Angel of Wassenaer

Allereerst: Na een fikse PC storing (eigenlijk is het ding gewoon afgeschreven en ratelt hij als een slang door onze huiskamer als er ook maar iets geopend wordt) startte diezelfde PC zichzelf doorlopend op en af op het moment dat ik hem het hardste nodig had, nl op zondagavond 23 augustus, precies NA de nakomelingen wandeling, juist toen we zo ontzettend graag onze genomen foto’s wilden bekijken! Niets geen foto’s dus maar wel veel geduld! En toen was het even wachten op een nieuwe PC of nog erger? Wachten totdat ‘t nieuwe prachtige ding met het juiste besturingssysteem naar behoren werd geïnstalleerd……. om zo dan eindelijk te kunnen genieten van al onze foto’s op een mooi breedbeeld scherm en daarna online te kunnen genieten van de foto’s en verslagen van de medewandelaars! Want Rene en Albert, de baasjes van Cuando waren al snel klaar! Kijk en geniet mee van hun geweldige verslag op de site van “Of DRACC’s Clan” (En kijk bij Avonturen)

En ja, eindelijk is het dan zover en ook al is nog niet alles naar behoren geïnstalleerd, een verslag lukt en die foto’s, die zijn geweldig! Lees mee en geniet:

Verleden week zondag was het zover, eindelijk gaan we een groot aantal van Angel’s nakomelingen weer zien! Oh wat hebben we er zin in. En de beide dames Angel en Aiki niet minder, sterker nog, die worden helemaal gek als de oranje zakdoekjes tevoorschijn komen. Eigenlijk hebben ze de vrijdag ervoor al in de gaten dat er iets leuks gepland wordt, want beiden staan er met dikke neus bovenop als ik hondenijsjes maak!

Enfin, zondagmiddag arriveren wij gelijk met Albert en Rene, de baasjes van papa Cuando, bij de Soestduinen. Ofdat we het zo hebben afgesproken, of is er toch weer sprake van die telepathische chemie waar we vaker ‘last’ van schijnen te hebben? We zoeken een plekje in de schaduw en de hondjes Angel, Aiki & lover Cuandoman begroeten elkaar als dikke vrienden, alsof ze een pagina verder lezen in hun grote dierenboek. En dan arriveren de eerste Engeltjes, want ja met veel trots kan ik nog steeds zeggen dat deze Oudduitse Herders van Angel echte Engeltjes zijn!

De één na de andere A en B’Engel arriveert en het is een feest van herkenning. Oh wat lijken zwart/bruine broer en zus Baglis-Shamal en Baïtel-Daikah toch op elkaar!

Baglis-Shamal, die nog nooit een grote mond heeft opgezet tegen enig vierpoter, ziet zijn vader staan en besluit te reageren op de begroeting van papa Cuando. Tja, je bent een reu of niet en qua bouw zie je er toch al bijna volwassen uit? Reuen gedrag onder elkaar, waarvan de enige echte dekreu toch even moet laten horen dat hij de oudste en hoogste in rang is. Shamal zijn baasje Lisette herkent haar ‘schaduw’ bijna niet. Is dit mijn malleke? Tijdens de wandeling is het ‘me and my shadow’ zo baasgericht plakt hij tegen de broekzak van zijn vrouwtje aan. Moet zeggen dat het wel schitterend is om te zien.

Ahavahel-Jimmy, het enige zwart/bruine mannelijke A-Engeltje, is helemaal blij en ik kan niet anders zeggen dan dat hij zich voorbeeldig gedraagt. Hij is nu toch een volwassen volledig intacte reu maar totaal geen macho gedrag en tegen alles en iedereen even lief! Ook tegen Cuando, hulde aan zijn baasjes!

Ontzettend leuk ook om Aiki haar zusjes Ariël-Abayomi en Aquariël-Zita weer te zien. Dat was lang geleden en wat zijn ze mooi geworden, deze beide dames. Abayomi is behoorlijk fors en donker en menigeen valt op haar uiterlijk, prachtig! Zita haar uitdrukking is bijna die van onze Aiki, wat lijken hun kopjes toch sprekend op elkaar.

Je bent familie of niet, het is echt gaaf om te zien. Aniël is net loops geweest en dat hebben we geweten. Want al is ie nog jong en al heeft ie pas één maal met één poot omhoog tegen een boom geplast; Bath Kol-Kommissar Derrick zou Derrick niet zijn als hij zijn speurneus niet gebruikt, hij lijkt ineens te weten wat hij wil, deze dame ruikt wel heel lekker en hij wijkt eigenlijk niet meer van haar zijde!

Bahram-Indy, de grootste uit ons B-nest is nog altijd kolosaal, wauw wat een prachtig manneke is hij. Als hij zijn grauwe broer Barbelo-Odin ziet dan is hij verkocht, die twee zien elkaar wekelijks tijdens hun training en zijn hele dikke vrienden. En aangezien Odin regelmatig bij onze dames thuis verblijft, zijn ook zij dikke maatjes.

Baïtel-Daikah is samen met haar vriendin Jamba gekomen en geniet volop van het rennen met haar vierpotige familieleden om haar heen. Als ze te dolletjes heen en weer raast dan wordt ze gewoon door Jamba gecorrigeerd, precies zoals ook Angel bij Aiki kan doen. Mooi natuurlijk om te zien. Aiki haar jongste zusje Atuniël-Khes, ook zo een lichte grauwe dame, gedraagt zich weer eens super sociaal, wat een kanjer is zij toch altijd! Zo makkelijk en zo zachtaardig!

Kortom, het is echt een feest van herkenning en vergelijking, de één doet het nog leuker dan de ander en iedereen geniet!

Omdat het toch wel heel heet is besluiten we door het bos te lopen en de zandvlakte een beetje te mijden. Af en toe een rustpauze met wat foto’s van onze trots en we vervolgen onze weg in deze hitte. Want echt warm is het wel, het lijkt wel of we op een tropisch eiland vertoeven………Beetje teveel Shambhala?

En zo kan ik wel uren doorgaan over deze toch wel heel bijzondere middag. Wat zijn we trots op ‘onze Engeltjes’, die het allen even goed doen en allen even mooi, gezond, ontzettend baasgericht en even sociaal zijn! Geweldig, hulde aan de baasjes die de socialisatie zo prachtig hebben voortgezet waardoor er bij deze  kanjers, jong en ouder, geen onvertogen woord is gevallen. En natuurlijk ook hulde aan papa Cuando, die zich keurig gedroeg en zich maar mooi steeds liet fotograferen samen met één of meer van zijn kinderen.

Voordat alle Engeltjes met baasjes weer huiswaard keren drinken en kletsen we nog wat na over deze middag, over onze hondjes en de band die het met elkaar schept. En de hondjes? Die genieten na van hun ijsje, de één nog wat meer dan de ander hè Khes, jij wist precies wie er wat langzamer was en waar nog wel een ijsje te halen viel.

Lieve baasjes en lieve Engeltjes, lieve Albert en Rene en lieve papa Cuando, dank jullie wel dat jullie deze dag tot een onvergetelijke dag hebben gemaakt, het was helemaal TOP en helemaal af!

Klik hier en geniet mee van wel meer dan 300 foto’s van deze geweldige TOP dag.

PS: Diezelfde week dat onze PC het begaf had ikzelf nog een hele leuke middag. Ik ben namelijk naar Dordrecht getogen om de 12 halfbroertjes en halfzusjes van onze B’Engeltjes te knuffelen. Die andere nazaten van papa Cuando. Bij de Oudduitse Herder Kennel van Sam’s Dijckhuys lieten de 12 knuffelbeertjes zich heerlijk fotograferen. Klik hier voor de hele reportage!

Berber en Bart, ontzettend bedankt voor jullie gastvrijheid, het was echt geweldig en jullie eerste nestje belooft nu al een topnestje te worden! Want wat zijn dit allemaal even mooi gekleurde en grof geblokte Oudduitse Herder beertjes aan het worden! Ik heb genoten!