10-07-19 Lang weekend met nakomelingen Angel of Wassenaer
Op verzoek van Ria toch weer een dagboek verslag. Dat de layout niet zal worden zoals ik wil, moeten we maar op de koop toe nemen……
En wat is er veel gebeurd in de afgelopen maanden: Aiki haar 9 C-Engeltjes zijn al lang en breed uitgevlogen. Ook Angel werd drachtig en is bevallen van 9 D-Engeltjes welke zelfs al weer zijn uitgevlogen. Een aantal van onze uitgevlogen Engeltjes zien we dit weekend!
Eindelijk is het zover, het weekend Norg staat voor de deur. Een weekend waarin we bij Rob en Ria op de camping Langeloërduinen een trekkershutje hebben geboekt. Bij Rob en Ria horen zowel Atuniël-Khes (uit ons A-nest) als Channiël-Sifra (uit ons C-nest) beiden dus familie: Khes als zus en Sifra als dochter van onze eigen Aiki. En onze dames zijn weer helemaal opgewonden als de auto wordt gepakt!
Op diezelfde camping staan ook Jan en Rina met hun grauwe Branco en Dumah-Dumaj. Dumaj is weer een zoon van Angel.
Jan en Rina zijn met hun vrienden Ben en Mien en een vreemde eend in de bijt: de jonge Golden genaamd Boy, die zich overigens best vermaakt tussen deze ODH-tjes.
Enfin, Ria heeft gevraagd of ik veel Shambhala wil doen voor een droog en niet te heet weekend. En….. wat je vraagt ga je krijgen, zo is het toch?
Helaas blijft het onderweg niet droog. Al vanaf de Flevopolder begint het ontzettend tel regen. Komt dit nog wel goed? Met zoveel aquaplaning en weinig zicht doen we er een uur langer over. Als we op de camping arriveren liggen er diepe plassen, is alles doorweekt en miezert het nog een beetje. Maar de lucht trekt wel open! En, zijn Rob en Jan net terug van de dierenarts, voor de tweede keer notabene. Wat hebben zij deze ochtend al een boel meegemaakt.
Vrijdagmiddag zijn Rina en Jan al met hun vrienden op de camping gearriveerd en ’s avonds komen Rob en Ria, die een seizoenplek hebben en dus niets meer hoeven te installeren. Ze staan overigens heel gezellig tegenover elkaar. En dat betekent dat de honden lekker vrij spel hebben. Branco en Khes kennen elkaar heel goed, maar nu is de roedel toch veranderd met beiden een jonge pup erbij. Als Jan ’s morgens het eten verzorgt en Dumaj, in zijn jonge onbenulligheid, denkt nog een hapje brokken bij Khes weg te pikken, krijgt hij van haar een flinke afstraffing. Helaas zit zijn oortje er tussen, dus op naar de DA om dit te laten plakken. Als daarna op diezelfde ochtend Jan voor elk een kauwbotje uit deelt en de een wat sneller knaagt dan de ander gebeurt het opnieuw, Sifra krijgt een heuse afstraffing van Branco. Opnieuw naar de DA maar gelukkig valt het alles mee. Tja, de nieuwe roedel moet eigenlijk nog gevormd worden en dan is oplettendheid geboden.
De zon komt door en het wordt al snel warmer. We installeren ons (met hoog loopse Aiki) en meteen krijgt Branco al trek in een lekkere kippetje.
Al is hij gecastreerd, er is niets mis met zijn neus. En dat heerlijke malse kippetje? Aiki komt de mannen gewoon halen, gecastreerd of niet. Zij weet wel wat ze wil! Als ze Branco al ziet kijken gaat de staart omhoog! Dachten we dat Angel, als zwarte Lola, in haar hete dagen erg was, dochter Aiki is nog veel erger!
Van wie heeft ze dat toch afgekeken?
Na het middaghapje gaan we op stap, de beloofde wandeling met de hondjes. Dumaj, nog veel te jong voor dit soort uitstapjes, blijft samen met Rina en Mien bij de caravan. De rest gaat mee en het wordt een wandeling van genieten! Heerlijk struinen door het bos.
IK kom weer thuis! Branco heeft intussen de smaak te pakken en we lijken net een langspeelplaat met kras erin: Branco, nee! Branco, ga er eens af! Hij is helemaal ‘totally devoted’ op onze Aiki. Khes mist haar vriendje Branco best. Want samen kunnen die twee zo heerlijk rennen, en nu wordt Khes toch een beetje in de steek gelaten door haar vriendje.
De trekkershut wordt ingeruimd en voor de avond staat de BBQ op het program. Met de hele groep samen is het opnieuw volop genieten. Wat een lol en vast allen welbekend: hoe verder de avond vordert, hoe mooier de verhalen worden. Als de nacht invalt kletsen wij nog even na in de voortent bij Ria & Rob. Onze dames blijven achter als wij ons naar de trekkershut begeven, die zijn niet welkom in de hut en mogen bij Ria & Rob in de caravan slapen. Met hoog loopse Aiki wel zo veilig ook!
Klik hier voor de foto’s van onze eerste dag op de camping.
Als ik de volgende morgen Ria bij het sanitair tref vraag ik natuurlijk direct: En, hoe is het gegaan vannacht? Ria antwoordt: Nou, toen de eerste overeind kwam, begon de caravan direct te schudden dus Rob meteen: Ga af! En toen de tweede overeind kwam schudde de caravan nog harder en zei ik tegen Rob: Af kennen ze niet, je moet down zeggen. Dus Rob riep streng met barse stem: Ga down en we hebben ze niet meer gehoord! De andere dames, die in de rij staan te wachten op een lege douchecabine, horen Ria aan met ogen zo groot als schoteltjes! Grote hilariteit natuurlijk. En Rob, wat moest er nu toch precies gaan liggen daar in die caravan?
Het is opnieuw een prachtige dag en de schaduw wordt veelal opgezocht. Wat een lekkere plek om te staan, schaduw en zon rondom, je kan kiezen waar je gaat zitten.
En vanaf deze staplaats zo het bos in, dus hondjes aanlijnen (wat eigenlijk een vereiste is op de camping) is op deze plaats helemaal niet nodig! Luieren, kletsen, koffie of thee nuttigen, de hondjes knuffelen, af en toe Branco en Aiki manen, die elkaar doorlopend opzoeken en een beetje lezen. Echt heerlijk! En wat zijn ze leuk ‘onze’ Sifra en Dumaj! Zo gaaf om die twee op deze manier te kunnen volgen!
Na het middagmaal maken we opnieuw een heerlijke lange wandeling met de hondjes. Omdat Sifra zaterdag al aan haar wandeltaks zat blijft ook zij nu bij de caravan. En mag ik alleen op stap met Rob & Jan en de grote honden: Angel, Aiki, Branco en Khes. Zonder camera, dus er is niets vastgelegd! Lol. Het is mooi om te zien dat er zich inderdaad een roedel heeft gevormd met moeder overste oma Angel aan het roer. Want als Branco het onderweg een keertje lichtelijk aan de stok krijgt met zowel hitsige Aiki als zus Khes dan grijpt Angel op een hele rustige manier in en krijgen zowel haar kinderen als Branco een keurige berisping. Prachtig! En de achterblijvers op de camping? Ton bewaakt het ‘fort’ samen met Ria, Rina en de twee kleintjes. Ben en Mien hebben zich te rusten gelegd. En na de wandeling dan toch even wat foto’s samen met onze nakomelingen!
De avondmaaltijd wordt verzorgd door Ria en we smullen van een heerlijk bord roerbak. Daarna afwassen en terwijl de hondjes nog een laatste plas doen wordt de rest opgeruimd en de auto weer gepakt. Helaas komt aan alles een eind, zo ook aan dit kampeer weekend. We worden uitgezwaaid door Rina, Jan, Ben en Mien want zij blijven lekker nog een hele week staan. Dag lieve mensen, we hebben een top weekend gehad en ontzettend genoten! En Ria & Rob, enorm bedankt voor jullie gastvrijheid!
Klik hier voor de foto’s van onze tweede dag op de camping Langeloërduinen.
Met de Tom-Tom ingesteld op Vlagtwedde vervolgen wij onze weg. Want hoewel Rob & Ria weer huiswaard keren, is ons weekend nog niet voorbij. Wij hebben een bed en breakfast geboekt in Vlagtwedde omdat we daar Aiki haar zoon Chassan-Cloud en zijn baasjes gaan ontmoeten. En het is tijdens deze reis dat we mobiel gebeld worden over Aiki haar andere zoon Chamuël-Hector. Dat telefoontje maakt heel wat los en die nacht doe ik geen oog dicht. Ook de warme zwoele nacht is daar debet aan.
We logeren in huize ‘Elizabeth hof’ en krijgen de volgende ochtend een heerlijk uitgebreid biologisch ontbijt.
Els en Herman, bedankt voor de gastvrijheid, we gaan vast nog eens terug komen.
Rond tienen wordt Klaske gebeld en ja hoor, zij pikken ons op voor een wandeling in de buurt, samen met onze dames en hun eigen mannen, de jonge grauwe Cloud, broertje van Sifra en de oude boxer Joop.
Wat lijkt Cloud op zijn mama! Als ze samen op lopen dan moet je echt goed kijken om te zien wie wie nu is.
Het is sneu voor Joop dat ook zijn boxerneus nog prima werkt. Want ga er maar aan staan, gecastreerd en wel op oude dag helemaal gek gemaakt worden door een hitsige Aiki…… (Later horen we dat Joop hierna wel twee dagen van slag is geweest) Ook Cloud vindt zijn eigen mama wel heel interessant ruiken en hij heeft duidelijk de genen van zijn papa Cuando in zich……. We moeten ze echt een beetje uit elkaar houden. Tja, die Aiki heeft echt een pracht van een tijd uitgezocht om net nu loops te worden.
De hondjes genieten en wij niet minder. Na de wandeling trakteert Klaske ons op een lekker stuk taart en tijdens de lunch worden we verrast met een heerlijke eigen gemaakte groetensoep. Ook het Groningse roggebrood ontbreekt niet, dus het is echt smullen geblazen!
En dan is het tijd voor het afscheid. In de zinderende hitte vertrekken wij terug naar Wassenaar. Ik krijg zowaar nog een heleboel pakken Gronings roggebrood mee (bedankt Jan!) en lieve mensen, elke dag dat hier een sneetje van wordt genuttigd, denken we aan jullie en aan die prachtige Cloud! Ontzettend bedankt, ook voor de gastvrijheid en fijne dag die we met elkaar hadden!
Klik hier voor het album met foto’s van ons bezoek aan Chassan-Cloud.
Als we vlak voor het avondeten weer thuis zijn is er contact met het baasje van Chamuël-Hector en besluiten we dat hij diezelfde avond nog terug komt.
Ondanks Aiki haar loopsheid maken we er maar het beste van. Klik hier voor de vele foto’s van Hector bij ons thuis. (En ‘t blijkt ’t later een storm in een glas water te zijn?)
Dit was dus echt een lang weekend vol nakomelingen uit onze kennel en zeker voor herhaling vatbaar. Wat hebben we genoten en hoe leuk dat ‘onze’ hondjes helemaal door het dolle zijn als ze onze stemmen herkennen! Ria & Rob, Rina & Jan, Mien & Ben, Klaske & Henk en Marianne & Jan, jullie allen hebben ons een top weekend bezorgd! Het was helemaal gaaf en helemaal af, in één woord GEWELDIG!!