Angel of Wassenaer

juli 27, 2008

Cuando meets Soltau

Geplaatst onder: Angel's familie, Zomer, Vakantie, Angel's vrienden, Cuando — Maj @ 11:32 pm

Of zal ik zeggen Soltau meets Cuando?
1000 km heb ik er dit weekend op zitten, ofdat we even heen en weer naar Parijs zijn gereden.
Maar niets van dat alles, geen romantisch weekendje Parijs maar een  zwoele trip naar Markelo en vandaaruit heen en weer naar Soltau, midden Duitsland.
Ofdat we op vakantie zijn……
Zaterdagavond vertrekt m’n nieuwe Bright Yellow door een inktzwarte nacht met hevige slagregens naar Markelo. Gelukkig komen we veilig aan, lang leve de TomTom.

In Markelo staan de mannen en hun roedel al klaar. Met open deur word ik ontvangen!
En wat is ze toch leuk, de jongste telg van de familie.
 

Haar mama, op het hoogtepunt in haar hormonale cyclus staat veilig en wel met tante Cassy achter het hek in de tuin.

Veilig voor Cuando, die al een week zijn eten laat staan. Ja manneke, het leven is even niet makkelijk voor een gezonde intakte reu met een loopse dame in de buurt.

Wat een gezelligheid toch weer bij de DRACC’s Clan. Wat een rust en liefde!
Tot in de kleine uurtjes kletsen we wat af om dan toch maar ons mandje op te zoeken.
Ik lig op dezelfde plek als waar de 2 honden-vroedvrouwen Yolanda en Wira hebben geslapen en ik kan niet anders zeggen: Het bed is prima! Mama Djarré heeft me wel een paar keer een lik gebracht en natuurlijk droomde ik dat het haar zwarte zus Angel was.
 

Na een hele korte nacht vertrekken Rene en ik samen met Cuando naar midden Duitsland.
Wat heb ik me lekker laten rijden! Rene, je bent een perfecte chauffeur en tijd voor een slaapje is er niet eens want we hebben nog zoveel bij te kletsen. Tussendoor nog een tussenstop voor een plas en na een kleine zoektocht in Soltau vinden we dan eindelijk de plek waar we moeten zijn. PPfff en dat met 38 graden. Hoogzomer dus ook in Soltau, daar waar de Deutscher Rassehunde Club e.V is gevestigd!
 

Wat een verscheidenheid aan hondjes en wat kan je ook goed zien welk ras er op dit moment in trek is. Veel Labradors, Rhodesian Ridgebacks, Chiuahuah’s, Berner Sennen-honden en Boxers. Van de herders loopt er maar 1 Duitser, die al behoorlijk grijs oogt. Van de Oudduitsers lopen er een handjevol waaronder zelfs een mooie zwarte dame, die sprekend onze Angel is.
En stel je voor, alles loopt hier dwars door elkaar heen. Er zijn 5 ringen, van middelgroot tot klein. De kleinste ring lijkt zo klein dat hij volgens mij niet meer dan 2 meter in de rondte oogt. Deze is natuurlijk voor de allerkleintsten onder de hondjes: de Chiuahuah’s.
 

En dan is Cuando aan de beurt. Wat is hij geduldig en wat laat hij zich alles maar zo welgevallen. Toppie Cuando, dat mag wel gezegd worden. Niets is teveel, ondanks de grote hitte en de verscheidenheid aan hondjes, (van heel groot tot heel klein) die zomaar langs hem heen lopen.
Zelfs de reuen die hem aan 2 kanten komen besnuffelen wordt geen blik waardig gekend.
Voor Rene schiet ik een rolletje vol en Cuando laat zich netjes betasten en doet wat er van hem verlangd wordt. De keurmeester is weg van z’n kleur, zo mooi roodbruin met zwart pigment ziet hij niet zo vaak! We moeten het maar ‘dunkel grau’ noemen.
Dolgelukkig is Rene als Cuando zijn veelbelovende U1 krijgt!

En er vervolgens als ‘champion’ in zijn klasse met een mooie beker vandoor gaat!

Na deze ronde zit het er nog niet op want nu moeten de papieren voor de Fokgeschikheid nog ingevuld worden. En dat gaat kennelijk niet helemaal van een leien dakje. Wachten, wachten en nog eens wachten in een hal bomvol verschillende hondenrassen, die elkaar regelmatig passeren met buiten een temperatuur van 38 graden? Cuando lijkt er helemaal geen last van te hebben, hij gedraagt zich geduldiger dan wij baasjes.
Zijn we dan eindelijk aan de beurt blijkt dat we ergens anders moeten zijn, omdat Cuando zijn stamboom Tsjechisch is. Oh lala die Deutsche Gründlichkeit…….
Dan maar buiten wachten op het reepje gras aan de rand van de parkeerplaats.

In de schaduw van een van de weinige kleine boompjes die dit grasveldje rijk is eten we ons middagmaal. Rene heeft een echte Deutcher Kartoffel bomvol saus. Hhmmmmm.
Cuando ligt heerlijk in dromenland, ondanks de hitte. Maar als zijn baasje naar de hal gaat om dat eindelijk die veelbelovende fokgeschiktheidsaantekening te halen, droomt hij natuurlijk over heel iets anders….. nee, dan houdt hij de parkeerplaats en de ingang wel heel goed in de gaten.
 

En schiet ik dan eindelijk wat foto’s voor mezelf. Cuando laat zich prima fotograferen, ofdat hij inderdaad de grote ster is.

Vroeg in de middag vertrekken we huiswaards en na een tussenstop ergens onderweg zijn we moe, klam maar heel voldaan tegen 17.30 weer terug in Markelo. We worden met open armen door Albert en zijn dames ontvangen.

Albert en Rene, het was een kort maar krachtig top weekend!! Rene is een geweldige chauffeur en Albert een geweldige kok, wat heb ik lekker gegeten!! (Gaan we samen een Ristoranto beginnen Albert?)

Dank jullie wel voor jullie gastvrijheid!  

Het was echt geweldig!
Met een dikke glimlach keer in mijn Bright Yellow terug naar Wassenaar om daar door mijn eigen dames volledig afgesnuffeld te worden.

Hoera, ODH land is weer een dekhengt rijker!!!!

Klik hier voor vele mooie foto’s van onze “Champion” Cuando meets Soltau!

PS: Op de web-site van Albert en Rene: of DRACC’s Clan, staat een prachtig verslag met geweldige fotocollages van de keuring!!

Geen Reacties

Nog geen reacties.

RSS feed voor comments op dit bericht. TrackBack URI

Sorry, Reacties plaatsen is nu niet mogelijk

Gemaakt met WordPress met Nederlandse vertaling

Order your medicine online by Canada pharmacy ;&$ drugs online affordable generic pills.