Angel of Wassenaer

Vroeg uit de veren, echt vroeg uit de veren, want de klok wordt een uur vooruit gezet. En aan de start van deze zomertijd regent het vandaag bijna de gehele dag. De avond ervoor treffen we alvast wat voorbereidingen voor deze NODHV Trofee, de halfjaarlijkse ODH-show van de Nederlandse Oudduitse Herder Vereniging, dit keer in het Dogcenter bij Zaltbommel. De rugzak op wieltjes staat ingepakt klaar en op tijd ons mandje in voor deze enerverende dag.
Vanaf 8.30 kunnen we binnendruppelen, hulde dus weer aan de organisatie en de overige medewerkers! Zij hebben immers opnieuw een behoorlijke voorbereiding achter de rug en staan toch elke keer maar weer voor iedereen vroeg klaar!

Eén voor één druppelen ook Angel’s engeltjes binnen. Helaas is Antriël-Jazz ziek gemeld, we hopen dat ze snel weer opknapt! Ook Aquariël-Zita wordt ziek gemeld, maar misschien zal ze tijdens de nestbeoordeling in de middag toch nog even bij kunnen zijn. En Ahavahel-Jimmy als enige broer, hij wordt ook tijdens nestbeoordeling verwacht. Heerlijk toch weer om onze eigen engeltjes te zien en te knuffelen. Wat zijn ze mooi geworden! Die kleuren en die koppies….. Als het aan mij ligt…….

Rond 10.30 start de show natuurlijk als eerste met de puppen. Alle ingeschreven Oudduitse Herdertjes tot 6 maanden oud. Hartstikke leuk om kennis te maken met de baasjes van Lance-Teun van de Victory en om Loyd-Kiran en Levy-Miko met hun baasjes weer te zien. Wat lijkt Lance-Teun qua kleuren op onze eigen Amitiël-Aiki, echt heel bijzonder, maar natuurlijk niet zo gek als je bedenkt dat deze 3 grauwe mannetjes halfbroertjes zijn. Die papa Cliff laat z’n sporen goed na! Ook zusje Lace-Whoopy is van de partij. De grauwe broertjes en het zwart-bruine zusje doen het geweldig in de ring, wat een beauty’s! Lace-Whoopy van de Victory gaat er zelfs met de 1ste prijs vandoor!

En dan is de beurt aan de jonge honden van 6 tot 12 maanden. Wij dus met onze engeltjes die vandaag precies 8 maanden oud zijn! Staan we daar in de ring met 5 grauwe zusjes, hoe bijzonder. (en eigenlijk hoe jammer dat zowel Antriël-Jazz en Aquariël-Zita zijn afgemeld, anders hadden we er met alle 7 engelen-meisjes gestaan) Moet zeggen dat ik echt super trots ben op onze hondjes, want ze doen het allemaal geweldig. Er valt geen onvertogen woord, geen gebekvecht of oortjes die plotseling dicht zitten. Echt complimenten aan de baasjes, wat doen onze engeltjes het leuk! Dat gaat ook wel eens anders, soms kunnen teefjes onderling aardig bekvechten. Onze eigen Amitiël-Aiki loopt sinds een paar dagen wat mank met haar rechter achtervoet en warempel tijdens deze show valt het alles mee. De Shambhala doet dus ook weer prima dienst! Alle hondjes worden bekeken en bevoeld en als uiteindelijk Aniël er met de 3de plaats vandoor gaat en Amitiël-Aiki de 2de plaats verovert dan is het feest compleet.

Na de middag volgden de open klasse teven en reuen elkaar op. Papa Cliff staat opnieuw te stralen in de ring, hij heeft leuke teefjes in het vizier!

En als papa Cliff nog z’n eigen show aan het stelen is mogen Angel en haar engeltjes alvast op komen draven voor de nest keuring. Eerder dan gepland staan we te wachten in de ring. Ik heb er erg naar uitgekeken maar…. als je hoge verwachtingen hebt…. kan het nog wel eens tegenvallen…..

Keurmeester Koos is nog niet klaar bij de open klasse reuen en ook papa Cliff moet zich nog tussen zijn engeltjes voegen. Er wordt gevraagd wie er nu eigenlijk de moeder is…… (Persoonlijk zou ik het heerlijk vinden zoveel jonger geschat te worden, maar zeg nu zelf, zelfs een leek kan toch wel zien dat Angel geen 8 maanden oud, slungelachtig, nog niet volgroeid teefje is, toch? Sterker nog, na de dracht is ze toch wel behoorlijk uitgedijd). De Engelse keurmeester Dorothy begint elke engel alvast opnieuw te bekijken, zoals ze ook al tijdens de individuele show had gedaan. Ahahavel-Jimmy, die hier nu voor het eerst staat, vindt het maar niets dat hij z’n tandjes moet showen. Dan voegt papa Cliff zich tussen zijn engeltjes en mogen we allen een paar rondjes lopen. Ton, die nog nooit een show heeft meegemaakt, loopt zelfs met Angel voorop. Daarna poseren we met z’n allen op rij langs de kant en vraagt iedereen zich nu af hoe verder….. Keurmeester Dorothy staat maar te kijken en te kijken en als dan ook keurmeester Koos zich aan dient, overleggen ze even samen en neemt Koos de microfoon tot zich om zijn bevindingen mee te delen. Tja, wat zal ik hier over zeggen: Dat papa Cliff z’n sporen heeft nagelaten dat kan iedereen natuurlijk wel zien. Al die grauwe teefjes….., dus inderdaad is het nest vader typisch. Nou ik vind het helemaal TOP, dat is nu ook precies de reden waarom ik papa Cliff heb uitgezocht, om z’n karakter en om z’n kleuren! Verder geeft Koos aan dat alle hondjes toch wel gestrekt zijn, dus eigenlijk te lang in lichaam. Tja, ze zijn ook nog niet uitgegroeid Koos, ze zijn allen pas 8 maanden oud. Was dit het dan? Niet dat het toch wel een leuk nest is, dat ze zich toch wel heel sociaal gedragen, etc. etc. Nou ja, zoals ik al zei, als je hoge verwachtingen hebt, wil het nog wel eens tegenvallen. Ik ben in elk geval heel blij met dit nestje; de dames en die ene heer gedragen zich perfect, ze zijn allemaal prachtig qua bouw, qua vacht en qua kleur zijn ze helemaal TOP! En… ik vind het echt geweldig dat alle baasjes de moeite hebben genomen hier toch maar met hun hondje te staan!!! Als ik had geweten dat de nest keuring op deze manier zou plaatsvinden, dan was ik niet zo enthousiast geweest en eigenlijk heb ik er diep in m’n hart een beetje spijt van dat het zo gelopen is.

Wat natuurlijk wel echt TOPPPIE is is dat Angel’s volle broer, Berno-Sem van Marjan’s Meute Best in Show wordt. Weer een MM hondje, echt hartstikke leuk. Even een opfrisser: In 2006 gaat Cliff er met de Trofee vandoor, in 2007 is het Angel’s broer Boy en nu is het de beurt aan broer Sem. Toch wel een kroon op je werk als fokker zou ik zeggen!

Als na de BIS alle oorkondes en prijzen worden uitgedeeld dringt het pas tot iedereen door hoe summier de beoordelingen zijn geweest. Zijn al deze geshowde Oudduitse herders echt van zulk inferieure kwaliteit dat bijna niemand een Uitmuntend heeft gekregen? Zelfs de winnaars onder de jonge honden en puppy klasse krijgen niet eens een Veelbelovend. Ik sta helemaal versteld. Heel jammer dat er niet meer met een puntentelling wordt gewerkt, zo vraag je je toch af of alles echt wel objectief is beoordeeld. En of het nog wel zin heeft je bij een volgende NODHV show opnieuw in te schrijven…..
Hulde aan de organisatie, dat wil ik nogmaals beamen, maar de beoordelingen zijn eigenlijk onder de maat.

Onze foto’s zijn niet helemaal TOP daar er regendruppels op de lens te zien zijn. Maar voor een kleine impressie klik hier. En hou het dagboek en de web-site in de gaten voor meer foto’s.

PS: Er is op de valreep nog wel een heel leuk nieuwtje: Djarré, de volle zwarte 2lingzus van Angel, is vanavond en vannacht bevallen van 10 ‘draakjes’: 6 teefjes en 4 reuen. Geweldig gefeliciteerd! Wij zijn heel blij dat het achter de rug is en Djarré de bevalling goed heeft doorstaan. Nog wel op de verjaardag van haar baasje Albert. Nou een mooier kado kan je je toch niet wensen! Kijk op de DRACC’s Clan voor meer informatie

Toch weer vroeg uit de veren want er staat een heleboel te gebeuren vandaag. Elke morgen rond de klok van 7 worden Karin en Jan gewekt door Jazz. Zij maakt de slaapkamerdeur open en speelt voor wekker:”Kom op slaapkoppen, opstaan, eruit, werk aan de winkel”, vertelt ze rustig met een lik in je gezicht. Mooie wekker toch?

  Langs de velden

Als Angel en ik opstaan en we samen via de voordeur onze ochtendwandeling maken, is het eigenlijk nog wel stil in huize Tetteroo. De honden die hoor je niet! Voordat we naar buiten stappen ruikt Angel altijd even onder de gangdeur door, want de luchtjes uit de huiskamer beneden zijn wel heel, heel interessant. Daar zit Cliff nog wel eens……

 Cliff in afwachting

Wat word ik in de watten gelegd! Een beter hotel is nergens te krijgen toch? Het theewater is al gekookt als ik in de keuken verschijn en ik kan direct aanschuiven, heerlijk! Karin en Jan drinken liters koffie weg, een goed begin van de dag. Om dan snel aan de slag te gaan. Jan wil een stuk grond op het erf legaliseren en verwacht een paar kub grond, die met de 2tonner(?) door z’n zoon Roy gebracht wordt. En er worden vanmorgen 3 puppen opgehaald, ze vliegen uit! Ook het kippenhok wil Jan vandaag verplaatsen. Een drukke dag dus op de vd Victoryboerderij!

 Nieuwschierig

De eerste nieuwe pupeigenaren zijn niet nieuw, het is Fabiola met haar man en die ken ik ook van het ODHForum. Wat leuk hun nu ook eens in het echt te ontmoeten! Heb je ook de rode ballen meegenomen Fabiola? Zij nemen wel het mooiste hondje mee, het kleine wolfje met de al rechtopstaande oortjes: Jade-Shunkaha is werkelijk een beauty! Maar de rest is ook geweldig. Daar heb ik toch mooi bijna 4 dagen van mogen genieten!!

Angel en ik maken samen een lange wandeling naar Sellingen. Komen onderweg tot 2 keer toe Roy met z’n vrachtknots tegen, eerst vol en dan weer leeg om een nieuwe vracht zand te gaan halen. Wel heel handig als je zo een zoon hebt!

 Jan aan ‘t werk

Angel en Cliff mogen ook opnieuw samen aan de bak maar ik geloof toch dat Angel dan haar pumps weer aan getrokken heeft. Ja een beetje verleiding is nooit weg natuurlijk……

 Cliff!

In en om de boerderij schiet ik een hele zwik foto’s. Vastleggen voor het nageslacht, zal ik maar zeggen. En nu maar hopen dat er een nageslacht gaat komen en ze ook nog eens mooi en gezond zijn. 

Kijk hier maar voor een leuke reportage in en om deze geweldige boerderij.

 Tortelduifjes

Aan alles komt een einde, zo ook aan dit geweldige ‘werk’ avontuur op de vd Victory boerderij! Karin en Jan, 1000 maal dank voor deze 4 geweldige dagen. Angel en ik hebben vreselijk genoten! Ontzettend bedankt voor de gastvrijheid, het was helemaal TOP! Jan heb ik wel 10x mee terug naar huis willen nemen (sorry Ton) maar helaas, daar ging zijn wederhelft geloof ik niet mee akkoord! Hijzelf prefereert toch ook de rust van het Noord-Oosten boven de drukte van het Westen, hahaha. Wat een wereldvent is ie, ik had toch genoeg ruimte in de auto…

Met een dikke glimlach op mijn gezicht rijd ik, zaterdagavond laat, de ondergaande zon in het westen tegemoet. Het is weer voorbij dit VD Victory avontuur!

Angel en ik vermaken ons hier prima. We hebben samen het bovenhuis tot onze beschikking en steeds als ik Angel kom ophalen voor een wandeling of voor een ontmoeting met haar lover Cliff dan staat ze bovenaan de trap helemaal uit haar dak te gaan. Ze ligt heerlijk ontspannen op haar kleedje in de slaapkamer in afwachting van…. s’ Nachts hou ik de slaapkamer deur dicht en komt ze heel af en toe even een lik halen. Toch wel heel gezellig met het baasje samen op één kamer slapen!

 De boerderij

Zeker 2 maal per dag haal ik Angel op voor een lange wandeling, zo zijn we dat thuis immers ook gewend. We lopen richting Ems en we lopen naar Sellingen waar de grensovergang is. Zo moeilijk is dat niet hoor, de boerdrij staat vlak over de Nederlandse grens in Duitsland. En aardig dat de mensen er zijn! We worden door iedereen begroet. Er wordt ons zelfs de weg gevraagd. En toen moest ik even heel erg nadenken, normaliter geef ik dan direct antwoord in het Frans en ach, nu stuntelde ik dus maar wat in het Duits.

Angel wil eigenlijk maar één ding: Zo snel mogelijk weer naar de boerderij terug. Er wacht daar immers haar Cliff. Zo schattig. Op de heenweg sjokt ze wat mee en zodra we omkeren en merkt dat we op de terugweg zijn, krijgt ze er weer zin in. Ook als ik haar boven kom ophalen, dan snelt ze de trap af om snel even een plasje doen en dan meteen rechtomkeer, richting de schuren en de deel te rennen, daar waar ze Cliff heeft ontmoet! Verder hoor je haar niet, ze is een heerlijke rustige en vooral heel lieve dame!

Vandaag komt Roelie samen met haar man puppy snuiven. Gezellig. Roelie neemt een doos mergpijpjes mee en dat valt bij alle roedelleden geweldig in goede aarde. Zelfs Sultan hoort haar en roept al van ver dat hij een knuffel wil! Hartstikke mooi.

 Karin en Roelie

Bij de puppy’s neem ik het foto toestel mee en schiet natuurlijk weer heel wat af. Wat zijn ze toch byzonder, deze ‘kinderen’ van Cliff en Fly! Klik hier voor een het puppy album en geniet met ons mee!

En dan….wordt het avond. Is het niet romantische om met volle maan in alle rust deze twee prachtdieren bij elkaar te laten? Angel heeft de pumps uit, want anders staat ze veel te hoog en kan Cliff er niet bij. Hoe natuurlijk kan het! Na het bekijken van de bloemetjes en de langs vliegende bijtjes hebben beiden er ineens heel veel zin in en in korte tijd is het beklonken! Samen staan ze ruim 30 minuten vast. Foto’s maken als bewijs en wil nu net die batterij leeg zijn? Gelukkig kan er voor de insiders toch nog een ‘bewijsje’ af. Dank je wel Engelen, het is gelukt!!

Helemaal trots op beide kanjers maken we het laat en gaan we pas vroeg in de ochtend naar bed! En nu maar hopen en hopen en hopen dat hier ook van die prachtige puppen uit voort komen……

Na een korte nacht, want Karin en ik hadden genoeg te kletsen en lagen er dus heel laat in, zijn we er toch weer op tijd uit.

 Puppy’s!!!

Angel en ik hebben lekker geslapen. Via de voordeur hebben we een aparte ingang naar boven, heel handig, want zo komt Angel niet tussen de roedel van de VD Victory terecht. Als ik Angel laat plassen is het nog heerlijk stil. Wat genieten we samen langs de velden en de bosrand. 

 Ons wandelpad

Wat zal ons vandaag de dag brengen? Zal de dekking gaan lukken? In elk geval komt Carin van de Witte Herder Kennel Oldambt’s Special rond 10 uur de puppy test doen. Ik val dus direct met mijn neus in de boter en geniet met volle teugen.

 Op de rug

Alle puppy’s doen het allemaal even goed. Er zijn geen grote verschillen, ze zijn geweldig! Ik schiet een heel aantal foto’s en bij het bekijken ervan valt het me op dat ik alleen de grauwe dames heb ‘geschoten’ Die grauwe zijn ook wel heel, heel erg mooi! Kijk en geniet mee: Klik hier voor een foto reportage van de puppytest. 

Hoe het nu met Angel en Cliff is afgelopen? Welnu, beiden vinden elkaar wel leuk, gelukkig maar! Cliff danst om Angel heen en Angel? Zij heeft nog totaal geen kaas gegeten van enige uitdagingen. Ze gaat direct ’staan’ van….”Kom maar Cliffie, je ziet me toch klaar staan?” Ze lijkt wel een ijskonijn! En Cliff kijkt mij dan weer aan van: “Moet ik daar vrolijker van worden”.  Het lijkt wel of hij toestemming aan me vraagt, de schat! Na enige pogingen, het is net of Angel iets aan de hoge kant is voor hem, besluiten we er maar mee te stoppen. Vanavond misschien en anders morgen een nieuwe dag met nieuwe kansen. Ik denk dat Angel wat verleidelijker gemaakt moet worden….Beetje marcara op, pumps aan, mini rokje en dan zal het wel moeten lukken toch?

Met de ‘TonTon’ bij de hand vertrekken Angel en ik keurig op tijd om…… in de enige grote file die Nederland rijk is aan te sluiten. Op de A12 staat 9 km file?? Wauw, zelfs de toegangsweg er naar toe heeft al 4 km file. Dat belooft wat. Gelukkig heeft ons karretje airco. Angel hoor je niet, zij is altijd zo braaf in de auto. En ik geniet gewoon lekker van de muziek. Minuten tikken weg……wat staan we lang stil! De auto voor ons heeft geen airco, die hebben de deuren open en stappen zelfs uit. Maar buiten is het warmer dan binnen, dus wij houden de deuren en ramen dicht. Als we uiteindelijk weer langzaamaan op mogen trekken zijn we een dik uur verder. Om aan te sluiten bij de A12, waar het ook nog steeds tergent langzaam rijdt….. 

Enfin, mijn ‘TonTon’ laat ons niet in de steek en het laatste stukje geschreven tekst van Karin leidt ons, vóór de opbrekingen van Klazinaveen, zo Emmen en vervolgens Duitsland in. Lekker gaar komen we anderhalf uur later dan gepland in Hasselbrock aan.

 Oprijlaan vd Victory

Wauw, wat een grote boerderij, wat een ruimte, wat een oprijlaan, geweldig! We worden hartelijk ontvangen en ik breng mijn koffer met spullen meteen naar boven. Hebben we daar samen toch de hele bovenverdieping tot onze beschikking gekregen! Als we Angel uit de auto halen staat Cliff al klaar. Maar Angel is zo gedesorienteerd, van enige ‘paring’ is totaal geen sprake. Misschien toch eerst maar even bijkomen?

In elk geval komen we wel tijd te kort! Er zijn immers puppy’s te snuiven, de puppy’s van Fly en Cliff. Wat zijn ze leuk!!!

 Wat een koppie!

Vanmorgen vertrekken Angel en ik naar het noorden. Jaja, onze korte vakantie gaat beginnen. We hopen rond de middag bij de van de Victory aan te komen.

We hebben er alletwee heel, heel veel zin in. Angel natuurlijk om haar hormonen in ‘bedwang’ te krijgen en daar mag die prachtige Cliff haar bij helpen. Ze zijn beiden ‘ingestraald’, komt vast helemaal goed! En ik heb onwijs veel zin omdat ik meteen een paar dagen kan genieten van de pupsels van Fly en Cliff. Geweldig dat zij er nog zijn…..

Wat een bofkonten zijn we toch!!!!!

Blijf de dagboeken volgen, misschien is er tijd over voor een kort berichtje!

Cliff uit de kennel van vd Victory en van Marjan’s Meute wordt papa! Cliff is de ‘verloofde’ van onze Angel en als het goed is wordt hij straks ook de papa van Angel’s puppen. Hij heeft zich bewezen, geweldig! Cliff en Fly (net als Angel is zij ook een zwarte ODH teef) krijgen begin april hun puppen. Dat wordt spannend, want zo is deze combinatie toch wel een heel mooi voorbeeld voor onze Angel staks.

 Cliff, de ‘verloofde’ van Angel

Blijf het nieuws volgen!