Angel of Wassenaer

april 26, 2009

Spoorloos……..

Geplaatst onder: Angel, Sinjo, Aiki, Makoto, Voorjaar — Maj @ 3:47 pm



Makky, Makkertje,  waar ben je?


Sinds vrijdag de 24ste is onze Makoto, het Chocolate Point Siamese katertje, spoorloos.  Elke ochtend, ook als ik om 6.15 uur opsta om te werken, staat Makky voor de slaapkamerdeur te wachten, klaar voor een aai en een praatje.  Op de trap naar beneden nestelt hij zich dan op een tree net onder je voeten en zo moet je nog voorzichtig afdalen want bij elke tree gaat hij opnieuw liggen, net of hij je even tegen wil houden. Met zijn lange grijparmen mept hij soms zachtjes tegen je enkels aan, net of hij wil zeggen:’Kom op Baasje ik heb trek in een lekker hapje, opschieten’.

Onze Balinese kater Sinjo is meestal in de huiskamer en komt ons beneden al tegemoet, de dames op de veranda staan ook direct klaar, bedelend aan de keukendeur om naar binnen te mogen. Zo start ons ochtend ritueel elke dag behalve afgelopen vrijdag…..


Geen Makoto voor de slaapkamerdeur en bij het afdalen naar de keuken. Sinjo komt een soort verdwaald de huiskamer uit en bedelt nog meer dan anders, zou hij al voelen dat er iets niet klopt? Geen Makky door het kattenluik of al wachtend in de keuken op zijn oh zo heerlijke ontbijtje.


Vrijdagmiddag nog steeds geen Makkertje te zien, zelfs tijdens de avondmaaltijd, weer een van die mijlpalen per dag, zitten alleen Sinjo, Angel en Aiki in de keuken op hun hapje te wachten. Makkertje waar ben je toch?

Ton loopt een extra rondje om ons huis en in de omgeving en ik loop samen met de dames nog wat extra rondjes, wij kijken onze ogen uit, maar krijgen geen Makoto in beeld. De onzekerheid die vreet…..

Makky is het katertje die ons huis kwam bewonen in de winter van 2007, toen Ton net aan zijn darmen was geopereerd en ziek thuis zat met de nefrostomie catheter. Ton kon in die tijd wel wat afleiding gebruiken en Makkertje, nog een jonge kitten, mocht natuurlijk nog niet naar buiten en lag de hele dag bij Ton op schoot. ‘Karel’’ riep Ton steeds, want hij vindt die naam veel leuker. Samen genoten ze van elkaar! Als een hondje sloop hij achter je aan steeds maar weer pratend en soms zelfs gillend zoals het een echte Siamees betaamt.


In het voorjaar van 2008 werd Makky gecastreerd en mocht hij aan het buitenleven gaan wennen. En dat viel vies tegen, want nog geen twee weken later, in het Pinksterweekend, werd onze Makker voor aan de straat geschept, zijn staartbeen was afgescheurd en z’n bekken lag op als een puzzelstukje uit elkaar.


Met een ophokplicht lag Makkertje enkele weken dag en nacht in zijn mandje en langzaam aan knapte hij toch op. Had hij dan echt nog 8 levens over?  Lopen ging steeds beter al sleepte of mankte hij wel wat met zijn linker achterpoot. Toch weerhield het hem niet met muizen of zelfs een mol thuis te komen.


En nu is het stil……. Veel te stil.

Geen Makketje die je vergezelt naar de douche. Steevast zit hij dan op het muurtje naar je te kijken en ik heb me wel eens afgevraagd of hij in zijn vorige leventje niet een bloedmooie kerel was…….

En als wij onze tanden poetsen komt hij erbij staan, met zijn bek de onderkant van de trillende borstel vastpakkend, heel hard knorrend. Ook de tandjes poetsen? Het liefst zit hij dan even op Ton zijn schouder, meegenietend van die trillende borstel en ons beide bekijkend vanaf die hoogte.

Makky we missen je kapriolen en je heerlijke aanwezigheid! Jongen toch waar ben je dan?

Enkele weken terug zat er een echte grote Buizerd bij ons op het hekje in de tuin…..


Ze broeden hun nesten ergens aan de bos rand vlak achter ons. Ook de roep van de uil horen we heel regelmatig.


Het zal toch niet waar zijn? Konijntjes en jonge witte magere Siameesjes lijken wel wat op elkaar……

Makoto is niet onze eerste Siamees die zomaar spoorloos verdwijnt. Fabian, de Red Point kater, was de eerste die jaren geleden nooit meer thuis is gekomen. Nikè, de Bruine Havana is op klaarlichte dag achter in onze tuin door een vos vermoord. In haar plaats kregen we Aurora, een geweldige Seal Point poes, maar ook zij verdween jaren later spoorloos. En nu is het Makkertje.

Kunnen we nog hoop houden?


Of is het misschien echt de bedoeling dat hij hier maar een kort leventje op aarde mag hebben als Siamese kater?

Geen Reacties

Nog geen reacties.

RSS feed voor comments op dit bericht. TrackBack URI

Sorry, Reacties plaatsen is nu niet mogelijk

Gemaakt met WordPress met Nederlandse vertaling

Order your medicine online by Canada pharmacy ;&$ drugs online affordable generic pills.