Angel of Wassenaer

februari 1, 2010

Terwijl Aiki groeit……

Geplaatst onder: Angel, Sneeuw, Aiki, Aiki's dracht — Maj @ 4:09 pm

Teisteren de sneeuwstormen opnieuw ons Kikkerlandje! Tja, dit wordt vast een dracht om niet snel te vergeten: Zo hadden we eerst de enorme teleurstelling bij de ODH Kennel Of DRACC’s Clan. En in diezelfde tijd, precies tijdens Aiki haar dekking, werd Nederland bedolven onder een dik pak sneeuw. Dan bezorgt Aiki ons zowat een hartaanval met haar uitbraken en terwijl ze gestaag groeit blijven die sneeuwstormen maar komen……

Aiki

Intussen zijn we 7 weken verder en met grote regelmaat vallen er nog steeds heuse sneeuwvlokken uit de lucht, zelfs hier aan de kust, zelfs hier in Wassenaar!

Tuin

Wij genieten ervan, die mooie witte wereld blijft bijzonder, al kan ik me voorstellen dat alle verkeersdeelnemers er nu vast wel genoeg van hebben. Vooral de gladheid, het oponthoud en niet te vergeten die ongelukken.

Klik hier voor een nieuw album van onze besneeuwde tuin.

Aiki groeit gestaag, haar buik is nu echt goed zichtbaar. Vanaf dag 50 kunnen we ook de pups voelen bewegen! Aiki zelf voelde dat natuurlijk al eerder. Verder hebben we een redelijk rustige week achter de rug. Geen uitbraak pogingen meer….. kan ook niet want mevrouw mag gewoon niet meer alleen op de veranda en in de tuin. Het lot niet tarten toch? En we weten nu ook wel dat de Engelen bestaan!

Vele wegen leiden naar Rome, kennelijk nemen de gedachten in een dierenhoofd ook niet altijd dezelfde route.

Aiki

Want samen met mijn dierentelepathie collega’s hebben wij geprobeerd met Aiki te communiceren en de antwoorden die wij door krijgen zijn lang niet allemaal hetzelfde. Nu hebben we ook niet op exact hetzelfde tijdstip met haar ’gesproken’ en dat kan al een verschil maken. Bij sommigen maakte Aiki een wat verwarde indruk, maar ze weet heel goed dat ze puppy’s verwacht en is daar ook wel wat onzeker over. Toch kijkt ze er ook naar uit! Haar buik geeft bij allen een wat rommelig gevoel (En precies in deze periode was ze wat aan de diarree; haar baarmoederhoorns zijn nu zo vol dat deze niet meer recht in de buik liggen maar omklappen en dat kan voor diarree, darmgassen en ongemak zorgen). Waarom ze nu zo graag die tuin uit wilde blijft echter een raadsel want ze geeft verschillende antwoorden: Dat ze naar eten zocht en een aantal keer geeft ze aan dat ze een rustig, veilig plekje zocht. Dat ze haar pups wilde beschermen. Ook zegt ze dat ze een geluid hoorde, wilde kijken wat er aan de hand was en een black out kreeg (Tja, dat hebben we geweten!) Is ze door haar hormonen gewoon even de weg kwijt geweest? Ze slaapt graag in de keuken en zo doen we dat nu ook.

En dat de gedachten van haar Kleine Baasje mee spelen mag duidelijk zijn want er wordt ook gevoeld dat er een druk op Aiki ligt; Dat deze voort komt uit de pech bij de “jongens”. Aiki voelt het als haar plicht om voor de “jongens” een prachtig nest van Cuando op de wereld te zetten. Hiermee hoopt Aiki dat het de “jongens” troost zal geven! Wat gedachten al niet kunnen bewerkstelligen……..

Beetje afleiding doet wonderen, opnieuw genieten we van het besneeuwde pad langs De Bosrand!

Sneeuwpad

Kijk maar eens hier!

En als we thuis komen…… heeft onze huiskamer weer een metamorfose ondergaan: Het kleed ligt opgerold in de garage, het nieuwe zeil bedekt de houten vloer en de werpkist staat klaar! Aiki heeft hem meteen even uitgeprobeerd, maar ook Angel heeft er al eventjes in gelegen:

Werpkist

Kortom, de Engelenkraamkamer is weer terug!

Op naar week 8 van Aiki’s dracht met morgen een bezoek aan de DA voor de herhaling van de herpes injectie. En meteen even wegen….spannend hoeveel gewicht er al bij is gekomen.

december 20, 2009

Een avontuur met een staartje?

Geplaatst onder: Angel, Sneeuw, Vakantie, Aiki, Cuando, De Zwemkolk, Aiki's dekking — Maj @ 10:25 pm

Nee, ik heb het niet over de Walt Disney film Fievel, het kleine muisje.

En ja, ik hoop dat dit avontuur meer dan 1 staartje zal opleveren. Want zoals iedereen intussen wel weet is Angel’s zus Djarré drachtig van Cuando, maar werd er op de echo maar één vruchtje gezien. Eén staartje maar? Zoals de DRACC’s al melden, dat roept natuurlijk vragen op en de gezondheid van Djarré gaat voor alles! Wij hopen met elkaar dat er toch nog stiekem wat staartjes verstopt zaten en het niet alleen maar bij één pupje gaat blijven. De tijd zal het leren, half januari zal het zover zijn. Spannende tijden dus!

Als de natuur het wil dan hopen we van harte dat ons avontuur wel wat staartjes gaat opleveren! Enfin, afgelopen zondag de 13de was het dan zover, samen met onze dames reisden we naar Markelo af. Vol bepakt want De Zwemkolk is voor de hele week geboekt en omdat Aiki mogelijk op haar hoogtepunt is kunnen we er zelfs nog een dagje eerder terecht (Ontzettend bedankt Diny en Gerard!)

Als we bij de ‘Draken’ aankomen mogen de dames eerst even de pootjes strekken. Want we zijn nog iets te vroeg voor De Zwemkolk. En eigenlijk zijn we natuurlijk stik benieuwd hoe Aiki zich zal gedragen……

Heilige maagd Maria Aiki heeft er geen kaas van heeft gegeten, maar dat is geen beletsel voor een directe koppeling. Sterker nog, het stel is nog geen minuut buiten of ze staan al vast. Albert kreeg niet eens de tijd om zijn jas te pakken……. Hoe snel wil je het hebben? Zonder enige kik van Aiki heeft Cuando het toch maar weer perfect voor elkaar, Kijk maar eens!

1ste keer

Met gelukmakende gevoelens reizen we bepakt en bezakt door naar De Zwemkolk. De jongens arriveren wat later en nemen een heerlijke verrassing voor Ton mee. Hhhmm zelf gemaakte erwtensoep, wat zal Ton daar van smullen! Gezellig eten we samen en kletsen nog eens uitgebreid na over de dracht van Djarré en deze eerste superdekking van Aiki met Cuando.

Maandag de 14de hebben we een topdag qua weer. Het zonnetje schijnt volop, perfect voor een uitgebreide wandeling. Vlak voordat we de heide op gaan wordt ons pad doorkruist door een hele kudde reeën. Prachtig! Het is hier dus niet voor niets aanlijn gebied…….. We besluiten de blauwe pijl te volgen, de langste route, die we ook een dikke maand geleden met Ria en Rob hebben gelopen. Ook toen scheen de zon volop en zagen we overal van die prachtig gekleurde paddenstoelen. Maar daar is nu niets meer van over.

Met de zon

En wat genieten we nu opnieuw! Klik hier en geniet met ons mee hoe weids en mooi het daar toch is.

’s Avonds treffen Aiki en Cuando elkaar weer voor een heftige date. Dat Cuando een Don Juan is wisten we al, met het grootste gemak vertoont hij zijn kunstjes.

Goed voorbeeld doet volgen Markelo mannen? Kijk hier maar eens wat een Don Juan zij in huis hebben!

’s Nachts vriest het behoorlijk en dinsdag is het koud. De grond is bevroren en dat geeft een prachtige winters effect. Klik hier voor die opkomende zon. Geweldig!

Ochtendzon

s ‘Middags volgen we opnieuw de blauwe pijl, jammer dat het toestel niet mee is, want door deze winterse vrieskou is de heide nog veel mooier!

Woensdag de 16de ontwaken we weer met een prachtig zonnetje.

Prachtig!

En dan mag Aiki haar lover nogmaals treffen. Maar eens kijken of mevrouw nog wil, (van heilige maagd kunnen we al niet meer spreken) en ja hoor, Cuando wordt nu zelfs wat uitgedaagd.

Spel
“Drie keer is scheepsrecht!!!” want ook nu is al snel de koppeling een feit. En elke koppeling duurt langer….. brrrr koud dat het is………

Nagenieten onder de kerstboom, het kerstgevoel zit er al goed in!

Nagenieten

Donderdag de 17de poedert het een beetje als we de heide op gaan. Geen fototoestel mee, want we worden toch wel een kleine beetje sneeuwmannetjes tijdens het lopen. De dames hebben doorlopend stukjes zand en reeën keutels tussen de tenen. Maar goed dat de haren ertussen net zijn bijgeknipt. Het is bere koud, de wind is dun, maar het voelt oh zo lekker gezond buiten! En natuurlijk moet die poedersneeuw toch wel vastgelegd worden.

Poedersneeuw?

Rond het huisje maak ik dus wat poederfoto’s, Kijk hier maar.

’s Avonds belt Rene ons op of we met hem mee gaan naar het bos van Rodin bij Bathmen. Daar ligt een flink pak sneeuw! Hij met Djarré en Cassy en wij met onze dames en het is puur genieten. Door die witte sneeuw zijn de paden in het donker heel goed te zien, geweldig wat kraakt alles! Dank je wel Rene, je hebt ons weer een mooi stukje bos laten zien!

Het zit er weer op, vrijdag de 18de is alweer onze laatste dag. Rene en Albert, jullie natuurlijk onwijs bedankt voor die enorme gastvrijheid en liefdevolle gezelligheid, we hebben opnieuw ontzettend genoten!

Bedankt!

Hoewel de sneeuw het hele land behoorlijk heeft getroffen blijft het ons hier toch wel bespaard, want echt veel ligt er niet. Fototoestel mee voor een laatste heide wandeling met poedersneeuw om ons heen.

Sneeuw!
Klik en geniet mee.

De terugreis verloopt soepeltjes ondanks de vele sneeuwtaferelen onderweg. En die grote file bij Amersfoort kunnen we net op tijd ontwijken. Alleen op onze eigen Rijksstraatweg staat het weer vast, de enige file waar we in terecht komen. Thuis ligt er toch wel iets meer sneeuw, ook dat moet maar meteen worden vastgelegd.

In de tuin

En dat Nederland van zaterdag op zondag door een heuse sneeuwstorm wordt getroffen, die heel de infrastructuur lam legt, dat had niemand kunnen bevroeden……

Winterwonder land

De hondjes malen er niet om, die genieten samen met de kinderen van een echt heus Winter Wonder Land!

Zie hier de vele foto’s in park De Paauw samen met Angel en haar zoon Odin!

Een avontuur met wat staartjes, laten we hopen dat het een mooi vervolg gaat hebben.

Over 4 weken weten we of dat echt zo zal zijn……

Rest ons iedereen een sfeervolle kerst te wensen met een bruisend 2010!

Fijne dagen allemaal!!!

PS: Er is nog steeds iets mis met die instellingen. Waarom de tekst soms groot en dan weer klein wordt weergegeven is erg onduidelijk en kan ik niet aanpassen…… jammer, want dit is niet de bedoeling en maakt het verhaal er zeker niet mooier op….

februari 8, 2007

Opnieuw weeralarm: Winterwonderland.

Geplaatst onder: De Paauw, Sneeuw, Backershage — Maj @ 7:51 pm

Opnieuw weeralarm en deze keer omdat er veel sneeuw wordt verwacht. Sinds januari is er nu 3x weeralarm gegeven en elke keer op donderdag! Zo ook vandaag dus. 

In Noordwijk begint er rond 11 uur wat poeder te vallen en als ik naar Wassenaar bel blijkt daar al heel wat te liggen. Spannend, want straks moet ik erdoor…. Voorzichtig naar huis, het is goed te doen, de wegen zijn redelijk schoon. 

Thuis snel andere laarzen aan, fototoestel bij de hand en goed ingepakt naar De Paauw!    

Heerlijk, wat is de wereld mooi! Winterwonderland.

  

Angel vindt het geweldig en Gijs nog meer. Helemaal uit z’n dak gaat hij. Samen lopen we via De Paauw door Backershage naar de Hertenkamp. 

Geweldig, we dromen even weg ofdat we op wintersport zijn!

Klik hier voor wat winterse foto’s  

  

 

 

 

 

februari 6, 2007

Winter in De Paauw

Geplaatst onder: De Paauw, Sneeuw — Maj @ 5:03 pm

Zo leek het afgelopen weekend nog lente en zo is het vandaag ineens winter. In Noordwijk werd het al donker en op weg naar huis vielen de eerste sneeuwvlokken. 

Angel en ik hebben met Marrie en haar mannen afgesproken om naar het strand te gaan, maar omdat het toch wel aardig hard sneeuwt besluiten we maar gewoon in De Paauw te blijven. Fototoestel mee en daar gaan we dan. De weg ernaar toe is al ploeteren geblazen. Wat gaat het hard!   

Hoewel de vlokken dik en veelvuldig zijn, verandert de grond toch snel in een modderpoel. 

Ik loop op eieren, vooral met het oog op m’n zwakke knie….. 

Enfin, zonder kleerscheuren komen we aan.

Marrie en haar mannen zijn er al en rennen heerlijk rond. 

Eerst even een aantal ballen meppen terwijl ik foto’s probeer te maken. Makkelijk is het niet want het sneeuwt zo hard dat alles direct nat wordt. En tegelijkertijd ook nog eens op je mobiel gebeld worden maakt het nog lastiger. Ik kom handen te kort. Gelukkig kan ik een beetje schuilen onder Marrie haar plu. 

Thuis maak ik nog wat foto’s van Angel in onze ‘prachtige sneeuwwitte’ tuin! 

Klik hier voor een diashow van de foto’s. 

Gemaakt met WordPress met Nederlandse vertaling

Order your medicine online by Canada pharmacy ;&$ drugs online affordable generic pills.