Telepathie met dieren
Afgelopen donderdagmiddag werd ik gebeld: Of ik nog mee wilde doen met de twee daagse cursus Telepathie met dieren, gegeven door Cecilia van der Drift.
Ik had me daar voor opgegeven, wist dat de cursus vol was en ik ergens onderaan op de wachtlijst stond. Karina de Jong, van Jong Designer, heeft me op het pad van Cecilia gebracht. Zij heeft daar beide cursussen gevolgd en inmiddels twee keer goed contact gehad met Angel en een keer met Bo. Geweldig, dit wil ik ook leren….. Karina zei nog gekscherend tegen mij: “Jij gaat er toch wel voor zorgen dat je erbij zit, op de datum die je zelf graag wil?”
Dus ja, ik heb de engelen gevraagd me te helpen en te sturen, want ik stond niet alleen op deze wachtlijst, maar ik sta ook nog op de wachtlijst voor een knie operatie en met een dikke knie twee dagen op cursus lijkt me niet handig.
Enfin, afgelopen donderdag werd ik eerst door het ziekenhuis gebeld of ik me de 14de wil laten opereren maar op advies is dat even uitgesteld. En toen ik later die middag werd gebeld of ik de volgende ochtend in Zeddam kon zijn moest ik wel even slikken! Door heel Nederland is er weeralarm afgegeven en zolang de wegen niet goed begaanbaar zijn zie ik mezelf nog niet naar Zeddam rijden…..
Mijn engeltjes hebben heel goed dienst gedaan! ’s Avonds laat ontving ik nog via mail het adres met de routebeschrijving, bovendien was de sneeuw overal in Nederland overgegaan in lichte regen. Koffertje gepakt, logeeradres bij m’n zus geregeld en op weg. Op naar de cursus Telepathie met dieren. Helaas kan ik de files niet ontkomen, ben dus iets te laat, maar dat mag de ‘pret’ niet drukken.
Wat hebben we veel geleerd! In één woord geweldig! Vertrouwen krijgen in jezelf en leren dat wat je door krijgt inderdaad van het dier afkomstig is. De eerste dag hebben we ‘s ochtends uitleg en visualisatie meditaties gehad. ’s Middags hebben we met de hele groep contact gelegd met een paard en een kip van Cecilia. Prachtig om te zien hoeveel overeenkomstige antwoorden er zijn. Ook al denk je dat je er zelf nog niet veel van kan, toch klopt er heel veel.
‘s Avonds heerijk bij m’n zus en zwager gelogeerd, gezellig bijgeklets over alles wat ik die dag heb beleefd. De tweede dag zijn we opnieuw met een visualisatie meditatie begonnen en daarna in een kleinere groep elkaars dieren gaan ‘horen’. Wauw, wat is dit mooi. En geloof het of niet, alle dieren zijn veel slimmer dan je denkt en staan eigenlijk altijd al klaar om ‘gehoord’ te worden. Zo ook bij Angel, zij wil heel graag contact! Ze komt over als een lieve bereidwillige hond met een enthousiast, zacht en blij karakter. Als de mede cursisten haar vragen stellen over haar stress met de poezen geeft ze verassend vaak dezelfde antwoorden: Ben bang dat ik in m’n oog gekrabt word, de poezen plagen me als ik wil slapen, dan word ik prikkelbaar, kan ik ’s nachts apart? soms ben ik op mezelf maar dat wil ik dan zo, poezen zijn indringers, heb je niet genoeg aan mij alleen? kan niet goed slapen, poezen plagen, ben bang voor onverwachte aanvallen, kunnen de poezen niet gescheiden blijven van mij? liever geen poezen bij mij in de buurt, poezen treiteren me, dat irriteert en tot slot: kan ik als buffer geen klein hondje krijgen, voor de afleiding….?
Angel geeft niet alleen antwoord op de vragen, ze vertelt ook over mijn gedachten, dat Sinjo de poes haar misschien maar een keer flink moet krabben om eens te schrikken en over de gesprekken die ik samen met Zita heb gehad over de riem, die ikzelf altijd bij het wandelen om m’n hals draag…..Leuk detail is dat Angel enkele weken geleden tegen Karina zei dat ze heel graag puppen wilde hebben en er dan ook heel graag eentje wilde houden: “Dan kan ik moederen en verzorgen, samen spelen, want dat wil ik zo graag……”
Met een dikke glimlach op m’n gezocht ben ik de lange weg terug naar huis gereden. Door de regen. Heb ter plekke besloten dat ik zeker ook de vervolgcursus ga doen! Cecilia en Carola, bedankt voor deze twee geweldige dagen.
