Angel of Wassenaer

In de Prinsessetuin van Park De Paauw ruikt het geweldig naar rozen. Deze tuin wordt ook wel de Rozentuin genoemd.

 De Rozentuin

Angel en ik zitten hier vaak op het bankje te mediteren. Eventjes helemaal alleen de dagelijkse beslommeringen te overdenken. Heel schattig komt Angel dan naast mij op het bankje zitten en dan legt ze haar koppie op mijn schoot. Gewoon samen stil zijn…….

 De meditatie bank

En nu de loopsheid weer op z’n einde is, alle hondenkleden weer gewassen zijn, kunnen Angel en ik weer genieten van Park De Paauw. En van de geur van die heerlijke rozen.

Klik hier voor nog wat foto’s van de Rozentuin.

Last van m’n knieen heb ik al m’n hele leven. Maar sinds Angel er is word ik regelmatig blootgesteld aan spelende, rennende, botsende of tot stilstand komende honden, soms tegen m’n benen aan. En dan schiet de rechterknieschijf steeds weer opzij. Vroeger schoot ‘ie’ daarna direct weer terug op z’n plekje, maar tegenwoordig gebeurt dat niet meteen en dan stort ik ter plekke ter aarde neer. Met alle akelige gebeurtenissen van dien.

Ik stond al op de wachtlijst voor een kijkoperatie; Chronische patella luxatie, zo denkt de traumatoloog met een mooi woord. Op 14 februari jl. kreeg ik een oproep, maar die heb ik uitgesteld.  En nog geen nieuwe actie ondernomen, ook omdat die klachten de laatste tijd wel weer mee vallen.

Echter vanavond even niet: Zita en ik hebben ons uitgebreide rondje in De Paauw er alweer opzitten als we nog even staan na te kletsen bij ‘Zita’s Kruis’. Gijs en Angel hebben de grootste schik, Angel voorop en Gijs erachteraan, scherpe bochten om elkaar rennend, dwars door het plantsoen heen. Om af en toe rakelings langs ons heen te rennen.

En ja hoor, wat er nu precies gebeurt weet ik al lang niet meer, wie mij nu raakte is me een raadsel, maar ineens gebeurt het weer: “Mijn knieschijf is er uit!” roep ik vol schrik. Doordat Zita en ik vlak bij elkaar staan, kan ik direct op haar leunen en stort ik niet neer. Niet wetende dat intussen door mijn schijnbeweging en het vastpakken van m’n rechterbeen, de scherpe rand van mijn hoed in Zita’s neus snijdt. (Het lijkt wel een slapstick!).

Zita roept terug: “Wat moet ik doen?” en ik volg daarop: “Dat weet ik niet en hij wil niet terug!!!” Mijn knie ziet er niet uit, het is geen gezicht. Nu ik nog op m’n linkerbeen sta kan ik er eens goed naar kijken: Hij staat gewoon helemaal scheef naar buiten toe. M’n onderbeen klopt niet meer met m’n bovenbeen. Werkelijk geen gezicht. En het duurt maar en duurt maar. Daar word ik toch wel even draaierig van. En ik weet niet wat ik moet doen.

En dan ineens schiet die knieschijf met een akkelig plopgeluid weer terug op z’n plekje. “Jee hoorde je dat, daar word ik helemaal misselijk van!” roept Zita verschrikt. Ja, mijn maag draait zich ook om en nu ik dit schrijft voel ik het wederom in m’n maag draaien. Toch maar weer de kniebrace te voorschijn halen. Of misschien toch die kijkoperatie laten doen?

Mag je blij zijn dat je eindelijk het hele A-team bij elkaar hebt en dan laten de weergoden het afweten. In den lande spookt het behoorlijk. Lex was met broer Boy aan het speuren, maar dat werd door de vele regen afgelast. De jongens uit Markeloo moeten natuurlijk het allerverste rijden, ook daar is het bar en boos. Om nu met natte sneeuw en zware windstoten terug te rijden….

Helaas, een wandeling aan zee zit er vandaag dus niet in. Hoewel het hier aan de kust nog steeds droog is, waait het vreselijk hard. Aan zee zou je dan echt gezandstraald worden. Nou dat heb ik laatst al eens meegemaakt, vandaag dus niet weer. En door de hoge waterstand is er geen strand meer over….

 Kijk de wind eens!

Geen strand deze keer, dan maar wederom een rondje De Paauw. Geen straf hoor, ondanks de harde wind. Wat het zonneje blijft hier aan de kust vrolijk schijnen.

En we hebben ook nog eens geluk want we komen de ODH Sara tegen. 

 Angel & Sara

De beide dames gaan lekker uit hun dak, dwars door de modder langs de vijver. Het zijn immers ODH’s! Ze mogen zich daarna ‘afspoelen’  in de onlangs leeggebaggerde sloot. En zo heeft Angel toch nog het gevoel van een klein ODH feestje gehad!

Klik hier voor de foto’s en geniet mee van deze twee vrolijke ODH’s die de modder hebben gevonden en zich dan ook als echte ODH’s gedragen.

Opnieuw weeralarm en deze keer omdat er veel sneeuw wordt verwacht. Sinds januari is er nu 3x weeralarm gegeven en elke keer op donderdag! Zo ook vandaag dus. 

In Noordwijk begint er rond 11 uur wat poeder te vallen en als ik naar Wassenaar bel blijkt daar al heel wat te liggen. Spannend, want straks moet ik erdoor…. Voorzichtig naar huis, het is goed te doen, de wegen zijn redelijk schoon. 

Thuis snel andere laarzen aan, fototoestel bij de hand en goed ingepakt naar De Paauw!    

Zo leek het afgelopen weekend nog lente en zo is het vandaag ineens winter. In Noordwijk werd het al donker en op weg naar huis vielen de eerste sneeuwvlokken. 

Angel en ik hebben met Marrie en haar mannen afgesproken om naar het strand te gaan, maar omdat het toch wel aardig hard sneeuwt besluiten we maar gewoon in De Paauw te blijven. Fototoestel mee en daar gaan we dan. De weg ernaar toe is al ploeteren geblazen. Wat gaat het hard!   

Eigenlijk ging 2006 bijna ongemerkt over naar 2007 en inmiddels is de eerste drukke maand alweer voorbij. Zo zijn er een aantal verjaardagen, waaronder ook die van mijn moedertje. Zij is 80 geworden en vierde dit heugelijke feit met een heel groot feest. 

Puppenbezoekjes afgelegd bij ODH familie van Angel waarna ik het lezen van alle ODH web-sites maar net kan bij benen. Laat staan de twee ODH fora, die schieten er nu dus regelmatig bij in. 

Ook ‘loop’ ik zelf een beetje in de lappenmand. Sta op een wachtlijst voor een kijk operatie aan de knie, die ik nu toch maar even heb uitgesteld in verband met wat andere medische problemen. 

Twee maal een flinke storm de afgelopen maand, maar eigenlijk hoort dat wel bij de tijd van het jaar. Wat niet hoort is het mooie weer wat we vrijdag en vandaag hebben gekregen.  Het lijkt wel voorjaar! 

Morgen, zondag dus, is ook zacht weer voorspeld en wordt er weer een NODHV wandeling georganiseerd, maar helaas voor ons toch wel een beetje te ver weg. Die wandeling laten we over aan onze zuiderburen.  

Dus nemen we het er zelf van en stappen er vrolijk op los in De Paauw en steken over naar Backershage. Want zeg nu zelf, daar word je toch vrolijk van!  Heerlijk we komen Zita met Gijs tegen en onze dag kan niet meer stuk!  Klik hier voor een aantal foto’s.

Alweer de laatste dag van het jaar. Wat is de tijd om gevlogen…..

Het kattenluik gaat dicht, zodat Sinjo vandaag en vannacht lekker binnen moet blijven. Hij is het er niet mee eens en door het hele huis hoor je hem af en toe mopperen. Helaas tot ongenoegen van Angel, die daar soms wat onrustig van wordt.

 Angel haar loopsheid is zo goed als over en gisteren bedacht ik tijdens ons middaguitje ineens dat we De Paauw wel weer onveilig konden maken….

Toeval of niet…. we kwamen bij de ingang Angel haar grote vriend Gijs met z’n baasje tegen. Zij lopen hier normaal niet rond deze tijd, waren wat verlaat…. Heerlijk hebben de honden even uitgerend. Voor Angel één groot feest, eindelijk weer rennen met een andere hond. Voor Gijs wel wat lastig, want z’n hormonen ‘ruiken’ Angel nog steeds heel goed. Meerdere keren wordt hij door Angel afgesnauwd.

‘S avonds spreken we opnieuw af en door regen en wind maken we een groot rondje in De Paauw. Wat een storm, we kunnen er bijna niet tegenop. Maar het zien genieten van onze honden maakt alles goed! Die Gijs, hij heeft gewoon moeite Angel bij te houden, moet weer spieren kweken… Wat hebben ze dit gemist, 3 weken lang ….niet rennen….elkaar uitdagen….uit je dak gaan…..

Vanmiddag doet Angel het nog eens dunnetjes over, heb niet eerder zoveel vriendjes tegelijk in het park gezien. Tussen het vuurwerk door…. want op sommige plaatsten wordt door jongelui al aardig wat vuurwerk afgestoken. Gelukkig heeft Angel er totaal geen last van.

Vanavond gaan we de jaarwisseling bij m’n tweelingbroer vieren. Angel gaat mee, de poezen blijven thuis.  Heel tevreden en met een voldaan gevoel kunnen wij zo het nieuwe jaar in.

Wat gaat 2007 ons brengen? Gaat onze wens in vervulling (en Angel haar droom)? Zou ze puppen van Cliff gaan krijgen?

Iedereen een goede jaarwisseling gewenst en wees voorzichtig met vuurwerk!