Chronische Patella Luxatie?
Patella is de officiële naam voor de knieschijf. Een patella luxatie betekent dus een loszittende knieschijf. Er zijn verschillende vormen van luxaties. De meest voorkomende is de luxatie naar mediaal. Dit wil zeggen dat de knieschijf naar de binnenkant van de knie wegschiet. We zien dit vaak bij honden van de kleine rassen. De luxatie naar lateraal, waarbij de knieschijf naar buiten wegglijdt, zien we soms bij de grote rassen, vaak in combinatie met een draaiïng in het dijbeen. Deze laatste vorm is zeldzaam.
Helaas heb ik dus last van die laatste vorm. En ben gelukkig geen hond!
Mijn rechter knieschijf is al zo vaak naar buiten geschoven dat de traumatoloog dit graag via een kijkoperatie wilde beoordelen. Kijken of een hersteloperatie, die daarna 6 weken gips voorschrijft, wel medisch noodzakelijk is……….
Vandaag is het zover: Later dan gepland krijg ik via een epidurale injectie de verdoving van m’n onderlichaam, zodat ik alles zelf bij volle bewustzijn kan mee maken. De injectie heb ik niet gevoeld, maar snel daarna bekruipt me toch een heel akelig gevoel. De verdoving trekt namelijk zo hoog op dat ik zelfs m’n schouders tot naar m’n vingertoppen toe voel tintelen. Ik voel me wegzakken, kan niet goed meer ademen, niet praten. Ppfff, wat voel je je dan machteloos. Pols en bloeddruk zakken zo gestaag dat er bijgespoten moet worden om me ‘bij de wereld’ te houden. Het is of je totaal verlamd bent, maar dan bij volle bewustzijn. Ik denk direct aan die leuke medische trillers van Robin Cook! (Zo worden daarin organen geoogst!)
De traumatoloog zet m’n knie met het grootste gemak in de ’scheve’ stand zoals mij al zo vaak is overkomen. Of deze stand me bekend voor komt? Jazeker, zo ziet het er inderdaad uit als die knieschijf weer eens naar buiten toe schiet. Enfin de kijkoperaite verloopt verder prima. Ik heb m’n bril op en kan toch aardig meekijken. De meniscussen zijn nog heel, alleen is de achterkant van m’n knieschijf door deze luxatie’s wat beschadigd en daardoor is ook de artrose al begonnen. Dat ziet er niet goed uit. Deze kijkoperatie is gelukkig dus niet voor niets geweest want zo heeft de Traumatoloog goed kunnen zien dat er ter zijnertijd toch wel een grote operatie nodig is. Een operatie waarbij de gleuf, waar de knieschijf in ligt, wordt uitgediept blijkt uiteindelijk toch wel noodzakelijk. En het liefste zo snel mogelijk. Dus dan geen wachtlijst voor mij, deze 2de operatie kan direct tussendoor!
Het duurt maar en duurt maar voordat de hele verdoving is uitgewerkt. Die bloeddruk wil ook niet echt omhoog. En natuurlijk de befaamde plas op de ‘pot’, die maar niet wil komen omdat m’n billen zo lang verdoofd blijven. Een verdoofd lichaamsdeel voelt vreemd aan en lijkt veel dikker dan normaal. Ga daar maar eens mee op de toilet zitten, oeps, natuurlijk niet ernaast gaan zitten. Ton brengt me liters water, echt helpen doet het niet. Pas als weer overal gevoel in zit en er uiteindelijk een kleine waterval komt, kan ik weer mee terug naar huis. Met een dik verband om m’n rechter knie.
Tijdens mijn controle over 14 dagen moeten we maar eens goed bespreken hoe verder. Want opnieuw een langdurige operatie met daarna 6 weken gips, daar zit ik natuurlijk niet echt op te wachten!
