaya is gecastreerd) gedragen zich weer eens als echte ODH’s, er is geen vuiltje aan de lucht. We hebben een heerlijke ontspannen middag met prachtig nazomers weer!
Die weergoden zijn ons dus nog steeds goed gezind.
Klik hier voor deze zeer geslaagde herfstwandeling.
Zondagmorgen schijnt opnieuw de zon door de bomen. Angel, Aiki en ik lopen wederom een lekker stuk door de bossen. Albert heeft de route een beetje verteld. Hij loopt hier bijna dagelijks met zijn Clan en dan nog vaak 2x per dag. Zucht… heerlijk!
’s Middags arriveren Rene en Albert opnieuw, nu met Djarré en haar zwartbruine dochter Acun. Wat is ze mooi en wat is ze al groot!
Aiki vindt Acun wel reuze interessant, ze moet soms even tot de orde geroepen worden. Ja, nu is zij niet meer de jongste in de roedel. En dan arriveert ook Acun haar zus Bryce met baasjes. Wat lijkt zij qua gedrag op Djoek! Niet verwonderlijk, het zijn natuurlijk ook broer en zus. Opnieuw hebben we een heerlijke wandeling. Albert en Rene zijn geweldige gidsen en loodsen ons door het prachtige natuurgebied rond Markelo. Echt helemaal TOP!
En de weergoden? Die blijven gewoon mee werken!
Klik hier voor nog een paar foto’s van deze kleine familie herfst wandeling.
Na de wandeling rijden we naar het hofje van Albert en Rene. Beide dames blijven dan verstoken van Cuandoman…….. (HIJ zou wel willen, trouwens Angel ook…… die stond alweer pontificaal voor de voordeur te joelen en te kwispelen…Angel gedraag je, je lijkt zwarte Lola wel)
We hebben daar heerlijk gegeten en lekker zitten kletsen! Nagenieten van de afgelopen week en het zeer geslaagde weekend.
Mannen, het was helemaal TOP!
Ontzettend bedankt voor de gastvrijheid, het lekkere eten en alle liefde die er is!
Zoveel rust en harmonie, het is echt een vermelding waard! En we komen terug, dat weet ik zeker!
Maar….aan alles komt een eind zo ook aan dit heerlijke lange ontspannen weekend!
Als we maandagavond weer thuis zijn en ons rondje met beide dames lopen, dan komt de regen met bakken uit de hemel.
Tja, DAAR had IK dan ook géén Shambhala voor gedaan……..
Kijk voor meer foto’s op de web-site’s van
”of DRACC’s Clan”
“de Site van Kaya”
PS: En Cisca? Ik hoop dat Sara gezellig was en je een fijne verjaardag hebt gehad!
november 4, 2008
Nieuwjaars B-Engeltjes????
Nee, dat de natuur niet altijd valt te plannen, dat hadden we afgelopen zomer al ondervonden.
En nu overkomt het ons opnieuw.
Zowaar wordt Angel nog eerder dan we verwachten loops. Dat Aiki er vlak achteraan komt, verwondert ons dus ook helemaal niet, daar zaten we nu juist al een dikke maand op te wachten.
En dan wordt het diep nadenken hoe nu verder, want precies tijdens de dekrijpe week is er eigenlijk helemaal geen gaatje meer over in de agenda. Help?!
En zeker weten dat als deze dekking lukt we dan echt niet over Zomer Engeltjes kunnen praten…
Sterker nog, dan worden het waarschijnlijk wel Nieuwjaars (B)Engeltjes…….Midden in de winter? In de zomer van 2007 hebben we zo ontzettend genoten van Angel haar eerste nestje…..Winter Engeltjes hebben natuurlijk ook hun charmes.
Natuurlijk is er overal een oplossing voor.
Zo staat er komend weekend een heerlijk lang weekend voor de boeg in een huisje van De Zwemkolk, voor een heuse kennismaking tussen Angel en haar nieuwe verloofde! En dit lang verwachte weekend is al maanden geleden geboekt! Heerlijk even ertussen uit en lekker bij kletsen.
Alleen denkt de natuur er toch een beetje anders over, die laat zich niet sturen!
Want…. als we op volgend weekend moeten wachten dan zijn we misschien te laat?
Vol goede moed reizen we dus een week eerder af, op naar Angel’s nieuwe verloofde. Dan maar 2 happenings op één dag. Aiki blijft thuis en wordt door de Buuv verzorgd.
Angel gaat netjes mee en kan daarna, als we naar de opening van de Marinus brug in Herwen gaan, gewoon in de auto nadromen….
En zo gebeurt het ook!
Tijdens de kennismaking in Markelo is er direct sprake van een heftige chemie tussen deze twee tortelduifjes.
Angel en Cuando, ofdat ze voor elkaar geschapen zijn!
Wat een nette heer is Cuando! Zo keurig afwachtend, maar toch ook doortastend. In eerste instantie is Angel wat afhoudend maar al snel krijgen ze er samen zin in. Het is geweldig om te zien hoe dit twee samen hun liefdesspel op een heel natuurlijke manier voortzetten! Cuando doet verscheidene pogingen en dan ineens is het raak!
Helaas blijven ze niet gekoppeld staan, maar Angel heeft wel degelijk in de gaten wat er is gebeurd. Zodra ze los komen danst ze ons met een vreugdesprong tegemoet, zo vrolijk en blij, het is echt bijna aandoenlijk om te zien. Heb me niet eerder gerealiseerd dat ook honden zich hierin zo geweldig kunnen voelen.
Enfin, Angel kan na deze korte heftige daad van liefde heerlijk wegdromen in de auto als wij ons in Herwen vermaken bij de opening van de Marinus brug.
Klik hier voor de foto’s van de eerste kennismaking!
En dan: Op naar de herkansing! En of dat die komt, die herkansing! Dinsdag tijdens het lunchuur rijden Angel en ik al dromend door dikke mist Markelo binnen.
Zodra Cuando Angel in de peiling heeft zit hij er al op. Toch volgt er eerst opnieuw een heus liefdesspel. Weer genieten zij en wij volop! Het is erg mooi om te zien hoe ze elkaar uitdagen en aftasten. Een paar rondjes om de struik en een beetje kiekeboe spelen zorgt dat de spanning stijgt.
Die Angel weet Cuando wel te prikkelen hoor! En dan flikt Cuando het opnieuw en zo blijven ze ruim 20 minuten gekoppeld staan.
Goed voorbeeld doet volgen hè Albert?
En nu maar hopen dat er rond de jaarwisseling engelenpuppy’s gaan komen!
Over 4 weken weten we meer.
Klik hier voor de foto’s van de herkansing van dit geweldige liefdespaar.
En voor meer informatie over Cuando, kijk bij Of DRACC’s Clan.
juli 27, 2008
Cuando meets Soltau
Of zal ik zeggen Soltau meets Cuando?
1000 km heb ik er dit weekend op zitten, ofdat we even heen en weer naar Parijs zijn gereden.
Maar niets van dat alles, geen romantisch weekendje Parijs maar een zwoele trip naar Markelo en vandaaruit heen en weer naar Soltau, midden Duitsland.
Ofdat we op vakantie zijn……
Zaterdagavond vertrekt m’n nieuwe Bright Yellow door een inktzwarte nacht met hevige slagregens naar Markelo. Gelukkig komen we veilig aan, lang leve de TomTom.
In Markelo staan de mannen en hun roedel al klaar. Met open deur word ik ontvangen!
En wat is ze toch leuk, de jongste telg van de familie.
Haar mama, op het hoogtepunt in haar hormonale cyclus staat veilig en wel met tante Cassy achter het hek in de tuin.
Veilig voor Cuando, die al een week zijn eten laat staan. Ja manneke, het leven is even niet makkelijk voor een gezonde intakte reu met een loopse dame in de buurt.
Wat een gezelligheid toch weer bij de DRACC’s Clan. Wat een rust en liefde!
Tot in de kleine uurtjes kletsen we wat af om dan toch maar ons mandje op te zoeken.
Ik lig op dezelfde plek als waar de 2 honden-vroedvrouwen Yolanda en Wira hebben geslapen en ik kan niet anders zeggen: Het bed is prima! Mama Djarré heeft me wel een paar keer een lik gebracht en natuurlijk droomde ik dat het haar zwarte zus Angel was.
Na een hele korte nacht vertrekken Rene en ik samen met Cuando naar midden Duitsland.
Wat heb ik me lekker laten rijden! Rene, je bent een perfecte chauffeur en tijd voor een slaapje is er niet eens want we hebben nog zoveel bij te kletsen. Tussendoor nog een tussenstop voor een plas en na een kleine zoektocht in Soltau vinden we dan eindelijk de plek waar we moeten zijn. PPfff en dat met 38 graden. Hoogzomer dus ook in Soltau, daar waar de Deutscher Rassehunde Club e.V is gevestigd!
Wat een verscheidenheid aan hondjes en wat kan je ook goed zien welk ras er op dit moment in trek is. Veel Labradors, Rhodesian Ridgebacks, Chiuahuah’s, Berner Sennen-honden en Boxers. Van de herders loopt er maar 1 Duitser, die al behoorlijk grijs oogt. Van de Oudduitsers lopen er een handjevol waaronder zelfs een mooie zwarte dame, die sprekend onze Angel is.
En stel je voor, alles loopt hier dwars door elkaar heen. Er zijn 5 ringen, van middelgroot tot klein. De kleinste ring lijkt zo klein dat hij volgens mij niet meer dan 2 meter in de rondte oogt. Deze is natuurlijk voor de allerkleintsten onder de hondjes: de Chiuahuah’s.
En dan is Cuando aan de beurt. Wat is hij geduldig en wat laat hij zich alles maar zo welgevallen. Toppie Cuando, dat mag wel gezegd worden. Niets is teveel, ondanks de grote hitte en de verscheidenheid aan hondjes, (van heel groot tot heel klein) die zomaar langs hem heen lopen.
Zelfs de reuen die hem aan 2 kanten komen besnuffelen wordt geen blik waardig gekend.
Voor Rene schiet ik een rolletje vol en Cuando laat zich netjes betasten en doet wat er van hem verlangd wordt. De keurmeester is weg van z’n kleur, zo mooi roodbruin met zwart pigment ziet hij niet zo vaak! We moeten het maar ‘dunkel grau’ noemen.
Dolgelukkig is Rene als Cuando zijn veelbelovende U1 krijgt!
En er vervolgens als ‘champion’ in zijn klasse met een mooie beker vandoor gaat!
Na deze ronde zit het er nog niet op want nu moeten de papieren voor de Fokgeschikheid nog ingevuld worden. En dat gaat kennelijk niet helemaal van een leien dakje. Wachten, wachten en nog eens wachten in een hal bomvol verschillende hondenrassen, die elkaar regelmatig passeren met buiten een temperatuur van 38 graden? Cuando lijkt er helemaal geen last van te hebben, hij gedraagt zich geduldiger dan wij baasjes.
Zijn we dan eindelijk aan de beurt blijkt dat we ergens anders moeten zijn, omdat Cuando zijn stamboom Tsjechisch is. Oh lala die Deutsche Gründlichkeit…….
Dan maar buiten wachten op het reepje gras aan de rand van de parkeerplaats.
In de schaduw van een van de weinige kleine boompjes die dit grasveldje rijk is eten we ons middagmaal. Rene heeft een echte Deutcher Kartoffel bomvol saus. Hhmmmmm.
Cuando ligt heerlijk in dromenland, ondanks de hitte. Maar als zijn baasje naar de hal gaat om dat eindelijk die veelbelovende fokgeschiktheidsaantekening te halen, droomt hij natuurlijk over heel iets anders….. nee, dan houdt hij de parkeerplaats en de ingang wel heel goed in de gaten.
En schiet ik dan eindelijk wat foto’s voor mezelf. Cuando laat zich prima fotograferen, ofdat hij inderdaad de grote ster is.
Vroeg in de middag vertrekken we huiswaards en na een tussenstop ergens onderweg zijn we moe, klam maar heel voldaan tegen 17.30 weer terug in Markelo. We worden met open armen door Albert en zijn dames ontvangen.
Albert en Rene, het was een kort maar krachtig top weekend!! Rene is een geweldige chauffeur en Albert een geweldige kok, wat heb ik lekker gegeten!! (Gaan we samen een Ristoranto beginnen Albert?)
Dank jullie wel voor jullie gastvrijheid!
Het was echt geweldig!
Met een dikke glimlach keer in mijn Bright Yellow terug naar Wassenaar om daar door mijn eigen dames volledig afgesnuffeld te worden.
Hoera, ODH land is weer een dekhengt rijker!!!!
Klik hier voor vele mooie foto’s van onze “Champion” Cuando meets Soltau!
PS: Op de web-site van Albert en Rene: of DRACC’s Clan, staat een prachtig verslag met geweldige fotocollages van de keuring!!
- Pagina’s
Blogroll
- Categorieën:
- Angel
- De Paauw
- NODHV wandeling
- Sneeuw
- Backershage
- Angel’s familie
- Valkenburgse Meer
- Storm
- Linken
- Welkom
- Dierentelepathie
- Lente
- Sinjo
- Zomer
- A-team
- Vakantie
- Cliff
- Thuis
- Wassenaarse slag
- Katwijkse strand
- Maj en familie
- NODHV Show
- Puppy’s
- Angel’s vrienden
- Angel’s dekking
- Angel’s dracht
- Angel’s engeltjes
- Aiki
- Parnassia aan Zee
- Makoto
- Cuando
- Soestduinen
- Zwemfestijn
- Beach End
- Noordwijkse strand
- Purmerbos
- Holland Sieger Schau
- Op de camping
- Herfst wandeling
- Kerst 08
- Voorjaar
- De Zwemkolk
- Mex
- Aiki’s dekking
- Aiki’s dracht
- Aiki’s engeltjes
- Norg
- Bezoek nakomelingen
- Archief:
- oktober 2011
- juli 2010
- maart 2010
- februari 2010
- januari 2010
- december 2009
- november 2009
- september 2009
- augustus 2009
- juli 2009
- april 2009
- maart 2009
- februari 2009
- januari 2009
- december 2008
- november 2008
- oktober 2008
- september 2008
- augustus 2008
- juli 2008
- juni 2008
- mei 2008
- april 2008
- maart 2008
- januari 2008
- december 2007
- november 2007
- oktober 2007
- september 2007
- augustus 2007
- juli 2007
- juni 2007
- mei 2007
- april 2007
- maart 2007
- februari 2007
- januari 2007
- december 2006
- Overig:
Gemaakt met WordPress met Nederlandse vertaling