Angel of Wassenaer

Een honds leven is zo gek nog niet….
In elk geval zeker niet vandaag.
 

’s Morgens vroeg even een plasje en dan heerlijk een paar uurtjes uitslapen.
Het baasje komt tegen 13 u thuis, gezellig.
Zij snel een middagmaal weg werken. Even omkleden met andere broek, schoenen of laarzen en samen op weg. Fototoestel over de schouder.
 Bij het park kijken we al uit naar elke witte auto die er langs komt. En daar is ie dan. Marrie met haar ‘boys’. Uitgelaten worden wij binnen gelaten. Op naar het strand. Als de honden de zeelucht al ruiken worden ze bijna dol. Wat een heerlijk hondeleven!
 

Het zonnetje schijnt, onze middag kan niet meer kapot. Met trekkende opgewonden honden lopen we naar de zee. Als Marrie de rollerskates aan zou hebben, zou ze nog sneller zijn! In de verte zien we Katwijk, Noordwijk en Scheveningen. Geweldig.

Heiko, Ravi en Angel, drie dikke vrienden. We genieten volop en lopen, tegen de wind in, bijna tot Scheveningen.
Op de terugweg brandt het zonnetje op onze rug, het is gewoon warm!
Er komt geen einde aan deze middag en dat is maar goed ook. Wat genieten we, heerlijk.
Als we thuis komen is het al ruim over vieren. Nog even achter in de tuin bij komen in het zonnetje. Angel en ik suffen daar heerlijk weg.
 De zon schijnt nog steeds als we een klein uurtje later alweer richting De Paauw gaan. Het lijkt wel zomer! We wandelen weer een dik uur samen met Gijs en Zita in het park. Als we naar huis lopen valt de schemer in.
  Eten verzorgen en de avondmaaltijd verorberen.
Even alles lekker laten zakken, uitbuiken noemen we dat.
En dan een baasje hebben die af en toe contact zoekt, praten met dieren noemen ze dat……
Om rond 21.30 uur ons laatste rondje park. Met een hele frisse neus, want het is toch lekker buiten! Hhmmm een honds leven is zo gek nog niet!