Opnieuw weeralarm!!!!
Opnieuw stormt het in Europa en vooral hier bij ons aan de kust. En weer word ik daar heel onrustig van.
Op kantoor blijkt het dak van ons EuroCrossgebouw het begeven te hebben. Tja Noordwijk zee en net langs de kust. Onze collega’s mogen in eerste instantie niet eens naar buiten. Je auto zal er maar staan. Daar zijn ze voorlopig nog niet klaar en wat te denken van al die regen die er ook nog eens wordt verwacht?
Naar huis, in mijn kleine auto, ben ik maar binnendoor gereden en heb ik de grote weg gemeden. Af en toe lijkt het of we worden opgetild door de wind. Gelukkig is Mimi thuis en daardoor is Angel ook al binnen. Alles staat er nog: Fingers crossed. En Angel heeft werkelijk nergens last van.
Als we gaan wandelen dan mijden we wederom De Paauw. Geen Goden verzoeken toch? Het is een waar gevecht, we worden vooruitgeduwd. Nog nooit zo snel gelopen nee gedragen door de wind…. En in het kleine park wil Angel natuurlijk precies tussen de bomenrij in haar behoefte doen. Ze verstopt zich dan immers altijd. Ik sta het met argusogen te bekijken. Snel weg hier, want alles kraakt en een grote tak stort net achter ons neer.
Bij de kruising is de weg afgezet, een grote boom heeft zich dwars over het dak van een nieuwe auto in het tegenoverliggende pand geboord. Wat een natuurgeweld.
Heelhuids thuisgekomen zit ik net achter de PC als er ineens iets van boven met veel geraas naar beneden stort. Wat is dat? Buiten ligt er, vlak langs onze overkapping, een grote tuintafel finaal doormidden gebroken. Een tuintafel? Van wie? Waar is die nu vandaan gekomen? Via het dak van onze buren, eerst in het dak van onze garage geklapt en daarna door de zwaartekracht beneden gestort? En helaas toch wel de nodige rode dakpannen meegesleept. Wat een geluk dat die tafel net langs de veranda overkapping vloog en niet er dwars doorheen……
Deze storm lijkt zoveel harder dan die van afgelopen donderdag. Weeralarm, dat kan je wel zeggen dus!
