Angel of Wassenaer

december 20, 2009

Een avontuur met een staartje?

Geplaatst onder: Angel, Sneeuw, Vakantie, Aiki, Cuando, De Zwemkolk, Aiki's dekking — Maj @ 10:25 pm

Nee, ik heb het niet over de Walt Disney film Fievel, het kleine muisje.

En ja, ik hoop dat dit avontuur meer dan 1 staartje zal opleveren. Want zoals iedereen intussen wel weet is Angel’s zus Djarré drachtig van Cuando, maar werd er op de echo maar één vruchtje gezien. Eén staartje maar? Zoals de DRACC’s al melden, dat roept natuurlijk vragen op en de gezondheid van Djarré gaat voor alles! Wij hopen met elkaar dat er toch nog stiekem wat staartjes verstopt zaten en het niet alleen maar bij één pupje gaat blijven. De tijd zal het leren, half januari zal het zover zijn. Spannende tijden dus!

Als de natuur het wil dan hopen we van harte dat ons avontuur wel wat staartjes gaat opleveren! Enfin, afgelopen zondag de 13de was het dan zover, samen met onze dames reisden we naar Markelo af. Vol bepakt want De Zwemkolk is voor de hele week geboekt en omdat Aiki mogelijk op haar hoogtepunt is kunnen we er zelfs nog een dagje eerder terecht (Ontzettend bedankt Diny en Gerard!)

Als we bij de ‘Draken’ aankomen mogen de dames eerst even de pootjes strekken. Want we zijn nog iets te vroeg voor De Zwemkolk. En eigenlijk zijn we natuurlijk stik benieuwd hoe Aiki zich zal gedragen……

Heilige maagd Maria Aiki heeft er geen kaas van heeft gegeten, maar dat is geen beletsel voor een directe koppeling. Sterker nog, het stel is nog geen minuut buiten of ze staan al vast. Albert kreeg niet eens de tijd om zijn jas te pakken……. Hoe snel wil je het hebben? Zonder enige kik van Aiki heeft Cuando het toch maar weer perfect voor elkaar, Kijk maar eens!

Met gelukmakende gevoelens reizen we bepakt en bezakt door naar De Zwemkolk. De jongens arriveren wat later en nemen een heerlijke verrassing voor Ton mee. Hhhmm zelf gemaakte erwtensoep, wat zal Ton daar van smullen! Gezellig eten we samen en kletsen nog eens uitgebreid na over de dracht van Djarré en deze eerste superdekking van Aiki met Cuando.

Maandag de 14de hebben we een topdag qua weer. Het zonnetje schijnt volop, perfect voor een uitgebreide wandeling. Vlak voordat we de heide op gaan wordt ons pad doorkruist door een hele kudde reeën. Prachtig! Het is hier dus niet voor niets aanlijn gebied…….. We besluiten de blauwe pijl te volgen, de langste route, die we ook een dikke maand geleden met Ria en Rob hebben gelopen. Ook toen scheen de zon volop en zagen we overal van die prachtig gekleurde paddenstoelen. Maar daar is nu niets meer van over.

En wat genieten we nu opnieuw! Klik hier en geniet met ons mee hoe weids en mooi het daar toch is.

’s Avonds treffen Aiki en Cuando elkaar weer voor een heftige date. Dat Cuando een Don Juan is wisten we al, met het grootste gemak vertoont hij zijn kunstjes.

Goed voorbeeld doet volgen Markelo mannen? Kijk hier maar eens wat een Don Juan zij in huis hebben!

’s Nachts vriest het behoorlijk en dinsdag is het koud. De grond is bevroren en dat geeft een prachtige winters effect. Klik hier voor die opkomende zon. Geweldig!

s ‘Middags volgen we opnieuw de blauwe pijl, jammer dat het toestel niet mee is, want door deze winterse vrieskou is de heide nog veel mooier!

Woensdag de 16de ontwaken we weer met een prachtig zonnetje.

En dan mag Aiki haar lover nogmaals treffen. Maar eens kijken of mevrouw nog wil, (van heilige maagd kunnen we al niet meer spreken) en ja hoor, Cuando wordt nu zelfs wat uitgedaagd.

“Drie keer is scheepsrecht!!!” want ook nu is al snel de koppeling een feit. En elke koppeling duurt langer….. brrrr koud dat het is………

Nagenieten onder de kerstboom, het kerstgevoel zit er al goed in!

Donderdag de 17de poedert het een beetje als we de heide op gaan. Geen fototoestel mee, want we worden toch wel een kleine beetje sneeuwmannetjes tijdens het lopen. De dames hebben doorlopend stukjes zand en reeën keutels tussen de tenen. Maar goed dat de haren ertussen net zijn bijgeknipt. Het is bere koud, de wind is dun, maar het voelt oh zo lekker gezond buiten! En natuurlijk moet die poedersneeuw toch wel vastgelegd worden.

Rond het huisje maak ik dus wat poederfoto’s, Kijk hier maar.

’s Avonds belt Rene ons op of we met hem mee gaan naar het bos van Rodin bij Bathmen. Daar ligt een flink pak sneeuw! Hij met Djarré en Cassy en wij met onze dames en het is puur genieten. Door die witte sneeuw zijn de paden in het donker heel goed te zien, geweldig wat kraakt alles! Dank je wel Rene, je hebt ons weer een mooi stukje bos laten zien!

Het zit er weer op, vrijdag de 18de is alweer onze laatste dag. Rene en Albert, jullie natuurlijk onwijs bedankt voor die enorme gastvrijheid en liefdevolle gezelligheid, we hebben opnieuw ontzettend genoten!

Hoewel de sneeuw het hele land behoorlijk heeft getroffen blijft het ons hier toch wel bespaard, want echt veel ligt er niet. Fototoestel mee voor een laatste heide wandeling met poedersneeuw om ons heen.

Klik en geniet mee.

De terugreis verloopt soepeltjes ondanks de vele sneeuwtaferelen onderweg. En die grote file bij Amersfoort kunnen we net op tijd ontwijken. Alleen op onze eigen Rijksstraatweg staat het weer vast, de enige file waar we in terecht komen. Thuis ligt er toch wel iets meer sneeuw, ook dat moet maar meteen worden vastgelegd.

En dat Nederland van zaterdag op zondag door een heuse sneeuwstorm wordt getroffen, die heel de infrastructuur lam legt, dat had niemand kunnen bevroeden……

De hondjes malen er niet om, die genieten samen met de kinderen van een echt heus Winter Wonder Land!

Zie hier de vele foto’s in park De Paauw samen met Angel en haar zoon Odin!

Een avontuur met wat staartjes, laten we hopen dat het een mooi vervolg gaat hebben.

Over 4 weken weten we of dat echt zo zal zijn……

Rest ons iedereen een sfeervolle kerst te wensen met een bruisend 2010!

PS: Er is nog steeds iets mis met die instellingen. Waarom de tekst soms groot en dan weer klein wordt weergegeven is erg onduidelijk en kan ik niet aanpassen…… jammer, want dit is niet de bedoeling en maakt het verhaal er zeker niet mooier op….