Angel groeit!
Het gaat heel goed met mama Angel.
Ze is allerliefst en haar babybuikje groeit gestaag!
Cuando is nog altijd in trek, zodra Angel zijn naam hoort dan spits ze haar oren.
Het lied: “Quando, Quando, Quando”, schalt hier met grote regelmaat door de huiskamer en Angel en ik dansen dan samen van plezier!
Je hoeft Angel maar aan te kijken of je krijgt een knuffel. En mevrouw rolt zich direct op haar rug om aan haar buik te laten kroelen…. of zou ze gewoon heel trots haar groeiende buik willen showen?
Het is echt aandoenlijk om te zien en echt weer prachtig om mee te maken.
Eten is deze keer geen enkel probleem, mevrouw heeft honger?
Angel vreet alles wat los en vast zit, sterker nog,
Ze schuimt echt letterlijk de straten af………
Ze schuimt de straten af en volgt het dievenspoor…..met schooiers en soldaten, hun petten op 1 oor! Malle Babbe kom…… Malle Angel kom hier! Lekker stuk, malle meid, Lekker dier van plezier….Malle Angel is rond……Malle Angel, je lekkere kont………
Dik is ie wel, die kont van mama Angel
We lopen ’s middags steevast een uurtje langs de Papeweg richting Voorschoten en nemen het er dan even van in het kleine bos van Twickels. Daar kan je lekker ongestoord met stokken gooien.
Angel moet tenslotte wel in conditie blijven toch? Zo jammer dat we niet helemaal om het bosje heen mogen lopen, dit bospad loopt nl precies met een boog om ons huis heen en zo kom je dan weer aan de voorkant bij de Bosrand, onze buurman, uit. We blijven dus keurig aan het begin, we zijn namelijk al een paar keer betrapt door de boer en elke keer diezelfde discussie…… Aiki krijgt maar geen genoeg van haar stokken.
Angel doet even mee om dan heerlijk in de houtsnippers neer te strijken. Mevrouw rust gewoon lekker uit.
Als we maandagmiddag het kleine bos binnen lopen, dan gaan direct de neuzen van de honden de lucht in…. Oeps, ruiken zij iets bijzonders?
Toch wel een beetje zenuwachtig wordt er rondgesnoven.
Tot ik met ons spel begin, dan zijn de dames gelukkig weer voldoende afgeleid.
Als ik voor beiden een stok ver weg gooi en zelf terug loop richting de voorkant van het bos… dan sta ik ineens… oog en oog met een heuse roestbruine vos!!
Klik hier voor wat foto’s van onze wandeling langs die Bosrand
