De vierde week
Ging eigenlijk weer net zo hard als de derde week. Ja hoor, ook deze week is alweer bijna voorbij.
De engeltjes groeien nog altijd zeer voorspoedig. Het zijn nu echt hondjes, die je komen begroeten. Zelfs m’n veters in de schoenen zijn niet meer heilig……
Dit betekent dat als je de acherkamer binnenkomt, je bijna snel moet zijn, want je word haast onder de voet gelopen.
De werpkist is verleden tijd en de ruimte waarin ze de wereld verkennen wordt al groter en groter.
Zo zijn er vrijdagavond al even 3 engeltjes buiten geweest en zaterdag overdag hebben ze de hele dag in de tuin gespeeld. Eerst nog wat onwennig met heel veel gepiep en gekef, maar al snel werd het rustiger.
Veilig bij elkaar slapen
Wat een stabiele engeltjes zijn het toch!
Heerlijk buiten
En het paptijdperk is aangebroken. Donderdagmiddag voor de eerste keer proeven en heel grappig was te zien dat de één heel voorzichtig is en de andere direct begint te smullen.
Allemaal aan de pap
Kregen ze donderdagavond nog met z’n allen een bord te verorberen, vrijdags heb ik het in tweeën verdeeld: een bord per 4 engeltjes, de eerste 4 het ene bord en de laatste 4 het andere bord. Het ging nog niet direct scnoon op, maar de intentie was er wel. Dwars door het bord heen lopen is ook geen punt.
Gisteren hadden alle engeltjes niet echt trek in de pap, deed ik iets niet goed??
Nou ja, ze zullen wel vol geweest zijn want toen we ze ’s avonds gingen wegen waren een aantal engeltjes meer dan 2 ons gegroeid!! (in 1 dag, wauw) Kleine dikkertjes worden het!
Ook de tandjes zijn nu heel goed voelbaar en worden al scherper en scherper. Oppassen geblazen, want aan je kleren trekken hebben ze nu ook ontdekt.
Alle toekomstige baasjes zijn allemaal een keertje wezen kijken en sommigen zelfs al meerdere keren. Ook zijn er al wat engeltjes uitgezocht. Spannend!!!
Angel doet het nog altijd geweldig. Ze slaapt sinds vrijdagnacht weer gewoon buiten op de veranda en zo zijn onze nachten weer bijna normaal. De engeltjes slapen gewoon door of in elk geval blijft het nu rustig ’s nachts.
Hoewel…. gister ochtend vroeg hoorde ik nogal wat gegil door de babyfoon komen, dus toch maar eruit. Kom ik dichter bij die babyfoon tot ontdekking dat het gegil daar helemaal niet uit komt….. Het zijn de engeltjes helemaal niet, die zijn gewoon stil. Zijn het toch een aantal van die schreeuwmeeuwen die gillend overvliegen. Tja, dat krijg je als je aan de kust woont, moet zeggen dat het gegil best wel een beetje op elkaar lijkt, zeker zo half in je slaap……..
We gaan de 5de week ik, het vastere eten wordt belangrijker en onze achterkamer verandert langzaam in een ‘zwijnenstal’.
Ze horen Sinjo aan de andere kant
Heerlijk dat de engeltjes overdag al lekker naar buiten kunnen.
Op Angel’s web-site staan inmiddels weer heel veel foto’s bij week 4!!
